میراث‌ باشی

میراث‌ باشی

🔺روی ریل تاریخ در جلفا؛ نقطه صفر مرزی! گزارش:#مریم_اطیابی عکس: #سعید_فتوحی 🔸به گزارش میراث‌باشی؛ کوه‌ها و رودها. به نظرم هیچ نقطه از ایران اینگونه کوه‌ها تشنه سخن گفتن نیستند. هیچ جای ایران کوه‌ها اینگونه اسطوره‌وار پیام نمی‌دهند و رودی که جانِ هستی بخش…

🔸سال بعد در ۱۹۱۴م جنگ جهانی اول آغاز شد و بانک استقراضی این امتیاز را به دولت روسیه تزاری واگذار کرد. که راه‌آهن تبریز به جلفا را به طول ۱۴۹ کیلومتر برای ارتش خود ساخت و در سال (۱۲۹۵ش-۱۹۱۶م) به بهره‌برداری رساند.

🔸از روزنه عمارت‌های کردشت بالای کوه‌ها برج‌هایی سترگ بر نوک قله‌ها استوار است. قلعه «عباس میرزا» با ۶ برج نگهبانی!

🔸وقتی در سال ۱۲۴۳ قمری (۱۸۴۱ میلادی) سپاهیان روس از رود ارس عبور کرده و جلفا، نخجوان، مرند و اصلاندوز را تصرف کرده و به سوی تبریز روانه شدند، قلعه کردشت هم به دست قوای دشمن سقوط کرد.

🔸این قلعه با اینکه در ساحل جنوبی ارس بود مطابق فصل چهارم عهدنامه ترکمنچای به روسیه واگذار شده بود.پس از قرارداد ۲۸ می ۱۸۹۳ (۷ خرداد ۱۲۷۲) ایران و روسیه  روستای فیروزه با دو قطعه زمین به نامهای حصار و قلعه عباس آباد که در تصرف روسیه بود تعویض شد و قلعه به ایران تعلق گرفت.همان عهدنامه ترکمانچایی که بخش دیگری از ایران را جدا کرد و این بار جلفا را هم به دو نیم کرد. نیمه کوچکش داخل ایران و نیمه بزرگش در نخجوان!

🔸می‌گویند عباس میرزا در بخشی از وصیت‌نامه خود از جنگ‌های زیان‌بار با روس‌ها می‌نویسد: «برای ۲۰۰ ‌هزار تومان ۱۰ کرور دادیم و هزار کرور ملک رفت و سالی ۱۰ کرور ضرر و زحمت‌های دیگر دادیم و جان من هم از غصه رفت!»

🔸می‌توان مسیر را تغییر داد و سری هم به‌ آبشار و آسیاب خرابه زد. آبشاری که به دلیل هم‌جواری با آسیاب‌های آبی و قدیمی، به این نام شناخته می‌شود. آبشار  بعد از سرازیر شدن از لابه‌لای گیاهان آبزی و خزه‌ها، به یک رشته جویبار که در ته دره جریان دارد می‌پیوندد و به‌سمت شمال جاری می‌شود.

🔸اینجا هم دیده می‌شود! هر جای جلفا که می‌روی این فقط ارس نیست که همراه ماست. کوه «گئچی قالاسی»هم دوست خوبی است. با آن قله مخروطی شکل که دورتادورش پر از آبگیر و چشمه‌های مختلف است.

🔸اما ارس دست بردار نیست. «هرکسی می‌خواهد، برگردد. من اینجا می‌مانم. می‌خواهم از کشور مقابل اجنبی‌ها دفاع کنم.»، داستان رشادت‌ها، پیروزی‌ها و شکست‌های ارس تمامی ندارد.چه کسی باور می‌کند شهریور ۱۳۲۰ سرجوخه مصیب ملک محمدی همراه با سرباز عبدالله شهریاری، سیدمحمد راثی هاشمی و سرباز دیگری هم قسم می‌شوند و کنار پل ارس می‌مانند تا از خاک میهن در مقابل توپخانه لشکر ۴۷ شوروی که جزئی از نیروهای متفقین بودند، از خاک میهن دفاع کنند. آنها پس از ۴۸ ساعت مقاومت به شهادت می‌رسند.مرزبانانی که وظیفه پاسداری از پل آهنی راه آهن مرز جلفا-نخجوان بر عهده داشتند.

🔸جلفا سرزمین  کلیساها هم هست. کافی است همپای طبیعت قدم در گذرگاهی شگفت انگیز بگذارید و کوچه باغ رازآلود را بپیمایید تا کلیسایی زیبا و وصف نشدنی را با چشمان خود ببینید، کلیسای سن استپانوس با داستان استخوان‌های حضرت یحیی و اجاق دانیال و در ادامه کلیسای چوپان و ننه مریم. کلیساهای ثبت جهانی جلفا! با جلفا می‌توان سوار قطار تاریخ شد و قصه‌های کوه‌ها و رود ارس و مردمانش را شنید!

