حسن معین - خودشناسی

⛳️سه تابلو، سه کمپین وصدها خاطره تارسیدن به خیابان انقلاب

✍️ منصوره شجاعی، فعال حقوق زنان

این روزها ساکنان شهر تهران و تعدادی از شهرهای دیگر تماشاگر مجسمه ها و موزه هایی "زنده و جاندار" در گوشه و کنار شهر هستند. حضور این مجسمگان بی تردید پرسش هایی را پیش آورده است. برای یافتن پاسخ به برخی از این سوال ها صفحه های تاریخ جنبش زنان را ورق می زنیم:

۱. نقل است از دویست سال پیش که درروستایی به نام بدشت در نزدیکیهای شاهرود "طاهره قره العین" در جمعی کثیر از مردان سیاست و مذهب پرده مستوری دریده و به چهره تمام در مجلس ظاهر شد تا که جامعه سنتی و مردان هم کیش خود را به پذیرش برابری زنان وا دارد.

۲ . نقل دوم تابلویی از نود و پنج سال پیش در گراند هتل تهران را نشان میدهد. آن شب برای اولین بار کنسرتی با خوانندگی یک زن برگزار می شود و "قمرالملوک وزیری" همان مرغ سحر نادیده آواز زنان ایران ، بدون حجاب به روی صحنه میرود . هرچند یک روز بعد از کنسرت به نظمیه احضار می شود و از او تعهد می گیرند که دیگر بی حجاب کنسرت ندهد، اما جسارت او در تداوم مبارزاتش باعث تشویق دیگر زنان خواننده میشود.

۳ . نقل سوم اما تابلوی سوخته ای است از بیست و پنج سال پیش. آن روز که "هما دارابی" استاد اخراجی دانشگاه و عضو حزب ملت ایران در اعتراض به حجاب اجباری که منجر به اخراج او از دانشگاه شده بود در میدان تجریش خود را به آتش می کشد. . زنی که در سال ۱۳۴۱ شانه به شانه پروانه فروهر سازمان زنان جبهه ملی را تشکیل داده بود، در سال ۱۳۷۲، در آتش سوزان اعتراض خویش خاکستر شد تا که ققنوس های برخاسته از خاکسترش این روزها در بر سکوهای شهر به زیبایی دیده شوند.

در کنار تمام این مبارزات فردی، جنبش زنان تابلوهای تمام نمایی از تلاش های گروهی نیزدرخود گنجانده است. وقایعی مانند راهپیمایی گسترده اعتراض به حجاب اجباری در روز جهانی زن سال ۱۳۵۷، و یا فهرست مطالبات کمپین یک میلیون امضا در ۱۳۸۵، و نیزخواست پیوستن به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان در همگرایی سال ۱۳۸۸.

در فضای مجازی نیز از این دست حرکت ها کم نداشته ایم. کمپین "نه به حجاب اجباری" در سال ۱۳۹۱، کمپین "بی حجاب رای میدهم" در سال ۱۳۹۳، کمپین آزادی های یواشکی در سال ۱۳۹۳که بی تردید بی تاثیر از این وقایع و فضا سازی های پیشین نبوده است.

این روزها درمی یابیم که سکوهای زیر پای دختران انقلاب از "ملاتی" بدین غنا ساخته شده .امید است که دیگر زنان با افزودن به این غنا زیرپای دخترکان را محکم تر کنند.

🌧🍇⛈

www.group-telegram.com/ar/MHMohaqeqMoein.com/1916

487 viewsFeb 7, 2018 at 16:11

⛳️سه تابلو، سه کمپین وصدها خاطره تارسیدن به خیابان انقلاب

✍️ منصوره شجاعی، فعال حقوق زنان

این روزها ساکنان شهر تهران و تعدادی از شهرهای دیگر تماشاگر مجسمه ها و موزه هایی "زنده و جاندار" در گوشه و کنار شهر هستند. حضور این مجسمگان بی تردید پرسش هایی را پیش آورده است. برای یافتن پاسخ به برخی از این سوال ها صفحه های تاریخ جنبش زنان را ورق می زنیم:

۱. نقل است از دویست سال پیش که درروستایی به نام بدشت در نزدیکیهای شاهرود "طاهره قره العین" در جمعی کثیر از مردان سیاست و مذهب پرده مستوری دریده و به چهره تمام در مجلس ظاهر شد تا که جامعه سنتی و مردان هم کیش خود را به پذیرش برابری زنان وا دارد.

۲ . نقل دوم تابلویی از نود و پنج سال پیش در گراند هتل تهران را نشان میدهد. آن شب برای اولین بار کنسرتی با خوانندگی یک زن برگزار می شود و "قمرالملوک وزیری" همان مرغ سحر نادیده آواز زنان ایران ، بدون حجاب به روی صحنه میرود . هرچند یک روز بعد از کنسرت به نظمیه احضار می شود و از او تعهد می گیرند که دیگر بی حجاب کنسرت ندهد، اما جسارت او در تداوم مبارزاتش باعث تشویق دیگر زنان خواننده میشود.

۳ . نقل سوم اما تابلوی سوخته ای است از بیست و پنج سال پیش. آن روز که "هما دارابی" استاد اخراجی دانشگاه و عضو حزب ملت ایران در اعتراض به حجاب اجباری که منجر به اخراج او از دانشگاه شده بود در میدان تجریش خود را به آتش می کشد. . زنی که در سال ۱۳۴۱ شانه به شانه پروانه فروهر سازمان زنان جبهه ملی را تشکیل داده بود، در سال ۱۳۷۲، در آتش سوزان اعتراض خویش خاکستر شد تا که ققنوس های برخاسته از خاکسترش این روزها در بر سکوهای شهر به زیبایی دیده شوند.

در کنار تمام این مبارزات فردی، جنبش زنان تابلوهای تمام نمایی از تلاش های گروهی نیزدرخود گنجانده است. وقایعی مانند راهپیمایی گسترده اعتراض به حجاب اجباری در روز جهانی زن سال ۱۳۵۷، و یا فهرست مطالبات کمپین یک میلیون امضا در ۱۳۸۵، و نیزخواست پیوستن به کنوانسیون رفع تبعیض از زنان در همگرایی سال ۱۳۸۸.

در فضای مجازی نیز از این دست حرکت ها کم نداشته ایم. کمپین "نه به حجاب اجباری" در سال ۱۳۹۱، کمپین "بی حجاب رای میدهم" در سال ۱۳۹۳، کمپین آزادی های یواشکی در سال ۱۳۹۳که بی تردید بی تاثیر از این وقایع و فضا سازی های پیشین نبوده است.

این روزها درمی یابیم که سکوهای زیر پای دختران انقلاب از "ملاتی" بدین غنا ساخته شده .امید است که دیگر زنان با افزودن به این غنا زیرپای دخترکان را محکم تر کنند.

🌧🍇⛈

BY حسن معین - خودشناسی