«خلخالی» در ۱۲ تیر ماه سال ۵۹ به دعوت «عبدالحسین دستغیب» وارد مقر سپاه شیراز شد و در کمتر از ۵ ساعت ۲۴ نفر را محاکمه و حکم اعدام ۱۴ نفر را صادر و اجرا کرد‌. طبق تحقیق ارزشمند « محسن کدیور» ، بسیاری از اعدامی ها قبلا از سوی «عندلیب» محاکمه و به حبس های کوتاه یا بلند مدت محکوم شده بودند. در میان اعدامی ها یک زن یهودی باردار به نام «نصرت گوئل» وجود داشت که صاحب یک مغازه ی آرایشگاه ۶ متری بود و چهار بچه ی قد و نیم قد را سرپرستی می کرد و با اتهام ناروای قوادی ، دستگیر و بلافاصله اعدام و با توجه به علاقه ی زایدالوصف آخوندها به ملاخور کردن ما یملک مردم ، تمامی اموال وی از جمله خانه و مغازه به عنوان «سهم معظم له» توقیف شد. خانواده ی این زن با پناه بردن به «محلاتی» خواستار محاکمه ی «خلخالی» و بازگرداندن اموال توقیف شده ی یتیمان مرحومه ی یهودی شدند و «محلاتی» در نامه ای به «خمینی» پرده از این جنایت برداشت اما معظم له با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی شاد ، در سخنرانی گهرباری از جنایات «خلخالی» دفاع کرد و «عندلیب» ، حاکم شرع شیراز هم که به جنایت «خلخالی» اعتراض کرده بود عزل شد.


👤✍افشین احمدپور



❤️@elmdinkhorafeh