فراسوی سیاست

🔷 خردمندی سیاسی، آموزش و حکمرانی

✍️ محمود شفیعی

✅امروزه، در همه سازمان ها و موسسات خرد و کلان، برای موفقیت معلمان، کارمندان، استادان، مدیران، صاحبان حرفه های مختلف و ...، دوره های گوناگون مهارت افزایی، کسب آخرین اطلاعات علمی و آگاهی از موثرترین نظریه های کاربردی، برگزار می کنند.
✅بی تردید، پیچیدگی های فزاینده، جهشی و بسیار متنوع در جوامع جدید را می توان خاستگاه ضرورت برپایی چنین دوره هایی در نظر گرفت. به عبارت دیگر خرد استراتژیک ابزاری که مبنای آموزش، پژوهش و مدیریت حوزه های مختلف زندگی اجتماعی را تشکیل می دهد، بدون دوره های آموزشی پیش گفته، قابل انتقال و انتشار عملی در میان گردانندگان سازمان ها و موسسات جامعه های معاصر نیست.
✅در جامعه های کنونی، توسعه یا عقب ماندگی، پیشرفت یا انحطاط، انضباط یا درهم ریختگی انواع نظام های اجتماعی را تنها با چند و چون حضور یا غیبت چنین خردی می توان مورد سنجش قرار داد.
✅بر این اساس، تقویت خرد حکمرانی از راه آموزش های پایدار نخبگان قدرت به وسیله نخبگان علمی-فکری، بیشترین سهم را در ارتقاء همه جانبه حوزه های مختلف زندگی اجتماعی ایفا خواهد کرد.

▪️برخورداری حاکمان سیاسی از آموزش های علمی لازم، راه های گوناگونی دارد:

💛الف: ارتباط ارگانیک با نهادهای علمی-دانشگاهی:
در نظامهای توسعه یافته، مهم ترین شیوه تقویت خرد حکمرانی، ارتباط ساختاری نخبگان قدرت با نخبگان فکری است. در این نظام ها سیاست گذاری دانش بر عهده دانشگاه ها نهاده شده و حکومت ها نه تنها آقا بالاسر دانشگاه نیستند، که تحت راهبری نظریه های تولید شده در موسسات علمی قرار دارند. دانشگاه و حکومت، هر چند مستقل از همدیگرند، در تعامل پیوسته بایکدیگر بوده و هر کدام همچون عضوی اساسی از یک پیکر، در خدمت جامعه قرار دارند.
💛ب. رفت و آمدهای پیوسته بین سیاستمداران و عالمان سیاسی:
سیاستمدار کسی است که از تجربه عملی حکمرانی برخوردار است. با این حال، حاکمان فرصت کافی برای اندیشیدن علمی و یادگیری آکادمیک سیاست ورزی را ندارند. موفقیت نخبگان در مدیریت سیاسی علم پایه، بدون رابطه دو جانبه همیشگی با اندیشمندان سیاسی ناممکن است. یکی از الزامات حکمرانی مبتنی بر خرد زمانه، این است که هیات حاکمه در بالاترین سطح، بخشی از برنامه های خود را گعده های مشترک با عالمان سیاسی تعریف کنند و با آنان همواره نشست و برخاست داشته باشند. این تعامل به نفع هر دو طرف خواهد بود. در این فرایند، سیاستمدار همزمان هم سیاست علم محور را یاد می گیرد و هم به سوی مدیریت بخردانه گام برمی دارد.
💛ج. بهره مندی از مشاوران دانشگاهی:
داشتن حلقه های مشورتی دانشگاه محور، حاکمان را از تصمیم گیری های نابخردانه باز می دارد. حضور اندیشمندان سیاسی در پروسه های تصمیم سازی و تصمیم گیری، عیار عقلانیت تصمیم های سیاستمداران را بالا می برد و احتمال موفقیت آنها را دو چندان می سازد. البته این مهم بدون کنار گذاشتن چاپلوسان، قدرت پرستان، فرصت طلبان و شبه عالمان مجیز گو از حلقه های مشورتی نخبگان قدرت، امکان پذیر نیست.
💛د. برگزاری دوره های آموزشی:
هر چند سیاستمداران فرصت کافی برای حضور در دوره های آموزش حکمرانی علم محور را ندارند؛ اما حکمرانی مبتنی بر نظام حزبی این امکان را به حکمرانان می دهد که هر از چندی در جلسات آموزشی درون حزبی حضور یابند و از آخرین دستاوردهای نظری مربوط به مدیریت سیاسی خردمندانه باخبر شوند. آنان از این راه می توانند حکمرانی خود را خردمندانه تر سازند و از افتادن در چاه ویل سیاستمداری جاهلانه نجات یابند.

