❇️✴️ چگونه پاجوشها مثل اسرائیل و براندازها فکر می کردند
✍ داوود حشمتی
حمید رسایی در یک برنامه سهساعته با یک تلویزیون اینترنتی در لندن، بار دیگر پرده از ذهنیت خاص جریانی برداشت که در ادبیات سیاسی این روزها با عنوان «پاجوشها» شناخته میشوند.
او وقتی درباره حجاب و جنگ اخیر ایران و اسرائیل صحبت میکرد، ناخواسته نشان داد این جریان چگونه واقعیتهای اجتماعی را وارونه میبیند و در نهایت نسخههای سیاسی خطرناک برای کشور میپیچد.
رسایی به دو مقطع اشاره کرد که بهزعم او، مردم آنها را «غافلگیر» کردند.
نخست، اعتراضات ۱۴۰۱ و دوم، جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل. در نگاه او، چون همه زنان شلحجاب (به زعم آنها) پس از آغاز اعتراضات حجابشان را برنداشتند، پس بنابراین اکثریت مردم مخالف« حجاب» نیستند. و چون در جریان حمله اسرائیل، مردم به خیابان نیامدند تا علیه جمهوری اسلامی شورش کنند، پس «وفاداری مردم» کامل است. آنقدر که حتی پاجوش ها را غافلگیر کرده است.
اما این تحلیل سادهانگارانه، خود پرده از دو نکته مهم برمیدارد.
نخست، انتظارات اولیه این جریان از جامعه بهشدت تحت تأثیر براندازان خارجنشین بود. همان کسانی که میگفتند اگر شکافی در هیمنه حکومت پدید آید، کل جامعه بیدرنگ از آن عبور میکند. پاجوشها، بیآنکه بدانند، همان روایت را پذیرفته بودند.
دوم، وقتی این پیشبینی غلط از آب درآمد، آن را بهعنوان «وفاداری ویژه مردم» تعبیر کردند و حالا همین برداشت غلط را مبنای سیاستگذاری قرار میدهند.
در حقیقت، جامعه ایران در موضوع حجاب چیزی جز حق انتخاب نمی خواست.
آنچه اعتراضات ۱۴۰۱ را به نقطه انفجار رساند، همین احساس تحقیر و اجبار بود، نه اصل وجود یا نبود حجاب. امروز هم میبینیم که بسیاری از زنان با اختیار خود حجاب دارند و بسیاری دیگر ندارند؛ بدون آنکه الزام و تنبیه دولتی نقشی در تصمیمشان داشته باشد.
این واقعیت را هم براندازها نادیده گرفتند، هم پاجوشها.
مسئله دوم، جنگ ۱۲ روزه است. برای هیچ نیروی سیاسی اصلاحطلبی جای تردید نبود که در شرایط تجاوز خارجی، مردم ایران ولو با همه نارضایتیها، در کنار کشور خود میایستند. این البته یک قانون دائمی نیست.
همانطور که امام خمینی بارها یادآوری کرده بود مردم ایران در جنگ جهانی دوم با وجود آنکه خطر اشغال نظامی را احساس می کردند اما از رفتن رضا شاه خوشحال بودند.
پاجوشها – درست مثل اسرائیل – انتظار داشتند مردم به محض حمله خارجی علیه جمهوری اسلامی شورش به پا کنند و مانند دوران رفتن رضا شاه دست به خوشحالی بزنند. وقتی چنین نشد، آن را نشانه «وفاداری بیسابقه» مردم دانستند.
از دل این تحلیل غلط، یک دستورالعمل خطرناک بیرون می آید. دستورالعملی به این مضمون: «جامعه از آنچه فکر میکردیم بیشتر طرفدار ماست؛ پس نیازی به تلاش برای رضایتمندی جامعه در هیچ زمینهای نیست.»
این همان منطقی است که نتایج انتخابات ریاستجمهوری اخیر – با مشارکت کمتر از ۴۰ درصد – را بیاهمیت جلوه میدهد و همچنان بر اجرای سختگیرانه قانون حجاب اصرار دارد.
به بیان دیگر، پاجوشها سعی در «تخدیر» سیستم دارند. خروجی چنین فرآیندی، سیاستگذاری کور است؛ سیاستی که نه فقط معترضان، که حتی بخش خاموش جامعه را هم روزبهروز از حاکمیت دورتر میکند.
خطر اینجاست: اگر این روایت تخدیری مبنای تصمیمسازی باشد، نه تنها گرههای اجتماعی و سیاسی باز نخواهد شد، بلکه کشور را در مسیر پرهزینهتری قرار میدهد؛ مسیری که هزینههایش نه بر دوش پاجوشها، بلکه بر دوش همه مردم ایران خواهد بود./امتداد
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✍ داوود حشمتی
حمید رسایی در یک برنامه سهساعته با یک تلویزیون اینترنتی در لندن، بار دیگر پرده از ذهنیت خاص جریانی برداشت که در ادبیات سیاسی این روزها با عنوان «پاجوشها» شناخته میشوند.
او وقتی درباره حجاب و جنگ اخیر ایران و اسرائیل صحبت میکرد، ناخواسته نشان داد این جریان چگونه واقعیتهای اجتماعی را وارونه میبیند و در نهایت نسخههای سیاسی خطرناک برای کشور میپیچد.
رسایی به دو مقطع اشاره کرد که بهزعم او، مردم آنها را «غافلگیر» کردند.
نخست، اعتراضات ۱۴۰۱ و دوم، جنگ ۱۲ روزه با اسرائیل. در نگاه او، چون همه زنان شلحجاب (به زعم آنها) پس از آغاز اعتراضات حجابشان را برنداشتند، پس بنابراین اکثریت مردم مخالف« حجاب» نیستند. و چون در جریان حمله اسرائیل، مردم به خیابان نیامدند تا علیه جمهوری اسلامی شورش کنند، پس «وفاداری مردم» کامل است. آنقدر که حتی پاجوش ها را غافلگیر کرده است.
اما این تحلیل سادهانگارانه، خود پرده از دو نکته مهم برمیدارد.
نخست، انتظارات اولیه این جریان از جامعه بهشدت تحت تأثیر براندازان خارجنشین بود. همان کسانی که میگفتند اگر شکافی در هیمنه حکومت پدید آید، کل جامعه بیدرنگ از آن عبور میکند. پاجوشها، بیآنکه بدانند، همان روایت را پذیرفته بودند.
دوم، وقتی این پیشبینی غلط از آب درآمد، آن را بهعنوان «وفاداری ویژه مردم» تعبیر کردند و حالا همین برداشت غلط را مبنای سیاستگذاری قرار میدهند.
در حقیقت، جامعه ایران در موضوع حجاب چیزی جز حق انتخاب نمی خواست.
آنچه اعتراضات ۱۴۰۱ را به نقطه انفجار رساند، همین احساس تحقیر و اجبار بود، نه اصل وجود یا نبود حجاب. امروز هم میبینیم که بسیاری از زنان با اختیار خود حجاب دارند و بسیاری دیگر ندارند؛ بدون آنکه الزام و تنبیه دولتی نقشی در تصمیمشان داشته باشد.
این واقعیت را هم براندازها نادیده گرفتند، هم پاجوشها.
مسئله دوم، جنگ ۱۲ روزه است. برای هیچ نیروی سیاسی اصلاحطلبی جای تردید نبود که در شرایط تجاوز خارجی، مردم ایران ولو با همه نارضایتیها، در کنار کشور خود میایستند. این البته یک قانون دائمی نیست.
همانطور که امام خمینی بارها یادآوری کرده بود مردم ایران در جنگ جهانی دوم با وجود آنکه خطر اشغال نظامی را احساس می کردند اما از رفتن رضا شاه خوشحال بودند.
پاجوشها – درست مثل اسرائیل – انتظار داشتند مردم به محض حمله خارجی علیه جمهوری اسلامی شورش به پا کنند و مانند دوران رفتن رضا شاه دست به خوشحالی بزنند. وقتی چنین نشد، آن را نشانه «وفاداری بیسابقه» مردم دانستند.
از دل این تحلیل غلط، یک دستورالعمل خطرناک بیرون می آید. دستورالعملی به این مضمون: «جامعه از آنچه فکر میکردیم بیشتر طرفدار ماست؛ پس نیازی به تلاش برای رضایتمندی جامعه در هیچ زمینهای نیست.»
این همان منطقی است که نتایج انتخابات ریاستجمهوری اخیر – با مشارکت کمتر از ۴۰ درصد – را بیاهمیت جلوه میدهد و همچنان بر اجرای سختگیرانه قانون حجاب اصرار دارد.
به بیان دیگر، پاجوشها سعی در «تخدیر» سیستم دارند. خروجی چنین فرآیندی، سیاستگذاری کور است؛ سیاستی که نه فقط معترضان، که حتی بخش خاموش جامعه را هم روزبهروز از حاکمیت دورتر میکند.
خطر اینجاست: اگر این روایت تخدیری مبنای تصمیمسازی باشد، نه تنها گرههای اجتماعی و سیاسی باز نخواهد شد، بلکه کشور را در مسیر پرهزینهتری قرار میدهد؛ مسیری که هزینههایش نه بر دوش پاجوشها، بلکه بر دوش همه مردم ایران خواهد بود./امتداد
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❤7🤡2
✴️✴️ ترامپ: مانع جنگ هسته ای با ایران شدم
دونالد ترامپ، در مصاحبهای با نشریه دیلی کالر گفت که در دوران ریاستجمهوریاش توانسته است «هفت جنگ» را متوقف کند و مانع از وقوع یک «جنگ هستهای با جمهوری اسلامی» شود. او تاکید کرد: «من هفت جنگ را متوقف کردم و یک جنگ هستهای را که قرار بود با ایران رخ دهد، از بین بردم؛ جنگی که قرار بود اتفاق بیفتد.»
