Forwarded from NasserFakouhiPaintings
«پاره‌ها سی و چهار» / اکریلیک روی کاغذ/30 * 20 سانتی‌متر
کانال نقاشی‌ها در تلگرام
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhipaintings
کانال نقاشی‌ها در اینستا
https://www.instagram.com/nasser_fakouhi_paintings/
کانال نقاشی‌ها در تلگرام
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhipaintings
کانال نقاشی‌ها در اینستا
https://www.instagram.com/nasser_fakouhi_paintings/
Forwarded from ناصر فکوهی/ فایل‌های دیداری-شنیداری
#سخنرانی / #شنبه_های_سینما_و_فرهنگ / 5 اسفند 1396 / «#زلیگ» اثر #وودی_آلن / سخنرانی #ناصر_فکوهی با مقدمه پویا عاقلی‌زاده
Forwarded from ناصر فکوهی/ فایل‌های دیداری-شنیداری
پاره‌ای از یک کتاب(۱۳۵): درسی درباره درس
پیربوردیو، ترجمه #ناصر_فکوهی، تهران، نشر نی،چاپ چهارم،1403 ، رقعی، 130 صفحه
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12778
[قاعدتا باید در اینجا] می توانستیم درس خود را (ولو درسی برای افتتاح یک کرسی) ارائه می کردیم بی آنکه از خود بپرسیم: به چه حقی چنین چیزی را از ما خواسته اند؟ اما برای آنکه چنین پرسشی را از ذهنمان دور کنیم، نهاد کلژ دو فرانس و در کنار آن، اضطراب ناشی از تصمیم های خودسرانه ای که ممکن است فرد را در آغاز کار قربانی کنند، حضور دارند: درس افتتاحیه، خود یک منسک تفویض اختیار و مسئولیت است، کنش آغازینی که به صورتی نمادین، عمل انتقال نمایندگی را به انجام می رساند، کنشی که در انتهایش، استاد جدید از سخن گفتن با اقتدار برخوردار و سخنانش به گفتمانی مشروعیت یافته بدل می شوند که از زبان فردی محق به سخن گفتن بیان می شوند...
پیوند به متن کامل در وبگاه ناصر فکوهی
https://nasserfakouhi.com/%d9%be%d8%a7%d8%b1%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%db%8c%da%a9-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8135-%d8%af%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%af%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%af%d8%b1%d8%b3/
پیربوردیو، ترجمه #ناصر_فکوهی، تهران، نشر نی،چاپ چهارم،1403 ، رقعی، 130 صفحه
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12778
[قاعدتا باید در اینجا] می توانستیم درس خود را (ولو درسی برای افتتاح یک کرسی) ارائه می کردیم بی آنکه از خود بپرسیم: به چه حقی چنین چیزی را از ما خواسته اند؟ اما برای آنکه چنین پرسشی را از ذهنمان دور کنیم، نهاد کلژ دو فرانس و در کنار آن، اضطراب ناشی از تصمیم های خودسرانه ای که ممکن است فرد را در آغاز کار قربانی کنند، حضور دارند: درس افتتاحیه، خود یک منسک تفویض اختیار و مسئولیت است، کنش آغازینی که به صورتی نمادین، عمل انتقال نمایندگی را به انجام می رساند، کنشی که در انتهایش، استاد جدید از سخن گفتن با اقتدار برخوردار و سخنانش به گفتمانی مشروعیت یافته بدل می شوند که از زبان فردی محق به سخن گفتن بیان می شوند...
