group-telegram.com/asmaaneh/6843
Last Update:
🎙 پای درس استاد پیرنیا: حمام
ستاره صابری‌نژاد
حمام‌های سنتی ایران از بناهای مهم تاریخ معماری ایران هستند. این بناها از بخش‌های ورودی، دهلیز، بینه، میان‌در و گرم‌خانه تشکیل شده بودند. درآیگاه یا ورودی حمام‌ها را معمولاً به صورت پیچ‌درپیچ می‌ساختند که هوای آزاد بیرون حمام مستقیم داخل نشود. بعد از ورودی حمام، راهرویی پیچ‌درپیچ به نام دهلیز بود که از یک طرف به بیرون از حمام و از طرف دیگر به بینه یا رختکن راه داشت. همچنین با راه‌پله‌ی کنار دهلیز امکان دسترس به بام وجود داشت. بینه فضایی با گرمایی متوسط بود که در میانش حوض و دورتادور آن سکویی جهت نشستن و پوشیدن یا در آوردن لباس تعبیه شده بود. از دیگر فضاهای حمام‌ها میان‌در بود که بینه را به گرم‌خانه متصل می‌کرد. در واقع میان‌در فضایی میان فضای گرم یعنی گرم‌خانه، و فضای نیمه‌گرم یعنی بینه بود. در دو طرف میان‌در سکویی برای قرار دادن لوازم حمام قرار داشت. میان‌در دارای دو راهرو بود که یکی از آنها پیچ‌درپیچ، و به فضای گرم‌خانه می‌رسید و دیگری به اتاق نظافت منتهی می‌شد. در گرم‌خانه معمولاً سه خزینه بود که خزینه‌ی بزرگ در میان گرم‌خانه و دو تای دیگر با ابعادی کوچک‌تر در طرفین خزینه‌ی بزرگ‌تر قرار داشتند. معمولاً آب یکی از خزینه‌های کوچک‌تر سرد و دیگری گرم بود و از آب این دو خزینه برای تأمین آب خزینه‌ی بزرگ استفاده می‌شد. به خزینه‌های کوچک‌تر گُل یا استخر می‌گفتند. گرم‌خانه نیز مانند بینه و میان‌در، سکویی جهت نشستن و شت‌وشو داشت. برای گرم کردن آب خزینه در زیر آن دیگی از فلز هفت جوش می‌ساختند که مقاوم در برابر رطوبت و حرارت بود و به آن خَم، گُل‌خم یا تُن می‌گفتند. آتش درون این دیگ آب خزینه را گرم می‌کرد. برای گرم کردن کف سایر قسمت‌های حمام نیز گربه‌روهایی در کف حمام می‌ساختند که به خم راه داشت و از طریق این گربه‌روها هوای گرم از گرم‌خانه به سایر قسمت‌های حمام منتقل می‌شد. تعداد گربه‌روها از سمت گرم‌خانه به سمت بینه، جهت کم شدن حرارت بینه، کمتر بود.
#پیرنیا #ستاره_صابری‌نژاد #صداهای_آسمانه
@asmaaneh
BY آسمانه
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/asmaaneh/6843