راه را با گام برداشتن می‌سازیم

شاید بزرگ‌ترین فریب تمدن مدرن این باشد که گمان می‌کند باید همه‌چیز را از پیش دانست. نقشه، مقصد، تضمین موفقیت، برنامه پنج‌ساله، KPI، تحلیل ریسک و بازگشت سرمایه. اما هستی، بی‌اعتنا به این نظامات عقلانی، همچنان با رمز و راز پیش می‌رود.

مارگرت هفرنان در مقاله‌ای درخشان می‌نویسد:

«راه را با گام برداشتن می‌سازیم». نه به این معنا که نقشه‌ای در کار نیست، بلکه یعنی تنها در فرایند حرکت، نقشه رخ می‌نماید.

در جهان پیچیده امروز، که عدم‌قطعیت نه یک استثنا، بلکه قاعده است، ذهن مایل به کنترل و پیش‌بینی، دچار اضطراب دائمی می‌شود. اما آیا اصلا «اطمینان» چیزی جز توهمی دل‌چسب است؟

فلسفه به ما آموخته: دانایی، نه در دانستن پاسخ‌ها، که در توانایی زیستن با پرسش‌هاست. «آیا باید بروم؟ آیا این تصمیم درستی است؟ آیا شکست خواهم خورد؟» — این‌ها پرسش‌هایی نیستند که بتوان با نشستن در گوشه‌ای و فکر کردن صرف به آن‌ها پاسخ داد. باید گام برداشت، تجربه کرد، شکست خورد، و از دل همین روند، خود پاسخ‌ها به میان می‌آیند.

هفرنان به‌جای وعده راه روشن، از کنجکاوی رادیکال دفاع می‌کند. او می‌گوید: نپرس که «چه اتفاقی می‌افتد؟»، بپرس: «اگر این را امتحان کنم، چه چیزی ممکن است؟» این نگرش، نزدیک به سنت پراگماتیستی جان دیویی‌ست، که عمل را مقدم بر نظر می‌داند.

زیستن، یک فرایند کشف است، نه پیروی از طرحی از پیش تعیین‌شده.

https://heffernanm.substack.com/p/make-the-path-by-walking

#تفکر #شناخت #عدم‌قطعیت #کمال‌گرایی #کنجکاوی #خلاقیت #نوآوری #نقشه_راه #رودمپ #رشد_فردی #توسعه_فردی #موفقیت #زندگی

@Business_Brutality
@LifeDefender | 274