احسان شريعتی Ehsan Shariati

🔷🔸 «روشنگریِ تیره»،
فاجعه‌ی فلسطین، فراخوان به اندیشیدن به چیست؟

🖋احسان شریعتی

🔹فلسطین نام کشور و ملتی است در منطقه‌ی خاورمیانه‌ی ما که امروز در برابر چشمان بهت‌زده‌ی جهانیان سلاخی می‌شود و معرض و معبرِ تخریب سراسری و کشتار جمعی است.
حیرت‌آورتر از قساوتِ روزانه‌ای که عادی جلوه داده می‌شود این که برخی از روشنفکران برجسته‌ی مغرب (و مشرق)، در برابر «نسل‌کشی» و «جنایت‌‌-سازمان‌یافته‌ی-جنگی علیه بشریت» سکوت پیشه کرده‌اند (صفاتی که دیگر نه تعابیر ادبی یا اتهام‌های سیاسی رایج، ‌که اصطلاحات حقوقی‌ای اند که بر اساسِ آن مجرمان به دادگاه‌های بین‌المللی جلب شده‌اند).

🔸 سکوت اما «سرشار از ناگفته‌ها»ست:
"خود" را بشر(و سرور) نامیدن، و "دیگری" را بربر(پست‌تر) پنداشتن، همان خودمداری نژادپرستانه یا خودمحوریِ راسیستی است، واگرچه «نژاد» نه به‌معنایِ بیولوژیکی مفهوم، بل‌که گاه در عالی‌ترین شکل زبانی، فرهنگی، تمدنی و دینیِ کلمه، بروز و ظهور می‌کند.
برای نمونه، مفهومِ «برگزیدگی»(am nivḥar، «قومِ منتخبِ خدا» بودن، در فرهنگ یهود، از فعلbaḥar «انتخاب کردن»)، که در تفسیر انحرافی از آن به خودبرترپنداری مذهبی-قومی می‌انجامد و در روایت مُدرن و سکولاریزه‌ی آن به هیئتِ «ایدئولوژی‌»های ناسیونالیستی و یا شبه-دینیِ جدید درمی‌آید و در انواع فاشیسم و ناسیونال-سوسیالیسم و صهیونیسم و بنیادگرایی‌های مذهبی جدید جلوه می‌کند.
در یک کلام، دیگری را نه برابرِ خود، بل‌که "بربر" (وحشی) پنداشتن (و تنها خود را انسانِ کامل انگاشتن)، رویکردی که به‌تعبیر کلود لوی-اشتراوس، بنیان‌گذارِ انسان‌شناسیِ علمی مُدرن، همین نگرش «عینِ توحش است»‍‍!
بومیان آمریکا اگر قتل‌عام می‌شدند، سیاه‌پوستانِ آفریقا که کشتی پس از کشتی به بردگی بُرده و کشته می‌شدند، الجزایری‌ها و ملت‌های مغرب و شمال افریقا اگر "بومی"(یا "مسلمان") نامیده و "مستعمره" می شدند، و اینک، فلسطینیان و اعرابی که از خانه‌ها و سرزمین‌های خویش رانده می‌شوند، این‌ها همه نه «انسان»، ‌که به‌تعبیر وزیر دفاعِ سابق اسرائیل، «انسان‌نماهای حیوان‌صفت» بوده و هستند و خواهند بود.
برای شکستن این سکوت و آشکارسازی این «دوسودایی»(آمبی‌ولانس) و مواضعِ «یک بام و دوهوایی» در دفاع از حقوق بشر و حقوق خلق‌ها، صلح پایدار و همبستگیِ‌ معنوی بین‌ ملت‌ها، امروزه بازبینیِ سراپای سنتِ اندیشه‌ی سیاسی و ریشه‌های الاهیاتی-متافیزیکی این رویکردِ "انسان‌شناختی" ضرورتی تازه می‌یابد، رفتاری که در مخیله‌ی هیچ حیوانی نگنجیده است، زیرا که:
"هیچ حیوانی به حیوانی نمی‌دارد روا،
آنچه این نامردمان با جانِ انسان می‌کنند!"

🔹 و نیز از این‌رو که «پس از غزه» دیگر نمی‌توان همچون گذشته «شعر»سرود، شعار سرداد و دستخوشِ «توحش» نگشت!