ترامپ در این گفتگو با اشاره به سیاستهایش در قبال اسرائیل گفت: «هیچکس به اندازه من برای اسرائیل کاری نکرده، از جمله در حملات به ایران.» او مدعی شد که حملات آمریکا در جنگ ۱۲ روزه برنامه هستهای جمهوری اسلامی را «کاملا نابود» کرده است و افزود: «ما، با آن هواپیما، آنها را چنان نابود کردیم که هیچکس پیشتر ندیده بود. وقتی برگشتیم، رسانههایی مثل سیانان سعی کردند بگویند شاید کامل نبوده، اما در نهایت معلوم شد کاملا کامل بود.»
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
دونالد ترامپ، در مصاحبهای با نشریه دیلی کالر گفت که در دوران ریاستجمهوریاش توانسته است «هفت جنگ» را متوقف کند و مانع از وقوع یک «جنگ هستهای با جمهوری اسلامی» شود. او تاکید کرد: «من هفت جنگ را متوقف کردم و یک جنگ هستهای را که قرار بود با ایران رخ دهد، از بین بردم؛ جنگی که قرار بود اتفاق بیفتد.»
ترامپ در این گفتگو با اشاره به سیاستهایش در قبال اسرائیل گفت: «هیچکس به اندازه من برای اسرائیل کاری نکرده، از جمله در حملات به ایران.» او مدعی شد که حملات آمریکا در جنگ ۱۲ روزه برنامه هستهای جمهوری اسلامی را «کاملا نابود» کرده است و افزود: «ما، با آن هواپیما، آنها را چنان نابود کردیم که هیچکس پیشتر ندیده بود. وقتی برگشتیم، رسانههایی مثل سیانان سعی کردند بگویند شاید کامل نبوده، اما در نهایت معلوم شد کاملا کامل بود.»
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🤬3❤2👍2🤡2
❇️✴️ دودمان قاجار
قبیله قاجار یکی از قبایل ترک قزلباش(ایلات ترک اُغوز) بود، که ارتش صفوی محسوب میشدند.
در سال ۱۷۹۴، آقامحمدخان قاجار از این ایل، دودمان زندیه در ایران را سرنگون کرد و شاهنشاهی قاجاری را بنیاد نهاد.
تاریخ نویسانی که تاریخ قاجارها را نوشتهاند ایشان را مغول دانستهاند.
این مورخان گفتهاند که قاجارها با هلاکوخان مغول در ۶۵۶ هجری وارد ایران شدهاند و تا ۷۳۹ که سلسله ایلخانان مغول منقرض شده به حال چادرنشینی و بیابانگردی از کنار جیحون گرفته تا دشت مغان زندگی کردهاند و چون در سال ۷۳۹ دست ایلخانان از پادشاهی ایران کوتاه شد، ایشان زندگی خود را در خطر دیدند و از ایران به شام یعنی سوریه کنونی هجرت کردند تا اینکه تیمور گورکانی در ۸۰۳ بدان سرزمین رسید، قاجارها را در آنجا دید و ایشان را جزو لشکریان خود پذیرفت و با خود به ایران بازگردانید.
در زمان حکومت قاجار، دوره ی فتحعلی شاه طی قرادادهای گلستان و ترکمانچای حدود ۲۵۰ هزار کیلومتر مربع از خاک ایران جدا شد.
در دوره ی ناصرالدین شاه طی «عهدنامه پاریس» بخشی از هرات و افغانستان امروزی جدا شد و در «قرارداد گلداسمیت» بخشهایی از بلوچستان و در «عهدنامه ارزروم دوم» بخشهایی از کردستان و در «عهدنامه آخال» بخشهایی از شمال خراسان جدا شد.
در کل حکومت قاجار حدود ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار کیلومترمربع از خاک ایران را از دست داد، ازجمله اراضی ۱۰ کشور مستقل فعلی در آسیای میانه و حوزه قفقاز به همراه افغانستان و بخشهای بزرگی از بلوچستان و کردستان».
سلاطین تجزیه ایران
۱-ناصرالدین شاه قاجار ( ۲ میلیون و ۲۰۶ هزار کیلومتر مربع)
۲-محمد شاه قاجار ( ۶۲۷ هزار کیلومتر مربع)
۳- احمد شاه قاجار ( ۴۰۵ هزار کیلومتر مربع)
۴-فتحعلی شاه قاجار (۲۷۲ هزار کیلومتر مربع)
۵- مظفرالدین شاه قاجار ( ۹۹ هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع)
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
قبیله قاجار یکی از قبایل ترک قزلباش(ایلات ترک اُغوز) بود، که ارتش صفوی محسوب میشدند.
در سال ۱۷۹۴، آقامحمدخان قاجار از این ایل، دودمان زندیه در ایران را سرنگون کرد و شاهنشاهی قاجاری را بنیاد نهاد.
تاریخ نویسانی که تاریخ قاجارها را نوشتهاند ایشان را مغول دانستهاند.
این مورخان گفتهاند که قاجارها با هلاکوخان مغول در ۶۵۶ هجری وارد ایران شدهاند و تا ۷۳۹ که سلسله ایلخانان مغول منقرض شده به حال چادرنشینی و بیابانگردی از کنار جیحون گرفته تا دشت مغان زندگی کردهاند و چون در سال ۷۳۹ دست ایلخانان از پادشاهی ایران کوتاه شد، ایشان زندگی خود را در خطر دیدند و از ایران به شام یعنی سوریه کنونی هجرت کردند تا اینکه تیمور گورکانی در ۸۰۳ بدان سرزمین رسید، قاجارها را در آنجا دید و ایشان را جزو لشکریان خود پذیرفت و با خود به ایران بازگردانید.
در زمان حکومت قاجار، دوره ی فتحعلی شاه طی قرادادهای گلستان و ترکمانچای حدود ۲۵۰ هزار کیلومتر مربع از خاک ایران جدا شد.
در دوره ی ناصرالدین شاه طی «عهدنامه پاریس» بخشی از هرات و افغانستان امروزی جدا شد و در «قرارداد گلداسمیت» بخشهایی از بلوچستان و در «عهدنامه ارزروم دوم» بخشهایی از کردستان و در «عهدنامه آخال» بخشهایی از شمال خراسان جدا شد.
در کل حکومت قاجار حدود ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار کیلومترمربع از خاک ایران را از دست داد، ازجمله اراضی ۱۰ کشور مستقل فعلی در آسیای میانه و حوزه قفقاز به همراه افغانستان و بخشهای بزرگی از بلوچستان و کردستان».
سلاطین تجزیه ایران
۱-ناصرالدین شاه قاجار ( ۲ میلیون و ۲۰۶ هزار کیلومتر مربع)
۲-محمد شاه قاجار ( ۶۲۷ هزار کیلومتر مربع)
۳- احمد شاه قاجار ( ۴۰۵ هزار کیلومتر مربع)
۴-فتحعلی شاه قاجار (۲۷۲ هزار کیلومتر مربع)
۵- مظفرالدین شاه قاجار ( ۹۹ هزار و ۵۰۰ کیلومتر مربع)
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❤7👎7😭3
❇️✴️ رعیت بیجان
✍ محسن جلال پور
🔹 در سال ۱۳۷۶، به دلیل ماجرای میکونوس، سفرای کشورهای اروپایی ایران را ترک کردند و پس از چند ماه دوباره بازگشتند. به خاطر دارم که مرحوم آیتالله هاشمی رفسنجانی در خطبههای نماز جمعه به این رفتوآمد اشاره کردند و با طنزی ظریف گفتند: «حکایت این سفرا مانند گنجشکی است که بر شاخه درختی مینشیند و پس از مدتی رو به درخت میگوید: خودت را محکم بگیر که میخواهم پرواز کنم. درخت هم با تمسخر پاسخ میدهد: من اصلاً متوجه آمدنت نشدم که حالا بخواهم نگران رفتنت باشم.»
آن زمان، در نامهای به ایشان ضمن تشکر از بیان شیوا و اعتمادبهنفس بالایی که در این جریان از خود نشان دادند به حکایتی دیگر اشاره کردم و برای آن مرحوم نوشتم:
«در شبی سرد از چله زمستان، خانی رعیت را به شبنشینی دعوت کرده بود. وقتی کارگزار اصلی، که فردی دانا بود، وارد شد، خان از او پرسید: بیرون چه خبر است؟ کارگزار پاسخ داد: حضرت والا، هوا آنقدر سرد شده که سنگ ترک میخورد. خان با اطمینان گفت: به سرما بگو اگر از این هم سردتر شود، نمیتواند به ما آسیبی برساند. کارگزار بیرون رفت و پس از چند دقیقه بازگشت. خان پرسید: گفتی؟ کارگزار پاسخ داد: بله و سرما هم گفت: به خان والا بگویید مسلم است که به ایشان آسیبی نمیرسد، اما چنان بلایی بر سر رعیت میآورد که دیگر کسی برایشان رعیتی نکند.»
در ادامه نوشتم: «حضرت آیتالله، این رفتوآمد سفرا برای بخشخصوصی و تولیدکنندگان و صادرکنندگان، هزینههای سنگینی به دنبال داشت. اروپا ورود پسته ایران را ممنوع کرد و این تصمیم خسارات زیادی به بخشخصوصی وارد آورد. همچنین، بسیاری از تجار دچار زیانهای هنگفت شدند و بازارهایشان را از دست دادند.»
🔹حالا چرا این روزها به یاد آن ماجرا افتادم؟ برخی از تصمیمگیران محترم میگویند فعال شدن مکانیسم ماشه برایشان مشکلی ایجاد نمیکند. باید به این عزیزان یادآوری کرد که هرچند شما بر کرسیهای محکم و مطمئن تکیه زدهاید، رعیت در گرفتاریهای فراوانی دستوپا میزنند. فعال شدن اسنپبک بیتردید به فعالیت بسیاری از بنگاههای کوچک و بزرگ آسیب جدی خواهد زد و آثار آن در جامعه بهوضوح نمایان خواهد شد. پس لطفاً کمی هم با گفتوگو و توجه به واقعیتهای جامعه سخن بگویید تا رعیت از این بیشتر به قهقرا نرود.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✍ محسن جلال پور
🔹 در سال ۱۳۷۶، به دلیل ماجرای میکونوس، سفرای کشورهای اروپایی ایران را ترک کردند و پس از چند ماه دوباره بازگشتند. به خاطر دارم که مرحوم آیتالله هاشمی رفسنجانی در خطبههای نماز جمعه به این رفتوآمد اشاره کردند و با طنزی ظریف گفتند: «حکایت این سفرا مانند گنجشکی است که بر شاخه درختی مینشیند و پس از مدتی رو به درخت میگوید: خودت را محکم بگیر که میخواهم پرواز کنم. درخت هم با تمسخر پاسخ میدهد: من اصلاً متوجه آمدنت نشدم که حالا بخواهم نگران رفتنت باشم.»