🔻لینک عکس‌ها🔻:
https://www.group-telegram.com/pl/mirasbashi.com/17721

http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi

👏4

www.group-telegram.com/pl/mirasbashi.com/17717

2.42K viewsedited  Dec 26, 2024 at 05:29

🔸سال بعد در ۱۹۱۴م جنگ جهانی اول آغاز شد و بانک استقراضی این امتیاز را به دولت روسیه تزاری واگذار کرد. که راه‌آهن تبریز به جلفا را به طول ۱۴۹ کیلومتر برای ارتش خود ساخت و در سال (۱۲۹۵ش-۱۹۱۶م) به بهره‌برداری رساند.

🔸از روزنه عمارت‌های کردشت بالای کوه‌ها برج‌هایی سترگ بر نوک قله‌ها استوار است. قلعه «عباس میرزا» با ۶ برج نگهبانی!

🔸وقتی در سال ۱۲۴۳ قمری (۱۸۴۱ میلادی) سپاهیان روس از رود ارس عبور کرده و جلفا، نخجوان، مرند و اصلاندوز را تصرف کرده و به سوی تبریز روانه شدند، قلعه کردشت هم به دست قوای دشمن سقوط کرد.

🔸این قلعه با اینکه در ساحل جنوبی ارس بود مطابق فصل چهارم عهدنامه ترکمنچای به روسیه واگذار شده بود.پس از قرارداد ۲۸ می ۱۸۹۳ (۷ خرداد ۱۲۷۲) ایران و روسیه  روستای فیروزه با دو قطعه زمین به نامهای حصار و قلعه عباس آباد که در تصرف روسیه بود تعویض شد و قلعه به ایران تعلق گرفت.همان عهدنامه ترکمانچایی که بخش دیگری از ایران را جدا کرد و این بار جلفا را هم به دو نیم کرد. نیمه کوچکش داخل ایران و نیمه بزرگش در نخجوان!

🔸می‌گویند عباس میرزا در بخشی از وصیت‌نامه خود از جنگ‌های زیان‌بار با روس‌ها می‌نویسد: «برای ۲۰۰ ‌هزار تومان ۱۰ کرور دادیم و هزار کرور ملک رفت و سالی ۱۰ کرور ضرر و زحمت‌های دیگر دادیم و جان من هم از غصه رفت!»

🔸می‌توان مسیر را تغییر داد و سری هم به‌ آبشار و آسیاب خرابه زد. آبشاری که به دلیل هم‌جواری با آسیاب‌های آبی و قدیمی، به این نام شناخته می‌شود. آبشار  بعد از سرازیر شدن از لابه‌لای گیاهان آبزی و خزه‌ها، به یک رشته جویبار که در ته دره جریان دارد می‌پیوندد و به‌سمت شمال جاری می‌شود.

🔸اینجا هم دیده می‌شود! هر جای جلفا که می‌روی این فقط ارس نیست که همراه ماست. کوه «گئچی قالاسی»هم دوست خوبی است. با آن قله مخروطی شکل که دورتادورش پر از آبگیر و چشمه‌های مختلف است.

🔸اما ارس دست بردار نیست. «هرکسی می‌خواهد، برگردد. من اینجا می‌مانم. می‌خواهم از کشور مقابل اجنبی‌ها دفاع کنم.»، داستان رشادت‌ها، پیروزی‌ها و شکست‌های ارس تمامی ندارد.چه کسی باور می‌کند شهریور ۱۳۲۰ سرجوخه مصیب ملک محمدی همراه با سرباز عبدالله شهریاری، سیدمحمد راثی هاشمی و سرباز دیگری هم قسم می‌شوند و کنار پل ارس می‌مانند تا از خاک میهن در مقابل توپخانه لشکر ۴۷ شوروی که جزئی از نیروهای متفقین بودند، از خاک میهن دفاع کنند. آنها پس از ۴۸ ساعت مقاومت به شهادت می‌رسند.مرزبانانی که وظیفه پاسداری از پل آهنی راه آهن مرز جلفا-نخجوان بر عهده داشتند.

🔸جلفا سرزمین  کلیساها هم هست. کافی است همپای طبیعت قدم در گذرگاهی شگفت انگیز بگذارید و کوچه باغ رازآلود را بپیمایید تا کلیسایی زیبا و وصف نشدنی را با چشمان خود ببینید، کلیسای سن استپانوس با داستان استخوان‌های حضرت یحیی و اجاق دانیال و در ادامه کلیسای چوپان و ننه مریم. کلیساهای ثبت جهانی جلفا! با جلفا می‌توان سوار قطار تاریخ شد و قصه‌های کوه‌ها و رود ارس و مردمانش را شنید!

🔻لینک عکس‌ها🔻:
https://www.group-telegram.com/pl/mirasbashi.com/17721

http://instagram.com/miras_bashi
@mirasbashi

BY میراث‌ باشی