🏴بُت شِناسی🏴

🗯 پژوهشی در تبیین حرکت حسینی

▪️گويند: چون امام حسن عليه السّلام از دنيا رفت شيعيان عراق بجنبش در آمدند و براى حسين عليه السّلام نوشتند ما معاويه را از خلافت خلع كرده با شما بيعت ميكنيم، امام عليه السّلام خود دارى كرد و براى ايشان يادآور شد كه همانا ميان من و معاويه عهد و پيمانى است كه شكستن آن جايز نيست تا زمان آن بپايان رسد و چون معاويه بميرد در اين كار انديشۀ خواهم كرد، و چون معاويه در سال شصت هجرى نيمۀ ماه رجب از اين جهان رخت بر بست، يزيد (پسرش) نامۀ بوليد بن عتبة بن ابى سفيان كه از طرف معاويه فرماندار مدينه بود نوشت كه بدون درنگ از حسين عليه السّلام بيعت بگيرد، و بهيچ وجه مهلت باو ندهد، پس وليد شبانه كسى را بنزد امام حسين عليه السّلام فرستاد و او را خواست، امام حسين عليه السّلام جريان را دانست و گروهى از نزديكان خود را خواسته بآنان دستور داد سلاحهاى خويش را برداشته و با ايشان فرمود: وليد در چنين وقتى مرا خواسته، و من آسوده خاطر نيستم مرا مجبور بكارى كن كه من نتوانم آن را بپذيرم، و از وليد نيز ايمن نميتوان بود، پس شما همراه من باشيد چون من بر او در آمدم شما بر در خانه بنشينيد، اگر آواز مرا شنيديد كه بلند شد بر او در آئيد تا از من دفاع كنيد.
▪️پس امام حسين عليه السّلام بنزد وليد آمد ديد مروان بن حكم نيز نزد او است، وليد خبر مرگ معاويه را بآن حضرت داد و آن حضرت عليه السّلام (چنانچه در اين موارد مرسوم است) فرمود: إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ، سپس نامۀ يزيد و دستورى كه براى گرفتن بيعت از آن جناب داده بود براى حضرت عليه السّلام خواند، امام حسين عليه السّلام فرمود: گمان ندارم تو قانع باشى كه من در پنهانى با يزيد بيعت كنم تا اينكه آشكارا بدانسان كه مردم بدانند بيعت نمايم؟ وليد گفت: آرى (چنين است).
▪️امام حسين عليه السّلام فرمود: پس باشد تا بامداد كنى و انديشۀ خود را در اين باره ببينى، وليد گفت:
بنام خدا (اكنون) باز گرد تا با گروهى از مردم (براى بيعت) بنزد ما بيائى، مروان باو گفت: بخدا اگر حسين اينك از تو جدا شود و بيعت نكند ديگر هرگز بر او دست نخواهى يافت تا كشتار بسيارى ميانۀ
دوست ندارم آنچه خورشيد بر آن ميتابد و از آن غروب ميكند از مال دنيا و ملك آن از آن من باشد و من حسين را بكشم، سبحان اللّٰه! همين كه حسين گفت: من بيعت نميكنم من حسين را بكشم؟ بخدا سوگند گمان ندارم كسى كه بخون حسين در روز قيامت بازخواست شود ترازويش سبك باشد (يعنى عقوبتش آسان نيست)! مروان كه اين سخنان را از وليد شنيد گفت: اگر براى اين خاطر بود و انديشۀ تو چنين است كار بجائى كردى، اين را بزبان ميگفت ولى در دل كار او را خوش نداشت (و رأى او را نه پسنديد و براى خوش آيند او گفتارش را تصديق كرد) پس امام حسين عليه السّلام آن شب را در خانۀ خود ماند و آن شب بيست و هفتم رجب سال شصت هجرى بود، و وليد بن عتبة آن شب سرگرم بيعت گرفتن از عبد اللّٰه بن زبير شد و او نيز از بيعت سرباز زده، و همان شب مدينه را بسوى مكه ترك كرد، چون صبح شد وليد مردى از بنى اميه را با هشتاد سوار از پى او فرستاد و اينان آمده ولى (چون او از بيراهه رفته بود) باو دست نيافته بازگشتند، چون عصر روز شنبه شد وليد گروهى بنزد امام حسين عليه السّلام فرستاد
كه آن حضرت نزد وليد رفته براى يزيد با وليد بيعت كند، امام حسين عليه السّلام فرمود: تا بامداد فردا درنگ كنيد آنگاه شما در اين باره انديشه كنيد و ما هم ميانديشيم، آن شب را نيز از آن حضرت دست بداشتند و اصرارى نورزيدند
 
