• حداقل ده روز موسیقی گوش نکنیم.
• حداقل ده روز کمتر بخندیم.
• حداقل ده روز لباس مشکی بپوشیم؛
و بگذارید در شهر با لباس مشکی
انگشت نما شویم!
• حداقل ده روز بعد از آب نوشیدن
به اباعبدالله و اصحابش سلام بدهیم.
• حداقل ده روز زیارت عاشورا بخوانیم.
• حداقل ده روز به محض اینکه
تشنه و‌گرسنه شُدیم، چیزی نخوریم!
• حداقل ده روز گناهی را که
خدایی ناکرده در ذهنمان است،
عقب بیندازیم.
• حداقل ده روز برای اباعبدالله کار کنیم؛
نه "خودنمایی"
• حداقل ده روز حرمت نگهداریم.
• حداقل ده روز عزادار باشیم.
_ حداقل ده روز.
#موسم‌عزای‌آل‌محمدصلی‌الله‌علیه‌و‌آله

Hazrat Isa(Jesus Christ's name in Islam)

For Persian members:
کشورهایی که توهین به حضرت عیسی (ع) در آنها جرم محسوب می‌شود در مقابل کشورهایی که توهین به حضرت عیسی (ع) در آنها قانونی است

تدبر برانگیز

⚪
🔻سه سال بعد از شورش ززآ و شریعت‌زدایی توسط حاکمیت با کلیدواژه های حجاب اجباری، سرمایه اجتماعی، دختر حاج قاسم، انسجام و مصلحت نظام، رسانه‌های سپاه از این رستوران به آن جگرکی می‌روند و با پرده برداری از سرو الکل در جمهوری اسلامی، برای ما شگفتانه رو میکنند.

🔻وضعیت امروز و روند انهدام جمهوری اسلامی را زن خانه دار با سواد لیسانس و کمتر، در گروه‌های ایتا و تجمع و تحصن‌هایش به روشنی تصویر میکرد و نسبت به این توالی نحس و ویرانگر هشدار میداد.
درک و تصویری که شعام، قوا، سپاه، شورای عالی انقلاب فرهنگی و در یک کلام کل نظام سیاسی به انضمام همه جامعه شناسان و روشنفکران گام دومی و مداحان و آخوند_سلبریتی‌هایش از فهم آن عاجز بودند.

🔻طلب عافیت در حکومت داری از کج‌راه دین‌زدایی، نهایتا منجر به آن شده که از همان ۱۴۰۱ به این سو، یک روز خوش بر کشور و نظام سیاسی نگذشته است. و اکنون، زمانیکه نه برق دارد، نه آب، نه سوخت و نه پول، با ضعیفترین تیم اجرایی تاریخش در آستانه جنگ نشسته، آنهم در خلع سلاح شده‌ترین حالت در این دو دهه.
سنت الهی از آن جهت «سنت الهی» شده که با ثمود و عاد و پهلوی و جمهوری اسلامی تعارف ندارد.
⚪ @bagheri_amaaj

شهید عرفی نمی‌شود

پیش از اسلام نزدیک‌ترین مفهوم به شهید «اَشوَن» بوده یعنی آنها که از اشا (حقیقت و نظم کیهانی) دفاع می‌کنند و در برابر دروغ و نیروهای شر می‌ایستند. گاهی اشون به کسانی اطلاق می‌شد که در نبردها از دست می‌روند اما نمی‌توان آن را‌ با شهید تطبیق داد چون معنای عام‌تری داشت: هر فرد پارسایی بود که در مسیر اشا گام برمی‌داشت و پس از مرگ به جایگاه نور هدایت می‌شد.

اشون به وضوح بار دینی داشته و از بستر زرتشتی جداشدنی نیست: راستی‌جویان مثل آتش یکرنگ هستند، به پلیدی آلوده نمی‌شوند و به دیگران نور و گرما می‌رسانند. اشون شخصیتی آرمانی در آیین زرتشت است که با پرهیزکاری زندگی می‌کند و در برابر پیروان دروغ قرار می‌گیرد. در اوستا، اهورامزدا خودش را اشون خوانده و کسانی که راهش را می‌روند نیز اشون هستند.

«شهید» واژه‌ای است که اسلام به ایران آورد و معنای دینی دارد‌. ریشه آن «ش،هـ،د» به معنی گواهی است: کسی که با جانش بر حقانیت خدا و دستورات او گواهی می‌دهد. کاملا مشروط است به شریعت‌مداری و باور به آخرت. در اسلام شهدا زنده‌اند و در نزد خدا روزی می‌خورند. تعریف فقهی دقیقی هم برای آن آمده همراه با احکامی مربوط به غسل و دفن که از پاکی کامل شهدا حکایت دارد.