***

#فلسطین
#نسل_کشی
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

Telegram

احسان شريعتی Ehsan Shariati

كانال رسمي احسان شريعتی

www.group-telegram.com/ms/Dr_ehsanshariati.com/2623

3.33K viewsedited  May 31 at 20:08

🔷🔸 «روشنگریِ تیره»،
فاجعه‌ی فلسطین، فراخوان به اندیشیدن به چیست؟

🖋احسان شریعتی

🔹فلسطین نام کشور و ملتی است در منطقه‌ی خاورمیانه‌ی ما که امروز در برابر چشمان بهت‌زده‌ی جهانیان سلاخی می‌شود و معرض و معبرِ تخریب سراسری و کشتار جمعی است.
حیرت‌آورتر از قساوتِ روزانه‌ای که عادی جلوه داده می‌شود این که برخی از روشنفکران برجسته‌ی مغرب (و مشرق)، در برابر «نسل‌کشی» و «جنایت‌‌-سازمان‌یافته‌ی-جنگی علیه بشریت» سکوت پیشه کرده‌اند (صفاتی که دیگر نه تعابیر ادبی یا اتهام‌های سیاسی رایج، ‌که اصطلاحات حقوقی‌ای اند که بر اساسِ آن مجرمان به دادگاه‌های بین‌المللی جلب شده‌اند).

🔸 سکوت اما «سرشار از ناگفته‌ها»ست:
"خود" را بشر(و سرور) نامیدن، و "دیگری" را بربر(پست‌تر) پنداشتن، همان خودمداری نژادپرستانه یا خودمحوریِ راسیستی است، واگرچه «نژاد» نه به‌معنایِ بیولوژیکی مفهوم، بل‌که گاه در عالی‌ترین شکل زبانی، فرهنگی، تمدنی و دینیِ کلمه، بروز و ظهور می‌کند.
برای نمونه، مفهومِ «برگزیدگی»(am nivḥar، «قومِ منتخبِ خدا» بودن، در فرهنگ یهود، از فعلbaḥar «انتخاب کردن»)، که در تفسیر انحرافی از آن به خودبرترپنداری مذهبی-قومی می‌انجامد و در روایت مُدرن و سکولاریزه‌ی آن به هیئتِ «ایدئولوژی‌»های ناسیونالیستی و یا شبه-دینیِ جدید درمی‌آید و در انواع فاشیسم و ناسیونال-سوسیالیسم و صهیونیسم و بنیادگرایی‌های مذهبی جدید جلوه می‌کند.
در یک کلام، دیگری را نه برابرِ خود، بل‌که "بربر" (وحشی) پنداشتن (و تنها خود را انسانِ کامل انگاشتن)، رویکردی که به‌تعبیر کلود لوی-اشتراوس، بنیان‌گذارِ انسان‌شناسیِ علمی مُدرن، همین نگرش «عینِ توحش است»‍‍!
بومیان آمریکا اگر قتل‌عام می‌شدند، سیاه‌پوستانِ آفریقا که کشتی پس از کشتی به بردگی بُرده و کشته می‌شدند، الجزایری‌ها و ملت‌های مغرب و شمال افریقا اگر "بومی"(یا "مسلمان") نامیده و "مستعمره" می شدند، و اینک، فلسطینیان و اعرابی که از خانه‌ها و سرزمین‌های خویش رانده می‌شوند، این‌ها همه نه «انسان»، ‌که به‌تعبیر وزیر دفاعِ سابق اسرائیل، «انسان‌نماهای حیوان‌صفت» بوده و هستند و خواهند بود.
برای شکستن این سکوت و آشکارسازی این «دوسودایی»(آمبی‌ولانس) و مواضعِ «یک بام و دوهوایی» در دفاع از حقوق بشر و حقوق خلق‌ها، صلح پایدار و همبستگیِ‌ معنوی بین‌ ملت‌ها، امروزه بازبینیِ سراپای سنتِ اندیشه‌ی سیاسی و ریشه‌های الاهیاتی-متافیزیکی این رویکردِ "انسان‌شناختی" ضرورتی تازه می‌یابد، رفتاری که در مخیله‌ی هیچ حیوانی نگنجیده است، زیرا که:
"هیچ حیوانی به حیوانی نمی‌دارد روا،
آنچه این نامردمان با جانِ انسان می‌کنند!"

🔹 و نیز از این‌رو که «پس از غزه» دیگر نمی‌توان همچون گذشته «شعر»سرود، شعار سرداد و دستخوشِ «توحش» نگشت!

***

#فلسطین
#نسل_کشی
#احسان_شریعتی

✅ @Dr_ehsanshariati

BY احسان شريعتی Ehsan Shariati