وَلَايَةُ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ أَبِي‌ طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ

نجات شیعیان ضعیف به کمک علمای شیعه

#علمای_صالح
وَ عَنْهُ (الامام العسکری صلوات الله علیه) قَالَ: يَأْتِي عُلَمَاءُ شِيعَتِنَا الْقَوَّامُونَ بِضُعَفَاءِ مُحِبِّينَا وَ أَهْلِ وَلَايَتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ الْأَنْوَارُ تَسْطَعُ مِنْ تِيجَانِهِمْ عَلَى رَأْسِ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ تَاجُ بَهَاءٍ قَدِ انْبَثَّتْ تِلْكَ الْأَنْوَارُ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ وَ دُورِهَا مَسِيرَةَ ثَلَاثِمِائَةِ أَلْفِ سَنَةٍ فَشُعَاعُ تِيجَانِهِمْ يَنْبَثُّ فِيهَا كُلِّهَا فَلَا يَبْقَى هُنَاكَ يَتِيمٌ قَدْ كَفَلُوهُ وَ مِنْ ظُلْمَةِ الْجَهْلِ عَلَّمُوهُ وَ مِنْ حَيْرَةِ التِّيهِ أَخْرَجُوهُ إِلَّا تَعَلَّقَ بِشُعْبَةٍ مِنْ أَنْوَارِهِمْ فَرَفَعَتْهُمْ إِلَى الْعُلُوِّ حَتَّى تُحَاذِيَ بِهِمْ فَوْقَ الْجِنَانِ ثُمَّ يُنْزِلُهُمْ عَلَى مَنَازِلِهِمُ الْمُعَدَّةِ فِي جِوَارِ أُسْتَادِيهِمْ وَ مُعَلِّمِيهِمْ وَ بِحَضْرَةِ أَئِمَّتِهِمُ الَّذِينَ كَانُوا إِلَيْهِمْ يَدْعُونَ وَ لَا يَبْقَى نَاصِبٌ مِنَ النَّوَاصِبِ يُصِيبُهُ مِنْ شُعَاعِ تِلْكَ التِّيجَانِ إِلَّا عَمِيَتْ عَيْنُهُ وَ أَصَمَّتْ أُذُنُهُ وَ أَخْرَسَ لِسَانُهُ وَ تَحَوَّلَ عَلَيْهِ أَشَدَّ مِنْ لَهَبِ النِّيرَانِ فيَحْمِلُهُمْ حَتَّى يَدْفَعَهُمْ إِلَى الزَّبَانِيَةِ فَيَدْعُونَهُمْ‌[1] إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ.

🔸از امام حسن عسكرى صلوات الله عليه نقل است كه فرموده: آن عده از علمای شیعیانِ ما که عهده دارِ سرپرستیِ ضُعفایِ دوستداران ما و اهل ولایت ما می باشند در حالی وارد عرصات قیامت می گردند که پرتوهای نور از تاج هایشان افکنده می شوند بر سر هر کدام از ایشان تاجی از شکوه است که پرتوهای آن تاج ها در تمامی پهنای قیامت افکنده می شود. و محیط تابش این انوار در مسیری به بلندای سیصد هزار سال می باشد که همگی این مقدار را پوشش می دهند. در آن عرصات نور افکنی شده از تاج های آن دانشمندان شیعه هیچ یتیم دور افتاده از امام زمانش باقی نمی ماند که آن عُلماء کفالتش را به عهده گرفته باشند، و از تاریکی نادانی خارج کرده باشند، و از سرگشتگی دوران تیه بیرون آورده باشند، مگر اینکه به شاخه ای از آن نورها آویزان می گردد؛ آن شعبه های نور نیز این یتیمان و ضعیفان را به سمت بالا بلند می کند تا اینکه آنها را برابر با بالای بهشت ها بالا می کشد؛ سپس آنها را در منزلگاه هایشان که از پیش برایشان فراهم شده فرود می آورند در کنار استادهایشان و معلم هایشان و در محضر امامانشان که مردم را به سوی آنها فرا می خواندند؛ همچنین در این عرصات سیصد هزار ساله هیچ ناصبی باقی نمی ماند که شعاع نور این تاج ها به او رسیده باشد مگر اینکه چشمش کور شده، گوشش کر شده و زبانش لال گشته و بدین وسیله آن نور و کمالات به ضرر او تمام شده و برایش به بدتر از آتش دوزخ تبديل می گردد و این شعاع های نور آن ناصبیان را بر می دارد تا ایشان را به زبانیة می سپارد و ایشان نیز آن نواصب را به میانه ی دوزخ می برند.