پیوند به متن کامل در وبگاه ناصر فکوهی
https://nasserfakouhi.com/%d9%be%d8%a7%d8%b1%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%db%8c%da%a9-%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8135-%d8%af%d8%b1%d8%b3%db%8c-%d8%af%d8%b1%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d9%87-%d8%af%d8%b1%d8%b3/
پاره‌ای از یک کتاب(۱۳۵): درسی درباره درس
پیربوردیو، ترجمه #ناصر_فکوهی، تهران، نشر نی،چاپ چهارم،1403 ، رقعی، 130 صفحه
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12778
[قاعدتا باید در اینجا] می توانستیم درس خود را (ولو درسی برای افتتاح یک کرسی) ارائه می کردیم بی آنکه از خود بپرسیم: به چه حقی چنین چیزی را از ما خواسته اند؟ اما برای آنکه چنین پرسشی را از ذهنمان دور کنیم، نهاد کلژ دو فرانس و در کنار آن، اضطراب ناشی از تصمیم های خودسرانه ای که ممکن است فرد را در آغاز کار قربانی کنند، حضور دارند: درس افتتاحیه، خود یک منسک تفویض اختیار و مسئولیت است، کنش آغازینی که به صورتی نمادین، عمل انتقال نمایندگی را به انجام می رساند، کنشی که در انتهایش، استاد جدید از سخن گفتن با اقتدار برخوردار و سخنانش به گفتمانی مشروعیت یافته بدل می شوند که از زبان فردی محق به سخن گفتن بیان می شوند. کارایی ِحقیقتا جادویی این منسک، بر مبادله ای خاموش و ناپیدا استوار است که از یک سو میان استاد نورسیده، که به سخن گفتن عمومی فرا خوانده شده ، و از سوی دیگر دانشمندانی که شخصا در اینجا حضور یافته اند تا به این سخنان گوش بسپارند( به عبارت دیگر آن سخنان را بپذیرند) انجام می گیرد؛ و این پذیرش دانشمندان است که بدل یه پذیرشی جهانشمول می شود و سخنان استاد جدید را به معنی واقعی کلمه به یک سخنرانی استادانه تبدیل می کند. اما بیائیم بازی درس افتتاحیه درباره درس افتتاحیه را بیش از این به پیش نرانیم: جامعه شناسی- علم نهاد و رابطه – خوشبختانه یا بدبختانه، در این نهاد، نوعی فاصله گذار ناپذیر را ایجاب و تولید می کند که گاه تحمل ناشدنی است؛ فاصله ای نه فقط در این نهاد، بلکه همچنین برای خود ما زیرا موقعیت معصومیتی را که می توانستیم بر آن تکیه زنیم و با خوشبختی به انتظارات این نهاد پاسخ مثبت دهیم، از ما سلب می کند.
درس درباره درس، گفتمانی که اندیشیدن بر خویش را در خود عمل گفتمان انجام می دهد، چه به مثابه تمثیل و چه به مثابه پارادایم، می توانست لااقل این حسن را در بر داشته باشد که یکی از اساسی ترین ویژگی های جامعه شناسی را، به گونه ای که ما درک می کنیم، به یادمان بیاورد: تمام گزاره هایی که این علم پیش می نهد، می توانند و باید بر موضوعی که علم را می سازد، کاربرد پذیر باشند. و زمانی که جامعه شناسی نمی تواند این فاصله عینی سازنده(objectivante)، و بنابراین انتقادی، را ایجاد کند، به منتقدان خود، به کسانی میدان می دهد که در آن نوعی مفتش تروریست و آماده انجام هر عملی برای اجرای نظارتی نمادین می بینند...
ادامه در وبگاه
پیربوردیو، ترجمه #ناصر_فکوهی، تهران، نشر نی،چاپ چهارم،1403 ، رقعی، 130 صفحه
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12778
[قاعدتا باید در اینجا] می توانستیم درس خود را (ولو درسی برای افتتاح یک کرسی) ارائه می کردیم بی آنکه از خود بپرسیم: به چه حقی چنین چیزی را از ما خواسته اند؟ اما برای آنکه چنین پرسشی را از ذهنمان دور کنیم، نهاد کلژ دو فرانس و در کنار آن، اضطراب ناشی از تصمیم های خودسرانه ای که ممکن است فرد را در آغاز کار قربانی کنند، حضور دارند: درس افتتاحیه، خود یک منسک تفویض اختیار و مسئولیت است، کنش آغازینی که به صورتی نمادین، عمل انتقال نمایندگی را به انجام می رساند، کنشی که در انتهایش، استاد جدید از سخن گفتن با اقتدار برخوردار و سخنانش به گفتمانی مشروعیت یافته بدل می شوند که از زبان فردی محق به سخن گفتن بیان می شوند. کارایی ِحقیقتا جادویی این منسک، بر مبادله ای خاموش و ناپیدا استوار است که از یک سو میان استاد نورسیده، که به سخن گفتن عمومی فرا خوانده شده ، و از سوی دیگر دانشمندانی که شخصا در اینجا حضور یافته اند تا به این سخنان گوش بسپارند( به عبارت دیگر آن سخنان را بپذیرند) انجام می گیرد؛ و این پذیرش دانشمندان است که بدل یه پذیرشی جهانشمول می شود و سخنان استاد جدید را به معنی واقعی کلمه به یک سخنرانی استادانه تبدیل می کند. اما بیائیم بازی درس افتتاحیه درباره درس افتتاحیه را بیش از این به پیش نرانیم: جامعه شناسی- علم نهاد و رابطه – خوشبختانه یا بدبختانه، در این نهاد، نوعی فاصله گذار ناپذیر را ایجاب و تولید می کند که گاه تحمل ناشدنی است؛ فاصله ای نه فقط در این نهاد، بلکه همچنین برای خود ما زیرا موقعیت معصومیتی را که می توانستیم بر آن تکیه زنیم و با خوشبختی به انتظارات این نهاد پاسخ مثبت دهیم، از ما سلب می کند.
