سامان طی سال‌ها در بازداشتگاه اطلاعات تحت شکنجه‌های جسمی و روانی شدید قرار گرفت؛

اعترافات اجباری او در تلویزیون حکومتی جمهوری اسلامی پخش و برای ساخت مستند امنیتی استفاده شد؛

هیچ‌گونه بازجویی منصفانه یا دادرسی عادلانه بر اساس استانداردهای بین‌المللی انجام نگرفت.

این رفتارها نقض آشکار ماده‌ی ۷ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که هرگونه شکنجه و رفتار غیرانسانی را ممنوع می‌کند.

صدور حکم اعدام در دادگاه غیرمنصفانه

در سال ۱۳۹۵، سامان محمدی خیاره در شعبه‌ی ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی، بدون حضور وکیل تعیینی و بدون اطلاع خانواده، به اعدام محکوم شد.

این دادگاه:
✅ فاقد شفافیت،
✅ فاقد حق دفاع،
✅ و فاقد دادرسی علنی بود.

چنین روندی نقض آشکار حق بنیادین «محاکمه‌ی عادلانه» بر اساس اصول جهانی حقوق بشر است.

انتقال‌های مکرر و فشارهای امنیتی

در سال ۱۳۹۷، سامان به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شد؛ بندی که تحت کنترل مستقیم وزارت اطلاعات است و به‌عنوان یکی از مخوف‌ترین محل‌های شکنجه‌ی زندانیان سیاسی شناخته می‌شود.

سپس به زندان مرکزی سنندج و در ادامه به زندان قزل‌حصار کرج منتقل گردید. این انتقال‌های مکرر، ابزار فشار روحی و روانی بر او و خانواده‌اش بود.

پرونده‌ی «شیخ‌الاسلام» و اتهامات ساختگی

در پرونده‌ی موسوم به ترور ماموستا شیخ‌الاسلام، مستندات نشان می‌دهد:

سامان در زمان وقوع جرم تنها ۱۷ سال سن داشته؛

خانواده‌ی مقتول رسماً رضایت خود را اعلام کرده بودند؛

سامان از این اتهام تبرئه شد و فقط به پنج سال حبس بابت اتهام فرعی محکوم گردید؛
متهم اصلی (لقمان امینی) در آن زمان آزاد بوده و بعدها به عنوان بازجوی اطلاعات فعالیت کرده است.
این بخش از پرونده، بی‌پایه بودن اتهامات و نقض عدالت قضایی را به‌روشنی نشان می‌دهد.

۱۵ سال زندان بدون مرخصی

سامان محمدی خیاره ۱۵ سال تمام را بدون حتی یک روز مرخصی در زندان گذراند. این اقدام حتی بر اساس قوانین داخلی ایران نیز نقض آشکار حقوق زندانی است.

دو بار او را تا پای چوبه‌ی دار بردند، اما اجرای حکم موقتاً متوقف شد. با این حال، با وجود نقض حکم اعدام توسط شعبه‌ی ۴۱ دیوان عالی کشور و تبدیل آن به ۱۵ سال حبس، نهادهای امنیتی با فشار مجدد، پرونده را دوباره به مسیر اجرای اعدام سوق دادند.

اجرای مخفیانه و بدون اطلاع خانواده

به گفته‌ی خانواده:

روز جمعه، ساعت ۱۹، سامان را از بند خارج و به انفرادی منتقل کردند؛

هیچ تماس تلفنی یا امکان خداحافظی به او داده نشد؛

خانواده تنها پس از اعدام از موضوع مطلع شدند؛
زمان دقیق اجرای حکم هرگز اعلام نشد.
این رفتار، نقض آیین‌نامه‌ی سازمان زندان‌ها و مقررات بین‌المللی مربوط به برخورد انسانی با زندانیان است.

دفن مخفیانه و عدم تحویل جسد

۱۴ روز پس از اعدام، خانواده هنوز از محل دفن بی‌اطلاع بودند.
در نهایت، پس از سه هفته فشار و پیگیری، خانواده به‌صورت محدود و تحت نظارت شدید امنیتی به محل دفن هدایت شدند.

در محل، ده‌ها مأمور امنیتی حضور داشتند و اجازه‌ی برگزاری هیچ‌گونه مراسم عمومی یا سوگواری داده نشد.

این اقدام، شکنجه‌ی روانی خانواده و ابزاری برای ایجاد رعب اجتماعی در میان جامعه‌ی کوردستان است.

اتهامات رسانه‌ای ساختگی

رسانه‌های وابسته به حکومت از جمله «تسنیم» و «فارس»، بدون حکم قطعی دادگاه، اتهامات متعددی نظیر:
سرقت مسلحانه،
تیراندازی در شیخان،
قتل راننده،
درگیری در میدان اقبال،
را به او نسبت داده‌اند؛ در حالی که طبق مستندات، عامل اصلی این جرائم شخص لقمان امینی بوده که اکنون آزاد است و با دستگاه امنیتی همکاری دارد.