بعضی خواسته‌اند واژه شهید را عرفی کنند و‌ به آن معنای ثانویه بدهند اما اصالت اسلامی و بار شیعی‌ واژه را نمی‌توان انکار کرد. جدا از ریشه زبانی و تاریخی، از نظر فرهنگی شهید بی‌‌درنگ جانبازی در راه ارزش‌ها را به یاد می‌آورد. بارزترین نماد، حسین بن علی (ع) است که به گفته خودش برای امر به معروف و نهی از منکر خروج کرد، تن به ذلت نداد و تا پای جان برای اطاعت از خدا ایستادگی نمود.

در زبان‌های اروپایی Martyr را داریم که باز در بستر دینی فهمیده می‌شود. ریشه واژه، یونانی است و همان معنای گواهی را می‌دهد اما به معنای مسیحی متحول شده و به کسی اشاره دارد که به خاطر ایمانش کشته شده. علیرغم کاربردهای عرفی، بار دینی آن باقی مانده و در رسانه‌‌ها گاهی برای اشاره به کشته‌گان گروه‌های جهادی استفاده می‌شود یعنی در فرهنگ امروز غرب، نسبتا بار منفی دارد.

واژه‌هایی که یاد شد عرفی نمی‌شوند. پیشینه دینی‌شان آنقدر پررنگ است که نمی‌توان به دلخواه از معنا تهی و با معنای جدید پرشان کرد. همچنان که در رسانه‌های غربی از hero یا fallen soldier یا sacrifice برای اشاره به کشته‌شدگان در جنگ‌ استفاده می‌شود در فارسی نیز باید واژه‌های دیگری غیر از شهید بیابیم تا به قربانیان جنگ که تعهدی به اسلام و قرآن نداشته‌اند اشاره کنیم.

شهید را می‌توان فراتر از معنای فقهی (کشته شده در میدان) به معنای فرهنگی (فدا شده در راه خدا) به کار برد اما جدا کردنش از دین با معنای اختراعی اگر هم ممکن باشد باعث تشتت در ذهن و زبان است، چه بسا در مواردی حالت متناقض و طنزآمیز پیدا کند و این مرزی است که باید از آن پرهیز کنیم. پیش‌تر اصطلاحات تازه مثل جانباز و ایثارگر و آزاده ظرفیت فارسی را در این‌ وادی ثابت کرده‌اند.

@daneshtalab1

پنج اقدامِ لازم و فوری برای افزایشِ آمادگی و تجهیز در برابر دشمن:
۱. انهدامِ شوراهای عالی به‌ویژه شورای عالی انقلاب فرهنگی
۲. مُنحل کردن مجمع تشخیص مصلحت نظام
۳. عزلِ پیمان جبلّی و وحید جلیلی از صداوسیما
۴. دوقفله کردن دربِ وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی
۵. تعطیل کردن سازمان پدافند غیرعامل کشور

🔗 هاتف صالحی (@Hatefna)

ایشان فرد ذی صلاحی نیستند و نشر مطالب ایشان نمیتواند کاری از پیش ببرد. به وضوح از آقای پزشکیان (برادر آمریکا، ساده، پهلوون و زبان کوتاه برابر اطرافیان) حمایت کرد و دشمن امثال جلیلی (با فکر و اندیشه ساختارمند و واضح) است.
ایشان خود را اصولگرا می‌داند، جناحی که در دوپاره کردن ایران بی کار نبوده. ایران را برنده جنگ اخیر میداند و قاطع است.
یکبار از پزشکیان حمایت میکند یکبار میگوید نظام باید فرد نظامی را رییس جمهور میکرد‌.
یک بار میگوید ایران اکنون یک کشور منطقه ای است و نه قدرت منطقه ای و یکبار میگوید ایران توانسته دو قدرت اتمی را شکست دهد.
یکبار میگوید باید به اسراییل حمله کنیم اما سه هفته بعد میگوید رویکرد ما، ما را به جنگ خواهد کشاند.

نظرتان چیست؟ 💬💬

در جامعه اهل سنت با وجود قرن بیست و یکم و اینترنت هنوز عده ای معاویه و ولید و مروان را هم با احترام می‌گویند و این می‌کنند، در حالی که نخبگان آنها معاویه را گاها مسلمان نمیدانند. بر اسف شخصیتی کاریکاتوری مثل جنگجو و با اراده بودن را از حضرت امیر منتشر می‌کنند و داعیه انصاف را سر می‌دهند در حالی که مثلا در شخصیت سازی ابوبکر او را بیشتر عاقل و حکیم میدانند و عمر را زاهد و ...
اطلاعات تکمیلی در نظرات ها

Shia Ayatollah is based

عابدینی معاون سیاسی صداوسیما با لبانی خندان در شبکه خبر می‌گفت که این حمله اهمیت چندانی نداشته چون ما سالهاست که قصد ساخت بمب اتم را نداریم. سازمان انرژی اتمی نیز در بیانیه خود نوشته که «منتظر محکوم کردن آمریکا توسط جامعه جهانی» و «پیگیری‌های حقوقی» است. این حجم از لیبرال بودن در روابط بین‌الملل برای اروپا هم قفل است. بخشی از قدرت یک تمدن در توانایی بالقوه آن برای نابود کردن دشمنانش نهفته است و ایران باید این قدرت را برای تمدن خود به دست آورد؛ در غیر این صورت، ممکن است به گودال‌های پروژه تجزیه ایران نزدیک‌تر شویم. به قول هرمان گورینگ فرمانده هوایی آلمان نازی، وجود تسلیحاتی که دشمن را در یک لحظه نابود کند، آینده جنگ را تعیین خواهد کرد.
@TheJahandideh