درس درباره درس، گفتمانی که اندیشیدن بر خویش را در خود عمل گفتمان انجام می دهد، چه به مثابه تمثیل و چه به مثابه پارادایم، می توانست لااقل این حسن را در بر داشته باشد که یکی از اساسی ترین ویژگی های جامعه شناسی را، به گونه ای که ما درک می کنیم، به یادمان بیاورد: تمام گزاره هایی که این علم پیش می نهد، می توانند و باید بر موضوعی که علم را می سازد، کاربرد پذیر باشند. و زمانی که جامعه شناسی نمی تواند این فاصله عینی سازنده(objectivante)، و بنابراین انتقادی، را ایجاد کند، به منتقدان خود، به کسانی میدان می دهد که در آن نوعی مفتش تروریست و آماده انجام هر عملی برای اجرای نظارتی نمادین می بینند...
ادامه در وبگاه
Telegram
ناصر فکوهی / نوشته‌ها و سایر فایل‌ها
پاره‌ای از یک کتاب(۱۳۵): درسی درباره درس
پیربوردیو، ترجمه ناصر فکوهی، تهران، نشر نی،چاپ چهارم،1403 ، رقعی، 130 صفحه
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12778
[قاعدتا باید در اینجا] می توانستیم درس خود را (ولو درسی برای افتتاح یک کرسی) ارائه می کردیم بی آنکه از خود…
پیربوردیو، ترجمه ناصر فکوهی، تهران، نشر نی،چاپ چهارم،1403 ، رقعی، 130 صفحه
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12778
[قاعدتا باید در اینجا] می توانستیم درس خود را (ولو درسی برای افتتاح یک کرسی) ارائه می کردیم بی آنکه از خود…
انسانشناسی عصب‌شناسی/ بخش یکم
#ناصر_فکوهی با همکاری بهنام پاشایی
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12780
انسانشناسی در بین علوم انسانی و اجتماعی علم خاصی به شمار می‌رود و در میان این علوم مورد مشابهی نداریم. جالب است بدانیم در سال‌های اخیر انجمن انسانشناسی آمریکا(American Anthropological Association) به عنوان بزرگترین انجمن از این نوع، در برخی از اسناد خود واژۀ علم (science) را حذف کرده است، چون در مورد این واژه اختلافات نظری در حوزۀ انسانشناسی آمریکا وجود دارد...
پیوند به متن کامل در وبگاه ناصر فکوهی
https://nasserfakouhi.com/%d8%a7%d9%86%d8%b3%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%b9%d8%b5%d8%a8%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%db%8c%da%a9%d9%85/
#ناصر_فکوهی با همکاری بهنام پاشایی
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12780
انسانشناسی در بین علوم انسانی و اجتماعی علم خاصی به شمار می‌رود و در میان این علوم مورد مشابهی نداریم. جالب است بدانیم در سال‌های اخیر انجمن انسانشناسی آمریکا(American Anthropological Association) به عنوان بزرگترین انجمن از این نوع، در برخی از اسناد خود واژۀ علم (science) را حذف کرده است، چون در مورد این واژه اختلافات نظری در حوزۀ انسانشناسی آمریکا وجود دارد...