📚 الارشاد شیخ مفید - اشاره - جلد ۲، صفحه ۳۱

#حرکت_حسینی

@BotShenasi

❤1

www.group-telegram.com/fr/botshenasi.com/13066

3.44K viewsedited  Aug 8, 2023 at 22:41

🗯 پژوهشی در تبیین حرکت حسینی

▪️گويند: چون امام حسن عليه السّلام از دنيا رفت شيعيان عراق بجنبش در آمدند و براى حسين عليه السّلام نوشتند ما معاويه را از خلافت خلع كرده با شما بيعت ميكنيم، امام عليه السّلام خود دارى كرد و براى ايشان يادآور شد كه همانا ميان من و معاويه عهد و پيمانى است كه شكستن آن جايز نيست تا زمان آن بپايان رسد و چون معاويه بميرد در اين كار انديشۀ خواهم كرد، و چون معاويه در سال شصت هجرى نيمۀ ماه رجب از اين جهان رخت بر بست، يزيد (پسرش) نامۀ بوليد بن عتبة بن ابى سفيان كه از طرف معاويه فرماندار مدينه بود نوشت كه بدون درنگ از حسين عليه السّلام بيعت بگيرد، و بهيچ وجه مهلت باو ندهد، پس وليد شبانه كسى را بنزد امام حسين عليه السّلام فرستاد و او را خواست، امام حسين عليه السّلام جريان را دانست و گروهى از نزديكان خود را خواسته بآنان دستور داد سلاحهاى خويش را برداشته و با ايشان فرمود: وليد در چنين وقتى مرا خواسته، و من آسوده خاطر نيستم مرا مجبور بكارى كن كه من نتوانم آن را بپذيرم، و از وليد نيز ايمن نميتوان بود، پس شما همراه من باشيد چون من بر او در آمدم شما بر در خانه بنشينيد، اگر آواز مرا شنيديد كه بلند شد بر او در آئيد تا از من دفاع كنيد.
▪️پس امام حسين عليه السّلام بنزد وليد آمد ديد مروان بن حكم نيز نزد او است، وليد خبر مرگ معاويه را بآن حضرت داد و آن حضرت عليه السّلام (چنانچه در اين موارد مرسوم است) فرمود: إِنّٰا لِلّٰهِ وَ إِنّٰا إِلَيْهِ رٰاجِعُونَ، سپس نامۀ يزيد و دستورى كه براى گرفتن بيعت از آن جناب داده بود براى حضرت عليه السّلام خواند، امام حسين عليه السّلام فرمود: گمان ندارم تو قانع باشى كه من در پنهانى با يزيد بيعت كنم تا اينكه آشكارا بدانسان كه مردم بدانند بيعت نمايم؟ وليد گفت: آرى (چنين است).
▪️امام حسين عليه السّلام فرمود: پس باشد تا بامداد كنى و انديشۀ خود را در اين باره ببينى، وليد گفت:
بنام خدا (اكنون) باز گرد تا با گروهى از مردم (براى بيعت) بنزد ما بيائى، مروان باو گفت: بخدا اگر حسين اينك از تو جدا شود و بيعت نكند ديگر هرگز بر او دست نخواهى يافت تا كشتار بسيارى ميانۀ
دوست ندارم آنچه خورشيد بر آن ميتابد و از آن غروب ميكند از مال دنيا و ملك آن از آن من باشد و من حسين را بكشم، سبحان اللّٰه! همين كه حسين گفت: من بيعت نميكنم من حسين را بكشم؟ بخدا سوگند گمان ندارم كسى كه بخون حسين در روز قيامت بازخواست شود ترازويش سبك باشد (يعنى عقوبتش آسان نيست)! مروان كه اين سخنان را از وليد شنيد گفت: اگر براى اين خاطر بود و انديشۀ تو چنين است كار بجائى كردى، اين را بزبان ميگفت ولى در دل كار او را خوش نداشت (و رأى او را نه پسنديد و براى خوش آيند او گفتارش را تصديق كرد) پس امام حسين عليه السّلام آن شب را در خانۀ خود ماند و آن شب بيست و هفتم رجب سال شصت هجرى بود، و وليد بن عتبة آن شب سرگرم بيعت گرفتن از عبد اللّٰه بن زبير شد و او نيز از بيعت سرباز زده، و همان شب مدينه را بسوى مكه ترك كرد، چون صبح شد وليد مردى از بنى اميه را با هشتاد سوار از پى او فرستاد و اينان آمده ولى (چون او از بيراهه رفته بود) باو دست نيافته بازگشتند، چون عصر روز شنبه شد وليد گروهى بنزد امام حسين عليه السّلام فرستاد
كه آن حضرت نزد وليد رفته براى يزيد با وليد بيعت كند، امام حسين عليه السّلام فرمود: تا بامداد فردا درنگ كنيد آنگاه شما در اين باره انديشه كنيد و ما هم ميانديشيم، آن شب را نيز از آن حضرت دست بداشتند و اصرارى نورزيدند
 
📚 الارشاد شیخ مفید - اشاره - جلد ۲، صفحه ۳۱

#حرکت_حسینی

@BotShenasi

BY 🏴بُت شِناسی🏴