شهروندِ زُحل🪐، طبقهٔ اول

خب
حسد چه اثری داری روی زندگی؟
بگو چه اثری نداره!!!!
واقعا حسود دنیا و آخرتش رو می‌سوزونه.

۱. اولین و مهم‌ترین اثرش از بین رفتن ایمانه.
*چه ربطی داره؟
چه ربطی داره؟؟؟؟؟ زن حسابی تو بخوای از سر صبح تا شب چه تو مغزت چه واضحاً به ملت حسودی کنی، داری تلویحاً العیاذ بالله خدا رو زیر سوال می‌بری!
در واقع فکر می‌کنی که عاملِ تام نعمتی که داده یا گرفته می‌شه آدمان.
چرا این داره؟ چرا این‌ این‌قدر داره؟
به تو چه آخه!
خدا هر نعمتی رو بخواد می‌ده
هر نعمتی رو بخواد می‌گیره
دست خودشه! مگه تو دهندهٔ نعمتی؟
حسود اون‌قدر درگیر محسود می‌شه که اصلا فرصت تفکر نداره.
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌‌فرمایند: حسد زندان روحه. روح امکان حرکت، تفکر و تلاش نداره.
خب تو با همین سوال‌ها مشرک محسوب می‌شی که قاعدهٔ نعمت‌دهی و نعمت‌گیری رو می‌دی دست آدم.
آیا مشرک می‌تونه مومن باشه؟
پس ایمان اولین چیزیه که در حسد هدف گرفته می‌شه و کم‌کم از بین می‌ره.

۲. سلب آرامش روح و آسایش جسم:
روح برای به آرامش رسیدن به یه حالت رضایت نیاز داره.
دیدی یه سری آدم رو که واقعا به لحاظ مالی سطح‌شون پایینه ولی راضی‌ان
(من زیاد دیدم)
چرا؟ چون توجه و تمرکزشون روی یکی از اون چهار تا مورده. روی چیه؟ داشته‌های خودشون.
سه تای دیگه چیه؟
داشته‌های دیگران.
نداشته‌های خود.
نداشته‌های دیگران.
منِ حسود حواسم به نداشته‌های خودم و داشته‌های دیگرانه.
آدم آروم فقط حواسش به داشته‌های خودشه.
ادم فضول حواسش هم به داشته‌های خودشه هم به نداشته‌های دیگران.
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌فرمایند:
کسی که حسدش زیاد شد اندوهش زیاد می‌شه.
چرا؟ چون فکرش همه‌ش روی داشته‌های دیگرانه، از این روح چی می‌مونه؟ هیچی.
حالا کِی جسم آسایش داره؟ کی جسم حالش خوبه؟ وقتی روح در آرامشه.
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌فرمایند: حسد چیو جلب می‌کنه؟ غضب و عصبانیت. و باعث سستی قلب و مریضی جسم می‌شه.

حتی هم‌نشینی با آدم حسود هم خوب نیست. چون روی زندگی شما تاثیر می‌ذاره. دوست من در یک خانوادهٔ خییییییییلی مودب، متین، فرهنگی و باسواد بزرگ شده. در حدی که همه از «شما» و «سپاسگزارم» و «لطف عالی مستدام» استفاده می‌کنن.
روزهای اول دقیقا دوست من همین مدلی بود. تا پارسال که با یکی دوست شد و الان وقتی با من حرف می‌زنه همه‌ش می‌گه پشمام😕(عذر می‌خوام بابت استفاده‌ش)
می‌گه نه بابا فلانی خیلی چیز(بوق) می‌گه😐
بهش گفتم چقدر بی‌تربیت شدی، اینا چیه می‌گی؟ گفت بابا عادیه همه می‌گن.
به‌صورت ناخوداگاه حرفای اون دختر روی این تاثیر گذاشت و از یاللعجب رسید به پشمام😐
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌فرمایند: با آدم شرور هم‌نشینی نکن. طبع تو شرارت رو از طبع او می‌دزده ولی تو حواست نیست.
(آخه مرد چقدر شما بزرگین)