انتشار چنین اتهاماتی پیش از صدور حکم نهایی، نقض اصل بی‌گناهی در حقوق بشر بین‌المللی است.

ابعاد انسانی و خانوادگی
سامان تنها پسر خانواده بود؛
فرزند ۱۵ ساله‌اش از پدر فقط خاطرات زندان را دارد؛
مادرش دچار بحران شدید روحی شده و در سوگ فرزندش می‌گرید.

این بعد انسانی پرونده، دردناک‌ترین وجه نقض حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران را نشان می‌دهد.

این گزارش از جامعه‌ی جهانی، سازمان‌های حقوق بشری و نهادهای بین‌المللی درخواست می‌کند تا اقدامات فوری زیر انجام شود:

1. انجام تحقیق مستقل بین‌المللی درباره شکنجه، نقض حق دادرسی و دفن مخفیانه؛
2. پایان دادن به استفاده از اعترافات اجباری در دادگاه‌های جمهوری اسلامی؛
3. شناسایی و پاسخگویی قاضی صلواتی و مقامات امنیتی مسئول این پرونده؛
4. حمایت حقوقی، روانی و اجتماعی از خانواده‌ی بازماندگان سامان محمدی خیاره؛
5. فشار بین‌المللی برای پایان دادن به چرخه‌ی اعدام‌های سیاسی در ایران.

پرونده‌ی سامان محمدی خیاره از بازداشت در نوجوانی تا اعدام مخفیانه، تصویری روشن از نظام قضایی فاسد، امنیتی و سرکوبگر رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران ارائه می‌دهد.
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

این پرونده نشان می‌دهد چگونه حکومت با ساخت پرونده‌های امنیتی، شکنجه، اعترافات اجباری، محاکمه‌های غیرعادلانه و دفن مخفیانه تلاش دارد صدای آزادی‌خواهی مردم کوردستان را خاموش کند.


#نه_به_جمهوري_اسلامي_جنایتکار
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

🖤خودکشی #یاسین_سیف‌پناهی، از بازداشت‌شدگان جنبش #ژن_ژیان_ئازادی در دهگلان🖤

https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp/16216

بر اساس گزارش رسیده به رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی، بامداد روز پنج‌شنبه ۱ آبان‌ماه ۱۴۰۴، یک جوان کورد با هویت یاسین سیف‌پناهی، ۲۰ ساله، اهل شهر دهگلان و از بازداشت‌شدگان جنبش «ژن، ژیان، ئازادی»، با اقدام به خودکشی به زندگی خود پایان داد.

یاسین سیف‌پناهی از ورزشکاران شناخته‌شده شهر دهگلان و از کشتی‌گیران جوان این شهر بود.
به گفته‌ی یکی از نزدیکان او، یاسین در جریان خیزش انقلابی مردم کوردستان علیه رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران، حضور فعالی در اعتراضات مردمی داشت و در آبان‌ماه ۱۴۰۱ توسط نیروهای سرکوبگر اطلاعات رژیم بازداشت شده بود.

با وجود آزادی او پس از مدتی، منابع محلی گفته‌اند که فشارهای روانی و امنیتی پس از بازداشت، تأثیرات عمیقی بر روحیه این جوان گذاشته بود.
تا لحظه تنظیم این خبر، علت دقیق خودکشی یاسین سیف‌پناهی مشخص نیست و خانواده‌اش تاکنون در این‌باره اظهار نظری نکرده‌اند.

منابع محلی می‌گویند پیکر این جوان امروز پنج‌شنبه در یکی از روستاهای اطراف دهگلان به خاک سپرده شده است.

کمپین نه به اعدام، کانون دفاع از دموکراسی هلند همراه با رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی، صدای مردم آزادی‌خواه و خانواده‌های دادخواه، ضمن ابراز همدردی با خانواده‌ی سیف‌پناهی، از تمامی نهادهای حقوق بشری، سازمان‌های بین‌المللی و فعالان مدنی می‌خواهد که در برابر فشارها، بازداشت‌ها و فضای سرکوب روانی که جوانان و بازداشت‌شدگان سابق در کوردستان با آن مواجه‌اند، اقدامات فوری و مؤثر انجام دهند.
این رسانه تا زمان سرنگونی رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران، در کنار مردم آزادی‌خواه و دادخواهان باقی خواهد ماند.


