group-telegram.com/sirwan_weekly/8704
Create:
Last Update:
Last Update:
🔹عکس‌های تاریخی؛ اسناد گذشته در دام منطق لایک
✍یونس قربانی‌فر-دکتری تاریخ
١. انتشار محتوا در شبکه‌های اجتماعی به قدری سریع و فراوان است که ما با یک سیلاب عظیم محتوا در این شبکه‌ها مواجهیم. بر اساس یک گزارش تنها در اینستاگرام روزانه ٩٥ میلیون پست و ٥٠٠ میلیون ستوری بە اشتراک گذاشته می‌شود. این تنها آمار اینستاگرام است با ٢ میلیارد کاربر فعال. بلاشک هیچ یک از رسانه‌ها و ابزارهای ارتباطی سنتی از چنین قابلیتی برخوردار نیستند، برای همین است که در رقابت برای تولید محتوا بازی را به این رقبای پرقدرت باخته‌اند.
بله! شبکه‌های اجتماعی می‌توانند بستر رسانه‌ها و ابزارهای دیگر توزیع معرفت باشند، اما آنها برای این میزبانی طراحی نشده‌اند؛ آنها هستند برای حضور همگان، همگانی که به سهولت می‌توانند محتوای دلخواه را منتشر کنند و در جذب فالو و لایک از هر رسانه‌ی حرفه‌ای پیشی بگیرند. همگان در این فضا حضور دارند تا در چارچوب منطق سرمایه‌داری در این بازار عکاظ، کالا بفروشند و کالا بخرند و از هیجانات این فضا نیز حظ و بهره ببرند.
٢. شاید تصور کنیم یک فضای دموکراتیزه برای تولید محتوا و خلق معنا ایجاد شده است، اما گونه‌ای اغراق در این تصور نهفته است. چرا که این تصور بر درک درستی از ماهیت شبکه‌های اجتماعی، قدرت دولت‌ها، شرکت‌ها و در کل نهادهای سیاسی و اقتصادی مبتنی نیست. مگر می‌شود دولت‌ها و شرکت‌ها، آن فضای دموکراتیزه‌ی خیالی را رها کنند تا معنا و حقیقت به دور از مداخله‌ی آنها شکل بگیرد؟ آنها همه جا هستند تا شبکه‌های اجتماعی را در چارچوب گفتمان‌های مورد نظر خود نظم دهند و سیستم مراقبت و کنترل را بر کامنت‌ها، لایک‌ها و اشتراک‌گذاری‌ها اعمال کنند. البته این تنها یک تحلیل بدبینانه و به تصویر کشیدن فضای شبکه‌های اجتماعی همچون رمان ١٩٨٤ نیست، بلکه واقعیت و کارکردهای آنها را بیان می‌نماید. نگاه کنید به دروغپردازی‌های جریانات افراطی درباره‌ی کوردها که چگونه و بدون هیچ محدودیتی در فضای شبکه‌های اجتماعی منتشر می‌شود یا نفرت‌پراکنی‌های قومی، نژادی و جنسیتی موجود در این شبکه‌ها. یا یک ادبیات گسترده‌ی زن‌ستیز که در قالب‌های سخیف طنز و لودگی به اشتراک گذاشته می‌شوند. حجم بالای این نفرت‌پراکنی‌ها و دروغپردازی‌ها در سطحی است که مجالی برای شنیدن صداهای دیگر باقی نخواهد گذاشت.
٣. در این فضای هرج و مرج گونه‌ی شبکه‌های اجتماعی، معرفت تاریخی ما بیش از هر زمان در معرض دستکاری و دستبرد است. به عنوان نمونه می‌توان به وضعیت انتشار عکس‌های تاریخی در شبکه‌های اجتماعی اشاره داشت؛ عکس‌های تاریخی در حال تبدیل شدن به یکی از ابزارهای تزئینی شبکه‌های اجتماعی هستند. آنها دیگر صرفا آرشیوهای گذشته برای کشف و استخراج معنا نیستند، بلکە محتوایی برای جلب فالورها و جذب لایک‌ها به حساب می‌آیند. در این شبکه‌ها، عکس‌ها تنها اسناد گذشته نیستند، محتواهایی برای القاء نوستالژی‌های سطحی و مبتذل و یا ابزاری برای روایی‌بخشی و تثبیت گفتمان‌های مختلف تلقی می‌شوند. در فرایند توزیع و اشتراک‌گذاری، عکس‌ها از معنا تهی شده و حتی در معرض جعل و تحریف اطلاعات ابتدایی قرار می‌گیرند. آنها گاهی جای روایت‌های مناسب و متوازن تاریخی را می‌گیرند و گاهی نیز به ابزار تحریف و جعل تبدیل می‌شوند. بررسی وضعیت انتشار عکس‌های تاریخی در اغلب صفحات و کانال‌های فارسی و کوردی گویای این وضعیت است.
در این فضای آشفته، روایت‌های تاریخی حذف شده و عکس‌ها جای روایت‌ها را می‌گیرند. لحظات تاریخی یک فرد، گروه و دولت به عنوان زمان تاریخی آنها نشان داده می‌شود؛ مثلا عکس لحظه‌ای از حضور در یک موقعیت یا رویداد به عنوان نمودی از کلیت بودنِ تاریخی تلقی می‌گردد. در واقع عکس‌ها از زمینه و بافت تاریخی جدا می‌شوند و با رنگ‌های سفید و سیاه خود بیشتر بە کار سفید/ سیاە سازی این و آن می‌آیند. بە ابزار تبلیغات ایدئولوژیک تبدیل شدە یا ایدئولوژی‌زدایی می‌شوند. سندیت تاریخی از آنها ستاندە شده و بە ابزار سرگرمی صفحات و کانال‌ها تبدیل شده‌اند. در اینجا عکس‌ها دیگر منبع شناخت گذشته و تابع منطق شناخت تاریخی نیستند، آنها ابزاری برای افزایش بازدیدها و جمع‌آوری لایک‌ها هستند، در حقیقت عکس‌های تاریخی تابع منطق لایک شبکه‌های اجتماعی شده‌اند؛ منطق اسکرول کردن‌ها، بازدیدها و اشتراک‌گذاری‌های بدون تامل. در این منطق میان سفیدی و سیاهی، خوبی و بدی، مردمی‌ها و نامردمی‌ها تمایزها به حداقل می‌رسند و لایک‌ها پرده‌ای بر واقعیت می‌پوشانند.
#انتشار_محتوا
#عکس_تاریخی
#شبکه_اجتماعی
#رسانه
#ستوری
#پست
#کاربر
@sirwan_weekly
BY سیروان
Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260
Share with your friend now:
group-telegram.com/sirwan_weekly/8704