چیستا طاهری

جشن چله شو / دیگان / جشن  سال نو اوستایی

۱ _  نگاه هستی شناسی ایرانی به جشن :
ما ایرانی هستیم ،ایران میهن ماست ، ايران راهی دراز در بسترِ  روزگاران
پیموده است  فراز و فرود های بی شماری بر روان و پیکر ایران  نشسته است
با این همه ایران هنوز زنده است ، هستند ایرانیانی که نام های ایرانی بر فرزندان خود میگذارند ،به ایران می اندیشند ،ایرانی برومند و سربلند  را آرزو می کنند .
برای رسیدن به این آرزو می کوشند و داد و دهش می ورزند.
به راستی یکبار از خود پرسيده ایم که نخستين  هسته های  اندیشه ایرانی چه بوده است و نگاه هستی شناسی ایرانی به خدا و ایزدان ایرانی و خویشکاری مردم چگونه می بود ؟
دانشمند والتر برونو هنینگ و   همکار  او  مری بویس ،
یسنای ۳۰ ( بند ۳ _ ۵ ) گاهان  را جان مایه انديشه ایرانی می شمارند.
در یسنای ۳۰  گاهان  ،زرتشت از سویی یکتاپرستی را دامن می زند
که تنها اهوره مزدا،نیک و ستوده است
و از سویی ديگر ثنویتی را نشان مان می دهد
که بر پایه آن دو نیروی نیک و بد  در کارِ جهانند ،
که پیوسته باهم در چالش و ستیزند ،یکی شان را باید ستود و یاری نمود،
دیگری را باید نکوهید و به پیکارش بر خاست ،
اسطوره ای را از روزگار ساسانی می شناسيم
که در فهم نگاه هستی شناسی ایرانی یاری مان می کند :
زرتشت سی ساله است ،پس از جستجو فراوان برای پی بردن به رازِ هستی ،
و پاسخ دادن به دغدغه مرگ و زندگی و اینکه چگونه پدید آمدند ،
در بامدادی بهاری ،تن را و جان را به آب های هیرمند و هامون می سپارد ،
در نماد های اسطوره ای ،آب و نوروز و بهار ،نماد زایش و تولدی ديگرهستند  ،
زرتشت در این زایش نو ،راز جهان را در می یابد  .او فرشته نورانی و سراسر روشنایی را می بیند که در گاهان و در ادب فارسی :
هومنه / بهمن / اندیشه و خرد نیک نام گرفته است.
بهمن ،انديشه نیک ،وخشور ایرانی را از هامون و هیرمند به آسمان ها می برد.
زرتشت در این دیدار ،  با خردِ  نیکی که همراه  ،  همتا و یکتا  شده است ،
به بلندای هستی راه می پیماید ،سرزمینی را می بیند سراسر روشن و زیبا ،
او در می یابد که سروری دانا و خردمند ( اهوره مزدا)  بر آن شهریاری می کند. وخشور ایرانی در می یابد که :
سرور دانایی و خرد ،تنها و تنها ،نیکی ،زندگی ،زیبایی و جاودانگی را می آفریند
و نام این سرور دانا و خردمند با زندگی و زیبایی یکسان و یگانه می باشد.
زرتشت در این پرواز مینوی و در این دل آگاهی  پی می برد که این سرور دانا
تنها نیروی آغازین و ازلی  در جهان نیست ،و جهان تنها به اراده او نمی گردد.
بلکه نیروی آغازین دیگری هم هست که اراده اش در کارِ  هستی کار ساز می باشد و آن اهریمن است  انديشه بد ،ويرانگر ،که بر سیاهی ها شهریاری می کند
و اوست که مرگ  ونیستی ،نازندگی،  جنگ ،پیری و پلشتی را پدید می آورد
واین اهریمن شهریار سرزمین تاریکی هاست  .
وخشور ایرانی در این همپرسگی آگاه می گردد
که میان این دو نیروی آغازین چالشی سخت وستیزی ستبر روان است
ستیزی به پهنا  و گستردگی گیهان و به پهنا و گستردگی اندیشه ؛
وخشور ایرانی در این دل آگاهى که خردِ نیک با او همراه شده است
به آگاهی ارزشمندی دیگری هم می رسد :
که این دو نیروی آغازین  ،هر کدام به اختیار و به آزادی ،راه نیک و راه بد را بر گزیدند ، آزادی و اختیار ،همیشه از بارز ترین ویژگی اندیشه ایرانی بود ،
وخشور ایرانی در این  پرواز مینوی همراه با بهمن و خرد نیک ،سومین بلندای اندیشه ی ایرانی را هم در می یابد :
جایگاه ارزشمند مردم در این نبرد گیهانی  ،که دانشمند مری بویس و استادش پروفسور هنینگ هر دو،  آن را بر جسته می کنند این مردم گرچه در اندازه و اندام از دو نیروی ازلی کوچک ترند اما سرنوشت این نبرد گیهانی روشن می سازند 
با پندار و گفتار و کردار نیک یا بدشان .
پروفسور هنینگ می گوید :
" از آنجا که هر دو نیروی ازلی که در چالش با همند هم توان و هم اندازه اند ،فرجامِ  نبردشان نا روشن است ،در این میان کردار جمعی بشریت ،انجام این نبرد بزرگ را روشن می سازد  ،هر مرد و هر زنی آزاد است که راه خود را بر گزیند و به یکی از این دو بپیوند :
این یاری و همبستگی مردم ، همواره بر نیروی آن سویی که بدان پیوسته ،می افزاید... " زرتشت سياستمدار یا جادو گر ،برگردان فارسی کامران فانی ،برگ ۸۸

