حق براندازی؛
حقی برای مردم، کابوسی برای دیکتاتورها!
«حق براندازی» یعنی اگر حکومتی از مسیر عدالت، آزادی و حقوق شهروندان منحرف شد، مردم حق دارند آن را تغییر دهند—حتی اگر این تغییر بنیادین و ریشه‌ای باشد. این حق به معنای خشونت و آشوب نیست؛ برعکس، تأکید دارد که مردم می‌توانند با شیوه‌های مدنی و خشونت‌پرهیز برای ساختن جامعه‌ای بهتر اقدام کنند.
اما چرا حکومت‌های استبدادی از این حق می‌ترسند؟
زیرا مشروعیتشان نه بر رضایت مردم، بلکه بر سرکوب و تقدس‌سازی استوار است. در جمهوری اسلامی، حاکمان همواره نظامشان را «مقدس» معرفی کرده‌اند تا امکان هرگونه نقد را ببندند. هر فعالیت سیاسی یا مدنی—حتی اگر صرفاً صنفی یا حقوق بشری باشد—می‌تواند با برچسب‌هایی چون «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» سرکوب شود.
چرا حق براندازی ضروری است؟
1. هیچ حکومتی مقدس نیست
حتی اگر نام «اسلامی» داشته باشد. حکومت یک پدیده‌ی بشری است و همان‌طور که ساخته‌ی انسان است، می‌تواند نقد، اصلاح یا برکنار شود.
2. قرارداد اجتماعی
حکومت تنها نماینده‌ی مردم است، نه صاحب مردم. وقتی این قرارداد نقض شود، مردم حق دارند آن را فسخ کنند.
3. جلوگیری از خشونت
وقتی براندازی مسالمت‌آمیز ممنوع شود، جامعه دیر یا زود به انفجار و خشونت کشیده می‌شود. به رسمیت شناختن این حق، راهی است برای پیشگیری از انقلاب‌های خونین.
4. نمونه‌های تاریخی
اعلامیه استقلال آمریکا در قرن هجدهم حق شورش علیه ظلم را به رسمیت شناخت. جنبش ضدآپارتاید آفریقای جنوبی هم با اتکا به همین اصل توانست ساختار تبعیض را فرو بریزد. این نشان می‌دهد که براندازی مدنی نه تنها ممکن، بلکه مشروع است.
نتیجه
ترس حکومت‌های توتالیتر از حق براندازی، ترس از یک حقیقت ساده است: مردم مالک کشورند، نه حاکمان.
هیچ قدرتی—حتی اگر خود را «الهی» یا «اسلامی» بداند—ابدی نیست. حق براندازی یادآور این واقعیت است که مردم همیشه آخرین سخن را می‌گویند، نه دیکتاتورها.
#نه_به_جمهوری_اسلامی #استبداد #براندازی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
حقی برای مردم، کابوسی برای دیکتاتورها!
«حق براندازی» یعنی اگر حکومتی از مسیر عدالت، آزادی و حقوق شهروندان منحرف شد، مردم حق دارند آن را تغییر دهند—حتی اگر این تغییر بنیادین و ریشه‌ای باشد. این حق به معنای خشونت و آشوب نیست؛ برعکس، تأکید دارد که مردم می‌توانند با شیوه‌های مدنی و خشونت‌پرهیز برای ساختن جامعه‌ای بهتر اقدام کنند.
اما چرا حکومت‌های استبدادی از این حق می‌ترسند؟
زیرا مشروعیتشان نه بر رضایت مردم، بلکه بر سرکوب و تقدس‌سازی استوار است. در جمهوری اسلامی، حاکمان همواره نظامشان را «مقدس» معرفی کرده‌اند تا امکان هرگونه نقد را ببندند. هر فعالیت سیاسی یا مدنی—حتی اگر صرفاً صنفی یا حقوق بشری باشد—می‌تواند با برچسب‌هایی چون «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» سرکوب شود.
چرا حق براندازی ضروری است؟
1. هیچ حکومتی مقدس نیست
حتی اگر نام «اسلامی» داشته باشد. حکومت یک پدیده‌ی بشری است و همان‌طور که ساخته‌ی انسان است، می‌تواند نقد، اصلاح یا برکنار شود.
2. قرارداد اجتماعی
حکومت تنها نماینده‌ی مردم است، نه صاحب مردم. وقتی این قرارداد نقض شود، مردم حق دارند آن را فسخ کنند.
3. جلوگیری از خشونت
وقتی براندازی مسالمت‌آمیز ممنوع شود، جامعه دیر یا زود به انفجار و خشونت کشیده می‌شود. به رسمیت شناختن این حق، راهی است برای پیشگیری از انقلاب‌های خونین.
4. نمونه‌های تاریخی
اعلامیه استقلال آمریکا در قرن هجدهم حق شورش علیه ظلم را به رسمیت شناخت. جنبش ضدآپارتاید آفریقای جنوبی هم با اتکا به همین اصل توانست ساختار تبعیض را فرو بریزد. این نشان می‌دهد که براندازی مدنی نه تنها ممکن، بلکه مشروع است.
نتیجه
ترس حکومت‌های توتالیتر از حق براندازی، ترس از یک حقیقت ساده است: مردم مالک کشورند، نه حاکمان.
هیچ قدرتی—حتی اگر خود را «الهی» یا «اسلامی» بداند—ابدی نیست. حق براندازی یادآور این واقعیت است که مردم همیشه آخرین سخن را می‌گویند، نه دیکتاتورها.
#نه_به_جمهوری_اسلامی #استبداد #براندازی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
👍25❤2👌2👎1
group-telegram.com/Tavaana_TavaanaTech/95534
Create:
Last Update:
Last Update:
حق براندازی؛
حقی برای مردم، کابوسی برای دیکتاتورها!
