دانشنامه دفاعی

▪️پاسخ به یک ...

بسیار از سوی دوستان عزیزی که دلسوز کشور هستند و منافع ملی و اقتدار نظامی کشور برایشان مهم است می‌شنویم که "پوتین بشار را فروخت و به ایران خیانت کرد"

من چنین فکر نمی‌کنم و شاید اگر شما هم به همراه من مروری بر تحولات منطقه داشته باشید بهتر بتوانید موضوع را درک کنید.

دور اولی که ترامپ به ریاست جمهوری رسید در موفق‌ترین ترور خود به نفع صهیونیسم جهانی و غرب دو بازوی قدرتمند محور مقاومت یعنی حاج قاسم و ابومهدی را ترور کرد. با این کار و پاسخ نه چندان در خوری که از ما و مقاومت عراق دریافت کرد نتانیاهو راغب شد که این کار را تکرار کرد. او با اقدام به ترور علیه شهید سد رضی، حمله به سفارت ایران، ترور هنیه، ترور سد حسن و از میان برداشتن یحیی سنوار بخت خود را آزمود و همانطور که ترامپ پاسخ قاطعی دریافت نکرد او نیز پاسخی قاطع دریافت نکرد و هزینه بسیار اندکی که داد او را کاملا مجاب کرد که این رویه را ادامه بدهد. به گویشی خط قرمزهایی که رسم شده بود را به طور کامل پاک شده دید.

از زمان ترور حاج قاسم و ابومهدی، بشار نظاره‌گر این تحولات بود. به نحوی که در طول جنگ غزه حتی یک گلوله از سمت ارتش بعث سوریه به سمت اسرائیل شلیک نشد و اگر کمی به عقب برگردیم در طول تمام دوران تجاوزات و حملات هوایی اسرائیل به سوریه، ارتش سوریه هیچ واکنشی نشان نداد. دقت کنید که ایران و روسیه نمیتوانستند به جای ارتش سوریه بجنگند و خود دولت اسد از بس ترسیده و خسته بود که حتی مجوز حمله متقابل از سوریه به اسرائیل به ایران و محور مقاومت نمی‌داد.

این موضوع نشان می‌داد که بشار و ارتش خسته و ضعیف شده‌اش کاملا قافیه را باخته‌اند. نه اینکه بشار اسد نخواهد، نه او این توان را نداشت و در خود نمی‌دید که با دشمن و متجاوز به سرزمینش سر شاخ شود. او در چند تلاش کور و ساده لوحانه با سران عرب منطقه هم ارتباط برقرار کرد و حتی توانست مجدد به اتحادیه عرب برگردد، او حتی پا را از این هم فراتر گذاشت و در نشست شورای همکاری خلیج فارس بیانیه امارات علیه ایران را هم امضاء کرد...

اگر بخواهم این موضوعات را بیشتر بررسی کنم باید اتفاقاتی را مرور کنم که همه شما کمابیش در جریان آن هستید. اما در آخر...

چند روز قبل از فرار اسد و خانواده‌اش به روسیه او از سوی اسرائیل تهدید به ترور شد و حتی یک عملیات موشکی علیه سوریه در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری او به وقوع پیوست. اینجا بود که آخرین امید بشار اسد از بین رفت، او نه ارتشی در خور سرشاخ شدن با اسرائیل برای خود متصور بود نه اعتماد به حمایت ایران که در برابر ترور فرماندهان خود واکنش قاطعی نشان داده باشد و نه حتی واکنشی از سوی کشورهای دوباره دوست شده عربی...

من معتقدم که بشار اسد و مشاورانش تمام اینها را کنار هم قرار دادند و در نهایت نتیجه گرفته شده که بهتر است اسد جان خود و خانواده‌اش را حفظ کند و یا شاید این بهانه را برای خود موجه کند که در ریختن خون بیشتر از هموطنانش نقشی نداشته نباشد. از نظر من بشار اسد با رسیدن به این نقطه تصمیم می‌گیرد که سوریه را ترک کند.

خاک راه مردم ایران #یاور_م
@armyir

👍166✍53👏33❤13🔥13

www.group-telegram.com/jp/armyir.com/70664

23.2K viewsedited  Mar 19 at 17:43

▪️پاسخ به یک ...