احتجاج (طبرسي)، ج‏1، ص: 18
كتاب سليم بن قيس هلالي، ج‏1، ص: 257
فصول المهمة (تكملة الوسائل)، ج‏1، ص: 604
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏2، ص: 6
مستدرك الوسائل، ج‏17، ص: 320

www.group-telegram.com/us/BALB310L.com/12533

2.82K viewsMar 31, 2022 at 09:31

نجات شیعیان ضعیف به کمک علمای شیعه

#علمای_صالح
وَ عَنْهُ (الامام العسکری صلوات الله علیه) قَالَ: يَأْتِي عُلَمَاءُ شِيعَتِنَا الْقَوَّامُونَ بِضُعَفَاءِ مُحِبِّينَا وَ أَهْلِ وَلَايَتِنَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ الْأَنْوَارُ تَسْطَعُ مِنْ تِيجَانِهِمْ عَلَى رَأْسِ كُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ تَاجُ بَهَاءٍ قَدِ انْبَثَّتْ تِلْكَ الْأَنْوَارُ فِي عَرَصَاتِ الْقِيَامَةِ وَ دُورِهَا مَسِيرَةَ ثَلَاثِمِائَةِ أَلْفِ سَنَةٍ فَشُعَاعُ تِيجَانِهِمْ يَنْبَثُّ فِيهَا كُلِّهَا فَلَا يَبْقَى هُنَاكَ يَتِيمٌ قَدْ كَفَلُوهُ وَ مِنْ ظُلْمَةِ الْجَهْلِ عَلَّمُوهُ وَ مِنْ حَيْرَةِ التِّيهِ أَخْرَجُوهُ إِلَّا تَعَلَّقَ بِشُعْبَةٍ مِنْ أَنْوَارِهِمْ فَرَفَعَتْهُمْ إِلَى الْعُلُوِّ حَتَّى تُحَاذِيَ بِهِمْ فَوْقَ الْجِنَانِ ثُمَّ يُنْزِلُهُمْ عَلَى مَنَازِلِهِمُ الْمُعَدَّةِ فِي جِوَارِ أُسْتَادِيهِمْ وَ مُعَلِّمِيهِمْ وَ بِحَضْرَةِ أَئِمَّتِهِمُ الَّذِينَ كَانُوا إِلَيْهِمْ يَدْعُونَ وَ لَا يَبْقَى نَاصِبٌ مِنَ النَّوَاصِبِ يُصِيبُهُ مِنْ شُعَاعِ تِلْكَ التِّيجَانِ إِلَّا عَمِيَتْ عَيْنُهُ وَ أَصَمَّتْ أُذُنُهُ وَ أَخْرَسَ لِسَانُهُ وَ تَحَوَّلَ عَلَيْهِ أَشَدَّ مِنْ لَهَبِ النِّيرَانِ فيَحْمِلُهُمْ حَتَّى يَدْفَعَهُمْ إِلَى الزَّبَانِيَةِ فَيَدْعُونَهُمْ‌[1] إِلَى سَوَاءِ الْجَحِيمِ.

🔸از امام حسن عسكرى صلوات الله عليه نقل است كه فرموده: آن عده از علمای شیعیانِ ما که عهده دارِ سرپرستیِ ضُعفایِ دوستداران ما و اهل ولایت ما می باشند در حالی وارد عرصات قیامت می گردند که پرتوهای نور از تاج هایشان افکنده می شوند بر سر هر کدام از ایشان تاجی از شکوه است که پرتوهای آن تاج ها در تمامی پهنای قیامت افکنده می شود. و محیط تابش این انوار در مسیری به بلندای سیصد هزار سال می باشد که همگی این مقدار را پوشش می دهند. در آن عرصات نور افکنی شده از تاج های آن دانشمندان شیعه هیچ یتیم دور افتاده از امام زمانش باقی نمی ماند که آن عُلماء کفالتش را به عهده گرفته باشند، و از تاریکی نادانی خارج کرده باشند، و از سرگشتگی دوران تیه بیرون آورده باشند، مگر اینکه به شاخه ای از آن نورها آویزان می گردد؛ آن شعبه های نور نیز این یتیمان و ضعیفان را به سمت بالا بلند می کند تا اینکه آنها را برابر با بالای بهشت ها بالا می کشد؛ سپس آنها را در منزلگاه هایشان که از پیش برایشان فراهم شده فرود می آورند در کنار استادهایشان و معلم هایشان و در محضر امامانشان که مردم را به سوی آنها فرا می خواندند؛ همچنین در این عرصات سیصد هزار ساله هیچ ناصبی باقی نمی ماند که شعاع نور این تاج ها به او رسیده باشد مگر اینکه چشمش کور شده، گوشش کر شده و زبانش لال گشته و بدین وسیله آن نور و کمالات به ضرر او تمام شده و برایش به بدتر از آتش دوزخ تبديل می گردد و این شعاع های نور آن ناصبیان را بر می دارد تا ایشان را به زبانیة می سپارد و ایشان نیز آن نواصب را به میانه ی دوزخ می برند.

احتجاج (طبرسي)، ج‏1، ص: 18
كتاب سليم بن قيس هلالي، ج‏1، ص: 257
فصول المهمة (تكملة الوسائل)، ج‏1، ص: 604
بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏2، ص: 6
مستدرك الوسائل، ج‏17، ص: 320

BY وَلَايَةُ عَلِيِّ‌ بْنِ‌ أَبِي‌ طَالِبٍ وَلَايَةُ اللَّهِ