پیوند به متن کامل در وبگاه ناصر فکوهی
https://nasserfakouhi.com/%d8%a7%d9%86%d8%b3%d8%a7%d9%86%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%b9%d8%b5%d8%a8%d8%b4%d9%86%d8%a7%d8%b3%db%8c-%d8%a8%d8%ae%d8%b4-%db%8c%da%a9%d9%85/
انسانشناسی عصب‌شناسی/ بخش یکم
#ناصر_فکوهی با همکاری بهنام پاشایی
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12780
انسانشناسی در بین علوم انسانی و اجتماعی علم خاصی به شمار می‌رود و در میان این علوم مورد مشابهی نداریم. جالب است بدانیم در سال‌های اخیر انجمن انسانشناسی آمریکا(American Anthropological Association) به عنوان بزرگترین انجمن از این نوع، در برخی از اسناد خود واژۀ علم (science) را حذف کرده است، چون در مورد این واژه اختلافات نظری در حوزۀ انسانشناسی آمریکا وجود دارد. برخی معتقدند که انسانشناسی از مرحله‌ای صرفا علمی فراتر رفته و نمی‌توان آن را تنها یک علم نامید. انسان‌شناسانی هستند که خود را عالم می‌دانند، امّا گروهی از آنها، چون فعالان اجتماعی یا کسانی که در حوزه‌های اجتماعی حضور دارند و یا فعالیت سیاسی می‌کنند، نمی‌خواهند در لوای علم قرار بگیرند. انسان‌شناسانی هستند که به دلیل دفاع از حقوق اقلّیتِ رو به زوال، در محیط آکادمیک مورد پذیرش نیستند چون استدلال بر این است که روش‌شناسی آنها از حوزۀ علم فاصلۀ زیادی گرفته است. بنابراین درون این علم خاص، جریان‌های داخلی متفاوتی برقرار است. در یک منظر کلی، انسانشناسی علمی است که در شناخت انسان هیچ نوع محدودیتی برای خود قائل نیست؛ نه محدودیتِ زمانی، نه مکانی و نه محدودیت موضوعی، و در آن هر نوعی از موقعیت انسانی امکان مطالعه و تحقیق دارد. به همین جهت است که تعداد بی‌شماری از رشته‌های انسانشناسی وجود دارد. در اصل انسانشناسی علمی میان‌رشته‌ای است و همین موضوع روش‌شناسی خاص و رویکردهای خاصی را در آن ایجاد کرده است. یعنی یک علم دایره‌المعارفی و جامعه‌نگر در مفهوم کلّی آن است که مجموعه‌ای از موارد را در برمی‌گیرد. یک انسان‌شناس جدای از تخصص خود، حداقل باید چهار جنبه را در هر موضوع مورد مطالعه جزئی از پارادایم مطالعاتی خود کند. این چهارجنبه عبارتند از: جنبۀ زیستی، پیشا‌تاریخی یا باستان‌شناختی، زبانی و فرهنگی. از منظر انسانشناسی هیچ یک از این بخش‌ها جدا از یکدیگر نیستند و هم‌پوشانی دارند و می‌بایست تمامی الزامات آنها مدّ نظر قرار بگیرد، چون نظام‌های اجتماعی ترکیبی از نظام‌های زیست‌شناختیِ فردی هستند. این مهم است که در علم انسانشناسی مفهوم «جامعه» در واقعیت وجود ندارد و آنچه هست موجودات زیست‌شناختی فردی هستند که به صورت فردی فکر و رفتار می‌کنند امّا در روابط میان‌کنشی وارد تعامل می‌شوند و نظام‌های اجتماعی را ایجاد می‌کنند. یکی از مهم‌ترین مسائل پیش روی انسانشناسی این است که چگونه این میان‌کنش‌ها رخ می‌دهند و چطور انسانی که فقط به صورت فردی فکر و رفتار می‌کند، می‌تواند با یک موجود زیست‌شناختی دیگری وارد تعامل شود. در سی سال اخیر چندین رشتۀ علمی، مثل جانورشناسی و حرکت‌شناسی [۱]، مطالعات فرهنگی را دگرگون کرده‌اند. بنابراین یک انسان‌شناس باید با علم دیگری مرتبط باشد در حالی که شناخت او نسبت به این علم نمی‌تواند شناختی اندک و محدود باشد. برای مثال، یک انسان‌شناسِ پزشکی بیشتر به پزشکان نزدیک است تا به انسان‌شناسان دیگری که همراه با معماران کار می‌کنند. در صورتی که در نزدیک‌ترین رشته به انسانشناسی، یعنی جامعه‌شناسی، این ویژگی وجود ندارد...