آن زمان، در نامهای به ایشان ضمن تشکر از بیان شیوا و اعتمادبهنفس بالایی که در این جریان از خود نشان دادند به حکایتی دیگر اشاره کردم و برای آن مرحوم نوشتم:
«در شبی سرد از چله زمستان، خانی رعیت را به شبنشینی دعوت کرده بود. وقتی کارگزار اصلی، که فردی دانا بود، وارد شد، خان از او پرسید: بیرون چه خبر است؟ کارگزار پاسخ داد: حضرت والا، هوا آنقدر سرد شده که سنگ ترک میخورد. خان با اطمینان گفت: به سرما بگو اگر از این هم سردتر شود، نمیتواند به ما آسیبی برساند. کارگزار بیرون رفت و پس از چند دقیقه بازگشت. خان پرسید: گفتی؟ کارگزار پاسخ داد: بله و سرما هم گفت: به خان والا بگویید مسلم است که به ایشان آسیبی نمیرسد، اما چنان بلایی بر سر رعیت میآورد که دیگر کسی برایشان رعیتی نکند.»
در ادامه نوشتم: «حضرت آیتالله، این رفتوآمد سفرا برای بخشخصوصی و تولیدکنندگان و صادرکنندگان، هزینههای سنگینی به دنبال داشت. اروپا ورود پسته ایران را ممنوع کرد و این تصمیم خسارات زیادی به بخشخصوصی وارد آورد. همچنین، بسیاری از تجار دچار زیانهای هنگفت شدند و بازارهایشان را از دست دادند.»
🔹حالا چرا این روزها به یاد آن ماجرا افتادم؟ برخی از تصمیمگیران محترم میگویند فعال شدن مکانیسم ماشه برایشان مشکلی ایجاد نمیکند. باید به این عزیزان یادآوری کرد که هرچند شما بر کرسیهای محکم و مطمئن تکیه زدهاید، رعیت در گرفتاریهای فراوانی دستوپا میزنند. فعال شدن اسنپبک بیتردید به فعالیت بسیاری از بنگاههای کوچک و بزرگ آسیب جدی خواهد زد و آثار آن در جامعه بهوضوح نمایان خواهد شد. پس لطفاً کمی هم با گفتوگو و توجه به واقعیتهای جامعه سخن بگویید تا رعیت از این بیشتر به قهقرا نرود.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❤12👍6
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔵🔴محمود سریع القلم استاد تمام علوم سیاسی دانشگاه بهشتی:
اولین ابزار مهم برای توسعه #شبکه_سازی است
در دنیا #کاریزما از بین رفته است
مهارت داشتن و اینکه چه چیزی بلدی اولویت اصلیست....
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
اولین ابزار مهم برای توسعه #شبکه_سازی است
در دنیا #کاریزما از بین رفته است
مهارت داشتن و اینکه چه چیزی بلدی اولویت اصلیست....
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
👍14❤2👎2🤡1
❇️✴️ لزومِ حسابکِشی قاطعانهی دولت از اردوغان
ترکیه قاتل رودخانه ارس
✍️نیما عظیمی
ترکیه سالهاست که «ارس» را رسما در تیررس خود قرار داده است!
وقتی مجموعهی رفتارهای #اردوغان را کنار هم میچینیم، روشن میشود که تصویری خطرناک و تهدیدآمیز به لحاظ ژئوپولیتیکی و زیستی و ژئواکونومیکی، متوجه ایران است.
تهدیدها و خساراتِ آبیِ #ترکیه به ایران، پیشینهای دارد که در ایران از سوی کارگزاران دولتی، جدی گرفته نشده است.
ترکیه از همان سال ۱۹۹۲ با ساخت و بهکارگیری سد آتاترک روی رود فرات، منجر به خشک شدن تالاب #هورالعظیم و آغاز هجوم ریزگردها به غرب ایران شد و برای تحرکات توسعه طلبانهی خود در پروژههای آبی، بایستی مجوزهای قانونی و بینالمللی را کسب و رضایت کشورهای پایین دست را جلب می کرد؛ چرا که این رودخانهها معبرهایی بین المللی هستند؛ اما طبق نظر کارشناسان مدیریت منابع آب، ترکیه بدون توجه به این اصول، چندین سد عظیم را در قالب طرح «گاپ» در رودخانههای دجله و فرات به بهرهبرداری رسانده است. از نتایج مخرب این پروژه در ایران، می توان به غیرقابل کشت شدن زمینهای کشاورزی و گسترش شدید ریزگردها اشاره کرد. یکی از دلایل مهم مشکلات آبی در خوزستان، سدسازی های غیرقانونی و متجاوزانه ی ترکیه در قالب پروژهی مذکور میباشد که در غفلت و رخوت کارگزاران دولتی انجام گرفت!
اکنون نیز، پروژهی آناتولی شرقی یا «داپ»، دیگر اقدام کشور ترکیه در راستای سدسازی های عظیم، دردسرساز و مخاطره آمیز آن می باشد! این پروژه در حوزه ی رسانه آنگونه که باید، شناخته و تعریف نشده است.
بنابر گزارش «انتخاب»، «حجت میان آبادی» پژوهشگر دیپلماسی آب و دانشیار دانشکدهی کشاورزیِ دانشگاه تربیت مدرس: «اجرای پروژهی #داپ میتواند تامین آب شرب شمال غرب ایران را با چالشی جدی مواجه کند.۰ این ابر پروژه برخلاف گاپ که سوغاتش ریزگردها بودند، به دلیل اجرای روی سرشاخههای ارس، ایران را مستقیما تحت تاثیر قرار میدهد. آب شرب بخشی از شهرهای ما و بخش عظیمی از آب کشاورزی در منطقه، از جمله دشت مغان، از ارس تامین میشود؛ پروژهی «داپ» در این حوضه اثر گذاری خواهد داشت و می تواند اثرش روی مسائل آبی ایران، پررنگ تر از گاپ باشد.»
پروژهی «داپ» با هدف مصرف آب و توسعهی کشاورزی، روی #ارس ساخته می شود! و صدمات جبران ناپذیری را بر مناطق غربی و شمال غربی ایران وارد میکند که بخش عمدهی زیستشان مستقیما تابع رودخانههاست.
در انتها میتوان نتیجهی روشنی از این کنش های ضد ایرانیِ دولت ترکیه گرفت: بخش عمدهای از آب رودخانهی ارس، برای توسعهی کشاورزی ترکیه مصرف و در واقع سهمِ آب ایران دزدیده می شود! باید به طور جدی، مقابل این نوعثمانیگریهای اردوغان ایستاد و هوشمندانه ترکیه را پای میز مذاکره و معاهده نشاند؛ تا آسیبی که از پروژهی «گاپ»، در غیاب امضای معاهده متوجه ایران شد، تکرار نشود.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
ترکیه قاتل رودخانه ارس
✍️نیما عظیمی
ترکیه سالهاست که «ارس» را رسما در تیررس خود قرار داده است!
وقتی مجموعهی رفتارهای #اردوغان را کنار هم میچینیم، روشن میشود که تصویری خطرناک و تهدیدآمیز به لحاظ ژئوپولیتیکی و زیستی و ژئواکونومیکی، متوجه ایران است.
تهدیدها و خساراتِ آبیِ #ترکیه به ایران، پیشینهای دارد که در ایران از سوی کارگزاران دولتی، جدی گرفته نشده است.
ترکیه از همان سال ۱۹۹۲ با ساخت و بهکارگیری سد آتاترک روی رود فرات، منجر به خشک شدن تالاب #هورالعظیم و آغاز هجوم ریزگردها به غرب ایران شد و برای تحرکات توسعه طلبانهی خود در پروژههای آبی، بایستی مجوزهای قانونی و بینالمللی را کسب و رضایت کشورهای پایین دست را جلب می کرد؛ چرا که این رودخانهها معبرهایی بین المللی هستند؛ اما طبق نظر کارشناسان مدیریت منابع آب، ترکیه بدون توجه به این اصول، چندین سد عظیم را در قالب طرح «گاپ» در رودخانههای دجله و فرات به بهرهبرداری رسانده است. از نتایج مخرب این پروژه در ایران، می توان به غیرقابل کشت شدن زمینهای کشاورزی و گسترش شدید ریزگردها اشاره کرد. یکی از دلایل مهم مشکلات آبی در خوزستان، سدسازی های غیرقانونی و متجاوزانه ی ترکیه در قالب پروژهی مذکور میباشد که در غفلت و رخوت کارگزاران دولتی انجام گرفت!
اکنون نیز، پروژهی آناتولی شرقی یا «داپ»، دیگر اقدام کشور ترکیه در راستای سدسازی های عظیم، دردسرساز و مخاطره آمیز آن می باشد! این پروژه در حوزه ی رسانه آنگونه که باید، شناخته و تعریف نشده است.
بنابر گزارش «انتخاب»، «حجت میان آبادی» پژوهشگر دیپلماسی آب و دانشیار دانشکدهی کشاورزیِ دانشگاه تربیت مدرس: «اجرای پروژهی #داپ میتواند تامین آب شرب شمال غرب ایران را با چالشی جدی مواجه کند.۰ این ابر پروژه برخلاف گاپ که سوغاتش ریزگردها بودند، به دلیل اجرای روی سرشاخههای ارس، ایران را مستقیما تحت تاثیر قرار میدهد. آب شرب بخشی از شهرهای ما و بخش عظیمی از آب کشاورزی در منطقه، از جمله دشت مغان، از ارس تامین میشود؛ پروژهی «داپ» در این حوضه اثر گذاری خواهد داشت و می تواند اثرش روی مسائل آبی ایران، پررنگ تر از گاپ باشد.»
