group-telegram.com/paad_ir/141
Last Update:
🔻بخش پنجم | دانشگاه تهی از حقیقت
گزیدههایی از سخنرانی محمدهادی محمودی، مدیرگروه انقلاب اسلامی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی درباره مارتین هایدگر
🔹هایدگر یک فیلسوف آلمانی و به تاریخ خودش بهشدت وابسته است. هایدگر متفکری است که در دوره بین دو جنگ کارش را شروع میکند. جنگ جهانی اول تاثیر عمیقی در اندیشه آلمانیها گذاشت. مهمترین تاثیر که مربوط به بحث ماست این است که مقصر جنگ جهانی اول، علم دانسته شد. اینکه ما توانستیم در عرض چهار سال نزدیک به 20 میلیون نفر را در اروپا بکشیم، اتفاقی است که علم ممکن کرد. اینکه علم سازنده زندگی نیست، بلکه مخرب آن است، به یک انگاره عمومی تبدیل شد.
🔸وقتی علم متهم به ایجاد یک فاجعه عمومی است، اینکه علم چطور چنین کاری کرده، نادیده گرفته شده. ما فکر میکنیم که با تعهدهای اخلاقی و مراقبت میتوانیم جلوی وقوع فاجعه را بگیریم اما هایدگر احساس میکند که اینها نادیدهگرفتن اصل مسئله است و درباره اینکه علم چیست و فلسفه چطور علم بوده و هنوز هست، در آثار خودش بحث میکند. یک رگه پرتکرار در آثار هایدگر، بحث درباره علم است.
🔹اما هایدگر درباره دانشگاه چه میگوید؟ او میگوید من که رئیس دانشگاه شدم به این دلیل بود که اولا فکر میکردم در این جنبش استعدادی هست و یک نیروی ملی یا خیزش خودجوش ملی اینجا هست که ما باید از آن استفاده کنیم. خیال باطل! و دوم اینکه فکر میکردم چیزهایی احتمالا در این جنبش و سیل خروشان از بین خواهد رفت. گفتم من بایستم و بعضی از این چیزها را نگه دارم. به همین دلیل ریاست دانشگاه را قبول کردم. من فکر میکردم مهمترین مسئله دانشگاه آلمانی این است که دانشگاه صرفنظر از صورتبندی تکنیکی که در آن زمان وجود داشت، وحدت داشته باشد.
🔸دانشگاه یک سازمان بوروکراتیک برای به هم رسیدن علوم مختلف نیست، بلکه دانشگاه یک نهاد است که معطوف به علم و با توجه به علم بهعنوان یک مفهوم واحد تاسیس شده و این علوم از آن مفهوم آب میخورند. من میخواستم علم را دوباره پیش بکشم و میدانستم که دو گروه در برابر ایده من مقاومت میکنند؛ یک گروه کسانی که قائل به علم تخصصی هستند وگروه دوم کسانی هستند که به قدرت رسیدهاند و ایدهشان ایده علم سیاسی است. کلمه سیاسی را برای اینکه خوب فهم و هضم کنیم، با آنچه که امروز به آن سیاسی میگوییم، یکی ندانید. آنجا کلمه سیاسی چیزی است که امروز به آن «کاربردی» میگوییم، یعنی علوم باید کاربرد داشته باشند. طبق آنچه هایدگر میگوید علوم باید برای مردم مفید باشد و دردی از مردم دوا کند. هایدگر میگوید این دو گروه حدس میزدم که در برابر من بایستند؛ گروه اول با اتهام التقاط و گروه دوم با اتهام حرفهای انتزاعی، یعنی کلیگویانه که درباره هیچچیزی که در زندگی ما وجود دارد، نیست.
🔹هایدگر میگوید من میخواستم دانشگاه اظهار نظر یا ابراز عقیده کند. در سخنرانی ریاست دانشگاه میگوید ما اهل علم، یعنی اساتید و دانشجویان یک ویژگی یا میل عمومی داریم و آن این است که میخواهیم مستقل باشیم، یعنی میخواهیم دانشگاه خودگردان باشد. میگوید بیایید تامل کنیم بیینیم اگر دانشگاه میخواهد که مستقل و نهاد معیار و تعیینکننده باشد، باید چه درکی از خود داشته باشد؟ باید یک درک قرص و محکم از خودش، کارش و کسانی که در آن هستند، داشته باشد تا بتواند تعیینکننده باشد. استقلال، خوداظهاری و خودادعایی فقط و فقط از طریق توجه به مهمترین مسئله علم ممکن است و آن هم حقیقت است. در روزگار ما حقیقت چیست؟ میگویید حقیقت، ارزشها و منافع و سیاست ماست. حقیقت برای هرکسی یک چیزی است و هر کسی حق دارد حقیقت را تعیین کند.
🔸هایدگر در همین دوره فرایبورگ درباره حقیقت صحبت میکند و میگوید ما میراثبر یک انگاره از حقیقت در یک دوره تاریخی هستیم. آن همان است که ما را دانشگاه آلمانی کرده است. انگاره آلمانی از حقیقت که از نظر هایدگر، همان انگاره مغربزمینی است. میتوانید به آن اروپایی هم بگویید. به همین دلیل در جواب دانشگاه چیست، روی فلسفه یونان کار میکند، چون انگاره حقیقت در تاریخ اروپا از آنجا بیرون زده است.
🔹هایدگر در همان یادداشت ریاست دانشگاه میگوید من خیال واهی، پندارها و تصوراتی داشتم و این اتفاق نخواهد افتاد و علم مسیری را طی میکند که دیگر نمیتواند انگاره حقیقت را یادآوری کند. وقتی که ریاست دانشگاه را پذیرفتم، نمیدانستم شاید این یک تقدیر است و نمیتوان با آن ستیزه کرد. این را نیچه به ما خبر داده بود، وقتی که گفت خدا مرده است! این حرف او یک خبر است که در جهان ما خدا، یعنی نماد همه مسائل معنوی و روحی و خدا بهعنوان نماد حقیقت دیگر نمیتواند وجود داشته باشد.
ℹ️ @Paad_ir
BY | پاد |

Share with your friend now:
group-telegram.com/paad_ir/141