group-telegram.com/mghlte/3838
Last Update:
«لیبرالیسم و آزادی»
#مهدی_تدینی ✍
لیبرالیسم در ایران مایۀ هراس و نفرت
➖چپ‌گرایان
➖ دینداران و
➖ برخی ملی‌گرایان تندرو و محافظه‌کار سنت‌گرا
بوده و هست.
وجه مشترک همۀ مخالفان لیبرالیسم هم این است که گمان می‌کنند لیبرالیسم به یک ماهیت/موجودیت اساسی آسیبی جبران‌ناپذیر می‌زند.
تصور نادرستی که وجود دارد این است که گمان می‌کنند لیبرالیسم هست تا آزادی‌های خاصی را برقرار کند، همۀ جوامع را یک‌شکل کند و با تحمیل نوعی بی‌قیدی و مرززدایی همۀ هویت‌ها و ماهیت‌های دیرینه را متلاشی کند.
نکتۀ مهم این است که لیبرالیسم محتوای آزادی را تعریف نمی‌کند.
درست است که لیبرالیسم «اصولی» دارد و این اصول می‌تواند منجر به آزادی‌های معینی شود، اما در اصل کار و هدف لیبرالیسم این نیست که «محتوای خاصی را به جامعه تحمیل کند».
لیبرالیسم معتقد است نمی‌توان تعریفی مطلق از آزادی ارائه داد.
روی دیگر «آزادی» «محدودیت» است.
ما همزمان که آزادی را تعریف می‌کنیم، محدودیت‌ها و ممنوعیت‌ها را نیز توأمان تعریف می‌کنیم.
لیبرالیسم «انحصار» تعریف آزادی و انحصار تعیین حدود آزادی را می‌شکند و می‌گوید مرجعی یگانه برای تعریف آزادی وجود ندارد.
لیبرالیسم آزادی خاصی را تعریف نمی‌کند که بعضی گمان می‌کنند ، آزادی لیبرال منزجرکننده است.
لیبرالیسم به «تکثر مراجع» برای تعریف آزادی باور دارد.
بنابراین در این‌جا هر گونه هراس، نفرت و ستیز با لیبرالیسم، به معنای هراس، نفرت و ستیز با این است که دیگران هم در تعریف آزادی سهیم باشند.
لیبرالیسم هر آنچه از یک دست می‌گیرد، از دست دیگر به فرد برمی‌گرداند.
باید مثالی بزنم:
اقلیتی مذهبی، قومی یا ایدئولوژیک را در نظر بگیرید.
وقتی لیبرالیسم این اقلیت را از این منع می‌کند که به تنهایی مرزهای آزادی را تعریف کند و خود را یگانه مرجع قانونگذاری بداند ، همزمان به اقلیت‌های دیگر هم اجازه نمی‌دهد که تعریف خود از آزادی و محدودیت را به این اقلیت تحمیل کنند .
در چنین وضعیتی ناگزیر مرجعیت آزادی میان اقشار و گروه‌های جامعه تقسیم می‌شود. تقسیم‌بندی‌های اجتماعی نیز چندلایه و متقاطع است؛ یعنی یک فرد ممکن است همزمان جزء چند اقلیت یا چند گروه جامعه باشد که هر کدام تعریف متفاوتی از آزادی در ساحت‌های مختلف داشته باشند. به این ترتیب، مرجعیت آزادی به گونه‌ای پیچیده در جامعه پخش می‌شود و تازه با تضارب‌ها و وزن‌کشی‌های دائمی «محتوای آزادی» (و مرزهای آن) تعریف می‌شود و طبعاً تغییر می‌کند.
کاری که لیبرالیسم در این میان انجام می‌دهد فقط این است که قواعدی برای این تضارب و وزن‌کشی تعریف کرده. داوری است که میدان بازی را مشخص می‌کند، سوت می‌زند، خطا را اعلام می‌کند و قواعدی می‌گذارد تا بازی تضارب‌های اجتماعی به شکلی مسالمت‌آمیز و جوانمردانه پیش رود . از این رهگذر ، بازیگران خود محتوای آزادی را تعریف می‌کنند.
تلخیص توسط ادمین
#لیبرالیسم
#فلسفه_حقوق
#فلسفه_سیاسی
#فلسفه_اخلاق
#انحصار
#آزادی
#جامعه_باز_و_دشمنان_آن
تاریخ اندیشی:
@tarikhandishi
عصر روشنگری :
https://www.group-telegram.com/us/mghlte.com
BY مجله‌ی اینترنتی عصر روشنگری
Share with your friend now:
group-telegram.com/mghlte/3838