💙آب و جامعه💙

روان و تغییرات آب و هوایی : خشم نسبت به پيامد های تغییرات آب و هوا می تواند یا به عمل منجر شود یا به ناامیدی

پاسخ های احساسی قوی به مشکلات محیطی کاملا بدیهی است و مسلم است که مردم از پیامدهای تغییرات آب و هوایی عصبانی هستند - اما چند نفر؟

تحقیق جدیدی در خصوص جنبه های روانی تغییرات آب و هوایی در استرالیا با جامعه آماری 5000 استرالیایی نشان داد که تقریبا نیمی از آنها (49 درصد) از گرم شدن جهان عصبانی هستند. و سؤال این است که پیامد این خشم عمومی چیست؟
خشم می تواند یک احساس مهیج باشد و انسان را به عمل ترغیب کند. اما هنگامی که انسان با یک علت به ظاهر غیرقابل حل مواجه می شود، می تواند به ناامیدی نیز تبدیل شود.
این تحقیق نشان داد که پاسخ‌ها به خشم پیامد تغییرات آب و هوا بستگی به این دارد که مردم از چه جنبه‌ای از مشکل عصبانی هستند – و احساس می‌کنند چه کسی مسئول است.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که شرکت‌کنندگانی که عصبانیت شدیدتری نسبت به تغییرات آب و هوایی داشتند، احتمال بیشتری داشت که در اعتراضات اقلیمی شرکت کنند و به رفتارهای سازگار با آب و هوا روی آورند. شرکت کنندگان با خشم بیشتر نیز استرس، افسردگی و اضطراب کمتری را گزارش کردند.

نکته جالب این بود که همه از چیزهای مشابه عصبانی نمی شوند. تنوع بسیار زیاد در پاسخ های آنها نشان می دهد که انواع خشم آب و هوایی وجود دارد و در این تحقیق 13 نوع شناسایی شد. این به این دلیل است که عصبانیت معمولاً از بیرون به سمت اهداف مختلف هدایت می شود.
رایج ترین نوع خشم در مورد انفعال و بی تفاوتی دیگران نسبت به تغییرات آب و هوایی بود. حدود 60 درصد از شرکت کنندگان از چیزی که به عنوان عدم اقدام و نگرانی می دیدند عصبانی بودند.

عوامل شناسایی شده برانگیزاننده خشم آب و هوایی :

- رهبران به علت «عدم اقدام دولت»
- افراد معمولی که «اهمیتی نمی دهند و مایل به کمک به تغییر شرایط نیستند»

- شرکت ها یا کشورهایی که می توانند اثرگذاری و اقدامات بیشتری کنند

- کسانی که تغییرات آب و هوایی را انکار می کردند به عنوان مثال: بسیاری از مردم هنوز فکر می کنند که تغییرات آب و هوایی اتفاق نمی افتد.

- سرعت کند اقدامات اقلیمی و احساس ناتوانی در برابر پیامدهای مخرب

- نادیده گرفتن عدالت نسلي؛ بی‌عدالتی که نسل‌های جوان را تحت تأثیر قرار خواهد داد،
- رفتارهای مضر برای محیط زیست مانند مد و مصرف گرایی

- فقدان همکاری بین مردم و ملت ها در مورد تغییرات آب و هوایی، احساس بی عدالتی زمانی که از افراد یا کشورهای خاصی انتظار می رود مانند( انتظار از شرکت های بزرگ یا کشورهایی ثروتمند) نیز در احساس خشم موثر بودند.

-انتظار رفتارهای زیست محیطی بیشتر مانند کاهش مصرف گوشت یا پیوستن به راهپیمایی های آب و هوایی نیز از مواردی بود که بی اعتنایی به آن برانگیزاننده خشم بود.

بطورکلی شرکت کنندگانی که از بی عملی و بی علاقگی دیگران عصبانی بودند و احساس ناتوانی می کردند علائم افسردگی و اضطراب بیشتری داشتند. اما شرکت‌کنندگانی که از بی‌عملی و بی‌تفاوتی دولت عصبانی بودند، علائم کمتری داشتند.

یک توضیح احتمالی برای این یافته‌ها این است که خشم می‌تواند انگیزه اقدامات اقلیمی باشد، اما اگر این اقدام به هیچ منجر نشود، خشم ممکن است به ناامیدی تبدیل شود یا به تسلیم شدن محو شود.