پروژهی «داپ» با هدف مصرف آب و توسعهی کشاورزی، روی #ارس ساخته می شود! و صدمات جبران ناپذیری را بر مناطق غربی و شمال غربی ایران وارد میکند که بخش عمدهی زیستشان مستقیما تابع رودخانههاست.
در انتها میتوان نتیجهی روشنی از این کنش های ضد ایرانیِ دولت ترکیه گرفت: بخش عمدهای از آب رودخانهی ارس، برای توسعهی کشاورزی ترکیه مصرف و در واقع سهمِ آب ایران دزدیده می شود! باید به طور جدی، مقابل این نوعثمانیگریهای اردوغان ایستاد و هوشمندانه ترکیه را پای میز مذاکره و معاهده نشاند؛ تا آسیبی که از پروژهی «گاپ»، در غیاب امضای معاهده متوجه ایران شد، تکرار نشود.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
👍7👎4❤3🤡1
🔼✴️ هنگامی که این پادشاه بزرگ(شاه عباس اول) از جهان رخت بربست،رونق و رفاه نیز از #ایران رخت بربست!»
این نظر سنجیده گوهرفروش فرانسوی، #شاردن بود .
وی بصیرترین و آگاه ترین اروپایی بود که در عصر صفویه از ایران بازدید کرد.
📕ایران عصر صفوی،راجرسیوری،ترحمه کامبیز عزیزی،ص۲۲۵
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
این نظر سنجیده گوهرفروش فرانسوی، #شاردن بود .
وی بصیرترین و آگاه ترین اروپایی بود که در عصر صفویه از ایران بازدید کرد.
📕ایران عصر صفوی،راجرسیوری،ترحمه کامبیز عزیزی،ص۲۲۵
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
👏3👎1🤡1
.
🔼✴️ ﭘﺴﺮِ #مهاتما_ﮔﺎﻧﺪﯼ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﯾﮏ ﺭﻭﺯﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺩﺍﺷﺖ، ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ، ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ ﮔﻔﺖ: ﺳﺎﻋﺖ ۵ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﺕ ﻫﺴﺘﻢ.
ﻣﻦ ﺍﺯ ﻓﺮﺻﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻡ و ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﺮﺩﻡ. ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮﮔﺎﻩ ﺑﺮﺩﻡ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺭﻓﺘﻢ، ﺳﺎﻋﺖ ۵:۳۰ ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﺪﺭ ﺑﺮﻭﻡ! ﻭﻗﺘﯽ ﺭﺳﯿﺪﻡ ﺳﺎﻋﺖ ۶:۰۰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ! ﭘﺪﺭ ﺑﺎ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭼﺮﺍ ﺩﯾﺮ ﮐﺮﺩﯼ؟! ﺑﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮﺩ، ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻡ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﻢ! ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮﮔﺎﻩ ﺯﻧﮓ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ: «ﺩﺭ ﺭﻭﺵ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﻦ ﺣﺘﻤﺎً ﻧﻘﺼﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ “ﺭﺍﺳﺖ” ﺑﮕﻮﯾﯽ!!»
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﻧﻘﺺ ﮐﺎﺭ ﻣﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺍﯾﻦ ﻫﺠﺪﻩ ﻣﺎﯾﻞ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﯿﺎﺩﻩ باز ﻣﯽﮔﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ باره ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ!! ﻣﺪﺕ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﻧﯿﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺍﺗﻮمبیل ﻣﯽﺭﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ #ﺩﺭﻭﻍ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻮﺩ، ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽکردم!
ﻫﻤﺎﻥﺟﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﮕﻮیم
ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﻋﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺧﺸﻮﻧﺖِ ﭘﺪﺭﻡ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ۸۰ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽاﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﯽﺍﻧﺪﯾﺸﻢ!!
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🔼✴️ ﭘﺴﺮِ #مهاتما_ﮔﺎﻧﺪﯼ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻨﻔﺮﺍﻧﺲ ﯾﮏ ﺭﻭﺯﻩ ﺍﯼ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺩﺍﺷﺖ، ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺑﺮﺳﺎﻧﻢ، ﻭﻗﺘﯽ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺭﺳﺎﻧﺪﻡ ﮔﻔﺖ: ﺳﺎﻋﺖ ۵ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎ ﻣﻨﺘﻈﺮﺕ ﻫﺴﺘﻢ.
ﻣﻦ ﺍﺯ ﻓﺮﺻﺖ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﮐﺮﺩﻡ و ﺑﺮﺍﯼ ﺧﺎﻧﻪ ﺧﺮﯾﺪ ﮐﺮﺩﻡ. ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮﮔﺎﻩ ﺑﺮﺩﻡ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﻪ ﺳﯿﻨﻤﺎ ﺭﻓﺘﻢ، ﺳﺎﻋﺖ ۵:۳۰ ﯾﺎﺩﻡ ﺁﻣﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﭘﺪﺭ ﺑﺮﻭﻡ! ﻭﻗﺘﯽ ﺭﺳﯿﺪﻡ ﺳﺎﻋﺖ ۶:۰۰ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ! ﭘﺪﺭ ﺑﺎ ﻧﮕﺮﺍﻧﯽ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﭼﺮﺍ ﺩﯾﺮ ﮐﺮﺩﯼ؟! ﺑﺎ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ ﺑﻪ ﺩﺭﻭﻍ ﮔﻔﺘﻢ: ﻣﺎﺷﯿﻦ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺒﻮﺩ، ﻣﺠﺒﻮﺭ ﺷﺪﻡ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺑﻤﺎﻧﻢ! ﭘﺪﺭﻡ ﮐﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﺗﻌﻤﯿﺮﮔﺎﻩ ﺯﻧﮓ ﺯﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﮔﻔﺖ: «ﺩﺭ ﺭﻭﺵ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﻣﻦ ﺣﺘﻤﺎً ﻧﻘﺼﯽ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﻋﺘﻤﺎﺩ ﺑﻪ ﻧﻔﺲ ﻻﺯﻡ ﺭﺍ ﻧﺪﺍﺩﻩ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ “ﺭﺍﺳﺖ” ﺑﮕﻮﯾﯽ!!»
ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺑﻔﻬﻤﻢ ﻧﻘﺺ ﮐﺎﺭ ﻣﻦ ﮐﺠﺎﺳﺖ؟ ﺍﯾﻦ ﻫﺠﺪﻩ ﻣﺎﯾﻞ ﺭﺍ ﺗﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﭘﯿﺎﺩﻩ باز ﻣﯽﮔﺮﺩﻡ ﺗﺎ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ باره ﻓﮑﺮ ﮐﻨﻢ!! ﻣﺪﺕ ﭘﻨﺞ ﺳﺎﻋﺖ ﻭ ﻧﯿﻢ ﭘﺸﺖ ﺳﺮﺵ ﺍﺗﻮمبیل ﻣﯽﺭﺍﻧﺪﻡ ﻭ ﭘﺪﺭﻡ ﺭﺍ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ #ﺩﺭﻭﻍ ﺍﺣﻤﻘﺎﻧﻪاﯼ ﮐﻪ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩﻡ ﻏﺮﻕ ﺩﺭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﯽ ﻭ ﺍﻧﺪﻭﻩ ﺑﻮﺩ، ﻧﮕﺎﻩ ﻣﯽکردم!
ﻫﻤﺎﻥﺟﺎ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﮔﺮﻓﺘﻢ ﺩﯾﮕﺮ ﻫﺮﮔﺰ ﺩﺭﻭﻍ ﻧﮕﻮیم
ﺍﯾﻦ ﻋﻤﻞ ﻋﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺧﺸﻮﻧﺖِ ﭘﺪﺭﻡ ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻧﯿﺮﻭﻣﻨﺪ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﮔﺬﺷﺖ ۸۰ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺯﻧﺪﮔﯽاﻡ ﻫﻨﻮﺯ ﺑﺪﺍﻥ ﻣﯽﺍﻧﺪﯾﺸﻢ!!
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
👍10❤5🤡3✍1
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
♦️ ویدیویی از فروش و تحویل نفت ایران در ناکجاآباد …
منبع: اینستاگرام کارانیوز
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
منبع: اینستاگرام کارانیوز
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🤣5😱1
❇️✴️ نامه بزرگ بانوی باشتی به بیخرد فرومایهای که به فردوسی اهانت کرده بود
🔰نامهای به آن شخص بیادب و بیبهره از خرد و دانش، که فردوسی را به تمسخر گرفت و به این سرمایه بزرگ سترگ فرهنگ و ادب ایران اهانت کرده است:
دخترم، من باید با تو حرف بزنم، نه از روی خشم و عتاب، بلکه از روی خرد و صبر. این روزها همه به تو تاختند ونمیدانم اکنون در چه حال هستی. اما یقین دارم حال خوبی نداری. چرا که:
یقین دارم که فردوسی را نمیشناسی و اگر میمیشناختی این گونه به تحقیر خودت برنمیخواستی، و زبان به تمسخر فردوسی نمیگشودی.
نه قامت اندیشهاش را، نه ژرفای جانش را، و نه عظمت کتاب جاودانهاش، شاهنامه را نمیشناسی این را یقین دارم. اگر لحظهای در دریاهای بیکران سخن او فرو رفته بودی، زبانت از تمسخر میخشکید و دل به ستایشش خم میشد.
⬇️شاهنامه تنها دفتر رزم نیست؛
کتاب خرد است، کتاب انسان است، کتاب ایران است. هر سطرش سندی است از هویت، هر بیتش سپری است در برابر فراموشی. شاهنامه دادنامهای است بر علیه بیداد، و ستایشنامهای است بر داد، خرد، مهر و آزادی.
و تو هیچ نمیدانی که در این کتاب، زنان چه جایگاهی دارند:
🔺فرانک که در دل ظلمت، چراغ امید را برای فریدون افروخت.
🔺رودابه که با شجاعت عشقش، رشتههای پیوند تازه میان خاندانها بست.
🔺گردآفرید که به جنگ سهراب رفت و نشان داد دلیر بودن به مرد و زن نمیشناسد.