۴.‌ عدم رشد اجتماعی: تمام فکر و ذکر و عمرم رو گذاشتم که ببینم دیگران چی دارن من ندارم. دیگه به جایی می‌رسم که حسدم به مرحله بروز هم می‌رسه. سعی می‌کنم ضربه بزنم. غیبت می‌کنم. تهمت می‌زنم. لطمه می‌زنم. اذیت می‌کنم. اجازه نمی‌دم با نعمتش حال کنه.
خب با این خلق و خو دیگه کسی از من خوشش میاد؟ کی باهام رفاقت می‌کنه؟
پیامبر مهربون‌ و عزیزمون♥️می‌فرمایند: دو نفر به درجات بالا نمی‌رسند.
کسی که از رحمت خدا دور شده و آدم حسود.
چون ادم حسود جذابیتی نداره. کسی هم ازش خوشش نمیاد.
وقتی دوستاش رو از دست بده و بُعد اجتماعیش رشد نکنه اثرِ بعدی حسد شکل می‌گیره یعنی
۵.ناامنی روانی
خیلی هم طبیعیه و نیاز به توضیح نداره. چون در اثر همون قبلی به‌وجود میاد. آدمیزاد ذاتاً موجود اجتماعیه. تصور کن هیچ‌کس نخواد باهات دوست باشه خب چی می‌شه؟
و این‌جاست که بقیه گناهان هم شروع می‌شه و اندک اندک جمع مستان می‌رسد و دهان ما رو به انضمام مایحتوی مورد عنایت قرار می‌دن.
غیبت
تهمت
بدگویی
تکبر
غرور
و …
و خب قاعدتاً آدمی که این مدلی می‌شه هیچ‌کدوم از طاعاتش قبول نمی‌شه.
خدا اصلا منو نمی‌بینه
هرچی دعا می‌کنم جواب نمی‌ده
نماز می‌خونم ولی هیچ که هیچ.
خانمِ ساناز بشین یکم فکر کن. شاید به‌جای خدا باید یقهٔ خودتو بگیری؛)

حالا چرا حسود می‌شیم؟
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌فرمایند:
اگه چیزی که می‌خوای نیستی به چیزی که هستی اعتنا نکن.
آخه چقدر پر از معنا. چقدر قششششششششنگ. چقدر دُر و گوهر.
دقیقا اگه توجه نکنیم به چیزی که هستیم(اگه باب میل‌مون نیست) زمینه مقایسه و حسد به‌وجود نمیاد.
@Citizen_Saturn

www.group-telegram.com/es/Citizen_Saturn.com/1220

5.63K viewsedited  Nov 15, 2024 at 11:00

خب
حسد چه اثری داری روی زندگی؟
بگو چه اثری نداره!!!!
واقعا حسود دنیا و آخرتش رو می‌سوزونه.

۱. اولین و مهم‌ترین اثرش از بین رفتن ایمانه.
*چه ربطی داره؟
چه ربطی داره؟؟؟؟؟ زن حسابی تو بخوای از سر صبح تا شب چه تو مغزت چه واضحاً به ملت حسودی کنی، داری تلویحاً العیاذ بالله خدا رو زیر سوال می‌بری!
در واقع فکر می‌کنی که عاملِ تام نعمتی که داده یا گرفته می‌شه آدمان.
چرا این داره؟ چرا این‌ این‌قدر داره؟
به تو چه آخه!
خدا هر نعمتی رو بخواد می‌ده
هر نعمتی رو بخواد می‌گیره
دست خودشه! مگه تو دهندهٔ نعمتی؟
حسود اون‌قدر درگیر محسود می‌شه که اصلا فرصت تفکر نداره.
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌‌فرمایند: حسد زندان روحه. روح امکان حرکت، تفکر و تلاش نداره.
خب تو با همین سوال‌ها مشرک محسوب می‌شی که قاعدهٔ نعمت‌دهی و نعمت‌گیری رو می‌دی دست آدم.
آیا مشرک می‌تونه مومن باشه؟
پس ایمان اولین چیزیه که در حسد هدف گرفته می‌شه و کم‌کم از بین می‌ره.

۲. سلب آرامش روح و آسایش جسم:
روح برای به آرامش رسیدن به یه حالت رضایت نیاز داره.
دیدی یه سری آدم رو که واقعا به لحاظ مالی سطح‌شون پایینه ولی راضی‌ان
(من زیاد دیدم)
چرا؟ چون توجه و تمرکزشون روی یکی از اون چهار تا مورده. روی چیه؟ داشته‌های خودشون.
سه تای دیگه چیه؟
داشته‌های دیگران.
نداشته‌های خود.
نداشته‌های دیگران.
منِ حسود حواسم به نداشته‌های خودم و داشته‌های دیگرانه.
آدم آروم فقط حواسش به داشته‌های خودشه.
ادم فضول حواسش هم به داشته‌های خودشه هم به نداشته‌های دیگران.
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌فرمایند:
کسی که حسدش زیاد شد اندوهش زیاد می‌شه.
چرا؟ چون فکرش همه‌ش روی داشته‌های دیگرانه، از این روح چی می‌مونه؟ هیچی.
حالا کِی جسم آسایش داره؟ کی جسم حالش خوبه؟ وقتی روح در آرامشه.
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌فرمایند: حسد چیو جلب می‌کنه؟ غضب و عصبانیت. و باعث سستی قلب و مریضی جسم می‌شه.

