فرائـد | Pearls

Forwarded from راه حقیقت|99

✅حقوق بشر چوپان دروغ گو

ادعای جهانی‌بودن حقوق بشر و مفهوم امر کلی (Universality): حقوق بشر مدعی‌ست که جهانی، غیرقابل سلب، و ذاتی انسان‌ها است. این ادعا به زبان هگل یعنی انتزاعی‌ترین شکل امر کلی. اما هگل هشدار می‌دهد که کلیِ صرفاً انتزاعی، تهی و بی‌معناست. آن‌چه کلی می‌نامیم، تا زمانی که در عین حال واقعی و خاص نشود، صرفاً شعاری پوچ و باطل است. در واقع، اگر حقوق بشر جهانی و فراگیر و فرا مکان و زمان است و برای تمام انسان های فارغ از رنگ و نژاد و دین و فرهنگ مطرح است، باید در واقعیت تاریخی و انضمام پدیداری نیز به همه انسان‌ها تسری یابد، نه فقط در متون حقوقی یا اعلامیه‌ها؛ اما راستی در غزه چه می‌بینیم؟ آیا چنین است؟ آیا ادعای حقوق بشر متلازم با خودنفی نیست؟
🟩در غزه، زنان و کودکان بمباران می‌شوند، آب و دارو از مردم سلب می‌شود، و جهان سکوت کرده است. ما در اینجا ما با یک امر خاص مواجهیم که با امر کلی (حقوق بشر جهانی) در تضاد است. دیالکتیک هگلی به ما می‌گوید:اگر امر کلی در امر خاص نفی شود، خود آن کلی باطل است: یعنی اگر حقوق بشر نتواند در برابر واقعیت خاصِ غزه تحقق یابد، پس دیگر حقوق بشر نیست، بلکه ایدئولوژی‌ای‌ست باطل و نادرست که خود را به دروغ در لباس جهان‌شمولی و داعی دفاعیت پوشانده.
🟥نفیِ خودنفی و دروغ بودن حقوق بشر
در غزه، نه تنها حقوق بشر اجرا نمی‌شود، بلکه نقض سیستماتیک آن توسط مدعیان خودش رخ می‌دهد. این نه فقط غیاب و به قول هایدگر: ناآشکارگی حقوق بشر است، بلکه به تعبیر هگل: نفیِ خودِ حقوق بشر به‌دست خودش است. و این همان مرحله‌ای‌ست که ایدئولوژی به جای حقیقت می‌نشیند.
ایده‌ای که خود را جهانی می‌نمایاند؛ اما در تحقق خاص خود ناتوان است، دروغی بیش نیست که در جهان مدرن در فحوای رسالت باطل حقوق بشر نمایان می‌گردد.
🟥آگاهی و وجدان جهانی: حق برای چه کسی؟ و چه چیزی؟: در دستگاه هگل، خودآگاهی انسانی وقتی معنا دارد که دیگری نیز به رسمیت شناخته شود. اما آیا جهان غرب، #غزه را به رسمیت می‌شناسد؟ آیا کودکان فلسطینی را به عنوان سوژه‌ی حقوق بشر تلقی می‌کند؟ آیا آن ها دارای حق زیستن و داشتن زندگی انسانی هستند؟ آیا حقوق طبیعی و اکتسابی برای آنها موجودیت دارد؟ بر این اساس اگر دیگری سرکوب شود، ما نه با آزادی، بلکه با استعمار در لباس اخلاق و ادعای آزادی مواجه‌ایم. حقوق بشر اگر بخواهد صادق باشد، باید در تاریخ، واقعیت، و سوژگیِ انسان‌ها تحقق یابد. اما آن‌چه می‌بینیم، صرفاً صورت‌بندی انتزاعی و سلطه‌گر حقوق بشر غربی‌ست که از جهان سوم، از غزه، و نیز از آفریقا، از کودکان گرسنه، فقط به‌مثابه دیگریِ بی‌صدا استفاده می‌کند. پس حقوق بشر، چنان‌که ادعا می‌شود، جهانی نیست؛ بلکه ابزار ایدئولوژیکِ سلطه‌ است، و نقض آن در غزه، گواهی تاریخی‌ست بر دروغِ بزرگِ مدرنیته و البته‌ پسا ساختارگرایی و پسامدرنتیه. تف به روتون مدعیان کثافت. تف