🔺فرنگیس که عشقش به سیاوش، در فرزندش کیخسرو جاودانه ماند.
🔺 منیژه که از تخت و تاج گذشت تا کنار بیژن در سیاهچال بایستد.
گوش کن دخترم، فردوسی قرنها پیشتر از آنکه جهان امروز سخن از حقوق زن گوید، در شاهنامه زن را در قلهی عزت و خرد نشانده بود.
⬇️شاهنامه بیش از آنکه جنگنامه باشد، کتاب خرد است.
در آن هیچ فضیلتی بالاتر از اندیشه نیست. تاج و تخت میپوسد، زر و زور میگذرد، اما خرد و داد میماند. رستم در اوج پهلوانی به رایزنی بزرگان گوش میسپارد و سیاوش در آتش، راستی را بر هر چیز برتر میداند.
دخترم،
بیفرهنگی تنها در فقر و فساد و جنگ نیست؛ زخم عمیقتر آنجاست که کسی بر فرهنگ و هویت این سرزمین تیغ تمسخر زند و ستونهای آن را نشانه بگیرد. درد من این است که میهنم امروز در چنبره اعتیاد و فقر و تورم و تن فروشی و هزار بلای دیگر دستوپا میزند، و در این میان، تو به عنوان دختری از ایرانشهر نیز بر پیکر زخمیاش نمک تمسخر میپاشی.
بدان که فردوسی با تمسخر فرو نمیریزد. او کوه استوار خرد است؛ هزار سال گذشته و هزاران سال دیگر نیز خواهد گذشت، و شاهنامه همچنان خورشید ایران خواهد بود. و بدخواهان اما، همچون سایهای گذرا، در فراموشی تاریخ محو خواهند شد.
و با این همه، دخترم،
اگر امروز با خشم مینویسم، از سرِ درد است نه نفرت. هنوز آرزو دارم که روزی چشمت به روشنایی خرد باز شود و بدانی که فردوسی دشمن تو نیست، بلکه پدر معنوی همهی ماست. روزی شاید بخوانی و دریابی که هر چه گفت، برای آزادی انسان و سربلندی ایران باشد
برای تو خرد و شجاعت را ارزومندم، یقین دارم اگر فردوسی زنده بود، از اینکه پنجاه سال است خون جوانان ایران زمین مثل چشمه ای بیزوال میجوشد شاهنامه ای دیگر مینوشت. واز اینکه بهجای گل در میان زلف دخترکان ایرانی، گل بر لبهایشان دود میشود و سلولهای خاکستری مغزشان نابود میشود. از خود حرفهای بیربط تولید میکنند، نه سیسال یلکه سی هزار سال مینشست و در عزای ایران و سرنوشت تلخش نه شاهنامه که شیون نامه مینوشت.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🔰نامهای به آن شخص بیادب و بیبهره از خرد و دانش، که فردوسی را به تمسخر گرفت و به این سرمایه بزرگ سترگ فرهنگ و ادب ایران اهانت کرده است:
دخترم، من باید با تو حرف بزنم، نه از روی خشم و عتاب، بلکه از روی خرد و صبر. این روزها همه به تو تاختند ونمیدانم اکنون در چه حال هستی. اما یقین دارم حال خوبی نداری. چرا که:
یقین دارم که فردوسی را نمیشناسی و اگر میمیشناختی این گونه به تحقیر خودت برنمیخواستی، و زبان به تمسخر فردوسی نمیگشودی.
نه قامت اندیشهاش را، نه ژرفای جانش را، و نه عظمت کتاب جاودانهاش، شاهنامه را نمیشناسی این را یقین دارم. اگر لحظهای در دریاهای بیکران سخن او فرو رفته بودی، زبانت از تمسخر میخشکید و دل به ستایشش خم میشد.
⬇️شاهنامه تنها دفتر رزم نیست؛
کتاب خرد است، کتاب انسان است، کتاب ایران است. هر سطرش سندی است از هویت، هر بیتش سپری است در برابر فراموشی. شاهنامه دادنامهای است بر علیه بیداد، و ستایشنامهای است بر داد، خرد، مهر و آزادی.
و تو هیچ نمیدانی که در این کتاب، زنان چه جایگاهی دارند:
🔺فرانک که در دل ظلمت، چراغ امید را برای فریدون افروخت.
🔺رودابه که با شجاعت عشقش، رشتههای پیوند تازه میان خاندانها بست.
🔺گردآفرید که به جنگ سهراب رفت و نشان داد دلیر بودن به مرد و زن نمیشناسد.
🔺فرنگیس که عشقش به سیاوش، در فرزندش کیخسرو جاودانه ماند.
🔺 منیژه که از تخت و تاج گذشت تا کنار بیژن در سیاهچال بایستد.
گوش کن دخترم، فردوسی قرنها پیشتر از آنکه جهان امروز سخن از حقوق زن گوید، در شاهنامه زن را در قلهی عزت و خرد نشانده بود.
⬇️شاهنامه بیش از آنکه جنگنامه باشد، کتاب خرد است.
در آن هیچ فضیلتی بالاتر از اندیشه نیست. تاج و تخت میپوسد، زر و زور میگذرد، اما خرد و داد میماند. رستم در اوج پهلوانی به رایزنی بزرگان گوش میسپارد و سیاوش در آتش، راستی را بر هر چیز برتر میداند.
دخترم،
بیفرهنگی تنها در فقر و فساد و جنگ نیست؛ زخم عمیقتر آنجاست که کسی بر فرهنگ و هویت این سرزمین تیغ تمسخر زند و ستونهای آن را نشانه بگیرد. درد من این است که میهنم امروز در چنبره اعتیاد و فقر و تورم و تن فروشی و هزار بلای دیگر دستوپا میزند، و در این میان، تو به عنوان دختری از ایرانشهر نیز بر پیکر زخمیاش نمک تمسخر میپاشی.
بدان که فردوسی با تمسخر فرو نمیریزد. او کوه استوار خرد است؛ هزار سال گذشته و هزاران سال دیگر نیز خواهد گذشت، و شاهنامه همچنان خورشید ایران خواهد بود. و بدخواهان اما، همچون سایهای گذرا، در فراموشی تاریخ محو خواهند شد.
و با این همه، دخترم،
اگر امروز با خشم مینویسم، از سرِ درد است نه نفرت. هنوز آرزو دارم که روزی چشمت به روشنایی خرد باز شود و بدانی که فردوسی دشمن تو نیست، بلکه پدر معنوی همهی ماست. روزی شاید بخوانی و دریابی که هر چه گفت، برای آزادی انسان و سربلندی ایران باشد
برای تو خرد و شجاعت را ارزومندم، یقین دارم اگر فردوسی زنده بود، از اینکه پنجاه سال است خون جوانان ایران زمین مثل چشمه ای بیزوال میجوشد شاهنامه ای دیگر مینوشت. واز اینکه بهجای گل در میان زلف دخترکان ایرانی، گل بر لبهایشان دود میشود و سلولهای خاکستری مغزشان نابود میشود. از خود حرفهای بیربط تولید میکنند، نه سیسال یلکه سی هزار سال مینشست و در عزای ایران و سرنوشت تلخش نه شاهنامه که شیون نامه مینوشت.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❤13👎3👍1🤡1
❇️✴️ چین شی؛ رهبر بلوک شرق یا جنوب جهانی!
✍ #صلاح_الدین_خدیو
بزرگترین رژەی نظامی تاریخ چین به مناسبت سالگرد تسلیم ژاپن و پایان جنگ جهانی دوم، صرفا یک قدرت نمایی نظامی نیست. بلکه حاکی از عزم رهبران این کشور برای بازنویسی تاریخ و عدول از روایت های فرادست موجود است.
در روایت غالب، آمریکا، شوروی، انگلیس و فرانسه بر دولت های آلمان و ژاپن، پیروز و جهان را از شری اهریمنی خلاص کردند.
روایتی که معمولا نقش دولت های فرودست شرق آسیا و خاورمیانه و شرق آفریقا که خاک و منابع انسانی و طبیعی شان، طعمەی جنگ گردید، را به باد فراموشی می سپارد.
چین اکنون می خواهد به جنگ این روایت برود و داستانی تازه به مقتضای موقعیت قدرتمند امروزش خلق نماید.
مخاطب این داستان نه فقط ژاپن به عنوان اصلی ترین متحد امنیتی غرب در آسیای شرقی بلکه نظام جهانی است.
نظام جهانی غرب محورکنونی عمدتا مخلوق پیامدهای جنگ دوم جهانی است؛ نظمی لیبرال و متکی بر فوانین با ملاحظەی جایگاە ممتاز برندگان جنگ درلژ اختصاصی آن.
نگاه تجدیدنظرطلبانەی چین، انقلابی وضد سیستمی نیست. صرفا خواهان ورود محترمانه به باشگاه قدرتمندان عالم باحفظ شکل حکومت و ارزش های ویژەی آن است.
پکن نام این راهبرد را چندجانبه گرایی گذاشته و جهان چند قطبی را راه رسیدن به آن می داند.
احتمالا موفق ترین جلوەی این نمایش سیاسی، دست های درهم گره شدەی پوتین و مودی و شی در جریان اجلاس اخیر بود.
تروئیکای هندوچین و روسیه با حدود سه میلیارد نفر جمعیت حتی از بلوک کمونیست هنوز متحد دهەی 50 و 60 برای غرب ترسناک تر است.
این موفقیت عمدتا تصادفی، مرهون اشتباهات دونالد ترامپ وسیاست خارجی مذبذب و دمدمی مزاجش است.
درست است که ارکستر مسکو وپکن و دهلی درستایش اقتدارگرایی و نکوهش دمکراسی هم آواست. اما اشتراک در ایدئولوژی مانع پوشاندن تضادهای عمدەی ژئوپولتیک میان چین وهند به عنوان دو رقیب دیرینه نیست.
همچنین توازن دراتحاد استراتژیک پکن ومسکو هر چه می گذرد، بیشتر به زیان دومی بهم می خورد.