آیا خداوند «حق‌الله» را می‌بخشد؟

یکی از برداشت‌های نادرستی که برخی مردمان از موضوع حقوق خداوند/مردم/نفس دارند، این است که خداوند حق مردم را هرگز نمی‌بخشد، اما حق خود را خواهد بخشید. این امید کاذب باعث شده که با آسودگی از عبادات مهمی چون نماز و روزه دست بکشند و خود را مؤمن و نجات‌یافته بپندارند!

در ابتدا لازم است بدانیم که امیدواری شرعی و حسن‌ظن به پروردگار با بی‌خیالی تفاوت دارد. دربارۀ ملائکۀ خداوند گفته شده است: {وهم من خشيته مشفقون} [الأنبیاء: ۲۸]، یعنی «همیشه از خشیت او هراسانند»، چگونه کسی که ارکان اسلام را رها کرده است چنین نباشد و با آسودگی بگوید خدا من را خواهد بخشید؟ چرا پیامبر اکرم (صلی الله علیه وسلم) فرمودند «ای امت محمد! به الله سوگند که اگر آن‌چه می‌دانم را می‌دانستید، کم می‌خندیدید و بسیار می‌گریستید»؟ [۱] چرا اصحاب پیامبر (صلی الله علیه وسلم) چنین آسودگی و راحتی در گفتار و کردارشان نبود و از نفاق می‌ترسیدند؟ پس این همه آیات خوف و عذاب که در قرآن آمده برای چه کسی نازل شده است؟ چرا از این‌که کسی بگوید «من مؤمنم» نهی می‌کردند؟ [۲] چرا باید عمر (رضی الله عنه) بگوید «هرکس بگوید من در بهشتم، در جهنم است»؟ [۳]

بعد به مفهوم اشتباه دیگر می‌رسیم که «خداوند تنها حق‌الناس را نمی‌بخشد». با افراد متعددی که این سخن را تکرار می‌کنند صحبت کرده‌ام و پرسیده‌ام این را از کجا آورده‌اید و همه خیال کرده‌اند که در قرآن آمده است. بعد برایشان توضیح داده‌ام که در قرآن چنین چیزی نیست و خلاف آن هست.

خداوند در سورۀ نساء می‌فرماید: {إن الله لا يغفر أن يشرك به ويغفر ما دون ذلك لمن يشاء...} [النساء: ۴۸] یعنی «بیگمان خداوند شرک به خود را نمی‌بخشد، ولی گناهان جز آن را از هرکس که خود بخواهد می‌بخشد»، و مانند همین را در آیۀ صد و شانزدهم این سوره می‌بینیم.

بر اساس این آیه:
۱) شرک که «حق‌الله» است از مدار مغفرت خارج است و خداوند مشرک را جز با توبه در دنیا نخواهد بخشید.
۲) شرک از هر گناهی که بتوان اسم برد بزرگ‌تر است.
۳) نمی‌توان با قاطعیت گفت که گناهکار غیر مشرک برای گناهانش عذاب می‌شود.
۴) نمی‌توان با قاطعیت گفت که گناهکار غیر مشرک برای گناهانش عذاب نمی‌شود.

بنابراین شرک که «حق‌الله» است مورد بخشش قرار نمی‌گیرد و هر گناهی پایین‌تر از آن هم -بدون توبه- می‌تواند منجر به عذاب شود! از برخی پیشوایان اسلام نقل شده است که شرک را «ظلمٌ لا یُغفر» و حق‌الناس را «ظلمٌ لا یُترک» نامیده‌اند [۴] و گناهان دیگر هم تحت مشیئت خداوند هستند که ممکن است ببخشد و ممکن است نبخشد. در نتیجه گفتن «خدا حق‌الله را می‌بخشد» مخالف قطعیات قرآنی است و حتی اگر منظور از آن گناهان -غیر از کفر و شرک- باشد باز هم اشتباه است.

📚پی‌نوشت‌ها:
[۱] صحيح البخاري (۱۰۴۴).
[۲] الخلال، السنة، دار الأوراق الثقافية، ج۱، صص۵۳۲-۵۲۳.
[۳] همان، ج۱، ص۶۲۷.
[۴] عبد الرزاق الصنعاني، المصنف، دار التأصيل، ج۱۰، ص۲۳۴.

bit.ly/4k9HAsB
✾•┈┈••✦❀✦••┈┈•✾
🇵🇸@no_atheism | رد شبهات ملحدین