Dr. Khajenasiri

📍سواری مفت بر دوش بازار؛ میراث کارمزدهای درآمد ثابت

🔹 این روزها درخواستی از سوی فعالان بازار برای تخصیص حداقلی منابع صندوق‌های درآمد ثابت به خرید سهام مطرح شده است. شخصاً با این خواسته موافقم.، همین اقدام قبلا انجام شده و هم برای منافع صندوق موفقیت‌آمیز بود و هم برای بازار. در همان زمان، تمامی مقررات لازم برای سازگاری صندوق‌های درآمد ثابت با نوسانات سهام، چه در ساختار و چه در فرایندهای حسابداری و مدیریت ریسک، طراحی و اجرا شد. بنابراین مانع اجرایی خاصی برای این طرح وجود ندارد.

🔹 البته این موضوع بار کارشناسی بیشتری برای صندوق‌های درآمد ثابت ایجاد می‌کند، اما این بار کاملاً قابل مدیریت است و نتیجه‌اش برای بازار و سرمایه‌گذاران مثبت خواهد بود.

🔹 مشکل اصلی این است که نهادهای مالی، که باید پیشخوان بازار و فعال در بازاریابی و مدیریت بازار سهام باشند، امروز تنها با تغذیه از کارمزد صندوق‌های درآمد ثابت روزگار می‌گذرانند و عملاً به نهادهای منفعل بدل شده‌اند. کارمزد صندوق‌های درآمد ثابت برای بازار سرمایه همان‌قدر مخرب است که «درآمد نفت» برای کشورهای جهان سوم؛ منبعی که می‌تواند انگیزه خلق ثروت از محل تخصص، بهره‌وری و توسعه را از بین ببرد—مگر اینکه مثل امارات متحده صرف توسعه واقعی شود، نه تأمین ارزاق روزمره.

🔹 برای فعال کردن نهادهای مالی در بازار سهام، که شالوده اصلی بازار سرمایه است، و جلوگیری از «سواری مفت بر دوش بازار»، یک راه‌حل عملیاتی پیشنهاد می‌کنم:
• کارمزد مدیر صندوق از محل سپرده بانکی نصف شود.
• کارمزد مدیر از محل خرید اوراق به دو‌سوم شرایط فعلی کاهش یابد.
• کارمزد مدیر صندوق از محل خرید سهام سه برابر شود (یا به میزانی افزایش یابد که اگر ۱۵٪ از ارزش صندوق صرف خرید سهام شود، همان کارمزد سابق حفظ شود).
برای اثربخشی بیشتر، این کارمزد می‌تواند دو بخش داشته باشد: بخشی ثابت بر اساس ارزش پرتفوی سهام و بخشی متغیر بر اساس بازدهی آن.

🔹 این یک راه‌حل میانه و عملی است. سازمان بورس نهادی مستقل و حافظ حقوق سهامداران خرد است؛ نباید و نمی‌تواند برای رضایت نهادهای مالی، از روی منافع سهامداران خرد عبور کند.

@mkhajenasiri

www.group-telegram.com/us/mkhajenasiri.com/599

35.6K viewsedited  Aug 23 at 10:40

📍سواری مفت بر دوش بازار؛ میراث کارمزدهای درآمد ثابت

🔹 این روزها درخواستی از سوی فعالان بازار برای تخصیص حداقلی منابع صندوق‌های درآمد ثابت به خرید سهام مطرح شده است. شخصاً با این خواسته موافقم.، همین اقدام قبلا انجام شده و هم برای منافع صندوق موفقیت‌آمیز بود و هم برای بازار. در همان زمان، تمامی مقررات لازم برای سازگاری صندوق‌های درآمد ثابت با نوسانات سهام، چه در ساختار و چه در فرایندهای حسابداری و مدیریت ریسک، طراحی و اجرا شد. بنابراین مانع اجرایی خاصی برای این طرح وجود ندارد.

🔹 البته این موضوع بار کارشناسی بیشتری برای صندوق‌های درآمد ثابت ایجاد می‌کند، اما این بار کاملاً قابل مدیریت است و نتیجه‌اش برای بازار و سرمایه‌گذاران مثبت خواهد بود.

🔹 مشکل اصلی این است که نهادهای مالی، که باید پیشخوان بازار و فعال در بازاریابی و مدیریت بازار سهام باشند، امروز تنها با تغذیه از کارمزد صندوق‌های درآمد ثابت روزگار می‌گذرانند و عملاً به نهادهای منفعل بدل شده‌اند. کارمزد صندوق‌های درآمد ثابت برای بازار سرمایه همان‌قدر مخرب است که «درآمد نفت» برای کشورهای جهان سوم؛ منبعی که می‌تواند انگیزه خلق ثروت از محل تخصص، بهره‌وری و توسعه را از بین ببرد—مگر اینکه مثل امارات متحده صرف توسعه واقعی شود، نه تأمین ارزاق روزمره.

🔹 برای فعال کردن نهادهای مالی در بازار سهام، که شالوده اصلی بازار سرمایه است، و جلوگیری از «سواری مفت بر دوش بازار»، یک راه‌حل عملیاتی پیشنهاد می‌کنم:
• کارمزد مدیر صندوق از محل سپرده بانکی نصف شود.
• کارمزد مدیر از محل خرید اوراق به دو‌سوم شرایط فعلی کاهش یابد.
• کارمزد مدیر صندوق از محل خرید سهام سه برابر شود (یا به میزانی افزایش یابد که اگر ۱۵٪ از ارزش صندوق صرف خرید سهام شود، همان کارمزد سابق حفظ شود).
برای اثربخشی بیشتر، این کارمزد می‌تواند دو بخش داشته باشد: بخشی ثابت بر اساس ارزش پرتفوی سهام و بخشی متغیر بر اساس بازدهی آن.

🔹 این یک راه‌حل میانه و عملی است. سازمان بورس نهادی مستقل و حافظ حقوق سهامداران خرد است؛ نباید و نمی‌تواند برای رضایت نهادهای مالی، از روی منافع سهامداران خرد عبور کند.

@mkhajenasiri

BY Dr. Khajenasiri