#ژن_ژیان_ئازادی
#نه_به_جمهوري_اسلامي_جنایتکار
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

اینستاگرام
https://www.instagram.com/arsalanahmadi517?igsh=MTRuNnpwOGZ4OTNrOA==

کانون دفاع از دموکراسی(هلند)
https://www.group-telegram.com/Justice_Pen

کمپین نه به اعدام
https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

🖤خودکشی کارگر اخراج‌شده در غیزانیه؛ نمونه‌ای از تبعیض شغلی و فقر ساختاری

https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp/16218


کمپین نه به اعدام؛ رعد سیلاوی، کارگر اهل غیزانیه که اخیراً از شرکت نفت و گاز اخراج شده بود، پس از تحمل فشارهای اقتصادی و روانی ناشی از بیکاری و تبعیض استخدامی، به زندگی خود پایان داد. منابع محلی گزارش می‌دهند او در ماه‌‌های اخیر بارها نسبت به ناامنی شغلی و تبعیض در استخدام اعتراض کرده بود.

غیزانیه، با وجود مجاورت با میادین نفتی و داشتن بیش از ۸۰ روستا، همچنان از محرومیت‌های شدید مانند بیکاری گسترده، کمبود آب و تبعیض استخدامی رنج می‌برد. فعالان کارگری این حادثه را نشانه‌ای از پیامدهای سیاست‌های تبعیض‌آمیز و نابرابر در توزیع فرصت‌های شغلی می‌دانند.

رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی، کمپین «نه به اعدام» و کانون دفاع از دموکراسی هلند از نهادهای بین‌المللی و مدافعان کارگران درخواست می‌کنند:
۱. تحقیق مستقل درباره تبعیض در استخدام و شرایط معیشتی کارگران مناطق نفت‌خیز؛
۲. تضمین امنیت شغلی و پایان قراردادهای موقت و پیمانی ستمگرانه؛
۳. حمایت فوری معیشتی و روانی از خانواده‌ قربانیان اخراج و بیکارشدگان.


رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی، صدای مردم آزادی‌خواه و خانواده‌های دادخواه، از نهادهای حقوق بشری و جامعه‌ی بین‌المللی می‌خواهد تا تا زمان سرنگونی رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران، در کنار کارگران محروم و خانواده‌های آنان بایستند و برای پایدارکردن حقوق اقتصادی و اجتماعی فشار وارد آورند.


#نه_به_جمهوري_اسلامي_جنایتکار
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

اینستاگرام
https://www.instagram.com/arsalanahmadi517?igsh=MTRuNnpwOGZ4OTNrOA==

کانون دفاع از دموکراسی(هلند)
https://www.group-telegram.com/Justice_Pen

کمپین نه به اعدام
https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

⬛️اعدام ۶ زندانی در زندان‌های اصفهان، اسفراین و قتلگاه قزلحصار کرج

https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp/16220

بر پایه‌ی تازه‌ترین گزارش‌های مردمی، در نخستین روز آبان‌ماه ۱۴۰۴، شش زندانی در زندان‌های اصفهان، اسفراین و قتلگاه قزلحصار کرج اعدام شدند.

با احتساب این اعدام‌ها، شمار اعدام‌ها در مهرماه ۱۴۰۴ به ۲۸۱ زندانی رسیده است؛ آماری که به‌طور میانگین نشان می‌دهد روزانه بیش از ۸ نفر و هر ۳ ساعت یک زندانی در ایران اعدام شده است.
به این ترتیب، مهرماه ۱۴۰۴ به عنوان خونین‌ترین ماه در زندان‌های ایران پس از قتل‌عام ۱۳۶۷ ثبت می‌شود.

بامداد چهارشنبه ۳۰ مهرماه ۱۴۰۴، نورمحمد شاملو در زندان اسفراین به دار آویخته شد.
اتهام این زندانی، «قتل» عنوان شده است.

سحرگاه همان روز، دو زندانی دیگر در زندان اصفهان اعدام شدند:

سعید خدادادی، ۴۰ ساله، اهل اصفهان؛ بازداشت‌شده از ۴ سال پیش به اتهام قتل.
عبدالرضا غلامی، ۲۹ ساله، اهل خمینی‌شهر؛ بازداشت‌شده از ۵ سال پیش به اتهام قتل.

صبحگاه چهارشنبه ۳۰ مهرماه ۱۴۰۴، سه زندانی دیگر در قتلگاه قزلحصار کرج اعدام شدند.
هویت یکی از اعدام‌شدگان سبحان زمانی اعلام شده است.
اتهام این سه زندانی «قتل» عنوان گردیده و تنها نام کوچک یکی از دیگر اعدام‌شدگان «شهاب» گزارش شده است.


افزایش بی‌سابقه‌ی اعدام‌ها در هفته‌های اخیر، نشانه‌ی تشدید سیاست‌های سرکوب و ارعاب سیستماتیک توسط رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران است.
روند اعدام‌های گسترده، بدون دادرسی عادلانه و غالباً بر پایه‌ی اعترافات اجباری، نقض آشکار حق حیات و اصول مندرج در میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی می‌باشد.

رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی، کمپین «نه به اعدام» و کانون دفاع از دموکراسی هلند از نهادهای بین‌المللی حقوق بشر می‌خواهند:

1. تحقیق مستقل و فوری درباره‌ی موج اعدام‌ها در زندان‌های ایران، به‌ویژه قتلگاه قزلحصار کرج؛
2. فشار دیپلماتیک بر جمهوری اسلامی برای توقف فوری اعدام‌ها؛
3. حمایت روانی، حقوقی و اجتماعی از خانواده‌های قربانیان اعدام.


رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی، صدای مردم آزادی‌خواه و خانواده‌های دادخواه، بار دیگر از تمامی نهادهای حقوق بشری و جوامع بین‌المللی می‌خواهد تا زمان پایان کامل اعدام‌ها و سرنگونی رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران، در کنار مردم دادخواه ایران و کوردستان بایستند.



#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوري_اسلامي_جنایتکار
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

اینستاگرام
https://www.instagram.com/arsalanahmadi517?igsh=MTRuNnpwOGZ4OTNrOA==

کانون دفاع از دموکراسی(هلند)
https://www.group-telegram.com/Justice_Pen

کمپین نه به اعدام
https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

🚨😡#منوچهر_فلاح به‌دلیل انفجار ترقه صوتی کوچک به اعدام محکوم شد

https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp/16222


کمپین نه به اعدام؛ میلاد پناهی‌پور، وکیل دادگستری، اعلام کرد که منوچهر فلاح، کارگر ۴۲ ساله اهل گیلان، از سوی شعبه دوم دادگاه انقلاب رشت به ریاست قاضی محمدعلی درویش‌گفتار به اعدام محکوم شده است.

اتهامات مندرج در حکم، «تخریب به قصد مقابله با حکومت» و «محاربه از طریق اقدام علیه امنیت ملی» عنوان شده است.
با این حال، بر اساس محتوای پرونده، اتهام اصلی به انفجار یک ترقه صوتی کوچک مقابل ساختمان دادگستری گیلان مربوط می‌شود، اقدامی که طبق مستندات، تنها خسارتی معادل ۱۵ میلیون تومان به یک در فلزی وارد کرده و هیچ‌گونه تلفات جانی یا اختلالی در تأسیسات عمومی به همراه نداشته است.


نقض اصول حقوقی و دادرسی عادلانه

وکیل پرونده، میلاد پناهی‌پور، با اعتراض به حکم صادره گفت:

> «ماده‌ی قانونی مورد استناد دادگاه مربوط به تخریب تأسیسات حیاتی عمومی مانند آب، برق و گاز است. اما در پرونده‌ی موکلم، هیچ تأسیساتی آسیب ندیده، نه کسی مجروح شده و نه خللی در خدمت‌رسانی ایجاد گردیده است. تنها آسیب به یک در فلزی بوده و صدور حکم اعدام، هیچ توجیه حقوقی ندارد.»

وی افزود که منوچهر فلاح بیش از دو سال و نیم است در زندان لاکان رشت محبوس است و در این مدت از دسترسی کامل به وکیل، حق دفاع و دادرسی عادلانه محروم بوده است.


وضعیت انسانی و سخنان آخر منوچهر فلاح

به گفته‌ی وکیلش، منوچهر فلاح در کودکی پدر خود را از دست داده و در شرایط دشوار معیشتی بزرگ شده است. او در آخرین ملاقاتش با خانواده گفته است:

> «جانم فدای مردم ایران.»


صدور حکم اعدام برای اقدامی که هیچ خسارت جانی، امنیتی یا تخریب عمده‌ای نداشته، نشانگر تشدید رفتار غیرقانونی و غیرانسانی رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران علیه مردم بی‌دفاع است.
این اقدام نقض آشکار اصل تناسب مجازات، اصل دادرسی منصفانه، و ماده‌ی ۶ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که حق حیات را برای هر انسان تضمین می‌کند.


رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی، کمپین «نه به اعدام» و کانون دفاع از دموکراسی هلند ضمن محکوم‌کردن این حکم ناعادلانه، از سازمان ملل متحد، عفو بین‌الملل و گزارشگر ویژه حقوق بشر در امور ایران می‌خواهند تا برای توقف اجرای حکم اعدام منوچهر فلاح و تحقیق مستقل درباره نقض سیستماتیک حقوق دادرسی در ایران، اقدامات فوری به‌عمل آورند.


#منوچهر_فلاح
#نه_به_جمهوري_اسلامي_جنایتکار
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

اینستاگرام
https://www.instagram.com/arsalanahmadi517?igsh=MTRuNnpwOGZ4OTNrOA==

کانون دفاع از دموکراسی(هلند)
https://www.group-telegram.com/Justice_Pen

کمپین نه به اعدام
https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

فربد حسنوند، زندانی سیاسی لُر و از بازداشت‌شدگان جنبش ژن، ژیان، ئازادی، اکنون با وضعیت وخیم جسمی در زندان مسجدسلیمان به سر می‌برد.

