یادداشت‌های دفتر سیاه

دو بال جنبش آزادی‌خواهی ایران

جنبش آزادی‌خواهی ایران، چه بخواهیم چه نخواهیم، دوست داشته باشیم یا نه، یک بال راست دارد یک بال چپ. آنچه می‌گویم درسی از علم سیاست است: اصولاً هر چقدر جامعه مدرن‌تر می‌شود و دینامیسم سیاسی مدرن در آن فعال می‌شود شکاف کلی «راست» و «چپ» در آن به گونه‌ای اجتناب‌ناپذیر به وجود می‌آید. گروهی به سنت، به ریشه‌های تاریخی و ملی به «گذشته» توجه می‌کنند و می‌خواهند حال نسبتی با گذشته برقرار کند، گروهی می‌خواهند بگسلند و پیش بروند و برابری بیشتر طلب می‌کنند. دو حساسیت سیاسی متفاوت در برابر هم قرار می‌گیرند. من با اینکه به بال راست گرایش دارم اما می‌دانم هیچکدام از این دو بال انحصار حقیقت را در اختیار ندارند. شاید وظیفه من به عنوان دانشجوی علم سیاست توضیح منطق این شکاف است. شکافی که بر آن نمی‌توان یک بار برای همیشه غلبه کرد. اما وظیفه سیاستمداران این است که زمینه مصالحه‌ای نسبی را میان این دو بال فراهم کنند. میانه‌روهای دو طرف شاید بتوانند در برخی امور توافق کنند. اولین گام بازشناسی دو طرفه است. بازشناسی به معنای از بین رفتن تضاد نیست، به معنای به رسمیت شناختن تضاد و نهادینه کردن آن است. تضادی که چهارچوبی نهادی برای ظهور نداشته باشد، آسیب‌زا و مخرب می‌شود.

www.group-telegram.com/us/yaddashthayesiah.com/468

15.8K viewsBabak Mina, edited  Mar 20, 2024 at 14:09

دو بال جنبش آزادی‌خواهی ایران

جنبش آزادی‌خواهی ایران، چه بخواهیم چه نخواهیم، دوست داشته باشیم یا نه، یک بال راست دارد یک بال چپ. آنچه می‌گویم درسی از علم سیاست است: اصولاً هر چقدر جامعه مدرن‌تر می‌شود و دینامیسم سیاسی مدرن در آن فعال می‌شود شکاف کلی «راست» و «چپ» در آن به گونه‌ای اجتناب‌ناپذیر به وجود می‌آید. گروهی به سنت، به ریشه‌های تاریخی و ملی به «گذشته» توجه می‌کنند و می‌خواهند حال نسبتی با گذشته برقرار کند، گروهی می‌خواهند بگسلند و پیش بروند و برابری بیشتر طلب می‌کنند. دو حساسیت سیاسی متفاوت در برابر هم قرار می‌گیرند. من با اینکه به بال راست گرایش دارم اما می‌دانم هیچکدام از این دو بال انحصار حقیقت را در اختیار ندارند. شاید وظیفه من به عنوان دانشجوی علم سیاست توضیح منطق این شکاف است. شکافی که بر آن نمی‌توان یک بار برای همیشه غلبه کرد. اما وظیفه سیاستمداران این است که زمینه مصالحه‌ای نسبی را میان این دو بال فراهم کنند. میانه‌روهای دو طرف شاید بتوانند در برخی امور توافق کنند. اولین گام بازشناسی دو طرفه است. بازشناسی به معنای از بین رفتن تضاد نیست، به معنای به رسمیت شناختن تضاد و نهادینه کردن آن است. تضادی که چهارچوبی نهادی برای ظهور نداشته باشد، آسیب‌زا و مخرب می‌شود.

BY یادداشت‌های دفتر سیاه