group-telegram.com/moghaletat2/248
Last Update:
مغالطه شماره ۱۵۸
💠افراط و تفریط💠
لاتری الجاهل الا مُفِرطا اَو مُفَرِّطا
امام علی (ع)
در این مغالطه چنان‌که از نام‌ش پیداست شخص وقتی با یک خطای خود مواجه می‌شود بجای پذیرش و اصلاح منطقی خطا ، کاری افراطی در جهت خلاف آن انجام می‌دهد.
پیشفرض روانی این افراد این‌ست که
می‌توان خطا را با رفتاری در جهت عکس اصلاح و تعدیل کرد ، در حالیکه لزومن چنین فرضی صحیح نیست و ممکن‌ست ضرر دو چندان شود.
مثال :
«این که در اسلام زن اجازه ندارد بدون رضایت همسر از خانه بیرون رود یا شاغل شود
هدفش ، بهیچوجه نفی استقلال اقتصادی زن نیست ، در اسلام برای انجام امور منزل و شیر دادن به فرزند نیز اجرت تعیین شده»
#مسئله_حجاب
#آیت_الله_مطهری
اگر مرد توان اجرت برای پرداخت شیر نداشت و یا بهر علت از پرداخت اجرت سرباز زد چه ؟!
زن می‌تواند بچه را شیر ندهد ؟!
اگر بفرض زن ، اجرت را بهانه کرد و شیر نداد چه ؟!
بچه باید قربانی شود ؟!
یا بخاطر بی منطقی و افراط و تفریط در قانون‌گذاری پدر بیچاره دنبال دایه یا شیر خشک بگردد . در هر حال دردسر بیجا تولید شده.
البته واضح‌ست که شخص این رفتار را آگاهانه انجام نمی‌دهد و صراحتا هم نمی‌گوید که : من واکنش افراطی را برای جبران آن خطا انجام می‌دهم ، بلکه قصد او انحراف افکار عمومی و مبرا کردن خود از برچسبی‌ست که به افرادی که آن عمل خاص و اشتباه را انجام میدهند زده می‌شود و بقول روانکاوان یک نوع #مکانیسم_دفاعی‌ست.
ارتکاب چنین خطای معرفتی ریشه در #تکامل ما دارد.
پدران ما وقتی وارد معرکه ای می‌شدند - ولو اشتباه- بایستی تا آخر به بازی ادامه می‌دادند.
مثلا اگر در مبارزه با حیوانی وحشی برای ربودن طعمه ای او میفتادند ، جای شک و تردید و راه بازگشتی نبود و باید به هر ترفند و حیله ای شده پیروز نبرد می‌شدند و الا خود طعمه‌ی حیوان می‌شدند.
اما در جامعه مدنی امروزی ، پذیرش و اصلاح منطقی و توقف اشتباه بیش از جوامع بدوی و قبیله‌ای اهمیت دارد و معمولا برای فرد یا جامعه ، شانس بقا و پیشرفت بیشتری به ارمغان می‌آورد تا پا فشاری بر اشتباه . بقول معروف جلوی ضرر را هرکجا بگیری منفعت‌ست.
اقدام جبرانیِ افراطیِ افراد در جهت خلافِ اشتباه قبل ، به همین علت‌ست ،
چون کم و بیش همه آگاهند که اصلاح نکردن خطا ، تبعاتش از تردید در تصمیم‌گیری کمتر نیست.
لذا افراد سعی می‌کنند خود را باین شیوه از برچسب لجاجت و تعصب و یک‌دندگی برهانند.
یافتن حد وسط و حد منطقی در امور بسیار دشوارست و لذا باید در اتهامِ افراط و تفریط زدن محتاط باشیم.
در موقعی که مشاهده می‌کنیم خودمان یا دیگران به اقدامی جبرانی برای حل مشکلی دست می‌زنیم از خود بپرسیم آیا این اقدام خود اشتباهی دیگر نیست و ضرر را بیشتر نمی‌کند ؟!
زیرا در مواردی خاص ممکن‌ست کاری از ابتدا بدون بررسی کافی انجام شده باشد و گزینه های بهتری نادیده گرفته شده باشد ، اما شرایط به گونه ای ست که ادامه‌ی روند فعلی و انجام تمهیداتی برای کم کردن ریسک بهترست تا رهاکردن کار یا شروع کاری دیگر
مثلا ممکن‌ست پلی در جای نسبتا نامناسب ساخته شده باشد و بهتر باشد با صرف هزینه ای مشکلات آن را کاهش دهیم تا این که از اول پلی بسازیم.
یا ممکن‌ست پزشکی برای بیماری خاص یک شخص ، دارویی تجویز کند که عارضه‌ای خاص داشته باشد و سپس - به علت نبود داروی جایگزین و وخامت علایم بیمار - مجبور شود برای کاهش عارضه ، داروی دیگری توصیه کند.
اما چون در مجموع فواید بیشتری نسبت به عوارض برای شخص به ارمغان می‌آید ، عمل پزشک عقلانی ست.
#فرهاد_طحانی ✍
#تفکرنقاد
@moghaletat2 | آرشیو مغالطات
@mghlte | عصر روشنگری
ورزش مقدس‌ست :
https://www.group-telegram.com/mghlte/4013
#فمینیسم معتدل :
https://www.group-telegram.com/mghlte/2855
#فمینیسم مبتذل:
https://www.group-telegram.com/mghlte/2996
BY مغالطات ( سفسطه )
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/moghaletat2/248