اوضاع گردون ( تحلیل سیاسی ، فلسفه داستان )

🔰 بحران‌ها و تنش‌های بین رژیم صدام حسین و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA)

۱. مقاومت رژیم عراق در برابر بازرسی‌ها (دهه ۱۹۸۰ و اوایل ۱۹۹۰)
قبل از جنگ خلیج فارس، عراق همکاری محدودی با آژانس داشت و بخش زیادی از فعالیت‌های هسته‌ای خود را مخفی نگه می‌داشت.
دولت صدام دسترسی بازرسان به برخی تأسیسات حساس را محدود می‌کرد و اطلاعات کامل ارائه نمی‌داد.
۲. پس از جنگ خلیج فارس و قطعنامه ۶۸۷ (۱۹۹۱)
شورای امنیت سازمان ملل با تصویب قطعنامه ۶۸۷، عراق را موظف کرد تا تمام برنامه‌های تسلیحات کشتار جمعی خود را اعلام و نابود کند و به بازرسان اجازه کامل دسترسی دهد.
در ابتدا، عراق به‌طور مقطعی همکاری می‌کرد، ولی به سرعت تنش‌ها افزایش یافت.
۳. اخراج بازرسان آژانس و UNSCOM (۱۹۹۸)
مهم‌ترین بحران رخ‌داده، در سال ۱۹۹۸ بود. پس از سال‌ها بازرسی و کشف تجهیزات ممنوعه و فعالیت‌های پنهانی، عراق اعلام کرد که همکاری با بازرسان سازمان ملل (شامل بازرسان آژانس) را متوقف می‌کند.
در آگوست ۱۹۹۸، عراق تمام بازرسان بین‌المللی را از کشور اخراج کرد و دسترسی‌ها را کاملاً بست.
این اقدام واکنش شدید جامعه جهانی و شورای امنیت را به همراه داشت و منجر به فشارهای سیاسی و نظامی شد.

عراق ادعا می‌کرد بازرسان قوانین و حریم‌های حاکمیتی این کشور را نقض می‌کنند.
نگرانی‌های امنیتی و تلاش برای مخفی کردن بقایای برنامه تسلیحات کشتار جمعی، علت مهم مقاومت بود.
همچنین نگرانی عراق از سوءاستفاده‌های اطلاعاتی و نفوذ سیاسی کشورهای غربی باعث محدودیت همکاری می‌شد.


☢پس از اخراج بازرسان در ۱۹۹۸، فشارهای نظامی آمریکا و متحدانش بیشتر شد که نهایتاً به حمله نظامی به عراق در سال ۲۰۰۳ انجامید.
پس از سقوط رژیم صدام، بازرسان دوباره به عراق بازگشتند و مشخص شد که برنامه هسته‌ای فعال و مخفی وجود ندارد.😕

🔰 اصل ماجرا عدم همکاری عراق با آژانسه و وقایع بعدیه.
اینکه همکاری ای که ازش می‌خواستن تسلیم بود یا نه
و اینکه صدام چه فکری می‌کرد و ... فرعیات مسئله ست .

@Nviolence2 | اوضاع گردون

www.group-telegram.com/us/Nviolence2.com/3515

58 viewsJun 25 at 09:22

🔰 بحران‌ها و تنش‌های بین رژیم صدام حسین و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (IAEA)

۱. مقاومت رژیم عراق در برابر بازرسی‌ها (دهه ۱۹۸۰ و اوایل ۱۹۹۰)
قبل از جنگ خلیج فارس، عراق همکاری محدودی با آژانس داشت و بخش زیادی از فعالیت‌های هسته‌ای خود را مخفی نگه می‌داشت.
دولت صدام دسترسی بازرسان به برخی تأسیسات حساس را محدود می‌کرد و اطلاعات کامل ارائه نمی‌داد.
۲. پس از جنگ خلیج فارس و قطعنامه ۶۸۷ (۱۹۹۱)
شورای امنیت سازمان ملل با تصویب قطعنامه ۶۸۷، عراق را موظف کرد تا تمام برنامه‌های تسلیحات کشتار جمعی خود را اعلام و نابود کند و به بازرسان اجازه کامل دسترسی دهد.
در ابتدا، عراق به‌طور مقطعی همکاری می‌کرد، ولی به سرعت تنش‌ها افزایش یافت.
۳. اخراج بازرسان آژانس و UNSCOM (۱۹۹۸)
مهم‌ترین بحران رخ‌داده، در سال ۱۹۹۸ بود. پس از سال‌ها بازرسی و کشف تجهیزات ممنوعه و فعالیت‌های پنهانی، عراق اعلام کرد که همکاری با بازرسان سازمان ملل (شامل بازرسان آژانس) را متوقف می‌کند.
در آگوست ۱۹۹۸، عراق تمام بازرسان بین‌المللی را از کشور اخراج کرد و دسترسی‌ها را کاملاً بست.
این اقدام واکنش شدید جامعه جهانی و شورای امنیت را به همراه داشت و منجر به فشارهای سیاسی و نظامی شد.

عراق ادعا می‌کرد بازرسان قوانین و حریم‌های حاکمیتی این کشور را نقض می‌کنند.
نگرانی‌های امنیتی و تلاش برای مخفی کردن بقایای برنامه تسلیحات کشتار جمعی، علت مهم مقاومت بود.
همچنین نگرانی عراق از سوءاستفاده‌های اطلاعاتی و نفوذ سیاسی کشورهای غربی باعث محدودیت همکاری می‌شد.


☢پس از اخراج بازرسان در ۱۹۹۸، فشارهای نظامی آمریکا و متحدانش بیشتر شد که نهایتاً به حمله نظامی به عراق در سال ۲۰۰۳ انجامید.
پس از سقوط رژیم صدام، بازرسان دوباره به عراق بازگشتند و مشخص شد که برنامه هسته‌ای فعال و مخفی وجود ندارد.😕

🔰 اصل ماجرا عدم همکاری عراق با آژانسه و وقایع بعدیه.
اینکه همکاری ای که ازش می‌خواستن تسلیم بود یا نه
و اینکه صدام چه فکری می‌کرد و ... فرعیات مسئله ست .

@Nviolence2 | اوضاع گردون

BY اوضاع گردون ( تحلیل سیاسی ، فلسفه داستان )