او که از پای مصنوعی استفاده می‌کند، پس از انتقال به زندان دچار عفونت شدید در ناحیه پا شده، اما با وجود نیاز فوری به درمان، از دسترسی به خدمات پزشکی و اعزام به بیمارستان محروم مانده است.

فربد پیش‌تر به اتهاماتی چون توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام بازداشت شده بود و آخرین بار در جریان «جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل» در خرداد ۱۴۰۴ دستگیر شد.

📢 سکوت در برابر رنج او، همراهی با ظلم است.

#فربد_حسنوند #نه_به_زندانی_سیاسی #ژن_ژیان_ئازادی #زن_زندگی_آزادی #نه_به_جمهوری_اسلامی #حقوق_بشر

منبع: همنوا
شبکه همگرایی جمهوری خواهان عضو همنوا

رسانه همگرایی جمهوری خواهان

https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

شهروندی افتخاری ایتالیا به شریفه محمدی، پخشان عزیزی و وریشه مرادی اهدا شد

https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp/16230


در مراسمی باشکوه که روز پنج‌شنبه ۲۳ اکتبر ۲۰۲۵ در شهر فابریانو ایتالیا برگزار شد، شورای شهر فابریانو عنوان «شهروندی افتخاری» را به سه زن مبارز کورد محکوم به اعدام، شریفه محمدی، پخشان عزیزی و وریشه مرادی، اهدا کرد.

این مراسم با سخنان رئیس شورای شهر فابریانو آغاز شد که در آن از پایداری و شجاعت این سه زن در مسیر آزادی، برابری و کرامت انسانی تمجید کرد. او در بخشی از سخنان خود گفت:

> «اهدای این نشان، تقدیر از شجاعت زنانی است که با وجود تهدید و سرکوب، صدای آزادی و انسانیت را خاموش نکرده‌اند.»



در ادامه‌ی مراسم، فیلم کوتاهی از شعرخوانی و پیام‌های این سه زن پخش شد که فضای سالن را مملو از احساس همبستگی، امید و اشک شوق کرد.

در پایان برنامه، رئیس شورای شهر با افتخار نشان شهروندی افتخاری شهر فابریانو را به نام این سه زن اهدا نمود و اظهار داشت که این تقدیر، نه فقط ادای احترام به آنان، بلکه بیانی روشن از ارزش زندگی، آزادی و کرامت انسانی است.

کمپین دفاع از شریفه محمدی نیز در بیانیه‌ای از حمایت گسترده‌ی مردم، فعالان و نهادهای بین‌المللی قدردانی کرد و اعلام داشت که:
> «تا زمان آزادی کامل شریفه محمدی و لغو تمامی اتهامات علیه او، به تلاش‌های خود ادامه خواهیم داد و از جامعه جهانی می‌خواهیم که صدای زنان دربند ایران باشند.»


این اقدام شورای شهر فابریانو، پیام روشنی از همبستگی جهانی با زنان زندانی و محکومان به اعدام در ایران است و نشان می‌دهد که وجدان بشری در برابر بی‌عدالتی و سرکوب خاموش نخواهد ماند.

رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی، صدای مردم آزادی‌خواه و خانواده‌های دادخواه، از تمامی نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری می‌خواهد تا زمان سرنگونی رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران، در کنار مردم ایران و مدافعان آزادی و برابری باقی بمانند.

#وریشه_مرادی
#پخشان_عزیزی
#شریفه_محمدی
#نه_به_اعدام
#نه_به_جمهوري_اسلامي_جنایتکار
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

اینستاگرام
https://www.instagram.com/arsalanahmadi517?igsh=MTRuNnpwOGZ4OTNrOA==

کانون دفاع از دموکراسی(هلند)
https://www.group-telegram.com/Justice_Pen

کمپین نه به اعدام
https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

🔴سناریوی تکراری رژیم؛ عذرخواهی ساختگی سرباز مرز میلک
😡رژیم اسلامی همیشه سربازان آتش به اختیارش را فدای بقای ننگین خود کرده است

https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp/16232


سناریوی تکراری رژیم؛ عذرخواهی ساختگی سرباز مرز میلک برای تطهیر سرکوب و خاموش‌کردن خشم مردم

کمپین نه به اعدام، در پی خشم گسترده‌ی مردم از ضرب‌وشتم و تحقیر دو زن سالخورده بلوچ در مرز میلک، نهادهای امنیتی رژیم جنایتکار اسلامی ایران با انتشار ویدئویی از عذرخواهی ساختگی یکی از سربازان، بار دیگر سناریوی تکراری خود را برای فریب افکار عمومی به‌کار گرفته‌اند.