هر جشن ایرانی پیوند تنگاتنگی با این سه ویژگی اندیشه دارد
اکنون با این نگاه هستی شناسی ایرانی به دیدار جشنِ 
چله شو / جشن یلدا /جشن چله بزرگ/ جشن سال نو اوستایی می رویم تا بگوییم با برگزاری به هنگام و به آیینِ این جشن ،ما وارد این آوردگاه گیهانی
می شویم  تا ایزدان ایرانی یاری دهیم تا اهریمن و دیوان و نیرو های زیانبار و
ویرانگرِ گیتی را ناتوان سازیم.


.

www.group-telegram.com/us/chistataheri.com/4920

239 viewsNov 26 at 01:05

جشن چله شو / دیگان / جشن  سال نو اوستایی

۱ _  نگاه هستی شناسی ایرانی به جشن :
ما ایرانی هستیم ،ایران میهن ماست ، ايران راهی دراز در بسترِ  روزگاران
پیموده است  فراز و فرود های بی شماری بر روان و پیکر ایران  نشسته است
با این همه ایران هنوز زنده است ، هستند ایرانیانی که نام های ایرانی بر فرزندان خود میگذارند ،به ایران می اندیشند ،ایرانی برومند و سربلند  را آرزو می کنند .
برای رسیدن به این آرزو می کوشند و داد و دهش می ورزند.
به راستی یکبار از خود پرسيده ایم که نخستين  هسته های  اندیشه ایرانی چه بوده است و نگاه هستی شناسی ایرانی به خدا و ایزدان ایرانی و خویشکاری مردم چگونه می بود ؟
دانشمند والتر برونو هنینگ و   همکار  او  مری بویس ،
یسنای ۳۰ ( بند ۳ _ ۵ ) گاهان  را جان مایه انديشه ایرانی می شمارند.
در یسنای ۳۰  گاهان  ،زرتشت از سویی یکتاپرستی را دامن می زند
که تنها اهوره مزدا،نیک و ستوده است
و از سویی ديگر ثنویتی را نشان مان می دهد
که بر پایه آن دو نیروی نیک و بد  در کارِ جهانند ،
که پیوسته باهم در چالش و ستیزند ،یکی شان را باید ستود و یاری نمود،
دیگری را باید نکوهید و به پیکارش بر خاست ،
اسطوره ای را از روزگار ساسانی می شناسيم
که در فهم نگاه هستی شناسی ایرانی یاری مان می کند :
زرتشت سی ساله است ،پس از جستجو فراوان برای پی بردن به رازِ هستی ،
و پاسخ دادن به دغدغه مرگ و زندگی و اینکه چگونه پدید آمدند ،
در بامدادی بهاری ،تن را و جان را به آب های هیرمند و هامون می سپارد ،
در نماد های اسطوره ای ،آب و نوروز و بهار ،نماد زایش و تولدی ديگرهستند  ،
زرتشت در این زایش نو ،راز جهان را در می یابد  .او فرشته نورانی و سراسر روشنایی را می بیند که در گاهان و در ادب فارسی :
هومنه / بهمن / اندیشه و خرد نیک نام گرفته است.
بهمن ،انديشه نیک ،وخشور ایرانی را از هامون و هیرمند به آسمان ها می برد.
زرتشت در این دیدار ،  با خردِ  نیکی که همراه  ،  همتا و یکتا  شده است ،
به بلندای هستی راه می پیماید ،سرزمینی را می بیند سراسر روشن و زیبا ،
