⭕️ناجی موسیقی

درباره “روح‌الله خالقی”

♦️از روح‌الله خالقی به‌ عنوان ناجی موسیقی ایرانی یاد می‌کنند چراکه با خلق آثاری ماندگار، نقشی موثر در زنده کردن دوباره موسیقی ایران داشت و در بحث‌های نظری، کتاب‌های تاثیرگذاری چون «سرگذشت موسیقی ایران» و «هم‌آهنگی موسیقی» را بر جای گذاشت. ۲۱ آبان سال ۱۳۴۴ درحالی که تنها ۵۹ سال داشت بر اثر سرطان معده در اتریش درگذشت. او در سال ۱۳۰۲ به مدرسه عالی موسیقی رفت و در آنجا تحت نظر علینقی وزیری، آموختن موسیقی و نواختن ویلن را آغاز کرد و در نهایت هم حکم تدریس موسیقی در مدرسه را دریافت کرد. در تابستان سال ۱۳۰۴ چهار کنسرت به رهبری وزیری در مدرسه اجرا شد که خالقی نیز در آنها به ‌عنوان نوازنده حضور داشت.

❇️ روح‌الله خالقی درباره روند وارد شدن به موسیقی در کتاب سرگذشت موسیقی ایران می‌نویسد: «کمانچه را خوب می‌شناختم. دخترعمه‌ای داشتم که شوهرش این ساز را خوب می‌زد. از انگشتانش صدای گرم پخته مطلوبی بیرون می‌آمد و هنگامی که «همایون» می‌زد، مثل این بود که با آهنگ کمانچه‌اش نصیحت می‌داد و این موعظه خوش‌آهنگ در دل‌ها اثری عمیق داشت؛ چه همه سرا پا گوش می‌شدند. من نیز در گوشه اتاق می‌نشستم و خیره به انگشتان میرزا‌رحیم کمانچه‌کش می‌نگریستم. آن ویلن‌زن و این کمانچه‌کش اولین مربیان موسیقی من بوده‌اند». بعدها هم تجربه حضور در وزارت فرهنگ را کسب کرد و در بخش‌هایی چون وزارت کار و تبلیغات، معاونت اداره موسیقی کشور و معاونت هنرستان عالی موسیقی قرار گرفت و در نهایت هم هنرستان موسیقی ملی را تاسیس کرد. به نظر خالقی، پیوند تاریخی و اغراق‌آمیز شعر و موسیقی در جامعه‌ای که به شعر عشق می‌ورزد، نمی‌گذارد موسیقی خالص پرورش پیدا کند. به همین جهت می‌کوشید تا به موسیقی خالص نیز فرصت عرض اندام بدهد. رنگارنگ ۱ و ۲‌، نغمه‌های ماهور، می ناب، آه سحر، بوی جوی مولیان، جام‌جم، شب هجران، حالا چرا، یار رمیده، هستی عاشقان، پیمان‌شکن، وعده وصال، لاله خونین، نغمه نوروزی، بهار عاشق، آتشین لاله، خاموش، امید زندگی، شب جوانی و شب هجران برخی از آثار ماندگار این هنرمند برجسته موسیقی است.

🔺برای خواندن ادامه این مطلب به سایت سازندگی مراجعه کنید
https://saazandegi.ir/ناجی-موسیقی/