در این ویدئو، که با هماهنگی و کارگردانی نهادهای نظامی و امنیتی ضبط شده، یکی از سربازان با متنی از پیش‌نوشته‌شده «ابراز پشیمانی» می‌کند و مدعی می‌شود که «یکی از زنان به او توهین کرده و او از کوره در رفته است». اما به گفته‌ی منابع محلی و شاهدان عینی، این ادعا کاملاً دروغ است. دو زن سالخورده تنها در تلاش بودند تا بطری‌های بنزین خود را که برای تأمین نان شبشان همراه داشتند، بازپس گیرند و هیچ‌گونه بی‌احترامی از سوی آنان گزارش نشده است.

منابع مطلع در بلوچستان تأکید کرده‌اند که این ویدئو با هماهنگی کامل مزدوران اطلاعات و روابط‌عمومی #سپاه_تروریستی_پاسداران و نیروهای ارتش رژیم ضبط شده تا چهره‌ی سرکوبگر نیروهای نظامی را تطهیر و جنایت آشکار علیه زنان بلوچ را توجیه کند.

به باور ناظران حقوق بشری، این اقدام بخشی از سیاست سیستماتیک رژیم برای خاموش‌کردن خشم عمومی از طریق اعترافات نمایشی، عذرخواهی‌های ساختگی و تولیدات رسانه‌ای هدایت‌شده است؛ سیاستی که در دهه‌های گذشته نیز در موارد مشابه علیه مردم کوردستان، خوزستان و سیستان‌وبلوچستان تکرار شده است.

رسانه ارسلان احمدی ریک‌آبادی همراه با کمپین «نه به اعدام» و کانون دفاع از دموکراسی هلند، این اقدام نمایشی را محکوم می‌کند و از تمامی نهادهای حقوق بشری و سازمان‌های بین‌المللی می‌خواهد که با فشار بر رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران، مانع ادامه‌ی سرکوب، تحقیر و توهین به مردم ستمدیده بلوچستان شوند.


این رسانه همچنان، صدای مردم آزادی‌خواه و خانواده‌های دادخواه، بار دیگر از تمامی نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های مدافع حقوق بشر می‌خواهد تا تحقق عدالت و سرنگونی رژیم جنایتکار و اشغالگر جمهوری اسلامی ایران، در کنار مردم بمانند و صدای آنان باشند.


#بلوچستان
#نه_به_جمهوري_اسلامي_جنایتکار
#از_قزلحصار_بگو
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد

اینستاگرام
https://www.instagram.com/arsalanahmadi517?igsh=MTRuNnpwOGZ4OTNrOA==

کانون دفاع از دموکراسی(هلند)
https://www.group-telegram.com/Justice_Pen

کمپین نه به اعدام
https://www.group-telegram.com/NoToExecutionCamp
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

انتقال بدهی‌های ۷۵۰ هزار میلیاردی به بانک ملی؛ آیا مردم دوباره خواهند پرداخت؟ ایران‌مال، قصر ثروتمندان با پول کارگران؛ بانک آینده پشت پرده چه کرد؟

✍️ بانک آینده دیگر یک مؤسسه مالی ورشکسته نیست؛ او نماد تمام آن چیزی است که سال‌ها در سکوت، پیکره اقتصاد ایران را فرسوده است. اعلام بدهی ۷۵۰ هزار میلیارد تومانی این بانک از زبان مدیرکل نظارت بانکی بانک مرکزی، تنها یک عدد نیست؛ این، صدای شکستن قواعد یک بازی ساختارمند فساد است.
✍️ عدد ۷۵۰ هزار میلیارد تومان، معادل نیمی از بودجه عمومی کشور است. این رقم، همان دارایی ملی است که باید صرف آموزش، سلامت و رفاه میلیون‌ها ایرانی شود، اما اکنون در چاه ویل پروژه‌های نمایشی و وام‌های کلانی ناپدید شده که نه برای تولید، که برای تکثیر ثروت برای عده‌ای خاص طراحی شده بودند.
✍️ اعلام اینکه بیش از ۷۴ هزار میلیارد تومان از تسهیلات این بانک، تنها به پروژه ایران‌مال تزریق شده، گویای تمام ماجراست. ایران‌مال برای اکثر مردم، نه اشتغالی آفرید و نه رفاهی. این پروژه عظیم، در عمل به «ویترینی برای شست‌وشوی پول» و سرمایه‌گذاری شخصی شبکه‌ای خاص با پول مردم تبدیل شد. اینجا، فساد نه در حاشیه، که در متن و در مقیاس یک شهر خودنمایی می‌کند.
✍️ بانک آینده یک «ماشین توزیع رانت» بود. تسهیلات بی‌ضمانت، پروژه‌های ساختگی و وام‌های معوق، همه و همه، ابزاری برای توزیع «قدرت» و ثروت در میان اشخاص حقیقی و حقوقی وابسته به بدنه یا حاشیه قدرت بودند. امروز، بسیاری از این افراد در امنیت و آسایش خارج از کشور به سر می‌برند، در حالی که بار این ورشکستگی بر دوش سپرده‌گذاران بی‌پناه و اقتصاد ملی افتاده است.
✍️ بانک مرکزی، که امروز خود را در جایگاه قاضی نشان می‌دهد، سال‌ها با سکوت و تمدید مجوزهای متعدد، به این فساد سیستماتیک مشروعیت بخشید. فساد در بانک آینده یک «تصادف» نبود؛ نتیجه یک «قرارداد نانوشته» بین ثروت و قدرت بود که نهاد ناظر نیز در آن شریک بود.
✍️ و اکنون، در اقدامی که می‌بایست نقطه پایان این پرونده باشد، شاهد «انحلال رسمی بانک آینده و ادغام کامل آن در بانک ملی» هستیم. اما این اقدام، نه تنها راه حل بحران نیست، بلکه خود بخشی از مشکل است. این ادغام به معنای واقعی کلمه، «انتقال بدهی‌های یک بنگاه فاسد به جیب مردم» است. پرونده هزاران میلیارد تومان فساد، با عوض شدن یک تابلوی بانکی بسته نمی‌شود؛ تنها در کشوی میزی دیگر در بانکی بزرگ‌تر بایگانی می‌شود.
✍️ اگر امروز در برابر این الگو نایستیم و شفافیت کامل درباره تمامی وام‌گیرندگان کلان و طرح‌های صوری را طلب نکنیم، فردا شاهد تولد «بانک آینده‌ای» دیگر با نامی جدید خواهیم بود. بانک آینده، گذشته‌ی تاریک نظام بانکی ما نیست؛ هشدار واضحی برای آینده‌ای است که اگر هوشیار نباشیم، تکرار خواهد شد.

