group-telegram.com/rouyesh_66/33003
Last Update:
حتما مطلع هستید که ایران ساخت ۴ راکتور جدید هسته‌ای در سیریک استان هرمزگان با ظرفیت ۴۸۰۰ مگاوات را کلید زده است، که روس‌ها و ایرانی‌‌ها به طور مشترک در این پروژه سرمایه گذاری میکنند، یک چیزی شبیه مدل خرکیه با این فرق که پروژه شریک ایرانی هم دارد و این یعنی مالکیت راکتور‌ها به طور صد در صدی با ایران نخواهد بود! باید از ریز قرار داد‌ها مطلع بود که طبیعتا رسانه‌ای نمی‌‌شوند. در هر صورت این راکتور‌ها ولو اینکه راکتور‌های آب سبک هستند حجم قابل توجهی پلوتونیوم را تولید خواهند کرد، اما به هر روی سوخت‌های مصرف شده پس از خنک شدن "بسته بندی شده" به روسیه باز گردانده می‌‌شوند. حجم سرمایه گذاری ۲۰ میلیارد دلار تخمین زده می‌‌شود و تا تکمیل تمام واحد‌ها هم ۱۰ سال دست کم کار خواهد داشت، اگر بیشتر کار نداشته باشد. واحد یک آن میتواند ظرف ۳ یا ۴ سال آینده شروع به کار کرده باشد اگر مثل اسب کار کنند و روس‌ها مشکلی ایجاد نکنند. ساخت راکتور‌ها به طور موازی صورت خواهند گرفت. راکتور‌ها از نوع روسی تحت فشار هر کدام ۱۲۰۰ مگاوات برقی توان خواهند داشت و به ۳۵ تن سوخت هسته‌ای زیر ۵ درصد غنی شده نیاز خواهند داشت، به عبارت دیگر برای سوخت راکتور‌ها به طور کامل به روسیه وابسته خواهید بود و این خود یک ضعف راهبردی در ارتباط با روس‌ها ایجاد خواهد کرد، آن هم با توجه به اینکه ایران خود غنی سازی می‌کند و سوخت تولید می‌کند و این البته ریشه در این مساله مهم دارد که بار‌ها نوشته شد، صنعت هسته‌ای ایران آزمایشگاهی است و توان و ظرفیت تولید انبوهی اورانیوم غنی شده ندارد. برای تامین یک نیروگاه نیاز به ۱۹۰۰۰۰ سؤ توان تفکیک در ماشین‌های سانتریفیوژ است، در حالیکه توان فعلی تقریبا ۳۰۰۰۰ سؤ می‌‌باشد. شوربختانه هسته‌ای در ایران تبدیل به یک بازی برای گروکشی های سیاسی شده است و به هیچ وجه به مانند موشکی رشد شدید پیدا نکرده است. امروزه باید ایران در دست کم ۱۰ سایت غنی سازی در مقیاس صنعتی می‌‌کرد! پیشرفت بسیار آهسته را میتوانید به خوبی در سانتریفیوژ‌های IR-9 با توان تفکیک ۵۰ سؤ ببینید. آمریکایی‌ها در مقاله مفصل که FT نوشته تحریم‌های جدید و شدیدی را بر صنعت هسته‌ای روسیه وضع کردند تا از این وابستگی نجات پیدا کنند و روسیه را به مانند جنگ تراشه با چینی‌‌ها تضعیف کنند و خود برای اولین بار پس از سال‌ها در نوامبر ۲۰۲۳ با سانتریفیوژ‌های غول پیکر با ۳۰۰ سؤ، غنی سازی را آغاز کردند!!! در هر صورت این پروژه برای توسعه سواحل ایران کلیدی خواهد بود و نشان از تفکر استراتژیک مسئولین نظام در حوزه تولید برق هسته‌ای دارد، اما تا توان ساخت راکتور و بومی سازی تمام گلوگاه هنوز سال‌ها فاصله است و بدون کمک روسیه این پروژه امکان پذیر نمیبود، که نمونه آن را در راکتور اراک می بینید که پس از تخریب هنوز راه نیفتاده است!
@T_neutrino_pluss
BY ارتش پرهیزگاران
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/rouyesh_66/33003