او در می یابد که سروری دانا و خردمند ( اهوره مزدا)  بر آن شهریاری می کند. وخشور ایرانی در می یابد که :
سرور دانایی و خرد ،تنها و تنها ،نیکی ،زندگی ،زیبایی و جاودانگی را می آفریند
و نام این سرور دانا و خردمند با زندگی و زیبایی یکسان و یگانه می باشد.
زرتشت در این پرواز مینوی و در این دل آگاهی  پی می برد که این سرور دانا
تنها نیروی آغازین و ازلی  در جهان نیست ،و جهان تنها به اراده او نمی گردد.
بلکه نیروی آغازین دیگری هم هست که اراده اش در کارِ  هستی کار ساز می باشد و آن اهریمن است  انديشه بد ،ويرانگر ،که بر سیاهی ها شهریاری می کند
و اوست که مرگ  ونیستی ،نازندگی،  جنگ ،پیری و پلشتی را پدید می آورد
واین اهریمن شهریار سرزمین تاریکی هاست  .
وخشور ایرانی در این همپرسگی آگاه می گردد
که میان این دو نیروی آغازین چالشی سخت وستیزی ستبر روان است
ستیزی به پهنا  و گستردگی گیهان و به پهنا و گستردگی اندیشه ؛
وخشور ایرانی در این دل آگاهى که خردِ نیک با او همراه شده است
به آگاهی ارزشمندی دیگری هم می رسد :
که این دو نیروی آغازین  ،هر کدام به اختیار و به آزادی ،راه نیک و راه بد را بر گزیدند ، آزادی و اختیار ،همیشه از بارز ترین ویژگی اندیشه ایرانی بود ،
وخشور ایرانی در این  پرواز مینوی همراه با بهمن و خرد نیک ،سومین بلندای اندیشه ی ایرانی را هم در می یابد :
جایگاه ارزشمند مردم در این نبرد گیهانی  ،که دانشمند مری بویس و استادش پروفسور هنینگ هر دو،  آن را بر جسته می کنند این مردم گرچه در اندازه و اندام از دو نیروی ازلی کوچک ترند اما سرنوشت این نبرد گیهانی روشن می سازند 
با پندار و گفتار و کردار نیک یا بدشان .
پروفسور هنینگ می گوید :
" از آنجا که هر دو نیروی ازلی که در چالش با همند هم توان و هم اندازه اند ،فرجامِ  نبردشان نا روشن است ،در این میان کردار جمعی بشریت ،انجام این نبرد بزرگ را روشن می سازد  ،هر مرد و هر زنی آزاد است که راه خود را بر گزیند و به یکی از این دو بپیوند :
این یاری و همبستگی مردم ، همواره بر نیروی آن سویی که بدان پیوسته ،می افزاید... " زرتشت سياستمدار یا جادو گر ،برگردان فارسی کامران فانی ،برگ ۸۸

هر جشن ایرانی پیوند تنگاتنگی با این سه ویژگی اندیشه دارد
اکنون با این نگاه هستی شناسی ایرانی به دیدار جشنِ 
چله شو / جشن یلدا /جشن چله بزرگ/ جشن سال نو اوستایی می رویم تا بگوییم با برگزاری به هنگام و به آیینِ این جشن ،ما وارد این آوردگاه گیهانی
می شویم  تا ایزدان ایرانی یاری دهیم تا اهریمن و دیوان و نیرو های زیانبار و
ویرانگرِ گیتی را ناتوان سازیم.


.

BY چیستا طاهری