group-telegram.com/mhrezaa2/202218
Last Update:
در پی جنگ ۷ اکتبر و در آستانه تدوین بودجه‌ی سال ۲۰۲۶، «عرررررتش» دوباره برای توسعه‌ی قدرت خود و افزایش میزان تسلیحات، در برابر وزارت دارایی که با این افزایش مخالفت می‌کند، وارد جدال شده است. یک مقام بلندپایه‌ی امنیتی گفت: «وزارت دارایی می‌داند که ما نمی‌توانیم به‌طور علنی درباره‌ی نیازهایمان حرف بزنیم تا دشمنان از کمبودها مطلع نشوند – و از همین موضوع برای اجرای کمپینی علیه ما سوءاستفاده می‌کند.»
جبهه‌ی بودجه
یکی از درس‌های اصلی جنگی که از ۷ اکتبر با حماس در غزه آغاز شد و اکنون بیش از دو سال در هشت جبهه ادامه دارد، این است که باید نیروی نظامی به‌صورت گسترده بازسازی شود — نه‌فقط در اندازه‌ی عررررتش، بلکه در میزان ذخایر تسلیحاتی نیز.
«عرررررتش» طبق ارزیابی‌های مورد تأیید دولت، خود را برای جنگی یک‌ماهه آماده کرده بود، با امکان تمدید دو هفته‌ای. این برنامه‌ریزی فقط دو جبهه را در نظر گرفته بود: حزب‌الله در شمال به‌عنوان جبهه‌ی اصلی و حماس در جنوب به‌عنوان فرعی. بر همین اساس، سطح ذخایر عرررتش بسیار پایین بود.
در عمل، «عرررررتش» مجبور شد از حدود ۹۰۰ هواپیمای ترابری و ۱۵۰ کشتی تدارکاتی (بیشتر از آمریکا) کمک بگیرد تا تجهیزات و تدارکات تأمین شود، اما این هم کافی نبود؛ چون انواع بسیاری از مهمات و پلتفرم‌های ساخت داخل کمبود داشت.
این شکست تنها ناشی از ارزیابی اشتباه عررررتش و دکترین «عررررتش کوچک و هوشمند» نبود، بلکه نتیجه‌ی سال‌ها کاهش پیوسته‌ی بودجه‌ی نطامی نسبت به تولید ناخالص ملی و کمپین‌های رسانه‌ای بی‌مسئولیت وزارت دارایی نیز بود.
اکنون دوباره مقام‌های امنیتی هشدار می‌دهند که اسقاطیل با همان وضعیت روبه‌روست: وزارت دارایی با انتقال بودجه‌های لازم برای بازسازی قدرت عرررتش مخالفت می‌کند. مشکل این است که فرماندهان نمی‌توانند علناً کمبودها را شرح دهند تا دشمنان از شکاف‌ها و برنامه‌های تجهیزاتی آینده باخبر نشوند.
در سال ۲۰۲۶، تعهدات قطعی به ارزش ۱۰۰ میلیارد شِکِل (حدود ۲۶ میلیارد دلار) بابت قراردادهای گذشته وجود دارد که باید پرداخت شوند. این رقم شامل هزینه‌ی آماده‌باش جبهه‌ها و نگهداشت نیروهای ذخیره نیست. فقط نگهداشت ۵۰ هزار نیروی ذخیره در سال آینده حدود ۲۰ میلیارد شِکِل (۵.۲ میلیارد دلار) هزینه دارد.
به‌گفته‌ی همان مقام امنیتی: «بودجه‌ی کنونی فقط برای بازگرداندن آمادگی و پر کردن انبارهاست، نه برای تقویت واقعی. وزارت دارایی می‌داند ما نمی‌توانیم بگوییم دقیقاً چه کم داریم و چگونه آماده می‌شویم — و از این سکوت برای تبلیغات علیه ما استفاده می‌کند.»
پاسخ وزارت دارایی
وزارت دارایی این انتقاد را رد کرد و اعلام کرد: «بودجه باید بازتاب‌دهنده‌ی مسئولیت و انضباط مالی باشد تا دولت بتواند خدمات عمومی باکیفیت ارائه دهد، رشد اقتصادی را تقویت کند و همزمان بار مالیاتی را کاهش دهد.»
وزیر دارایی، گفت هدف او «خروج مسئولانه از یک جنگ طولانی‌مدت» است همراه با کنترل کسری بودجه و کاهش نسبت بدهی به تولید ناخالص. او خواهان کاهش مالیات‌ها و توقف افزایش پایه‌های مالیاتی است، حتی اگر سه میلیارد شِکِل (حدود ۸۰۰ میلیون دلار) از درآمد دولت کم شود، چون به گفته‌ی او این کار «به کسب‌وکارها کمک کرده و رشد را تسریع می‌کند».
به برآورد وزارت دارایی، عررررتش خواهان بودجه‌ای حدود ۱۵۰ میلیارد شِکِل است، اما احتمالاً بودجه‌ی نهایی بین ۱۱۰ تا ۱۲۰ میلیارد شِکِل تعیین خواهد شد — بسیار بالاتر از بودجه‌ی پیش از جنگ (۸۰ میلیارد شِکِل)، ولی کمتر از دو سال اخیر (۱۶۳ میلیارد شِکِل). کارشناسان اقتصادی هشدار می‌دهند اگر توافقی درباره‌ی بودجه یا قانون سربازگیری حاصل نشود، اسقاطیل ممکن است وارد بحران سیاسی تازه‌ای شود که به نبودِ بودجه‌ی تصویب‌شده برای ۲۰۲۶ و حتی انحلال کنست در بهار آینده بیانجامد.
«افزایش نفوذ ترکیه در صحنه‌ی سوریه و دشمنی فزاینده‌ی دولت اردوغان با اسقاطیل، می‌تواند چالشی تازه ایجاد کند. احتمال دارد اسقاطیل در برابر تهدیدی جدید از جانب نیروهای سنی تندرو در سوریه قرار گیرد که موجودیت آن را به رسمیت نمی‌شناسند.»
کمیسیون عمومی به ریاست پروفسور یعقوب نِگِل پیشنهاد کرده است که مرز شرقی با اردن — که اکنون پر از شکاف‌های امنیتی است — باید تقویت شود. ساخت دیوار حفاظتی در آنجا حدود ۵ میلیارد شِکِل هزینه دارد، اما بی‌ثباتی در اردن می‌تواند تهدیدی راهبردی برای اسقاطیل باشد.
یکی از اعضای ارشد این کمیسیون گفت: «صلحی در کار نیست؛ ایران زخمی اما در حال بازسازی سریع است؛ آتش‌بس غزه شکننده است؛ در لبنان حملات روزانه ادامه دارد؛ ترکیه می‌خواهد بر سوریه مسلط شود؛ مرز شرقی باز است و کرانه‌ی باختری در حال جوشش.»
BY أخٌ‌في‌الله
Share with your friend now:
group-telegram.com/mhrezaa2/202218