Telegram Group & Telegram Channel
🔴به‌جای لوله‌کشی از خزر شبکه فرسوده را نوسازی کنید/ انتقال آب به تهران نیازمند پمپاژ 3 هزارمتری است

🔴 درحالی به پایان اولین ماه پاییز نزدیک می‌شویم که پایتخت در میانه‌ بحرانی مزمن در حوزه تأمین آب شرب قرار دارد و شاخص‌های منابع زیرزمینی از افت مداوم حکایت می‌کنند؛ اما بار دیگر طرحی بر سر زبان‌ها افتاده که بوی «بحران» می‌دهد. ابراهیم نجفی، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی، از پروژه‌ای سخن گفته که به‌زعم او می‌تواند راه نجات پایتخت از کم‌آبی باشد؛ «انتقال آب از دریای خزر به تهران» اظهارنظری که در همان لحظه‌ انتشار، موجی از تردید، هشدار و پرسش در میان کارشناسان محیط‌زیست و منابع آب برانگیخت.

محمد درویش فعال محیط زیست در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
در استان تهران باید مصرف آب در بخش کشاورزی کاهش یابد و مصرف آب شهروندان کنترل شود، آب بهداشتی و آب شرب باید از هم تفکیک شود. الان مردم برای شستن ماشین یا نظافت منزل از آب شرب استفاده می‌کنند، چرا باید چنین باشد؟ گفته می‌شود حدود ۳۰ درصد آب شرب تهران هدر می‌رود، لوله‌ها فرسوده‌اند و برخی مشترکان مصرف غیرمتعارف دارند. این مسائل را اصلاح کنیم تا معادله بزرگی تعریف شود و نیازی به انتقال‌های پرهزینه و زیان‌بار نباشد. دررابطه‌با آب‌شیرین‌کن‌ها و انتقال آب‌شور به تهران، اگر ما در بخش کشاورزی استان‌هایی مانند سمنان، راندمان آبیاری را ۱۰ درصد افزایش دهیم، همان مقدار آب را که قرار است از خزر بیاوریم، صرفه‌جویی خواهیم کرد. در کشاورزی سمنان راندمان آبیاری حدود ۳۵ درصد است و ضایعات نزدیک ۳۰ درصد است؛ آیا سزاوار نیست به ارتقای فناوری و روش‌های کشاورزی کمک کنیم؟ این موضوع در سند ملی امنیت غذایی نیز مطرح شده است و رئیس‌جمهور گذشته بر آن تأکید داشته‌اند، ما موظفیم اجرای آن را ابلاغ و عملیاتی کنیم.

🔴 در نظر بگیرید لوله‌ آبی که می‌خواهد منتقل شود، ممکن است نیاز به قطع بخشی از جنگل‌های هیرکانی داشته باشد؛ ایجاد گسست اکولوژیک در البرز، رسیدن به سمنان یا تهران و نابودی زیست‌بوم‌های طبیعی از پیامد‌های آن است. این واقعاً اقدامی عبث و خطرناک است. علاوه بر این، واردکردن آب شیرین به برخی استان‌ها باعث می‌شود آن مناطق مهاجرپذیرتر شوند و فشار جمعیتی و بحران‌های بعدی ایجاد شود؛ بحران‌هایی که اکنون در اصفهان و یزد مشاهده می‌کنیم، خودساخته ماست.

حاج‌مرادی فعال محیط زیست در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
با وجود اینکه بخش آب و برق کشور ما تحت مدیریت یک وزارتخانه واحد قرار دارد، به نظر می‌رسد در طرح‌ریزی پروژه‌های آبی، به مصرف برق و انرژی توجه چندانی نمی‌شود. در حال حاضر نگاه غالب این است که مسئله را صرفاً از منظر تأمین آب و میزان منابع آبی بررسی کنیم، درحالی‌که مثلاً انتقال تنها یک مترمکعب آب از دریای خزر به شهر تهران، باتوجه‌به توپوگرافی دریای خزر تا تهران، نیازمند پمپاژ تا ارتفاع حدود سه‌هزار متر است. به بیان دیگر، برای هر مترمکعب آب انتقالی، میزان قابل‌توجهی انرژی برق لازم خواهد بود.