«حق براندازی» یعنی اگر حکومتی از مسیر عدالت، آزادی و حقوق شهروندان منحرف شد، مردم حق دارند آن را تغییر دهند—حتی اگر این تغییر بنیادین و ریشه‌ای باشد. این حق به معنای خشونت و آشوب نیست؛ برعکس، تأکید دارد که مردم می‌توانند با شیوه‌های مدنی و خشونت‌پرهیز برای ساختن جامعه‌ای بهتر اقدام کنند.
اما چرا حکومت‌های استبدادی از این حق می‌ترسند؟
زیرا مشروعیتشان نه بر رضایت مردم، بلکه بر سرکوب و تقدس‌سازی استوار است. در جمهوری اسلامی، حاکمان همواره نظامشان را «مقدس» معرفی کرده‌اند تا امکان هرگونه نقد را ببندند. هر فعالیت سیاسی یا مدنی—حتی اگر صرفاً صنفی یا حقوق بشری باشد—می‌تواند با برچسب‌هایی چون «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» سرکوب شود.
چرا حق براندازی ضروری است؟
1. هیچ حکومتی مقدس نیست
حتی اگر نام «اسلامی» داشته باشد. حکومت یک پدیده‌ی بشری است و همان‌طور که ساخته‌ی انسان است، می‌تواند نقد، اصلاح یا برکنار شود.
2. قرارداد اجتماعی
حکومت تنها نماینده‌ی مردم است، نه صاحب مردم. وقتی این قرارداد نقض شود، مردم حق دارند آن را فسخ کنند.
3. جلوگیری از خشونت
وقتی براندازی مسالمت‌آمیز ممنوع شود، جامعه دیر یا زود به انفجار و خشونت کشیده می‌شود. به رسمیت شناختن این حق، راهی است برای پیشگیری از انقلاب‌های خونین.
4. نمونه‌های تاریخی
اعلامیه استقلال آمریکا در قرن هجدهم حق شورش علیه ظلم را به رسمیت شناخت. جنبش ضدآپارتاید آفریقای جنوبی هم با اتکا به همین اصل توانست ساختار تبعیض را فرو بریزد. این نشان می‌دهد که براندازی مدنی نه تنها ممکن، بلکه مشروع است.
نتیجه
ترس حکومت‌های توتالیتر از حق براندازی، ترس از یک حقیقت ساده است: مردم مالک کشورند، نه حاکمان.
هیچ قدرتی—حتی اگر خود را «الهی» یا «اسلامی» بداند—ابدی نیست. حق براندازی یادآور این واقعیت است که مردم همیشه آخرین سخن را می‌گویند، نه دیکتاتورها.
#نه_به_جمهوری_اسلامی #استبداد #براندازی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
حقی برای مردم، کابوسی برای دیکتاتورها!
«حق براندازی» یعنی اگر حکومتی از مسیر عدالت، آزادی و حقوق شهروندان منحرف شد، مردم حق دارند آن را تغییر دهند—حتی اگر این تغییر بنیادین و ریشه‌ای باشد. این حق به معنای خشونت و آشوب نیست؛ برعکس، تأکید دارد که مردم می‌توانند با شیوه‌های مدنی و خشونت‌پرهیز برای ساختن جامعه‌ای بهتر اقدام کنند.
اما چرا حکومت‌های استبدادی از این حق می‌ترسند؟
زیرا مشروعیتشان نه بر رضایت مردم، بلکه بر سرکوب و تقدس‌سازی استوار است. در جمهوری اسلامی، حاکمان همواره نظامشان را «مقدس» معرفی کرده‌اند تا امکان هرگونه نقد را ببندند. هر فعالیت سیاسی یا مدنی—حتی اگر صرفاً صنفی یا حقوق بشری باشد—می‌تواند با برچسب‌هایی چون «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی» سرکوب شود.
چرا حق براندازی ضروری است؟
1. هیچ حکومتی مقدس نیست
حتی اگر نام «اسلامی» داشته باشد. حکومت یک پدیده‌ی بشری است و همان‌طور که ساخته‌ی انسان است، می‌تواند نقد، اصلاح یا برکنار شود.
2. قرارداد اجتماعی
حکومت تنها نماینده‌ی مردم است، نه صاحب مردم. وقتی این قرارداد نقض شود، مردم حق دارند آن را فسخ کنند.
3. جلوگیری از خشونت
وقتی براندازی مسالمت‌آمیز ممنوع شود، جامعه دیر یا زود به انفجار و خشونت کشیده می‌شود. به رسمیت شناختن این حق، راهی است برای پیشگیری از انقلاب‌های خونین.
4. نمونه‌های تاریخی
اعلامیه استقلال آمریکا در قرن هجدهم حق شورش علیه ظلم را به رسمیت شناخت. جنبش ضدآپارتاید آفریقای جنوبی هم با اتکا به همین اصل توانست ساختار تبعیض را فرو بریزد. این نشان می‌دهد که براندازی مدنی نه تنها ممکن، بلکه مشروع است.
نتیجه
ترس حکومت‌های توتالیتر از حق براندازی، ترس از یک حقیقت ساده است: مردم مالک کشورند، نه حاکمان.
هیچ قدرتی—حتی اگر خود را «الهی» یا «اسلامی» بداند—ابدی نیست. حق براندازی یادآور این واقعیت است که مردم همیشه آخرین سخن را می‌گویند، نه دیکتاتورها.
#نه_به_جمهوری_اسلامی #استبداد #براندازی #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
BY آموزشکده توانا
Share with your friend now:
group-telegram.com/Tavaana_TavaanaTech/95534