نایت‌هاک
اسم. اندیشه‌ای تکرارشونده که گویی تنها در اواخر شب به سرتان می‌زند؛ مثلا کاری عقب‌افتاده، احساس گناهی آزاردهنده، آینده‌ی پیش‌رو. گاهی هفته‌ها این اندیشه را به فراموشی می‌سپارید، اما دیر یا زود حضورش را احساس می‌کنید که بار دیگر بر شانه‌هایتان فرود آمده و بی سر وصدا برای خود لانه می‌سازد. نایت‌هاکس نقاشی پرآوازه‌ای از ادوارد هاپر است که غذاخوری غریب و جدامانده‌ای در گوشه‌ی خیابان را در واپسین ساعات شب به تصویر می‌کشد.

کارم شده ماساژ دادن شکم آقا، انقدر که واسه داروخونه و دامپزشکی و پت شاپ رفتم اومدم خیلی ظلمه بزرگ شد صداش کنن مجید.

دعا کنین زنده بمونه از شیطونی‌هاش عکس بذارم 🥲

یک ماهشه و نمیدونم کدوم خیر ندیده‌ای از مادرش جدا کرده و زیر بارون گشنه مونده بود.


(جوجه تزئینی است)

خیلی وقت پیش یدونه از این پلنرها گرفتم به چهارچوب در هم میچسبه. به در یخچال هم. هر شب قبل اینکه روزم رو تموم کنم الویت فردا رو توش مینویسم و قانونی هم که گذاشتم فقط یک کار باشه، جای خونه‌هاش هم کوچیکه فقط یک کار میشه نوشت. نتیجه اینکه روزم رو با سردرگمی شروع نمیکنم و به اصل‌های هفته میرسم + اخر هفته میبینم تخته خط خطی شده هم دوست دارم.

چه چیزی هست که اگر فردا بهش بپردازم بیشترین رضایت رو برام میاره؟

عکس هم برای پستی هست که توی اصل گرایی نوشته بودم:
saharshaker.com/اصل-گرایی/