دانشطلب

هر آشغالی را نخوانید

هیچ کتابی از هیچ کس که کردار افراطی یا نوسانی دارد نخوانید. زمانی در توییتر این را درباره مهدی نصیری گفتم و یکی از کاربران ولایتمدار که مجری صداوسیما شده تمسخر کرد که دانشطلب بدون خواندن کتاب‌ها درباره‌شان نظر می‌دهد. عین همین واکنش را یکی از کارمندان امیرکبیر نشان داد وقتی گفتم خاطرات جان بولتون قطعا آشغال است و ترجمه شدنش توسط چند انتشارات به صورت همزمان، عطشِ سودجویی و حماقت در بازار نشر را نشان می‌دهد.

برای اینکه بفهمید کسی فکر سالمی دارد یا نه لازم نیست وقت بگذارید و همه کتاب‌هایش را بخوانید! یکی دو مقاله یا مصاحبه تلویزیونی هم می‌تواند نشان بدهد با چه شخصیتی طرف هستید مگر اینکه به «اسنوبیسم» مبتلا باشید. اسنوبیسم بیماری جدی گرفتن هر چیزی است که شکلِ روشنفکرانه دارد، معمولا هم بچه درس‌خوان‌ها را مبتلا می‌کند. این مرض در نقطه مقابلِ لمپنیسم می‌ایستد، نوعی افراط در فرهیختگی است و مرعوب شدن در برابر ظواهر.

آن مجری زمانی نصیری را استاد خطاب می‌کرد و می‌گفت بخشی از ساختار ذهنی‌اش را مدیون او است. صد حیف که بنده نمی‌توانم چنان ذهنی را به شایستگی توصیف کنم. آن کاربر دیگر هم انتقادِ بی‌تعارف را نمی‌پذیرفت و خندیدن به اینکه پادشاه لخت است برایش معانی زشتی را تداعی می‌کرد، در این حد که کودکی زبان‌دراز جرأت کرده درباره موجودات برتر نظر بدهد. فقط اگر ترجمه امثال او از یاوه‌های بولتون را بخریم و بخوانیم می‌شویم: باسواد، آگاه.

کتاب را معمولا بیرون می‌دهند تا پول دربیاورند یا مشهور شوند نه اینکه خدمتی به شما بکنند. شمارِ بسیار اندکی از کتاب‌ها هستند که با هدفِ متفاوتی نوشته می‌شوند. عمر ما هم محدود است و در همین بازه کوتاه وقت زیادی ازمان تلف می‌شود پس باید یاد بگیریم‌ کتابِ بد را قبل از خواندن تشخیص بدهیم. به عنوان کسی که بخشی از عمرش را با کتاب‌های بیخود هدر داده و بارها مجبور شده‌ام یاوه بخوانم می‌گویم: تا ناچار نشده‌اید هیچ چیز جز شاهکار نخوانید.

وقتی می‌خواهید کتاب انتخاب کنید حواس‌تان باشد از کوزه همان برون تراود که در اوست. اول به اسم نویسنده و مولف نگاه کنید و این اندرز که «انظر الی ماقال» را بگذارید در موضع حق‌طلبی، یعنی جایی که قرار است داوری کنید نه جایی که می‌خواهید بدانید و یاد بگیرید. همانطور که به خبرِ فاسق نباید اعتنا کرد به گفته‌ها و نوشته‌های کسی که افراط یا تفریط دارد هم نباید وقعی گذاشت. قدر زندگی‌تان را بدانید و فکر نکنید کتاب خواندن خیلی کار خوبی است.

@daneshtalab1

www.group-telegram.com/de/daneshtalab1.com/66

1.87K viewsApr 22 at 17:03

هر آشغالی را نخوانید

هیچ کتابی از هیچ کس که کردار افراطی یا نوسانی دارد نخوانید. زمانی در توییتر این را درباره مهدی نصیری گفتم و یکی از کاربران ولایتمدار که مجری صداوسیما شده تمسخر کرد که دانشطلب بدون خواندن کتاب‌ها درباره‌شان نظر می‌دهد. عین همین واکنش را یکی از کارمندان امیرکبیر نشان داد وقتی گفتم خاطرات جان بولتون قطعا آشغال است و ترجمه شدنش توسط چند انتشارات به صورت همزمان، عطشِ سودجویی و حماقت در بازار نشر را نشان می‌دهد.

برای اینکه بفهمید کسی فکر سالمی دارد یا نه لازم نیست وقت بگذارید و همه کتاب‌هایش را بخوانید! یکی دو مقاله یا مصاحبه تلویزیونی هم می‌تواند نشان بدهد با چه شخصیتی طرف هستید مگر اینکه به «اسنوبیسم» مبتلا باشید. اسنوبیسم بیماری جدی گرفتن هر چیزی است که شکلِ روشنفکرانه دارد، معمولا هم بچه درس‌خوان‌ها را مبتلا می‌کند. این مرض در نقطه مقابلِ لمپنیسم می‌ایستد، نوعی افراط در فرهیختگی است و مرعوب شدن در برابر ظواهر.

آن مجری زمانی نصیری را استاد خطاب می‌کرد و می‌گفت بخشی از ساختار ذهنی‌اش را مدیون او است. صد حیف که بنده نمی‌توانم چنان ذهنی را به شایستگی توصیف کنم. آن کاربر دیگر هم انتقادِ بی‌تعارف را نمی‌پذیرفت و خندیدن به اینکه پادشاه لخت است برایش معانی زشتی را تداعی می‌کرد، در این حد که کودکی زبان‌دراز جرأت کرده درباره موجودات برتر نظر بدهد. فقط اگر ترجمه امثال او از یاوه‌های بولتون را بخریم و بخوانیم می‌شویم: باسواد، آگاه.

کتاب را معمولا بیرون می‌دهند تا پول دربیاورند یا مشهور شوند نه اینکه خدمتی به شما بکنند. شمارِ بسیار اندکی از کتاب‌ها هستند که با هدفِ متفاوتی نوشته می‌شوند. عمر ما هم محدود است و در همین بازه کوتاه وقت زیادی ازمان تلف می‌شود پس باید یاد بگیریم‌ کتابِ بد را قبل از خواندن تشخیص بدهیم. به عنوان کسی که بخشی از عمرش را با کتاب‌های بیخود هدر داده و بارها مجبور شده‌ام یاوه بخوانم می‌گویم: تا ناچار نشده‌اید هیچ چیز جز شاهکار نخوانید.

وقتی می‌خواهید کتاب انتخاب کنید حواس‌تان باشد از کوزه همان برون تراود که در اوست. اول به اسم نویسنده و مولف نگاه کنید و این اندرز که «انظر الی ماقال» را بگذارید در موضع حق‌طلبی، یعنی جایی که قرار است داوری کنید نه جایی که می‌خواهید بدانید و یاد بگیرید. همانطور که به خبرِ فاسق نباید اعتنا کرد به گفته‌ها و نوشته‌های کسی که افراط یا تفریط دارد هم نباید وقعی گذاشت. قدر زندگی‌تان را بدانید و فکر نکنید کتاب خواندن خیلی کار خوبی است.

@daneshtalab1

BY دانشطلب