#حمیدآصفی

تلگرام حمید آصفی عضو شبکه همگرایی جمهوری خواهان

https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

جلسه سیاسی عمومی
بحث آزاد
چگونه میتوان آلترناتیو جمهوری خواهی را بوجود آورد؟

مدیر جلسه: شهین حیدری

آغازگران بحث : هر نفر ۱۲ دقیقه

بابک پارسی، تحلیلگر و کنشگر جمهوری خواه از استرالیا
کوروش پارسا تحلیلگر و کنشگر شبکه ای جمهوری خواه و فعال رسانه ای

بعد از آغاز بحث هر شرکت کننده ای که مایل است ۴ تا ۵ دقیقه فرصت اظهار نظر و طرح سوال خواهد داشت،

یکشنبه ۲۶ اکتبر ساعت هشت و نیم صبح شرق امریکا ، دو‌ و نیم اروپای مرکزی، چهار عصر تهران، یازده و‌ نیم شب ملبورن

مدت برنامه دو ساعت و‌نیم

لینک ورود به جلسه
https://meet.goto.com/252177221

برگزار کننده: شبکه همگرایی جمهوری خواهان

https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com

دیکتاتورهای کوچک: بازتولید استبداد در فرهنگ (قسمت دوم)

لینک قسمت اول
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com/18257
✍️ بهنام شادروان

دیکتاتورهای کوچک، مانند دیکتاتورهای بزرگ، نیازمند تأیید و بازتاب هستند. آن‌ها بدون حلقه‌ای از اطرافیان که تفکرشان را بازتاب دهند، احساس بی‌قدرتی می‌کنند. برای همین، با بده‌بستان‌های شخصی، وابستگی‌های کوچک، یا حتی ایجاد احساس دِین و تعهد در دیگران، حلقه‌ای از همراهان می‌سازند که بیشتر به دلیل تایید و تبعیت در کنارشان هستند تا بر اساس شایستگی.
همین حلقه‌ی تأییدگران است که اطراف دیکتاتور کوچک را می‌گیرد و به او توهم مشروعیت می‌دهند. در ظاهر، این حلقه تصمیم‌گیر به نظر می‌رسد، اما در واقع همه در تأیید یک نفر خلاصه می‌شود. اصلاح هم باید زیر نظر او انجام گیرد؛ زیرا نمی‌تواند اصلاح واقعی را بپذیرد چون جایگاهش را تهدید می‌کند.

در چنین ساختاری، شعارهایی مانند «دموکراسی»، «خِرد جمعی» یا «اصلاح درون‌زا» نمایشی برای حفظ ظاهر هستند. در مزرعه حیوانات جورج اورول، خوک‌ها دم از برابری می‌زدند، اما عملاً بر دیگران حکم می‌راندند، دیکتاتورهای کوچک هم در ظاهر مدافع دموکراسی‌اند، ولی در عمل الگوی اقتدارگرایانه را بازتولید می‌کنند.

این افراد از کاهش قدرت می‌ترسند و نیاز دارند با تکرار جمله‌هایی مانند «تو دیکتاتور نیستی» خود را آرام کنند. اطرافیانشان هم از روی ناآگاهی یا مصلحت، همین را تکرار می‌کنند تا در حلقه قدرت ناچیز آنها باقی بمانند.