محمد فرهادی: پژوهشگر حوزهٔ دین و فلسفه


@rahe_haqiqat

💯2

www.group-telegram.com/kr/NousPearls.com/1233

329 viewsApr 5 at 16:00

✅حقوق بشر چوپان دروغ گو

ادعای جهانی‌بودن حقوق بشر و مفهوم امر کلی (Universality): حقوق بشر مدعی‌ست که جهانی، غیرقابل سلب، و ذاتی انسان‌ها است. این ادعا به زبان هگل یعنی انتزاعی‌ترین شکل امر کلی. اما هگل هشدار می‌دهد که کلیِ صرفاً انتزاعی، تهی و بی‌معناست. آن‌چه کلی می‌نامیم، تا زمانی که در عین حال واقعی و خاص نشود، صرفاً شعاری پوچ و باطل است. در واقع، اگر حقوق بشر جهانی و فراگیر و فرا مکان و زمان است و برای تمام انسان های فارغ از رنگ و نژاد و دین و فرهنگ مطرح است، باید در واقعیت تاریخی و انضمام پدیداری نیز به همه انسان‌ها تسری یابد، نه فقط در متون حقوقی یا اعلامیه‌ها؛ اما راستی در غزه چه می‌بینیم؟ آیا چنین است؟ آیا ادعای حقوق بشر متلازم با خودنفی نیست؟
🟩در غزه، زنان و کودکان بمباران می‌شوند، آب و دارو از مردم سلب می‌شود، و جهان سکوت کرده است. ما در اینجا ما با یک امر خاص مواجهیم که با امر کلی (حقوق بشر جهانی) در تضاد است. دیالکتیک هگلی به ما می‌گوید:اگر امر کلی در امر خاص نفی شود، خود آن کلی باطل است: یعنی اگر حقوق بشر نتواند در برابر واقعیت خاصِ غزه تحقق یابد، پس دیگر حقوق بشر نیست، بلکه ایدئولوژی‌ای‌ست باطل و نادرست که خود را به دروغ در لباس جهان‌شمولی و داعی دفاعیت پوشانده.
🟥نفیِ خودنفی و دروغ بودن حقوق بشر
در غزه، نه تنها حقوق بشر اجرا نمی‌شود، بلکه نقض سیستماتیک آن توسط مدعیان خودش رخ می‌دهد. این نه فقط غیاب و به قول هایدگر: ناآشکارگی حقوق بشر است، بلکه به تعبیر هگل: نفیِ خودِ حقوق بشر به‌دست خودش است. و این همان مرحله‌ای‌ست که ایدئولوژی به جای حقیقت می‌نشیند.
ایده‌ای که خود را جهانی می‌نمایاند؛ اما در تحقق خاص خود ناتوان است، دروغی بیش نیست که در جهان مدرن در فحوای رسالت باطل حقوق بشر نمایان می‌گردد.
🟥آگاهی و وجدان جهانی: حق برای چه کسی؟ و چه چیزی؟: در دستگاه هگل، خودآگاهی انسانی وقتی معنا دارد که دیگری نیز به رسمیت شناخته شود. اما آیا جهان غرب، #غزه را به رسمیت می‌شناسد؟ آیا کودکان فلسطینی را به عنوان سوژه‌ی حقوق بشر تلقی می‌کند؟ آیا آن ها دارای حق زیستن و داشتن زندگی انسانی هستند؟ آیا حقوق طبیعی و اکتسابی برای آنها موجودیت دارد؟ بر این اساس اگر دیگری سرکوب شود، ما نه با آزادی، بلکه با استعمار در لباس اخلاق و ادعای آزادی مواجه‌ایم. حقوق بشر اگر بخواهد صادق باشد، باید در تاریخ، واقعیت، و سوژگیِ انسان‌ها تحقق یابد. اما آن‌چه می‌بینیم، صرفاً صورت‌بندی انتزاعی و سلطه‌گر حقوق بشر غربی‌ست که از جهان سوم، از غزه، و نیز از آفریقا، از کودکان گرسنه، فقط به‌مثابه دیگریِ بی‌صدا استفاده می‌کند. پس حقوق بشر، چنان‌که ادعا می‌شود، جهانی نیست؛ بلکه ابزار ایدئولوژیکِ سلطه‌ است، و نقض آن در غزه، گواهی تاریخی‌ست بر دروغِ بزرگِ مدرنیته و البته‌ پسا ساختارگرایی و پسامدرنتیه. تف به روتون مدعیان کثافت. تف


محمد فرهادی: پژوهشگر حوزهٔ دین و فلسفه


@rahe_haqiqat

BY فرائـد | Pearls