هم هل دادن هند به سوی چین و هم وابستگی روزافزون روسیه به چین بر اثر تداوم جنگ اوکراین و تحریم پوتین، یک بازی حاصل جمع صفر به زیان غرب وبه سود شی جی پینگ است.
یک رئیس جمهور غیرلیبرال و انزواگرا در کاخ سفید، عطیەای آسمانی برای چین است. کسی که در داخل منتقد وتخریب کنندەی دمکراسی است، درخارج به پیمان نامه های بین المللی ونهادهای فراملی بی اعتناست ودوست ودشمن را به یکسان به تغرفەهای تجاری می بندد، نمی تواند اعتماد برانگیز وجای امید باشد.
شی جینگ پی دراجلاس شانگهای با درک اختلال در رهبری جهانی آمریکا، اصلی جدید بر اصول سه گانەی قبلی اش افزود: حکمرانی جهانی! این مولفه به اصول قدیمی شی یعنی توسعه ی جهانی، امنیت جهانی و تمدن جهانی اضافه شد.
رقابت چین وآمریکا در اصل رقابت دوالگوی حکومتی وشیوەی سازمان دهی اجتماعی است.
اساس الگوی پکن راترکیب دولت اقتدارگرا و اقتصاد بازار تشکیل می دهد. در حالیکه اجماع واشنگتن مبتنی برتلفیق لیبرال دمکراسی و بازار آزاد است.
امتداد اجماع واشنگتن در دیپلماسی خارجی به دفاع از گسترش دمکراسی در پهنەی گیتی و جایگزینی نظام های کثرت گرا ودمکراسی های انتخابی بجای سیستم های اقتدارگرا می رسد.
پکن برعکس دمکراسی را نه در درون دولتها بلکه در بیرون آن می خواهد.
بدین معنا که عیسی وموسی هریک به دین خود باشند؛ کسی کاری به کشورها ونظام های سیاسی آنها نداشته باشد، دمکراسی وحقوق بشر نه هنجاری جهانی بلکه ارزش های نسبی وماهیتا غربی اند.
بجای مداخله در امورداخلی دولت ها، نظام جهانی دمکراتیزه و بر مبنای برابری راستین تمام کشورها بازتعریف شود.
ناگفته پیداست که در اوضاع کنونی، ترامپ که نه دمکرات است و نه لیبرال، نمایندەای شایسته برای الگوی واشنگتن نیست.
گویی اشتباهی رخ داده و او بجای مسکو و پکن و نیودهلی در واشنگتن به قدرت رسیده است!
صرف نظر از متغیرهای عدیده، همین مساله دستکم در کوتاه مدت می تواند به سود چین و جذابیت مدل حکومتی آن تمام شود.
هرچند پکن برای هماوردی باواشنگتن راهی دراز وسنگلاخ درپیش دارد. جدا ازتضادهای موجود درنظام سیاسی آن، هم اکنون بامشکلات متعدد اقتصادی نظیر رکود، تورم، بیکاری و افتادن درچالەی جمعیتی روبروست.
جایگاه ومشروعیت حزب حاکم کمونیست براثر این مشکلات صدمه دیده وناسیونالیسم تهاجمی جهت جبران مافات در دستور کار قرار گرفته است.
تشدید تهدید وستیزەجویی علیه تایوان بخشی از دستور کارمزبور است.
حملەی احتمالی به تایوان می تواندبه تلەی اوکراین شی تبدیل وبلندپروازی های چین را در قله، ساقط کند.
هرچند تا اینجا هم پکن درایجاد ائتلافی آسیایی حول خودموفق بوده؛ غیر ازمتحدان کلیدی آمریکا نظیر ژاپن، کره جنوبی، سنگاپور و فیلیپین، تقریباتمام دولت های آسیایی درنمایش شانگهای حاضرشدند.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✍ #صلاح_الدین_خدیو
بزرگترین رژەی نظامی تاریخ چین به مناسبت سالگرد تسلیم ژاپن و پایان جنگ جهانی دوم، صرفا یک قدرت نمایی نظامی نیست. بلکه حاکی از عزم رهبران این کشور برای بازنویسی تاریخ و عدول از روایت های فرادست موجود است.
در روایت غالب، آمریکا، شوروی، انگلیس و فرانسه بر دولت های آلمان و ژاپن، پیروز و جهان را از شری اهریمنی خلاص کردند.
روایتی که معمولا نقش دولت های فرودست شرق آسیا و خاورمیانه و شرق آفریقا که خاک و منابع انسانی و طبیعی شان، طعمەی جنگ گردید، را به باد فراموشی می سپارد.
چین اکنون می خواهد به جنگ این روایت برود و داستانی تازه به مقتضای موقعیت قدرتمند امروزش خلق نماید.
مخاطب این داستان نه فقط ژاپن به عنوان اصلی ترین متحد امنیتی غرب در آسیای شرقی بلکه نظام جهانی است.
نظام جهانی غرب محورکنونی عمدتا مخلوق پیامدهای جنگ دوم جهانی است؛ نظمی لیبرال و متکی بر فوانین با ملاحظەی جایگاە ممتاز برندگان جنگ درلژ اختصاصی آن.
نگاه تجدیدنظرطلبانەی چین، انقلابی وضد سیستمی نیست. صرفا خواهان ورود محترمانه به باشگاه قدرتمندان عالم باحفظ شکل حکومت و ارزش های ویژەی آن است.
پکن نام این راهبرد را چندجانبه گرایی گذاشته و جهان چند قطبی را راه رسیدن به آن می داند.
احتمالا موفق ترین جلوەی این نمایش سیاسی، دست های درهم گره شدەی پوتین و مودی و شی در جریان اجلاس اخیر بود.
تروئیکای هندوچین و روسیه با حدود سه میلیارد نفر جمعیت حتی از بلوک کمونیست هنوز متحد دهەی 50 و 60 برای غرب ترسناک تر است.
این موفقیت عمدتا تصادفی، مرهون اشتباهات دونالد ترامپ وسیاست خارجی مذبذب و دمدمی مزاجش است.
درست است که ارکستر مسکو وپکن و دهلی درستایش اقتدارگرایی و نکوهش دمکراسی هم آواست. اما اشتراک در ایدئولوژی مانع پوشاندن تضادهای عمدەی ژئوپولتیک میان چین وهند به عنوان دو رقیب دیرینه نیست.
همچنین توازن دراتحاد استراتژیک پکن ومسکو هر چه می گذرد، بیشتر به زیان دومی بهم می خورد.
هم هل دادن هند به سوی چین و هم وابستگی روزافزون روسیه به چین بر اثر تداوم جنگ اوکراین و تحریم پوتین، یک بازی حاصل جمع صفر به زیان غرب وبه سود شی جی پینگ است.
یک رئیس جمهور غیرلیبرال و انزواگرا در کاخ سفید، عطیەای آسمانی برای چین است. کسی که در داخل منتقد وتخریب کنندەی دمکراسی است، درخارج به پیمان نامه های بین المللی ونهادهای فراملی بی اعتناست ودوست ودشمن را به یکسان به تغرفەهای تجاری می بندد، نمی تواند اعتماد برانگیز وجای امید باشد.
شی جینگ پی دراجلاس شانگهای با درک اختلال در رهبری جهانی آمریکا، اصلی جدید بر اصول سه گانەی قبلی اش افزود: حکمرانی جهانی! این مولفه به اصول قدیمی شی یعنی توسعه ی جهانی، امنیت جهانی و تمدن جهانی اضافه شد.
رقابت چین وآمریکا در اصل رقابت دوالگوی حکومتی وشیوەی سازمان دهی اجتماعی است.
اساس الگوی پکن راترکیب دولت اقتدارگرا و اقتصاد بازار تشکیل می دهد. در حالیکه اجماع واشنگتن مبتنی برتلفیق لیبرال دمکراسی و بازار آزاد است.
امتداد اجماع واشنگتن در دیپلماسی خارجی به دفاع از گسترش دمکراسی در پهنەی گیتی و جایگزینی نظام های کثرت گرا ودمکراسی های انتخابی بجای سیستم های اقتدارگرا می رسد.
پکن برعکس دمکراسی را نه در درون دولتها بلکه در بیرون آن می خواهد.
بدین معنا که عیسی وموسی هریک به دین خود باشند؛ کسی کاری به کشورها ونظام های سیاسی آنها نداشته باشد، دمکراسی وحقوق بشر نه هنجاری جهانی بلکه ارزش های نسبی وماهیتا غربی اند.
بجای مداخله در امورداخلی دولت ها، نظام جهانی دمکراتیزه و بر مبنای برابری راستین تمام کشورها بازتعریف شود.
ناگفته پیداست که در اوضاع کنونی، ترامپ که نه دمکرات است و نه لیبرال، نمایندەای شایسته برای الگوی واشنگتن نیست.
گویی اشتباهی رخ داده و او بجای مسکو و پکن و نیودهلی در واشنگتن به قدرت رسیده است!
صرف نظر از متغیرهای عدیده، همین مساله دستکم در کوتاه مدت می تواند به سود چین و جذابیت مدل حکومتی آن تمام شود.
هرچند پکن برای هماوردی باواشنگتن راهی دراز وسنگلاخ درپیش دارد. جدا ازتضادهای موجود درنظام سیاسی آن، هم اکنون بامشکلات متعدد اقتصادی نظیر رکود، تورم، بیکاری و افتادن درچالەی جمعیتی روبروست.
جایگاه ومشروعیت حزب حاکم کمونیست براثر این مشکلات صدمه دیده وناسیونالیسم تهاجمی جهت جبران مافات در دستور کار قرار گرفته است.
تشدید تهدید وستیزەجویی علیه تایوان بخشی از دستور کارمزبور است.
حملەی احتمالی به تایوان می تواندبه تلەی اوکراین شی تبدیل وبلندپروازی های چین را در قله، ساقط کند.
هرچند تا اینجا هم پکن درایجاد ائتلافی آسیایی حول خودموفق بوده؛ غیر ازمتحدان کلیدی آمریکا نظیر ژاپن، کره جنوبی، سنگاپور و فیلیپین، تقریباتمام دولت های آسیایی درنمایش شانگهای حاضرشدند.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❤5
❇️✴️ اخلاق و مهرورزی های بی وزن !
