group-telegram.com/Sedanet/5049
Last Update:
❄️ گفتاری دربارۀ دو سال کرونا و همهگیریِ جلسههای علمی برخط
✍️ #علی_سلطانی ، پژوهشگر فلسفه و دین
🧊کرونا در دوران رنجافزای دوسالهی خود بر بسیاری از ابعاد زندگی آدمیان اثرگذار بوده است. این نوشتار بر اثرگذاری کرونا در ممنوعیت جلسات حضوری (علمی) و به تبعش گسترش وبینارها تمرکز کرده است و ضمن ارج نهادنِ فواید و برکات این امکان جدید، دربارهی پیامدها و آسیبهای معرفتی برآمده از این گسترش در قالب تقویت یا تسری سه نقص سخن میگوید.
🧊همهگیری کرونا پیامدهای بسیاری داشت. جهان پیش از آن با جهان پس از آن شبیه نخواهد شد. یکی از آشکارترین صفات کرونا و دورانش، یکی از گزندهترین نتایجش بر روح و روان آدمیان ملول معاصر، رویاروی ایستادن آن در برابر گردهماییهای انسانی بود. از میانهی این گردهماییها، جمعهای علمی، مجلسهای سخنرانی و دورههای تدریس هم در تیررس قرار گرفتند. آن شد که مُدرس و صاحبسخن بیمستمع ماند، مستمع هم بیسخنران.
🧊ماههای آغازین این دوران به گیجیِ همهی ما در ناممکنیِ تشکیل جمعها گذشت. اما بشر همیشه در طول تاریخ نشان داده که همچون جوی روان آب، راه ممکنِ عبور از تنگناها را میجوید یا میسازد. در این دوران نیز اینگونه شد. ناممکنیِ شنیدن و بهرهبری فکری و سخنی به طور مطلق بسته نشد. کرونازدگان پیشتر با برگزاری لایوها و نشستهای مجازی خود را به گردهماییهایی غیرحضوری تاحدودی عادت داده بودند؛ کرونا که شد، آن عادتِ پرورده را پیش کشیدند و به شیوههای متنوع و صورتهای فراوان، جلسه، میزگرد، پَنل، همایش و گرامیداشت مجازی برگزار کردند. نرمنرم سختی و زبری جلساتی که با «صدای من میآد؟» آغاز میشد، کم و کمتر شد و بسیاری بسترها و نرمافزارهای داخلی و بینالمللی کارگزار برگزاری مراسمها شدند و صندلی چیدند و میکروفون نشاندند! خیلی از سخنرانانی که از مشارکت در جلسات مجازی امتناع میکردند، رَدای اِبا را کنار انداختند و به وسط میدان آمدند. از زبری و دشواری به نرمی و سهولت رسیدیم و نرمنرمک شیرینی و آسانیِ تشکیل جلسهای مجازی زیر زبانمان رفت؛ وبینارها شرایط لُجستیکی سخت جلسات حضوری را نمیخواست و ما را به اندک عزم و خُرده پوستری به تشکیل جلسهٔ مجازی وسوسه میکرد...
🌐 مطالعه متن کامل
🌾 @Sedanet
BY وبسایت فرهنگی صدانت

Share with your friend now:
group-telegram.com/Sedanet/5049