ادامه در وبگاه
#ناصر_فکوهی با همکاری بهنام پاشایی
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12780
انسانشناسی در بین علوم انسانی و اجتماعی علم خاصی به شمار می‌رود و در میان این علوم مورد مشابهی نداریم. جالب است بدانیم در سال‌های اخیر انجمن انسانشناسی آمریکا(American Anthropological Association) به عنوان بزرگترین انجمن از این نوع، در برخی از اسناد خود واژۀ علم (science) را حذف کرده است، چون در مورد این واژه اختلافات نظری در حوزۀ انسانشناسی آمریکا وجود دارد. برخی معتقدند که انسانشناسی از مرحله‌ای صرفا علمی فراتر رفته و نمی‌توان آن را تنها یک علم نامید. انسان‌شناسانی هستند که خود را عالم می‌دانند، امّا گروهی از آنها، چون فعالان اجتماعی یا کسانی که در حوزه‌های اجتماعی حضور دارند و یا فعالیت سیاسی می‌کنند، نمی‌خواهند در لوای علم قرار بگیرند. انسان‌شناسانی هستند که به دلیل دفاع از حقوق اقلّیتِ رو به زوال، در محیط آکادمیک مورد پذیرش نیستند چون استدلال بر این است که روش‌شناسی آنها از حوزۀ علم فاصلۀ زیادی گرفته است. بنابراین درون این علم خاص، جریان‌های داخلی متفاوتی برقرار است. در یک منظر کلی، انسانشناسی علمی است که در شناخت انسان هیچ نوع محدودیتی برای خود قائل نیست؛ نه محدودیتِ زمانی، نه مکانی و نه محدودیت موضوعی، و در آن هر نوعی از موقعیت انسانی امکان مطالعه و تحقیق دارد. به همین جهت است که تعداد بی‌شماری از رشته‌های انسانشناسی وجود دارد. در اصل انسانشناسی علمی میان‌رشته‌ای است و همین موضوع روش‌شناسی خاص و رویکردهای خاصی را در آن ایجاد کرده است. یعنی یک علم دایره‌المعارفی و جامعه‌نگر در مفهوم کلّی آن است که مجموعه‌ای از موارد را در برمی‌گیرد. یک انسان‌شناس جدای از تخصص خود، حداقل باید چهار جنبه را در هر موضوع مورد مطالعه جزئی از پارادایم مطالعاتی خود کند. این چهارجنبه عبارتند از: جنبۀ زیستی، پیشا‌تاریخی یا باستان‌شناختی، زبانی و فرهنگی. از منظر انسانشناسی هیچ یک از این بخش‌ها جدا از یکدیگر نیستند و هم‌پوشانی دارند و می‌بایست تمامی الزامات آنها مدّ نظر قرار بگیرد، چون نظام‌های اجتماعی ترکیبی از نظام‌های زیست‌شناختیِ فردی هستند. این مهم است که در علم انسانشناسی مفهوم «جامعه» در واقعیت وجود ندارد و آنچه هست موجودات زیست‌شناختی فردی هستند که به صورت فردی فکر و رفتار می‌کنند امّا در روابط میان‌کنشی وارد تعامل می‌شوند و نظام‌های اجتماعی را ایجاد می‌کنند. یکی از مهم‌ترین مسائل پیش روی انسانشناسی این است که چگونه این میان‌کنش‌ها رخ می‌دهند و چطور انسانی که فقط به صورت فردی فکر و رفتار می‌کند، می‌تواند با یک موجود زیست‌شناختی دیگری وارد تعامل شود. در سی سال اخیر چندین رشتۀ علمی، مثل جانورشناسی و حرکت‌شناسی [۱]، مطالعات فرهنگی را دگرگون کرده‌اند. بنابراین یک انسان‌شناس باید با علم دیگری مرتبط باشد در حالی که شناخت او نسبت به این علم نمی‌تواند شناختی اندک و محدود باشد. برای مثال، یک انسان‌شناسِ پزشکی بیشتر به پزشکان نزدیک است تا به انسان‌شناسان دیگری که همراه با معماران کار می‌کنند. در صورتی که در نزدیک‌ترین رشته به انسانشناسی، یعنی جامعه‌شناسی، این ویژگی وجود ندارد...