✍ جعفر بخشی بی نیاز
🌐 بسیار پیش آمده که در مراودات ؛ گفتارها ؛ رفتارها ؛ داد و ستدها ؛ خواسته یا ناخواسته احمق فرض شده ایم تا طرفِ مقابل مان به زعم خود قواره ی ناقص ما را هر طور که به میل و اراده است ؛ ببرّد و بدوزد. اما او نمی داند که ما خودمان نخواستیم که هفت خط باشیم و راه و رسم بدی و دغل بیاموزیم. این یک پیام روشن و آشکار است به همه ی آنهایی که در این گذرگاهِ پر فریب و پر زرق و برق با تمام وجودشان شریف زیستن را انتخاب کردند و بر همین مسیر استوار و ثابت ماندند. با آن که بارها و بارها پای این شرافت شکستند و همه جوره بابت اش تاوان دادند. سرسخت و قوی با دشواری های بسیار از هفت خوان سختیها گذشتند اما هرگز تن به بدی و شر ندادند و هفت خط روزگار هم نشدند. بسیار سخت زندگی کردند اما زندگی را به دیگران سخت نکردند همان هایی که در وادیِ زیستن بی اخلاقی دیدند و حرمت هایشان شکسته شد ؛ اما خودشان اخلاق را تمام و کمال رعایت کردند و بر این منش و مرام پایدار ماندند.
🌐 جامعه را اخلاق می سازد. جامعه را ادب می سازد. جامعه را گذشت می سازد. این صفت های ویژه به آن جان می دهد و بقای آن را تضمین می کند. با لاتی زندگی کردن و کلماتِ مطهر را آلوده ساختن که جامعه رشد نمی کند. با قمه و ساطور و تیزی هیچ کسی قدرت ندارد. لات ها هیچ گاه حال جامعه را خوب نکرده اند. این لوتی ها هستند که به آدمهای اجتماع انگیزه و انرژی می دهند تا روزگار بر مدار خیر بچرخد و آموزه های رفتاری و اخلاقی درست و منطقی در جامعه پیدا شود. مرام و معرفت باید در جامعه رواج یابد و گسترش پیدا کند. رفاقتها باید ریشه داشته باشد. منفعت طلبی و سودجویی در رفاقت حرام است. نمیتوان و نمیشود همه چیز را برای خود خواست. همین حجب و نجابت کم هم اگر در جامعه نباشد و همین مقدار حیا را هم اگر از جامعه دور کنیم آن وقت تمام آدمها ویروس می گیرند و به خودی خود همه به شر و بدی مبتلا می شوند.
🌐 چه کسی از شرارت به جایی رسیده. از بی اخلاقی چه کسی رشد کرده. مال حرام کجا برای کسی برکت آورده. گستاخی و بی شرمی کجایش خیر داشته. راه کج هیچ وقت به منزل نرسیده. نگاه نکنیم به این که عده ای از رانت و اختلاس برای خود برج و بارو ساختند. اینها پیش از این به کسی وفا نکرده به این جماعت هم وفا نخواهد کرد. تنها اخلاق و مهر ورزی ست که خیر آورده و حال جامعه را خوب کرده. گرچه اخلاق و خلق و خوی آدمها بسته به شرائط بی تردید تغییر می کند. کم و زیاد می شود ؛ اما بعید است ذات و جوهره ی آدمی استحاله شود. تار و پود شرافت از بین نمی رود. گرچه در گذر روزگار عده ای بخواهند از آن فرش شرارت ببافند. درست است که جور و فشار زمانه این روزها زیاد است و شانه ها را زیر بار بار معیشت و اقتصاد خم کرده اما زخم به شرافت نزده و نمی زند. تا اخلاق و مهر ورزی در جامعه نفس می کشد شرارت و بدی هیچ عددی نیست.
#ارسالی از نویسنده
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✍ جعفر بخشی بی نیاز
🌐 بسیار پیش آمده که در مراودات ؛ گفتارها ؛ رفتارها ؛ داد و ستدها ؛ خواسته یا ناخواسته احمق فرض شده ایم تا طرفِ مقابل مان به زعم خود قواره ی ناقص ما را هر طور که به میل و اراده است ؛ ببرّد و بدوزد. اما او نمی داند که ما خودمان نخواستیم که هفت خط باشیم و راه و رسم بدی و دغل بیاموزیم. این یک پیام روشن و آشکار است به همه ی آنهایی که در این گذرگاهِ پر فریب و پر زرق و برق با تمام وجودشان شریف زیستن را انتخاب کردند و بر همین مسیر استوار و ثابت ماندند. با آن که بارها و بارها پای این شرافت شکستند و همه جوره بابت اش تاوان دادند. سرسخت و قوی با دشواری های بسیار از هفت خوان سختیها گذشتند اما هرگز تن به بدی و شر ندادند و هفت خط روزگار هم نشدند. بسیار سخت زندگی کردند اما زندگی را به دیگران سخت نکردند همان هایی که در وادیِ زیستن بی اخلاقی دیدند و حرمت هایشان شکسته شد ؛ اما خودشان اخلاق را تمام و کمال رعایت کردند و بر این منش و مرام پایدار ماندند.
🌐 جامعه را اخلاق می سازد. جامعه را ادب می سازد. جامعه را گذشت می سازد. این صفت های ویژه به آن جان می دهد و بقای آن را تضمین می کند. با لاتی زندگی کردن و کلماتِ مطهر را آلوده ساختن که جامعه رشد نمی کند. با قمه و ساطور و تیزی هیچ کسی قدرت ندارد. لات ها هیچ گاه حال جامعه را خوب نکرده اند. این لوتی ها هستند که به آدمهای اجتماع انگیزه و انرژی می دهند تا روزگار بر مدار خیر بچرخد و آموزه های رفتاری و اخلاقی درست و منطقی در جامعه پیدا شود. مرام و معرفت باید در جامعه رواج یابد و گسترش پیدا کند. رفاقتها باید ریشه داشته باشد. منفعت طلبی و سودجویی در رفاقت حرام است. نمیتوان و نمیشود همه چیز را برای خود خواست. همین حجب و نجابت کم هم اگر در جامعه نباشد و همین مقدار حیا را هم اگر از جامعه دور کنیم آن وقت تمام آدمها ویروس می گیرند و به خودی خود همه به شر و بدی مبتلا می شوند.
🌐 چه کسی از شرارت به جایی رسیده. از بی اخلاقی چه کسی رشد کرده. مال حرام کجا برای کسی برکت آورده. گستاخی و بی شرمی کجایش خیر داشته. راه کج هیچ وقت به منزل نرسیده. نگاه نکنیم به این که عده ای از رانت و اختلاس برای خود برج و بارو ساختند. اینها پیش از این به کسی وفا نکرده به این جماعت هم وفا نخواهد کرد. تنها اخلاق و مهر ورزی ست که خیر آورده و حال جامعه را خوب کرده. گرچه اخلاق و خلق و خوی آدمها بسته به شرائط بی تردید تغییر می کند. کم و زیاد می شود ؛ اما بعید است ذات و جوهره ی آدمی استحاله شود. تار و پود شرافت از بین نمی رود. گرچه در گذر روزگار عده ای بخواهند از آن فرش شرارت ببافند. درست است که جور و فشار زمانه این روزها زیاد است و شانه ها را زیر بار بار معیشت و اقتصاد خم کرده اما زخم به شرافت نزده و نمی زند. تا اخلاق و مهر ورزی در جامعه نفس می کشد شرارت و بدی هیچ عددی نیست.
#ارسالی از نویسنده
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
👍4
✅سال ١٩۴٧ #حسن_البنا بنیانگذار اخوانالمسلمین به ملک فاروق نوشت؛ غرب ورشکسته است و درحال افول، پایههایش لرزان است و اصولش درحال متلاشی شدن، از آن روز ٧٧سال میگذرد، غرب نابود نشد اما خاورمیانه همچنان در دود و آتش است و در توهم افول غرب، زندگی مردمانش تیره و تار...
🔻پ ن: به قول محمد صدر، عراقچی مثل نظامی ها صحبت می کند. ایکاش دست از این حرفهای بیهوده پایداری چی ها بردارد.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🔻پ ن: به قول محمد صدر، عراقچی مثل نظامی ها صحبت می کند. ایکاش دست از این حرفهای بیهوده پایداری چی ها بردارد.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❤1
❇️✴️ حکمرانی خوب بدون دموکراسی شدنی نیست
✍ کیان پوررهنما
یکی از بنیادیترین پرسشها درعلوم سیاسی و جامعه شناسی سیاسی و کلا در مباحث سیاسی و توسعه این است که چگونه میتوان همزمان کارآمدی نظام سیاسی و رضایت عمومی را تضمین کرد؟ پاسخ این پرسش در پیوند ناگسستنی میان دموکراسی و حکمرانی خوب نهفته است.
حکمرانی خوب «Good Governance» بر اصولی چونشفافیت، پاسخگویی، کارآمدی، عدالت، حاکمیت قانون و مشارکت عمومی استوار است و به روابط شهروندان و حکومت کنندگاناشاره دارد و به عدم سوءاستفاده از قدرت و ثروت حاکمان و فقدان فساد نیز اطلاق می شود.
این اصول تنها در شرایطی تحقق مییابد که ساختار سیاسی به مردم اجازهی مشارکت واقعی در تصمیمگیریها بدهد یعنی؛ مردم در تعیین سرنوشت خویش نقش داشته باشند و بتوانند بر قدرت نظارت کنند، این همان بستر دموکراسی است و به بیان دیگر، بدون دموکراسی، حکمرانی خوب صرفاً شعاری توخالی خواهد بود.
دموکراسی، با فراهم کردن زمینهی انتخاب آزادانهی حاکمان، گردش نخبگان سیاسی و تضمین حقوق و آزادیهای اساسی، مشروعیت نظام سیاسی را افزایش میدهد. مشروعیت بالا به نوبهی خود اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی را تقویت کرده و زمینهی اجرای سیاستهای توسعهای را فراهم میسازد. از سوی دیگر، حکمرانی خوب به دموکراسی عمق میبخشد، زیرا اگر نهادهای دموکراتیک ناکارآمد یا گرفتار فساد یا تبعیض باشند، آزادی سیاسی به تنهایی نمیتواند پاسخگوی مطالبات شهروندان باشد.
