group-telegram.com/eduneuro/2484
Last Update:
سخنی با اساتید دانشگاه در آغاز سال تحصیلی جدید
------------
من از طریق این یادداشت می‌خواهم با خودم و همکارانم سخن بگویم. ما استادان دانشگاههای ایران متاسفانه با هم زیاد صحبت نمی‌کنیم و اگر گهگاهی این شرایط فراهم می‌شود معمولا به گفتگو درباره فعالیتهای پژوهشی محدود می‌شود. من امیدوارم با نشر این یادداشت همکاران عزیز مشارکت کنند و با بیان دیدگاههای خود به این یادداشت پاسخ دهند تا حداقل به صورت مجازی با هم گفتگو کنیم. من دوازده پرسش از خودم و همکارانم می‌پرسم که به نظرم از مهمترین مسائلی است که باید در مورد آنها تامل کنیم.
پرسش ۱# از ما انتظار می‌رود در دانشگاه هم تدریس و هم پژوهش کنیم. در واقع به همان انداره که پژوهش در حیطه تخصصی ما نیاز به دانش و مهارت دارد نحوه آموزش هم به همان اندازه نیاز به دانش و مهارت دارد. آیا برای آموزش هم دست کم به همان اندازه پژوهش زمان و انرژی صرف میکنیم؟
پرسش ۲# از ما انتظار می‌رود که در آغاز سال تحصیلی طرحهای تدریس خود با اشاره به اهداف دوره، انتظارات از دانشجویان، نحوه ارائه دوره، نحوه ارزشیابی عملکرد دانشجویان و منابع اصلی و تکمیلی مورد نیاز را در دسترس یادگیرندگان قرار دهیم. آیا با نحوه تنظیم طرح درس و سازماندهی دوره آموزشی مطابق با اصول و معیارهای علم آموزش آشنایی داریم؟
پرسش ۳# از ما انتظار می‌رود با شور و اشتیاق در کلاس‌های درس حضور پیدا کنیم و تلاش کنیم دچار رکود یا فرسودگی شغلی نشویم. آیا واقعا ما جزء آن دسته از اساتید نیستیم که آرزو میکنند تعطیلات بیشتر شوند و سال تحصیلی آموزشی هر چه سریعتر پایان یابد؟
پرسش ۴# از ما انتظار می‌رود که بعنوان معلم در زمینه آموزش موضوعات تخصصی مورد تدریس خود نیز مطالعه کنیم. آیا واقعا از دستاوردها و نتایج پژوهشهای اخیر درباره نحوه تدریس موضوعات تخصصی خود شناخت کافی کسب میکنیم؟
پرسش ۵# از ما انتطار می‌رود علاوه بر پژوهش در حیطه تخصصی خود در زمینه برنامه درسی و آموزش موضوعات مورد تدریس خود نیز پژوهش کنیم. آیا تاکنون مقاله یا کتابی در زمینه نحوه آموزش موضوعات تخصصی مورد تدریس خود منتشر کرده‌ایم؟
پرسش ۶# از ما انتظار می‌رود به طور مستمر در زمینه نحوه آموزش و پژوهش حوزه تخصصی خود با همکاران گروه و دانشکده در دانشگاه خود و سایر موسسات گردهم بیاییم و همدیگر را نقد کنیم. آیا برای برگزاری جلسات نقد و گفتگو درباره عملکرد خود اقدامی میکنیم؟
پرسش ۷# از ما انتظار می‌رود با دانشجویان همچون اعضای خانواده خود رفتار کنیم. آیا واقعا همان برخورد و رفتاری با دانشجویان داریم که با فرزندان یا برادران و خواهران خود داریم؟
پرسش ۸# از ما انتظار می‌رود اخلاق آموزش و پژوهش را در عمل رعایت کنیم. آیا واقعا در اجرای فعالیتهای آموزشی یا در انجام پژوهشهای خود استاندارهای اخلاق حرفه‌ای را رعایت میکنیم؟
پرسش ۹# از ما انتظار می‌رود که همیشه عمل تدریس و سنجش خود را خودارزیابی کنیم. به چه میزان مطمئن هستیم که بهترین روش ها و بهترین تدابیر را برای بهبود کیفیت تدریس خود بکار میگیریم؟
پرسش ۱۰# از ما انتظار می‌رود نحوه آموزش خود را مطابق با نتایج تحقیقات یادگیری و تدریس به‌روز کنیم. آیا با انواع نوآوریهای در تدریس مانند یادگیری معکوس، یادگیری ترکیبی و یادگیری مجازی و ... به میزان کافی آشنایی داریم؟
پرسش ۱۱# از ما انتظار می‌رود درباره ارزش محتوایی که تدریس میکنیم هم تحقیق کنیم. آیا واقعا آنچه تدریس میکنم خوب است، یعنی آن محتوا اصلا ارزش تدریس خوب دارد؟
پرسش ۱۲# از ما انتظار می‌رود وقتی در نقش استاد راهنما، مشاور یا داور هستیم زمان و انرژی کافی برای نقش پذیرفته شده اختصاص دهیم. آیا واقعا در نقش راهنما، مشاور یا داور پایان‌نامه‌ها، مقاله‌ها یا پروژه‌های دیگر نقش مسئولانه خود را به درستی ایفا میکنیم؟
پرسش‌های اشاره شده در بالا تنها بخشی از پرسش‌هایی هستند که یک استاد دانشگاه باید از خودش بپرسد و به آنها پاسخ دهد و در صورت نیاز عملکرد خویش را اصلاح کنید. اما همه در واقع در یک پرسش جمع می‌شوند و آن این است که آیا بعنوان یک معلم این دغدغه را دارم که هم تکلیف آموزشگری و هم تکلیف پژوهشگری خودم را بدرستی انجام دهم؟
✍✍✍ دکتر علی نوری، دانشیار برنامه ریزی درسی دانشگاه ملایر و مدیر سیگ علوم اعصاب تربیتی
#یادداشت
#آموزشگری
#دانشگاه
#پژوهشگری
👇 👇 👇
https://www.group-telegram.com/hk/eduneuro.com
BY علوم اعصاب تربیتی Educational Neuroscience
Share with your friend now:
group-telegram.com/eduneuro/2484