بسیار از سوی دوستان عزیزی که دلسوز کشور هستند و منافع ملی و اقتدار نظامی کشور برایشان مهم است می‌شنویم که "پوتین بشار را فروخت و به ایران خیانت کرد"

من چنین فکر نمی‌کنم و شاید اگر شما هم به همراه من مروری بر تحولات منطقه داشته باشید بهتر بتوانید موضوع را درک کنید.

دور اولی که ترامپ به ریاست جمهوری رسید در موفق‌ترین ترور خود به نفع صهیونیسم جهانی و غرب دو بازوی قدرتمند محور مقاومت یعنی حاج قاسم و ابومهدی را ترور کرد. با این کار و پاسخ نه چندان در خوری که از ما و مقاومت عراق دریافت کرد نتانیاهو راغب شد که این کار را تکرار کرد. او با اقدام به ترور علیه شهید سد رضی، حمله به سفارت ایران، ترور هنیه، ترور سد حسن و از میان برداشتن یحیی سنوار بخت خود را آزمود و همانطور که ترامپ پاسخ قاطعی دریافت نکرد او نیز پاسخی قاطع دریافت نکرد و هزینه بسیار اندکی که داد او را کاملا مجاب کرد که این رویه را ادامه بدهد. به گویشی خط قرمزهایی که رسم شده بود را به طور کامل پاک شده دید.

از زمان ترور حاج قاسم و ابومهدی، بشار نظاره‌گر این تحولات بود. به نحوی که در طول جنگ غزه حتی یک گلوله از سمت ارتش بعث سوریه به سمت اسرائیل شلیک نشد و اگر کمی به عقب برگردیم در طول تمام دوران تجاوزات و حملات هوایی اسرائیل به سوریه، ارتش سوریه هیچ واکنشی نشان نداد. دقت کنید که ایران و روسیه نمیتوانستند به جای ارتش سوریه بجنگند و خود دولت اسد از بس ترسیده و خسته بود که حتی مجوز حمله متقابل از سوریه به اسرائیل به ایران و محور مقاومت نمی‌داد.

این موضوع نشان می‌داد که بشار و ارتش خسته و ضعیف شده‌اش کاملا قافیه را باخته‌اند. نه اینکه بشار اسد نخواهد، نه او این توان را نداشت و در خود نمی‌دید که با دشمن و متجاوز به سرزمینش سر شاخ شود. او در چند تلاش کور و ساده لوحانه با سران عرب منطقه هم ارتباط برقرار کرد و حتی توانست مجدد به اتحادیه عرب برگردد، او حتی پا را از این هم فراتر گذاشت و در نشست شورای همکاری خلیج فارس بیانیه امارات علیه ایران را هم امضاء کرد...

اگر بخواهم این موضوعات را بیشتر بررسی کنم باید اتفاقاتی را مرور کنم که همه شما کمابیش در جریان آن هستید. اما در آخر...

چند روز قبل از فرار اسد و خانواده‌اش به روسیه او از سوی اسرائیل تهدید به ترور شد و حتی یک عملیات موشکی علیه سوریه در نزدیکی کاخ ریاست جمهوری او به وقوع پیوست. اینجا بود که آخرین امید بشار اسد از بین رفت، او نه ارتشی در خور سرشاخ شدن با اسرائیل برای خود متصور بود نه اعتماد به حمایت ایران که در برابر ترور فرماندهان خود واکنش قاطعی نشان داده باشد و نه حتی واکنشی از سوی کشورهای دوباره دوست شده عربی...

من معتقدم که بشار اسد و مشاورانش تمام اینها را کنار هم قرار دادند و در نهایت نتیجه گرفته شده که بهتر است اسد جان خود و خانواده‌اش را حفظ کند و یا شاید این بهانه را برای خود موجه کند که در ریختن خون بیشتر از هموطنانش نقشی نداشته نباشد. از نظر من بشار اسد با رسیدن به این نقطه تصمیم می‌گیرد که سوریه را ترک کند.

خاک راه مردم ایران #یاور_م
@armyir

BY دانشنامه دفاعی