تجربهی بسیاری از کشورها نشان داده است که دموکراسی بدون حکمرانی خوب به پوپولیسم و بیثباتی منجر میشود و حکمرانی خوب بدون دموکراسی به اقتدارگرایی باثبات اما شکننده بدل خواهد شد. بنابراین، رابطهی این دو رابطهای دوسویه و تکمیلی است:
دموکراسی بستر مشارکت و نظارت را فراهم میآورد، و حکمرانی خوب آن را به توسعه و عدالت اجتماعی پیوند میزند.
نتیجهگیری
برای دستیابی به توسعه پایدار و افزایش اعتماد عمومی، هیچ راهی جز تلفیق دموکراسی با حکمرانی خوب وجود ندارد. دموکراسی بدون حکمرانی خوب به بیثباتی ختم میشود و حکمرانی خوب بدون دموکراسی، مشروعیت لازم برای ماندگاری ندارد. بنابراین، آیندهی کشورها، خصوصا کشورهای جهان سوم به میزان توانایی آنها در ایجاد این پیوند اساسی وابسته است.
هیچ کشوری بدون ایجاد این پیوند اساسی، نه به توسعه پایدار دست خواهد یافت و نه به اعتماد عمومی. آیندهی هر جامعه در گرو آن است که بداند دموکراسی شرط لازم حکمرانی خوب است، و حکمرانی خوب شرط کافی دموکراسی.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
✍ کیان پوررهنما
یکی از بنیادیترین پرسشها درعلوم سیاسی و جامعه شناسی سیاسی و کلا در مباحث سیاسی و توسعه این است که چگونه میتوان همزمان کارآمدی نظام سیاسی و رضایت عمومی را تضمین کرد؟ پاسخ این پرسش در پیوند ناگسستنی میان دموکراسی و حکمرانی خوب نهفته است.
حکمرانی خوب «Good Governance» بر اصولی چونشفافیت، پاسخگویی، کارآمدی، عدالت، حاکمیت قانون و مشارکت عمومی استوار است و به روابط شهروندان و حکومت کنندگاناشاره دارد و به عدم سوءاستفاده از قدرت و ثروت حاکمان و فقدان فساد نیز اطلاق می شود.
این اصول تنها در شرایطی تحقق مییابد که ساختار سیاسی به مردم اجازهی مشارکت واقعی در تصمیمگیریها بدهد یعنی؛ مردم در تعیین سرنوشت خویش نقش داشته باشند و بتوانند بر قدرت نظارت کنند، این همان بستر دموکراسی است و به بیان دیگر، بدون دموکراسی، حکمرانی خوب صرفاً شعاری توخالی خواهد بود.
دموکراسی، با فراهم کردن زمینهی انتخاب آزادانهی حاکمان، گردش نخبگان سیاسی و تضمین حقوق و آزادیهای اساسی، مشروعیت نظام سیاسی را افزایش میدهد. مشروعیت بالا به نوبهی خود اعتماد عمومی و سرمایه اجتماعی را تقویت کرده و زمینهی اجرای سیاستهای توسعهای را فراهم میسازد. از سوی دیگر، حکمرانی خوب به دموکراسی عمق میبخشد، زیرا اگر نهادهای دموکراتیک ناکارآمد یا گرفتار فساد یا تبعیض باشند، آزادی سیاسی به تنهایی نمیتواند پاسخگوی مطالبات شهروندان باشد.
تجربهی بسیاری از کشورها نشان داده است که دموکراسی بدون حکمرانی خوب به پوپولیسم و بیثباتی منجر میشود و حکمرانی خوب بدون دموکراسی به اقتدارگرایی باثبات اما شکننده بدل خواهد شد. بنابراین، رابطهی این دو رابطهای دوسویه و تکمیلی است:
دموکراسی بستر مشارکت و نظارت را فراهم میآورد، و حکمرانی خوب آن را به توسعه و عدالت اجتماعی پیوند میزند.
نتیجهگیری
برای دستیابی به توسعه پایدار و افزایش اعتماد عمومی، هیچ راهی جز تلفیق دموکراسی با حکمرانی خوب وجود ندارد. دموکراسی بدون حکمرانی خوب به بیثباتی ختم میشود و حکمرانی خوب بدون دموکراسی، مشروعیت لازم برای ماندگاری ندارد. بنابراین، آیندهی کشورها، خصوصا کشورهای جهان سوم به میزان توانایی آنها در ایجاد این پیوند اساسی وابسته است.
هیچ کشوری بدون ایجاد این پیوند اساسی، نه به توسعه پایدار دست خواهد یافت و نه به اعتماد عمومی. آیندهی هر جامعه در گرو آن است که بداند دموکراسی شرط لازم حکمرانی خوب است، و حکمرانی خوب شرط کافی دموکراسی.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
👍3❤1👌1
خدمات پس از فروش:
_تیمسار پیر_
ژاپنیها خیلی زود با امریکاییا کنار اومدن. این خیلی چیز عجیبیه. سریعا تسلیم شدن و تصمیم گرفتن که با دشمن دوست بشن. نمیشه عواید این تسلیم رو انکار کرد. ژاپنیها بسیار تلاشگر بودن، ولی بدون امریکا نمیتونستن پیشرفت کنن.
فوایدانعطاف پذیری بالا
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
_تیمسار پیر_
ژاپنیها خیلی زود با امریکاییا کنار اومدن. این خیلی چیز عجیبیه. سریعا تسلیم شدن و تصمیم گرفتن که با دشمن دوست بشن. نمیشه عواید این تسلیم رو انکار کرد. ژاپنیها بسیار تلاشگر بودن، ولی بدون امریکا نمیتونستن پیشرفت کنن.
فوایدانعطاف پذیری بالا
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
❤7👎1
✅میزان رشد تولید ناخالص داخلی کشورهای خاورمیانه در ده سال گذشته
🔹در سال ۲۰۱۶ ایران ۱۳ درصد رشد داشته و GDP اندازه عربستان بوده اما الان عربستانه سه برابر ایران هست و حتی از امارات هم عقبتر هستیم.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🔹در سال ۲۰۱۶ ایران ۱۳ درصد رشد داشته و GDP اندازه عربستان بوده اما الان عربستانه سه برابر ایران هست و حتی از امارات هم عقبتر هستیم.
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
🤬1
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🔼✴️ نزدیکی آمریکای ترامپ و پوتین و کنترل بیشتر چین!
نقش ایران و محاصره ژئوپلیتیک آن چه معنایی دارد؟
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
نقش ایران و محاصره ژئوپلیتیک آن چه معنایی دارد؟
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🔼بخاطر اسلام به سفارت آمریکا حمله نکنید!
فیلمی کمیاب از حملات به سفارت آمریکا سال ۵۷یا۵۸
به التماسهای سرهنگ توکلی توجه کنید:
- آقایان بخاطر مملکت به سفارت آمریکا حمله نکنید
- آقایان بهانه دست آمریکا ندین که در کشورمان دخالت کنه
- تیراندازی نکنید
- بخاطر اسلام نکنید
⬇️ برخی عواقب اشغال سفارت:
۱- بدون چراغسبز آمریکا، صدام هرگز به کشورمان حمله نمیکرد، جنگی با صدها هزار کشته و زخمی و هزار میلیارد دلار خسارت... در اولین روزهای جنگ، گروگانهای آمریکایی آزاد شدند
۲- اشغال سفارت و جنگ باعث شد آمریکا به خلیج فارس لشکرکشی کند و در چهار کشور عربی پایگاه نظامی بزند
۳- تحریمها تاکنون سه هزار میلیارد دلار خسارت زده؛ هزاران کارخانه تعطیل، میلیونها نفر بیکار، فروپاشی خانوادهها، بالا رفتن سن ازدواج و کاهش جمعیت، فساد اقتصادی اخلاقی، افزایش فقر، شکاف طبقاتی، فرار مغزها و
۴- اشغال سفارت به آمریکا آسیب چندانی نزد، اما موجب انزوای ایران، تبلیغات ایرانهراسی و فروش صدها میلیارد دلار سلاح آمریکا شد. اشغال سفارت و آمریکاستیزی به چهار نسل ایرانی هزاران میلیارد دلار خسارت زد و داستان ادامه دارد
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
فیلمی کمیاب از حملات به سفارت آمریکا سال ۵۷یا۵۸
به التماسهای سرهنگ توکلی توجه کنید:
- آقایان بخاطر مملکت به سفارت آمریکا حمله نکنید
- آقایان بهانه دست آمریکا ندین که در کشورمان دخالت کنه
- تیراندازی نکنید
- بخاطر اسلام نکنید
⬇️ برخی عواقب اشغال سفارت:
۱- بدون چراغسبز آمریکا، صدام هرگز به کشورمان حمله نمیکرد، جنگی با صدها هزار کشته و زخمی و هزار میلیارد دلار خسارت... در اولین روزهای جنگ، گروگانهای آمریکایی آزاد شدند
۲- اشغال سفارت و جنگ باعث شد آمریکا به خلیج فارس لشکرکشی کند و در چهار کشور عربی پایگاه نظامی بزند
۳- تحریمها تاکنون سه هزار میلیارد دلار خسارت زده؛ هزاران کارخانه تعطیل، میلیونها نفر بیکار، فروپاشی خانوادهها، بالا رفتن سن ازدواج و کاهش جمعیت، فساد اقتصادی اخلاقی، افزایش فقر، شکاف طبقاتی، فرار مغزها و
۴- اشغال سفارت به آمریکا آسیب چندانی نزد، اما موجب انزوای ایران، تبلیغات ایرانهراسی و فروش صدها میلیارد دلار سلاح آمریکا شد. اشغال سفارت و آمریکاستیزی به چهار نسل ایرانی هزاران میلیارد دلار خسارت زد و داستان ادامه دارد
✅ #سیاست_شناسی
🆔 @politicology
👍4❤1