group-telegram.com/usanboyeva/9643
Last Update:
#ота
38-қисм
Жасмина қайнонасининг гапига жавобан ҳеч нарса демади. Сайёра опа ҳам кўзини лўқ қилиб унга қараб тураверди. Келиннинг боши эгик, ўзидан ўтаётганини ўзи билар, ҳозир у учун кийимнинг зиғирча қизиғи йўқ, хаёли шифохонада ётган ота-онасига пиширилиши керак бўлган овқатда эди.
- Нега индамайсиз? Бу кийим ҳам катта сизга... – деди қайнона охири.
- Ҳаммаси катта, хола. Опамга ўлчаб тикилган-ку.
- Ойижон! Мен энди сенга... - Сайёра опанинг ўзи ҳам адашиб кетди. - Э-э-э сизга хола эмасман! Қайнонаман...
- Хўп, ойижон...
- Ҳозир саломга нима кийиб чиқасиз унда? Ходага қоп кийдиргандек олиб чиқаманми, сизни?
- Ҳеч нарса қилмайди, ойи. Ҳамма билади-ку, кийимлар опамники эканлигини, - деди Жасмина юраги ёниб. Охири чидолмай ёрилди. – Ундан кўра... ойи... дадам ва ойим учун шўрва пиширсам майлими?
Сайёра опанинг асаблари таранг тортилди. Бурун тешиклари кенгайиб Жасминага еб қўйгудек қараб, бақира бошлади:
- Мен нима дарддаман, бу нима дардда! Ҳозир уйга казо-казоларнинг хотини келади. Мен кимни олиб чиқаман ёнига? Шуларни ҳам ўйлайсанми? Нега бунақа асаббузарсан? Биринчи кундан миямни чақиб единг-ку!
🦋
Камрон машинасини бошқариб бораркан, ичидан титроқ тура бошлади. Миясига келаётган бир-биридан қўрқинчли фикрларни қувишга уринди. Яхшироқ нарсалар ҳақида ўйлашга тиришди. Йўқ, барибир хаёлига ўлим билан боғлиқ саҳналар, ўйлар келаверди. У ортига ўгирилиб Райҳонага қараб қўйди. У бошини машина ойнасига тираганча хомуш кетарди. Ким билсин, Райҳона ҳам ўзининг қандай жон бериши ҳақида ўйлаётгандир? Осон ўлим топишнинг чорасини қидираётгандир?
- Аслида бу қип-қизил аҳмоқлик, қип-қизил ожизлик! - деди ўзига ўзи Камрон. – Мен ўзимни бу қадар ожиз деб ўйламагандим. Чиндан ҳам ўзини ўлимга маҳкум қилувчилар ўта ожиз, иродасиз инсонлар бўларкан. Севган қизимга битта егулик ва кийим олиб беролмаган нўноқман мен. Агар мен шу муаммоларни тез-тез ҳал қилганимда эди, Райҳона бу қарорга келмасди. Шунда... иккимиз ҳам тирик қолган бўлардик...
Камрон уҳ тортди-ю, бирдан ўзининг хаёлларидан ўзи чўчиб кетди.
- Ҳали ўлмадик-ку, - деди кейин ёқасига секингина туфларкан. – Тавба, ўлим ҳақида ўйлашнинг ўзи даҳшатли. Унинг ўзи билан курашишни тасаввур қилиб ҳам бўлмайди. Биз ўлим билан қанақа олишарканмиз. Ахир ўлиш учун кетяпмиз-ку.
Давоми бор
Дуггий, эринчоқ бўлманг, ёндирмачоқ (лайк) босинг. Бонус бўлиши мумкин!
@usanboyeva
BY Nargiza USANBOYEVA
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/usanboyeva/9643