كانال مؤسسه فرهنگی دین‌پژوهی بشرا

Audio

با صدای استاد موسوی گرما رودی

دیوان حافظ غزل شماره ۳۹۵


گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن

بفشان عرق ز چهره و اطراف باغ را
چون شیشه‌های دیده ما پرگلاب کن

ایام گل چو عمر به رفتن شتاب کرد
ساقی به دور باده گلگون شتاب کن

بگشا به شیوه نرگس پرخواب مست را
و از رشک چشم نرگس رعنا به خواب کن

بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر
بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن

زان جا که رسم و عادت عاشق‌کشی توست
با دشمنان قدح کش و با ما عتاب کن

همچون حباب دیده به روی قدح گشای
وین خانه را قیاس اساس از حباب کن

حافظ وصال می‌طلبد از ره دعا
یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن

معنی لغات غزل؛

گلبرگ: برگ گل، كنايه از صورت محبوب.
سنبل مشكين: سنبل خوشبو و مشك مانند، كنايه از گيسوي محبوب.
نقاب: روپوش.
جهاني خراب كن: يك دنيا مردمان را بي تاب كرده تباه ساز.
بِفشان: بيفشان، بِپَراكن.
شيشه هاي ديده: (اضافه تشبيهي) ديده ها به شيشه تشبيه شده.
دور: گردش.
دورِ باده: به گردش درآوردن جام باده.
شيوه: راه و رسم، راه و رسم عشوه گري.
نرگس: (استعاره) چشم.
نرگس پر خواب مست: چشم خواب آلود مست.
رشك: حسد.
نرگس رعنا: گلِ نرگس سر‌برافراشته و خودنماي باغ.
قدح كش: قدح دَرْكَش، باده بپيما، شراب بنوش.
عتاب: سرزنش، كج خُلقي، درشتي و تندي در كلام.
حباب: قُبّه روي آب، غوزه گنبد مانند توخالي كه به هنگام ريزش دانه هاي درشت باران بر روي آب درست شده و به زودي مي تركد و در اصل با فتح (حَ) و در زبان محاوره با ضمّ (حُ) خوانده مي شود.
وين خانه را: و اين خانه را، كنايه از: اين دنيا را.
قياس: سنجش، مقايسه كردن.
اساس: بنياد، پايه.
مستجاب:‌ پذيرفته، جواب داده شده، برآرد شده

#سلام_خبر
@Snews_ch

www.group-telegram.com/us/boshrairan.com/4650

6 viewsAug 22 at 20:37

با صدای استاد موسوی گرما رودی

دیوان حافظ غزل شماره ۳۹۵


گلبرگ را ز سنبل مشکین نقاب کن
یعنی که رخ بپوش و جهانی خراب کن

بفشان عرق ز چهره و اطراف باغ را
چون شیشه‌های دیده ما پرگلاب کن

ایام گل چو عمر به رفتن شتاب کرد
ساقی به دور باده گلگون شتاب کن

بگشا به شیوه نرگس پرخواب مست را
و از رشک چشم نرگس رعنا به خواب کن

بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر
بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن

زان جا که رسم و عادت عاشق‌کشی توست
با دشمنان قدح کش و با ما عتاب کن

همچون حباب دیده به روی قدح گشای
وین خانه را قیاس اساس از حباب کن

حافظ وصال می‌طلبد از ره دعا
یا رب دعای خسته دلان مستجاب کن

معنی لغات غزل؛

گلبرگ: برگ گل، كنايه از صورت محبوب.
سنبل مشكين: سنبل خوشبو و مشك مانند، كنايه از گيسوي محبوب.
نقاب: روپوش.
جهاني خراب كن: يك دنيا مردمان را بي تاب كرده تباه ساز.
بِفشان: بيفشان، بِپَراكن.
شيشه هاي ديده: (اضافه تشبيهي) ديده ها به شيشه تشبيه شده.
دور: گردش.
دورِ باده: به گردش درآوردن جام باده.
شيوه: راه و رسم، راه و رسم عشوه گري.
نرگس: (استعاره) چشم.
نرگس پر خواب مست: چشم خواب آلود مست.
رشك: حسد.
نرگس رعنا: گلِ نرگس سر‌برافراشته و خودنماي باغ.
قدح كش: قدح دَرْكَش، باده بپيما، شراب بنوش.
عتاب: سرزنش، كج خُلقي، درشتي و تندي در كلام.
حباب: قُبّه روي آب، غوزه گنبد مانند توخالي كه به هنگام ريزش دانه هاي درشت باران بر روي آب درست شده و به زودي مي تركد و در اصل با فتح (حَ) و در زبان محاوره با ضمّ (حُ) خوانده مي شود.
وين خانه را: و اين خانه را، كنايه از: اين دنيا را.
قياس: سنجش، مقايسه كردن.
اساس: بنياد، پايه.
مستجاب:‌ پذيرفته، جواب داده شده، برآرد شده

#سلام_خبر
@Snews_ch

BY كانال مؤسسه فرهنگی دین‌پژوهی بشرا