دغدغه ایران

Forwarded from حسین قتیب

جناب آقای دکتر پزشکیان
با سلام و آرزوی سلامت،
در پی جنگ دوازده‌روزه اخیر و اظهارات سخنگوی محترم دولت مبنی بر به‌تعویق‌افتادن رفع فیلتر برخی پلتفرم‌ها «به دلیل جنگ»، مایلم نکته‌ای را از منظر امنیت ملی و منافع بلندمدت کشور یادآور شوم.

جناب آقای دکتر پزشکیان،
سیاست فیلترینگ در شکل کنونی خود نه پاسدار امنیت ملی است و نه حافظ اخلاق یا نظم اجتماعی؛ بلکه در عمل به یکی از منابع اصلی تهدید و فرسایش حاکمیت دیجیتال ایران بدل شده است.

اکنون میلیون‌ها ایرانی برای انجام کارهای روزمره ـ از ارتباط شغلی گرفته تا دسترسی علمی ـ ناچارند از فیلترشکن‌هایی استفاده کنند که مالک، مسیر و مقصد آن‌ها روشن نیست. نتیجه روشن است:
اطلاعات و داده‌های مردم ایران، از جمله موقعیت جغرافیایی، پیام‌ها، رمزها و تراکنش‌های مالی، هر روز از مسیر سرورهایی در کشورهای دیگر عبور می‌کند. در عمل، بخش بزرگی از فضای داده کشور از قلمرو نظارت و حاکمیت ملی خارج شده است.

در کنار این، ترافیک رمزگذاری‌شده ناشی از VPNها به پوششی برای انواع بدافزارها، جاسوس‌افزارها و حملات سایبری تبدیل شده است. هیچ سامانه داخلی توان تشخیص منشأ واقعی این ترافیک را ندارد. فیلترینگ، امنیت را حفظ نکرده؛ فقط آن را از چشم ما پنهان کرده است.

از سوی دیگر، بازار سیاه فیلترشکن‌ها به یکی از پرسودترین تجارت‌های زیرزمینی کشور تبدیل شده است؛ بازاری بی‌صاحب و بی‌نظارت که نه مالیات می‌دهد و نه مسئولیتی می‌پذیرد، اما از نیاز روزمره میلیون‌ها شهروند تغذیه می‌کند. این وضعیت، اقتصاد سایبری ایران را آلوده به رانت و مافیا کرده است.

بدتر از همه، قانون در نگاه مردم بی‌اعتبار شده است. وقتی شهروند برای ارتباط، آموزش یا کسب‌وکار خود ناچار است قانون را دور بزند، به‌تدریج به قانونی بی‌اعتماد می‌شود که او را دروغگو می‌خواهد تا زندگی کند. این شکاف میان مردم و حاکمیت، خطرناک‌تر از هر حمله سایبری است.

آقای دکتر پزشکیان،
فیلترینگ کنونی نه اعمال حاکمیت است و نه صیانت از جامعه؛ بلکه شکلی از اعمال قدرت بی‌پشتوانه است که عملاً به سود دشمن تمام می‌شود. این شیوه، حاکمیت را از درون تضعیف می‌کند، زیرا به جای اعتماد، بر اجبار تکیه دارد و به جای آگاهی، بر انسداد.

تداوم این وضعیت از نبود فیلترینگ خطرناک‌تر است. فیلترینگ را می‌توان برداشت، اما بی‌اعتمادی را نه.
وقتی میلیون‌ها ایرانی هر روز قانون را دور می‌زنند، در حقیقت حاکمیت از درون فرسوده می‌شود.

در این میان، شورای عالی فضای مجازی که باید بازوی عقلانی و ملی سیاست‌گذاری باشد، به نهادی بسته و غیرانتخابی تبدیل شده است؛ محفلی که در غیاب مردم و نخبگان، درباره حیات دیجیتال ملت تصمیم می‌گیرد. تصمیم‌هایی که نه پاسخ‌گو هستند و نه حتی در معرض نقد عمومی قرار می‌گیرند. نتیجه‌ی این تمرکز بدون پاسخ‌گویی، همین وضعی است که همه می‌بینیم: آشفتگی، انزوا و فرار مغزها.

آقای رئیس‌جمهور،
اعمال حاکمیت آری، اما نه به بهای از دست دادن ملت. اقتدار ملی در عصر دیجیتال با انسداد به‌دست نمی‌آید، بلکه با اعتماد، شفافیت و دانش ساخته می‌شود. ادامه‌ی سیاست فعلی، به‌جای حفظ امنیت، آن را از بنیان سست می‌کند.
فیلترینگ امروز، شاید دیواری کوتاه در برابر جهان باشد، اما در درون، شکافی عمیق در میان مردم و حکومت ایجاد کرده است. #تمامش_کنید.
با احترام
حسین قتیب
·

👍179👎3

www.group-telegram.com/us/fazeli_mohammad.com/4699

6.34K viewsOct 22 at 05:54

جناب آقای دکتر پزشکیان
با سلام و آرزوی سلامت،
در پی جنگ دوازده‌روزه اخیر و اظهارات سخنگوی محترم دولت مبنی بر به‌تعویق‌افتادن رفع فیلتر برخی پلتفرم‌ها «به دلیل جنگ»، مایلم نکته‌ای را از منظر امنیت ملی و منافع بلندمدت کشور یادآور شوم.