ادامه در وبگاه
Telegram
ناصر فکوهی / نوشته‌ها و سایر فایل‌ها
انسانشناسی عصب‌شناسی/ بخش یکم
#ناصر_فکوهی با همکاری بهنام پاشایی
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12780
انسانشناسی در بین علوم انسانی و اجتماعی علم خاصی به شمار می‌رود و در میان این علوم مورد مشابهی نداریم. جالب است بدانیم در سال‌های اخیر انجمن انسانشناسی…
#ناصر_فکوهی با همکاری بهنام پاشایی
https://www.group-telegram.com/nasserfakouhi/12780
انسانشناسی در بین علوم انسانی و اجتماعی علم خاصی به شمار می‌رود و در میان این علوم مورد مشابهی نداریم. جالب است بدانیم در سال‌های اخیر انجمن انسانشناسی…
Forwarded from ناصر فکوهی / نوشته‌ها و سایر فایل‌ها
تمام نوشته‌ها و فایل‌های دیداری و شنیداری #ناصر_فکوهی در یوتیوب او
با اشتراک رایگان در یوتیوب ناصر فکوهی همه دوستان می‌توانند از کار ما حمایت کنند و ادامه آن را ممکن کنند. با ورود به کانال نشان «اشتراک» (سابسکرایب) را بزنید.
تاامروز (تابستان 1404) بیش از 1500 فایل در این کانال در اختیار شما است.
اگر از مطالب کانال من استفاده می‌کنید آنها را برای دوستان خود بفرستید.
https://www.youtube.com/@nasserfakouhi9190
با اشتراک رایگان در یوتیوب ناصر فکوهی همه دوستان می‌توانند از کار ما حمایت کنند و ادامه آن را ممکن کنند. با ورود به کانال نشان «اشتراک» (سابسکرایب) را بزنید.
تاامروز (تابستان 1404) بیش از 1500 فایل در این کانال در اختیار شما است.
اگر از مطالب کانال من استفاده می‌کنید آنها را برای دوستان خود بفرستید.
https://www.youtube.com/@nasserfakouhi9190
Forwarded from همیاران مالی انسانشناسی و فرهنگ
🤝انسانشناسی و فرهنگ را اشخاص حقیقی (اساتید، دانشجویان، نویسندگان ...) و به صورت داوطلبانه اداره می‌کنند.
👥این نهاد برای ادامه کار به کمک های مردمی نیاز دارد. لذا خواهشمندیم در صورت تمایل با کمک مالی خود به تداوم فعالیت‌های این نهاد کمک کنید.
✍️با توجه به تشدید بحران مالی در ایران کمک‌های شما در شرایط کنونی برای ما حیاتی است. مشکلات مالی چشم انداز کار انسانشناسی را هر روز بیشتر به خطر می‌اندازد.
🪪شماره کارت جهت واریز کمک‌ها
6219861078062352
حساب بانک سامان به نام خانم زهره دودانگه
انسان شناسی و فرهنگ که نهادی غیر تجاری، مدنی، علمی و بین‌رشته‌ای است بدون کمک شما، بر جای نخواهد ماند.🙏🌸
👥این نهاد برای ادامه کار به کمک های مردمی نیاز دارد. لذا خواهشمندیم در صورت تمایل با کمک مالی خود به تداوم فعالیت‌های این نهاد کمک کنید.
✍️با توجه به تشدید بحران مالی در ایران کمک‌های شما در شرایط کنونی برای ما حیاتی است. مشکلات مالی چشم انداز کار انسانشناسی را هر روز بیشتر به خطر می‌اندازد.
🪪شماره کارت جهت واریز کمک‌ها
6219861078062352
حساب بانک سامان به نام خانم زهره دودانگه
انسان شناسی و فرهنگ که نهادی غیر تجاری، مدنی، علمی و بین‌رشته‌ای است بدون کمک شما، بر جای نخواهد ماند.🙏🌸