@WaterForUs

www.group-telegram.com/it/WaterforUs.com/1751

1.37K viewsedited  Dec 22, 2024 at 09:05

روان و تغییرات آب و هوایی : خشم نسبت به پيامد های تغییرات آب و هوا می تواند یا به عمل منجر شود یا به ناامیدی

پاسخ های احساسی قوی به مشکلات محیطی کاملا بدیهی است و مسلم است که مردم از پیامدهای تغییرات آب و هوایی عصبانی هستند - اما چند نفر؟

تحقیق جدیدی در خصوص جنبه های روانی تغییرات آب و هوایی در استرالیا با جامعه آماری 5000 استرالیایی نشان داد که تقریبا نیمی از آنها (49 درصد) از گرم شدن جهان عصبانی هستند. و سؤال این است که پیامد این خشم عمومی چیست؟
خشم می تواند یک احساس مهیج باشد و انسان را به عمل ترغیب کند. اما هنگامی که انسان با یک علت به ظاهر غیرقابل حل مواجه می شود، می تواند به ناامیدی نیز تبدیل شود.
این تحقیق نشان داد که پاسخ‌ها به خشم پیامد تغییرات آب و هوا بستگی به این دارد که مردم از چه جنبه‌ای از مشکل عصبانی هستند – و احساس می‌کنند چه کسی مسئول است.

تحقیقات قبلی نشان داده بود که شرکت‌کنندگانی که عصبانیت شدیدتری نسبت به تغییرات آب و هوایی داشتند، احتمال بیشتری داشت که در اعتراضات اقلیمی شرکت کنند و به رفتارهای سازگار با آب و هوا روی آورند. شرکت کنندگان با خشم بیشتر نیز استرس، افسردگی و اضطراب کمتری را گزارش کردند.

نکته جالب این بود که همه از چیزهای مشابه عصبانی نمی شوند. تنوع بسیار زیاد در پاسخ های آنها نشان می دهد که انواع خشم آب و هوایی وجود دارد و در این تحقیق 13 نوع شناسایی شد. این به این دلیل است که عصبانیت معمولاً از بیرون به سمت اهداف مختلف هدایت می شود.
رایج ترین نوع خشم در مورد انفعال و بی تفاوتی دیگران نسبت به تغییرات آب و هوایی بود. حدود 60 درصد از شرکت کنندگان از چیزی که به عنوان عدم اقدام و نگرانی می دیدند عصبانی بودند.

عوامل شناسایی شده برانگیزاننده خشم آب و هوایی :

- رهبران به علت «عدم اقدام دولت»
- افراد معمولی که «اهمیتی نمی دهند و مایل به کمک به تغییر شرایط نیستند»

- شرکت ها یا کشورهایی که می توانند اثرگذاری و اقدامات بیشتری کنند

- کسانی که تغییرات آب و هوایی را انکار می کردند به عنوان مثال: بسیاری از مردم هنوز فکر می کنند که تغییرات آب و هوایی اتفاق نمی افتد.

- سرعت کند اقدامات اقلیمی و احساس ناتوانی در برابر پیامدهای مخرب

- نادیده گرفتن عدالت نسلي؛ بی‌عدالتی که نسل‌های جوان را تحت تأثیر قرار خواهد داد،
- رفتارهای مضر برای محیط زیست مانند مد و مصرف گرایی

- فقدان همکاری بین مردم و ملت ها در مورد تغییرات آب و هوایی، احساس بی عدالتی زمانی که از افراد یا کشورهای خاصی انتظار می رود مانند( انتظار از شرکت های بزرگ یا کشورهایی ثروتمند) نیز در احساس خشم موثر بودند.

-انتظار رفتارهای زیست محیطی بیشتر مانند کاهش مصرف گوشت یا پیوستن به راهپیمایی های آب و هوایی نیز از مواردی بود که بی اعتنایی به آن برانگیزاننده خشم بود.

بطورکلی شرکت کنندگانی که از بی عملی و بی علاقگی دیگران عصبانی بودند و احساس ناتوانی می کردند علائم افسردگی و اضطراب بیشتری داشتند. اما شرکت‌کنندگانی که از بی‌عملی و بی‌تفاوتی دولت عصبانی بودند، علائم کمتری داشتند.

یک توضیح احتمالی برای این یافته‌ها این است که خشم می‌تواند انگیزه اقدامات اقلیمی باشد، اما اگر این اقدام به هیچ منجر نشود، خشم ممکن است به ناامیدی تبدیل شود یا به تسلیم شدن محو شود.

@WaterForUs

BY 💙آب و جامعه💙