جدال- علی عليزاده

عده‌ای از اتش بس می‌گویند. عده‌ای فراتر رفته دست ایران را به عنوان برنده این دوازده روز بالا می‌برند. عده‌ای هم به سنت همیشگی‌شان برای تحقیر جمهوری اسلامی ایران را بازنده‌ می‌خوانند. اما کدام آتش بس؟ از شب هنوز مانده دودانگی. این آتش بس می‌تواند طعمه‌ای باشد، فریبی باشد، بمبی برای گیج کردن روح متحد‌شده‌ی ملی و به اشتباه انداختن قطب‌نمای جمعی و ایجاد وسوسه باشد. این آتش بس می‌تواند صفوف جمع‌شده‌ی هم تصمیم‌گیران هم مردم را به دو‌ نیم کند و حامیان صلح و‌ حامیان دفاع را مقابل یکدیگر قرار دهد و دعوا را به خانه بکشد. از خودتان بپرسید اسراییلی که راحت در آسمان ایران رفت و آمد می‌کند چه انگیزه‌ای برای پایان جنگ دارد؟

اسراییلی که با از بین بردن هلی‌کوپترهای هوانیروز و پاسگاه‌های انتظامی تازه دارد مقدمات جنگ درون شهری و خیابانی را در مناطقی مثل کردستان می‌چیند چرا باید ایران زخم‌خورده را رها کند تا خود را ترمیم و بازسازی کند؟
‏
بدون هرگونه خودفریبی، تا اینجای کار از نظر نظامی اسراییل دست بالا را داشته و ایران تنها در صورت تاب‌اوری جنگی حداقل یکی دو ماهه می‌تواند ضربه‌ای معنادار به اسراییل بزند که شاید بازدارندگی ایجاد کند و اسراییل را از تکرار چنین حمله‌ای در آینده منصرف کند. وگرنه آسمان تهران تا انتهای تاریخ مثل آسمان بیروت می‌شود و هرزمان اسراییل اراده کند وارد می‌شود و بمبی می‌اندازد و بعد خارج می‌شود. تا رسیدن به نقطه صلح پایدار هنوز زمان زیادی مانده‌است. ور تائبید و پاک و مسلمان نماز را از چاوشان نیامده بانگی.

از تجربه چند آتش بس بین اسراییل و حماس که تمامشان به عنوان زنگ تفریح توسط اسراییل استفاده شد درس بگیرید. از تجربه آتش بس اسراییل و حزب الله که توسط اسراییل شکسته شد درس بگیرید. از تجربه آتش بس سال ۶۷ با عراق درس بگیرید که با حملات جدید صدام و بعد هم مرصاد همراه شد. به مردم امید کاذب تزریق نکنید. ما دوازده روز پیش وقتی دشمن‌‌ِ هوشمند و سرپا و تماما اراده غافلگیرمان کرد خواب بودیم. دردمان مقابله با سگ‌گردانی و تحلیل جزیره عشق ابدی و دعوا بر سر فساد خاندان کاظم صدیقی بود. حالا تازه چند روزی است چُرت‌مان پاره شده. مطمین باشد افتادن دوباره در هپروت مذاکره‌گرایی و ارزوفروشی نابودمان می‌کند. وسوسه نشوید. روزمرگی را آغاز نکنید. چشمان خسته‌تان را حتی یک لحظه هم روی هم نگذارید. روایت دفاع ملی را متوقف و منقطع نکنید. سلاح را زمین نگذارید.

❤572👍226👎27🔥18

www.group-telegram.com/us/jedaal.com/6269

29.6K viewsJun 24 at 10:46

عده‌ای از اتش بس می‌گویند. عده‌ای فراتر رفته دست ایران را به عنوان برنده این دوازده روز بالا می‌برند. عده‌ای هم به سنت همیشگی‌شان برای تحقیر جمهوری اسلامی ایران را بازنده‌ می‌خوانند. اما کدام آتش بس؟ از شب هنوز مانده دودانگی. این آتش بس می‌تواند طعمه‌ای باشد، فریبی باشد، بمبی برای گیج کردن روح متحد‌شده‌ی ملی و به اشتباه انداختن قطب‌نمای جمعی و ایجاد وسوسه باشد. این آتش بس می‌تواند صفوف جمع‌شده‌ی هم تصمیم‌گیران هم مردم را به دو‌ نیم کند و حامیان صلح و‌ حامیان دفاع را مقابل یکدیگر قرار دهد و دعوا را به خانه بکشد. از خودتان بپرسید اسراییلی که راحت در آسمان ایران رفت و آمد می‌کند چه انگیزه‌ای برای پایان جنگ دارد؟

اسراییلی که با از بین بردن هلی‌کوپترهای هوانیروز و پاسگاه‌های انتظامی تازه دارد مقدمات جنگ درون شهری و خیابانی را در مناطقی مثل کردستان می‌چیند چرا باید ایران زخم‌خورده را رها کند تا خود را ترمیم و بازسازی کند؟
‏
بدون هرگونه خودفریبی، تا اینجای کار از نظر نظامی اسراییل دست بالا را داشته و ایران تنها در صورت تاب‌اوری جنگی حداقل یکی دو ماهه می‌تواند ضربه‌ای معنادار به اسراییل بزند که شاید بازدارندگی ایجاد کند و اسراییل را از تکرار چنین حمله‌ای در آینده منصرف کند. وگرنه آسمان تهران تا انتهای تاریخ مثل آسمان بیروت می‌شود و هرزمان اسراییل اراده کند وارد می‌شود و بمبی می‌اندازد و بعد خارج می‌شود. تا رسیدن به نقطه صلح پایدار هنوز زمان زیادی مانده‌است. ور تائبید و پاک و مسلمان نماز را از چاوشان نیامده بانگی.

از تجربه چند آتش بس بین اسراییل و حماس که تمامشان به عنوان زنگ تفریح توسط اسراییل استفاده شد درس بگیرید. از تجربه آتش بس اسراییل و حزب الله که توسط اسراییل شکسته شد درس بگیرید. از تجربه آتش بس سال ۶۷ با عراق درس بگیرید که با حملات جدید صدام و بعد هم مرصاد همراه شد. به مردم امید کاذب تزریق نکنید. ما دوازده روز پیش وقتی دشمن‌‌ِ هوشمند و سرپا و تماما اراده غافلگیرمان کرد خواب بودیم. دردمان مقابله با سگ‌گردانی و تحلیل جزیره عشق ابدی و دعوا بر سر فساد خاندان کاظم صدیقی بود. حالا تازه چند روزی است چُرت‌مان پاره شده. مطمین باشد افتادن دوباره در هپروت مذاکره‌گرایی و ارزوفروشی نابودمان می‌کند. وسوسه نشوید. روزمرگی را آغاز نکنید. چشمان خسته‌تان را حتی یک لحظه هم روی هم نگذارید. روایت دفاع ملی را متوقف و منقطع نکنید. سلاح را زمین نگذارید.

BY جدال- علی عليزاده