❤️نتیجه گیری:
حکمرانی خردمندانه در جهان جدید که عرصه سیاسی بزرگترین و پیچیده ترین بخش جامعه و هسته مرکزی هر نظام اجتماعی را تشکیل می دهد، بدون پیوند عمیق با نظام آموزش، علم و دانش و دانشگاه به دست نمی آید. حاکمان سیاسی باید جامه تکبر از تن برگیرند و با رویکردی دانش محور حکمرانی سیاسی را بر خرد زمانه استوار سازند. این تحول، توسعه همه جانبه و خود افزاینده در هر نظام سیاسی را رقم خواهد زد. حکمرانی منهای برخورداری از آموزش های سیاسی دربردارنده خرد زمانه، دایره سیاستمداران نالایق را هر روز گسترده تر می کند؛ دین و ایمان همگان را، با تحمیل بددنیایی، می سوزاند و جامعه را به ورطه انحطاط همه جانبه می راند.

@Mahmood_shafiee

#خردمندی_سیاسی #آموزش_سیاسی #حکمرانی_علمی #حکمرانی_خردمندانه

@akhalaji

www.group-telegram.com/tw/akhalaji.com/18180

449 viewsAbbas Khalaji, Mar 13 at 11:00

🔷 خردمندی سیاسی، آموزش و حکمرانی

✍️ محمود شفیعی

✅امروزه، در همه سازمان ها و موسسات خرد و کلان، برای موفقیت معلمان، کارمندان، استادان، مدیران، صاحبان حرفه های مختلف و ...، دوره های گوناگون مهارت افزایی، کسب آخرین اطلاعات علمی و آگاهی از موثرترین نظریه های کاربردی، برگزار می کنند.
✅بی تردید، پیچیدگی های فزاینده، جهشی و بسیار متنوع در جوامع جدید را می توان خاستگاه ضرورت برپایی چنین دوره هایی در نظر گرفت. به عبارت دیگر خرد استراتژیک ابزاری که مبنای آموزش، پژوهش و مدیریت حوزه های مختلف زندگی اجتماعی را تشکیل می دهد، بدون دوره های آموزشی پیش گفته، قابل انتقال و انتشار عملی در میان گردانندگان سازمان ها و موسسات جامعه های معاصر نیست.
✅در جامعه های کنونی، توسعه یا عقب ماندگی، پیشرفت یا انحطاط، انضباط یا درهم ریختگی انواع نظام های اجتماعی را تنها با چند و چون حضور یا غیبت چنین خردی می توان مورد سنجش قرار داد.
✅بر این اساس، تقویت خرد حکمرانی از راه آموزش های پایدار نخبگان قدرت به وسیله نخبگان علمی-فکری، بیشترین سهم را در ارتقاء همه جانبه حوزه های مختلف زندگی اجتماعی ایفا خواهد کرد.

