امیرالمومنین علی علیه‌السلام

تکیه بر نیروی مردمی در مقابل دشمن

وَ إِنَّمَا عِمَادُ الدِّينِ وَ جِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ وَ الْعُدَّةُ لِلْأَعْدَاءِ، الْعَامَّةُ مِنَ الْأُمَّةِ فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَ مَيْلُكَ مَعَهُم  (#نامه_53)
عماد دین، جماع مسلمین و قدرت مقابله با دشمن، فقط توده مردم هستند. پس باید میل و گرایش تو به سوی آنها باشد.

سه کلمه نیاز به توضیح دارد؛
🔸«عماد» که همان عمود است (المحیط 1/435): به هرچیزی که چیز دیگری را زنده، ایستاده و پویا نگه‌می‌دارد، می‌گویند: عمود یا عمادِ آن چیز. مثلا؛ و عَمَدْتُ الشَّي‌ءَ: أي أقَمته... و و عَمُودُ الأُذُنِ: مُعْظَمُها و قِوامُها. و كذلك عَمُودُ الأمْر. و يُقال للرَّئيس: عَمُوْدٌ و عَمِيْدٌ و عِمَادٌ، (المحیط 1/435)

🔸«جِمَاع»: جماع به عنصری می‌گویند که باید بزرگی او را و نظر او را پذیرفت و به او پناه برد «فلانٌ جِمَاعُ القَوْمِ: أي يأوُوْنَ إليه»؛ و «يُقَالُ: جِمَاعٌ لِبَنِي فُلانٍ، ... إِذا كانُوا يَأْوُونَ إِلَى رَأْيِهِ و سُؤْدُدِه» (المحیط فی اللغة و تاج العروس).

🔸«صغو»: به معنای تمایل و گرایش حسی و قالبی به سوی کسی است (التحریر و التنویر ج 7 ص 10)

↪️از مجموع نکات لغوی فوق، به دست می‌آید که توده مردم سه کارکرد عمده دارند:

1️⃣قوام، پویایی و گرمی بازار دین، به آنها وابسته است (عِمَادُ الدِّينِ).
2️⃣مسلمین باید به قدرت توده مردم پناه ببرند، دیدگاه آنها را بپذیرند و در برابر بزرگی آنان خضوع کنند (جِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ).
3️⃣قدرت اصلی مقابله با دشمن، توده مردم است (الْعُدَّةُ لِلْأَعْدَاءِ).

⏹پس حکومت مالک اشتر باید در نهان و آشکار به مردم گرایش و تمایل داشته باشد (فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَ مَيْلُكَ مَعَهُم).

👍13❤6

www.group-telegram.com/us/imamali_islam.com/19150

640 viewsAug 24 at 12:07

تکیه بر نیروی مردمی در مقابل دشمن

وَ إِنَّمَا عِمَادُ الدِّينِ وَ جِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ وَ الْعُدَّةُ لِلْأَعْدَاءِ، الْعَامَّةُ مِنَ الْأُمَّةِ فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَ مَيْلُكَ مَعَهُم  (#نامه_53)
عماد دین، جماع مسلمین و قدرت مقابله با دشمن، فقط توده مردم هستند. پس باید میل و گرایش تو به سوی آنها باشد.

سه کلمه نیاز به توضیح دارد؛
🔸«عماد» که همان عمود است (المحیط 1/435): به هرچیزی که چیز دیگری را زنده، ایستاده و پویا نگه‌می‌دارد، می‌گویند: عمود یا عمادِ آن چیز. مثلا؛ و عَمَدْتُ الشَّي‌ءَ: أي أقَمته... و و عَمُودُ الأُذُنِ: مُعْظَمُها و قِوامُها. و كذلك عَمُودُ الأمْر. و يُقال للرَّئيس: عَمُوْدٌ و عَمِيْدٌ و عِمَادٌ، (المحیط 1/435)

🔸«جِمَاع»: جماع به عنصری می‌گویند که باید بزرگی او را و نظر او را پذیرفت و به او پناه برد «فلانٌ جِمَاعُ القَوْمِ: أي يأوُوْنَ إليه»؛ و «يُقَالُ: جِمَاعٌ لِبَنِي فُلانٍ، ... إِذا كانُوا يَأْوُونَ إِلَى رَأْيِهِ و سُؤْدُدِه» (المحیط فی اللغة و تاج العروس).

🔸«صغو»: به معنای تمایل و گرایش حسی و قالبی به سوی کسی است (التحریر و التنویر ج 7 ص 10)

↪️از مجموع نکات لغوی فوق، به دست می‌آید که توده مردم سه کارکرد عمده دارند:

1️⃣قوام، پویایی و گرمی بازار دین، به آنها وابسته است (عِمَادُ الدِّينِ).
2️⃣مسلمین باید به قدرت توده مردم پناه ببرند، دیدگاه آنها را بپذیرند و در برابر بزرگی آنان خضوع کنند (جِمَاعُ الْمُسْلِمِينَ).
3️⃣قدرت اصلی مقابله با دشمن، توده مردم است (الْعُدَّةُ لِلْأَعْدَاءِ).

⏹پس حکومت مالک اشتر باید در نهان و آشکار به مردم گرایش و تمایل داشته باشد (فَلْيَكُنْ صِغْوُكَ لَهُمْ وَ مَيْلُكَ مَعَهُم).

BY امیرالمومنین علی علیه‌السلام