لذت دیکتاتوری‌های کوچک
دروغ و خودفریبی در دیکتاتوری‌های کوچک لذت‌بخش است:
لذت شنیدن تعریف‌های بی‌اساس، بله‌قربان‌گویی، اطرافیانی که بدهکار یا ناآگاه‌اند و از وابستگی‌شان سوءاستفاده می‌شود.
کسانی که صلاحیت واقعی دارند یا نخبگانی که با نیت اصلاح، دیر یا زود سرخورده می‌شوند؛ زیرا دروغ، نمایش، و بی‌صداقتی را تاب نمی‌آورند. آن‌ها یا حذف می‌شوند، یا خودشان فاصله می‌گیرند.
در مقابل، به تدریج افراد کم‌عمق یا مشکل دار و افرادی که در بهترین حالت تا زمانی به شعارها بیش از واقعیات توجه دارند، اطراف دیکتاتور کوچک باقی می‌مانند. برخی برای دیده شدن، از مدرک جعلی تا خودبزرگ‌نمایی‌های دیگر استفاده می‌کنند. دیگرانی مدیونش هستند. دیکتاتورهای کوچک از این افراد برای پر کردن خلأ مشروعیت خود بهره می‌گیرند، چون نخبگان واقعی را از خود می‌رانند.

تکرار الگوی قدرت
دیکتاتورهایی مثل صدام، اسد، قذافی، کیم جونگ اون، پوتین و شی جین‌پینگ، همه در ظاهر جمهوری و مردم‌سالاری نمایشی داشته‌اند. اما هرکس که می‌فهمید پادشاه لخت است، حذف می‌شد.

در دیکتاتوری‌های کوچک همین الگو تکرار می‌شود: نمایش اصلاحات، نمایش آزادی، و نمایش مشارکت، اما در باطن همان اقتدار مطلقه‌ی کوچک‌مقیاس است.

دیکتاتور کوچک خود را با مجموعه‌اش یکی می‌داند. همان‌طور که خامنه‌ای با نشان دادن خود می‌گوید «من نظامم»، او نیز با غرور می‌گوید «من گروهم هستم».

آدمهایی که با ساختار دیده میشوند و نمایشی از آنها هستن . یکی دوست دارد دیده و معرفی شود با مدرکی که ندارد، یکی همانطور و مدرکی دارد اما از جایی که هیچ جایی آن محل تحصیل را ارزیابی مدرک نکرده و با آن مدرک پیشوند خود را بزرگنمایی می‌کند و دیگری بدون سابقه حس مسوولیت و مدیر شدن خود را ارضا می‌کند. اینها نمونه های مسایل روانی متجلی در دیکتاتوریهای کوچک و کسانی است که دور آنها جمع می‌شوند.

برعکس، نخبه‌های واقعی هر چند با امید به اصلاح همراه شوند، زمانی دل می‌کنند و واقعیت آزارشان می‌دهد.

وقتی افرادی که تحقیرشان کرده و کنار گذاشته، دوباره به کار گرفته می‌شوند تا نشان دهند گروه هنوز متحد است، این یعنی استبداد کوچک در حال بازسازی خویش است؛ با چهره‌ای جدید، اما همان جوهره‌ی کهنه.

مثلا گروهی از همبستگی که دیکتاتور در آن نمی‌درخشد، نیاز است که مجموعه جدیدی با نام جدید درست شود تا مشابه نمونه اصلی باشد اما نقطه درخشان و چراغ محفل جدید باشد.

نتیجه‌گیری
فرهنگ استبداد، تنها در رأس حکومت بازتولید نمی‌شود، بلکه در کوچک‌ترین حلقه‌های اجتماعی و مدنی نیز ریشه می‌دواند.
هرجا تصمیم‌ها متمرکز، نقدها سرکوب، و چاپلوسی تشویق شود، دیکتاتوری کوچک تازه‌ای متولد شده است.

دموکراسی تنها در گفتار و شعار نیست؛ در پذیرش نقد، توزیع قدرت، ساختارسازی غیروابسته به یک فرد و احترام به استقلال افراد است.
اگر نتوانیم در جمع‌های کوچک از بازتولید همین الگو جلوگیری کنیم، جامعه‌ هرگز از چرخه‌ی تاریخی استبداد رها نخواهد شد.

دیکتاتور های کوچک و دیگران همبستگی و همراهی با دیگران را نمی‌پسندند مگر دیکتاتور در آن به عنوان شمع و چراغ محفلی بدرخشد. پس نیاز است که مجموعه جدیدی مشابه نسخه اصلی بسازد اما نقطه درخشان آن باشد.

دیدگاهی دیگر
https://www.group-telegram.com/s/dastanhayeyekzendegi

رسانه همگرایی جمهوری خواهان
https://www.group-telegram.com/hamgerayerInternetRepublic.com