▪️برخورداری حاکمان سیاسی از آموزش های علمی لازم، راه های گوناگونی دارد:

💛الف: ارتباط ارگانیک با نهادهای علمی-دانشگاهی:
در نظامهای توسعه یافته، مهم ترین شیوه تقویت خرد حکمرانی، ارتباط ساختاری نخبگان قدرت با نخبگان فکری است. در این نظام ها سیاست گذاری دانش بر عهده دانشگاه ها نهاده شده و حکومت ها نه تنها آقا بالاسر دانشگاه نیستند، که تحت راهبری نظریه های تولید شده در موسسات علمی قرار دارند. دانشگاه و حکومت، هر چند مستقل از همدیگرند، در تعامل پیوسته بایکدیگر بوده و هر کدام همچون عضوی اساسی از یک پیکر، در خدمت جامعه قرار دارند.
💛ب. رفت و آمدهای پیوسته بین سیاستمداران و عالمان سیاسی:
سیاستمدار کسی است که از تجربه عملی حکمرانی برخوردار است. با این حال، حاکمان فرصت کافی برای اندیشیدن علمی و یادگیری آکادمیک سیاست ورزی را ندارند. موفقیت نخبگان در مدیریت سیاسی علم پایه، بدون رابطه دو جانبه همیشگی با اندیشمندان سیاسی ناممکن است. یکی از الزامات حکمرانی مبتنی بر خرد زمانه، این است که هیات حاکمه در بالاترین سطح، بخشی از برنامه های خود را گعده های مشترک با عالمان سیاسی تعریف کنند و با آنان همواره نشست و برخاست داشته باشند. این تعامل به نفع هر دو طرف خواهد بود. در این فرایند، سیاستمدار همزمان هم سیاست علم محور را یاد می گیرد و هم به سوی مدیریت بخردانه گام برمی دارد.
💛ج. بهره مندی از مشاوران دانشگاهی:
داشتن حلقه های مشورتی دانشگاه محور، حاکمان را از تصمیم گیری های نابخردانه باز می دارد. حضور اندیشمندان سیاسی در پروسه های تصمیم سازی و تصمیم گیری، عیار عقلانیت تصمیم های سیاستمداران را بالا می برد و احتمال موفقیت آنها را دو چندان می سازد. البته این مهم بدون کنار گذاشتن چاپلوسان، قدرت پرستان، فرصت طلبان و شبه عالمان مجیز گو از حلقه های مشورتی نخبگان قدرت، امکان پذیر نیست.
💛د. برگزاری دوره های آموزشی:
هر چند سیاستمداران فرصت کافی برای حضور در دوره های آموزش حکمرانی علم محور را ندارند؛ اما حکمرانی مبتنی بر نظام حزبی این امکان را به حکمرانان می دهد که هر از چندی در جلسات آموزشی درون حزبی حضور یابند و از آخرین دستاوردهای نظری مربوط به مدیریت سیاسی خردمندانه باخبر شوند. آنان از این راه می توانند حکمرانی خود را خردمندانه تر سازند و از افتادن در چاه ویل سیاستمداری جاهلانه نجات یابند.

❤️نتیجه گیری:
حکمرانی خردمندانه در جهان جدید که عرصه سیاسی بزرگترین و پیچیده ترین بخش جامعه و هسته مرکزی هر نظام اجتماعی را تشکیل می دهد، بدون پیوند عمیق با نظام آموزش، علم و دانش و دانشگاه به دست نمی آید. حاکمان سیاسی باید جامه تکبر از تن برگیرند و با رویکردی دانش محور حکمرانی سیاسی را بر خرد زمانه استوار سازند. این تحول، توسعه همه جانبه و خود افزاینده در هر نظام سیاسی را رقم خواهد زد. حکمرانی منهای برخورداری از آموزش های سیاسی دربردارنده خرد زمانه، دایره سیاستمداران نالایق را هر روز گسترده تر می کند؛ دین و ایمان همگان را، با تحمیل بددنیایی، می سوزاند و جامعه را به ورطه انحطاط همه جانبه می راند.

@Mahmood_shafiee

#خردمندی_سیاسی #آموزش_سیاسی #حکمرانی_علمی #حکمرانی_خردمندانه

@akhalaji

BY فراسوی سیاست