حتی هم‌نشینی با آدم حسود هم خوب نیست. چون روی زندگی شما تاثیر می‌ذاره. دوست من در یک خانوادهٔ خییییییییلی مودب، متین، فرهنگی و باسواد بزرگ شده. در حدی که همه از «شما» و «سپاسگزارم» و «لطف عالی مستدام» استفاده می‌کنن.
روزهای اول دقیقا دوست من همین مدلی بود. تا پارسال که با یکی دوست شد و الان وقتی با من حرف می‌زنه همه‌ش می‌گه پشمام😕(عذر می‌خوام بابت استفاده‌ش)
می‌گه نه بابا فلانی خیلی چیز(بوق) می‌گه😐
بهش گفتم چقدر بی‌تربیت شدی، اینا چیه می‌گی؟ گفت بابا عادیه همه می‌گن.
به‌صورت ناخوداگاه حرفای اون دختر روی این تاثیر گذاشت و از یاللعجب رسید به پشمام😐
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌فرمایند: با آدم شرور هم‌نشینی نکن. طبع تو شرارت رو از طبع او می‌دزده ولی تو حواست نیست.
(آخه مرد چقدر شما بزرگین)

۴.‌ عدم رشد اجتماعی: تمام فکر و ذکر و عمرم رو گذاشتم که ببینم دیگران چی دارن من ندارم. دیگه به جایی می‌رسم که حسدم به مرحله بروز هم می‌رسه. سعی می‌کنم ضربه بزنم. غیبت می‌کنم. تهمت می‌زنم. لطمه می‌زنم. اذیت می‌کنم. اجازه نمی‌دم با نعمتش حال کنه.
خب با این خلق و خو دیگه کسی از من خوشش میاد؟ کی باهام رفاقت می‌کنه؟
پیامبر مهربون‌ و عزیزمون♥️می‌فرمایند: دو نفر به درجات بالا نمی‌رسند.
کسی که از رحمت خدا دور شده و آدم حسود.
چون ادم حسود جذابیتی نداره. کسی هم ازش خوشش نمیاد.
وقتی دوستاش رو از دست بده و بُعد اجتماعیش رشد نکنه اثرِ بعدی حسد شکل می‌گیره یعنی
۵.ناامنی روانی
خیلی هم طبیعیه و نیاز به توضیح نداره. چون در اثر همون قبلی به‌وجود میاد. آدمیزاد ذاتاً موجود اجتماعیه. تصور کن هیچ‌کس نخواد باهات دوست باشه خب چی می‌شه؟
و این‌جاست که بقیه گناهان هم شروع می‌شه و اندک اندک جمع مستان می‌رسد و دهان ما رو به انضمام مایحتوی مورد عنایت قرار می‌دن.
غیبت
تهمت
بدگویی
تکبر
غرور
و …
و خب قاعدتاً آدمی که این مدلی می‌شه هیچ‌کدوم از طاعاتش قبول نمی‌شه.
خدا اصلا منو نمی‌بینه
هرچی دعا می‌کنم جواب نمی‌ده
نماز می‌خونم ولی هیچ که هیچ.
خانمِ ساناز بشین یکم فکر کن. شاید به‌جای خدا باید یقهٔ خودتو بگیری؛)

حالا چرا حسود می‌شیم؟
آقای امیرالمومنین نازنینم♥️ می‌فرمایند:
اگه چیزی که می‌خوای نیستی به چیزی که هستی اعتنا نکن.
آخه چقدر پر از معنا. چقدر قششششششششنگ. چقدر دُر و گوهر.
دقیقا اگه توجه نکنیم به چیزی که هستیم(اگه باب میل‌مون نیست) زمینه مقایسه و حسد به‌وجود نمیاد.
@Citizen_Saturn

BY شهروندِ زُحل🪐، طبقهٔ اول