جناب آقای دکتر پزشکیان،
سیاست فیلترینگ در شکل کنونی خود نه پاسدار امنیت ملی است و نه حافظ اخلاق یا نظم اجتماعی؛ بلکه در عمل به یکی از منابع اصلی تهدید و فرسایش حاکمیت دیجیتال ایران بدل شده است.

اکنون میلیون‌ها ایرانی برای انجام کارهای روزمره ـ از ارتباط شغلی گرفته تا دسترسی علمی ـ ناچارند از فیلترشکن‌هایی استفاده کنند که مالک، مسیر و مقصد آن‌ها روشن نیست. نتیجه روشن است:
اطلاعات و داده‌های مردم ایران، از جمله موقعیت جغرافیایی، پیام‌ها، رمزها و تراکنش‌های مالی، هر روز از مسیر سرورهایی در کشورهای دیگر عبور می‌کند. در عمل، بخش بزرگی از فضای داده کشور از قلمرو نظارت و حاکمیت ملی خارج شده است.

در کنار این، ترافیک رمزگذاری‌شده ناشی از VPNها به پوششی برای انواع بدافزارها، جاسوس‌افزارها و حملات سایبری تبدیل شده است. هیچ سامانه داخلی توان تشخیص منشأ واقعی این ترافیک را ندارد. فیلترینگ، امنیت را حفظ نکرده؛ فقط آن را از چشم ما پنهان کرده است.

از سوی دیگر، بازار سیاه فیلترشکن‌ها به یکی از پرسودترین تجارت‌های زیرزمینی کشور تبدیل شده است؛ بازاری بی‌صاحب و بی‌نظارت که نه مالیات می‌دهد و نه مسئولیتی می‌پذیرد، اما از نیاز روزمره میلیون‌ها شهروند تغذیه می‌کند. این وضعیت، اقتصاد سایبری ایران را آلوده به رانت و مافیا کرده است.

بدتر از همه، قانون در نگاه مردم بی‌اعتبار شده است. وقتی شهروند برای ارتباط، آموزش یا کسب‌وکار خود ناچار است قانون را دور بزند، به‌تدریج به قانونی بی‌اعتماد می‌شود که او را دروغگو می‌خواهد تا زندگی کند. این شکاف میان مردم و حاکمیت، خطرناک‌تر از هر حمله سایبری است.

آقای دکتر پزشکیان،
فیلترینگ کنونی نه اعمال حاکمیت است و نه صیانت از جامعه؛ بلکه شکلی از اعمال قدرت بی‌پشتوانه است که عملاً به سود دشمن تمام می‌شود. این شیوه، حاکمیت را از درون تضعیف می‌کند، زیرا به جای اعتماد، بر اجبار تکیه دارد و به جای آگاهی، بر انسداد.

تداوم این وضعیت از نبود فیلترینگ خطرناک‌تر است. فیلترینگ را می‌توان برداشت، اما بی‌اعتمادی را نه.
وقتی میلیون‌ها ایرانی هر روز قانون را دور می‌زنند، در حقیقت حاکمیت از درون فرسوده می‌شود.

در این میان، شورای عالی فضای مجازی که باید بازوی عقلانی و ملی سیاست‌گذاری باشد، به نهادی بسته و غیرانتخابی تبدیل شده است؛ محفلی که در غیاب مردم و نخبگان، درباره حیات دیجیتال ملت تصمیم می‌گیرد. تصمیم‌هایی که نه پاسخ‌گو هستند و نه حتی در معرض نقد عمومی قرار می‌گیرند. نتیجه‌ی این تمرکز بدون پاسخ‌گویی، همین وضعی است که همه می‌بینیم: آشفتگی، انزوا و فرار مغزها.

آقای رئیس‌جمهور،
اعمال حاکمیت آری، اما نه به بهای از دست دادن ملت. اقتدار ملی در عصر دیجیتال با انسداد به‌دست نمی‌آید، بلکه با اعتماد، شفافیت و دانش ساخته می‌شود. ادامه‌ی سیاست فعلی، به‌جای حفظ امنیت، آن را از بنیان سست می‌کند.
فیلترینگ امروز، شاید دیواری کوتاه در برابر جهان باشد، اما در درون، شکافی عمیق در میان مردم و حکومت ایجاد کرده است. #تمامش_کنید.
با احترام
حسین قتیب
·

BY دغدغه ایران