🔴 فرض کنیم با صرف هزینه‌ای حدود ۱۴۰ تا ۱۵۰ میلیون دلار، بتوانیم به هدف موردنظر برای انتقال آب از طریق خط لوله دست یابیم و آب را به حوزه مصرف تهران منتقل کنیم. کل مجموعه یکپارچه‌ای که ما به‌عنوان «منطقه یکپارچه مصرف آب تهران» می‌شناسیم (شامل مناطق آبیک تا ایوانکی) از یک مجموعه واحد منابع آب مصرف می‌کنند و در حال حاضر سالانه حدود چهارمیلیارد مترمکعب مصرف آب در بخش‌های کشاورزی و صنعتی دارد. حال با فرض محال تأمین برق موردنیاز این پروژه در شرایط ناترازی برق کشور و پمپاژ آب تا ارتفاع سه‌هزار متری از سطح دریای خزر تا تهران، حجم ۱۵۰ میلیون مترمکعب آب انتقالی از طریق یک خط لوله، در برابر چهارمیلیارد مترمکعب مصرف فعلی آب کشاورزی و صنعتی در تهران، عدد ناچیزی است. بنابراین چنین پروژه‌ای جز منافع مالی برای مجریان و تأمین‌کنندگان خطوط لوله، هیچ تأثیر معناداری در تعادل آبی کشور نخواهد داشت و در عمل به اتلاف منابع مالی منجر می‌شود. در حال حاضر در استان تهران، حدود ۱.۹ میلیارد مترمکعب آب (یعنی بیش از ۱۲ برابر آب انتقالی از یک خط لوله) در بخش کشاورزی مصرف می‌شود. بنابراین استان تهران با وجود این حجم از مصرف در بخش کشاورزی، هیچ‌گاه نیازی به اجرای پروژه‌های پرهزینه انتقال آب از دریای خزر نخواهد داشت.

متن کامل گزارش فاطمه قدیری، خبرنگار فرهیختگان را در سایت بخوانید.

🎖️ @FarhikhteganOnline
Please open Telegram to view this post
VIEW IN TELEGRAM
👏32👍13



group-telegram.com/darvishnameh/14539
Create:
Last Update:

🔴به‌جای لوله‌کشی از خزر شبکه فرسوده را نوسازی کنید/ انتقال آب به تهران نیازمند پمپاژ 3 هزارمتری است

🔴 درحالی به پایان اولین ماه پاییز نزدیک می‌شویم که پایتخت در میانه‌ بحرانی مزمن در حوزه تأمین آب شرب قرار دارد و شاخص‌های منابع زیرزمینی از افت مداوم حکایت می‌کنند؛ اما بار دیگر طرحی بر سر زبان‌ها افتاده که بوی «بحران» می‌دهد. ابراهیم نجفی، عضو کمیسیون عمران مجلس شورای اسلامی، از پروژه‌ای سخن گفته که به‌زعم او می‌تواند راه نجات پایتخت از کم‌آبی باشد؛ «انتقال آب از دریای خزر به تهران» اظهارنظری که در همان لحظه‌ انتشار، موجی از تردید، هشدار و پرسش در میان کارشناسان محیط‌زیست و منابع آب برانگیخت.

محمد درویش فعال محیط زیست در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
در استان تهران باید مصرف آب در بخش کشاورزی کاهش یابد و مصرف آب شهروندان کنترل شود، آب بهداشتی و آب شرب باید از هم تفکیک شود. الان مردم برای شستن ماشین یا نظافت منزل از آب شرب استفاده می‌کنند، چرا باید چنین باشد؟ گفته می‌شود حدود ۳۰ درصد آب شرب تهران هدر می‌رود، لوله‌ها فرسوده‌اند و برخی مشترکان مصرف غیرمتعارف دارند. این مسائل را اصلاح کنیم تا معادله بزرگی تعریف شود و نیازی به انتقال‌های پرهزینه و زیان‌بار نباشد. دررابطه‌با آب‌شیرین‌کن‌ها و انتقال آب‌شور به تهران، اگر ما در بخش کشاورزی استان‌هایی مانند سمنان، راندمان آبیاری را ۱۰ درصد افزایش دهیم، همان مقدار آب را که قرار است از خزر بیاوریم، صرفه‌جویی خواهیم کرد. در کشاورزی سمنان راندمان آبیاری حدود ۳۵ درصد است و ضایعات نزدیک ۳۰ درصد است؛ آیا سزاوار نیست به ارتقای فناوری و روش‌های کشاورزی کمک کنیم؟ این موضوع در سند ملی امنیت غذایی نیز مطرح شده است و رئیس‌جمهور گذشته بر آن تأکید داشته‌اند، ما موظفیم اجرای آن را ابلاغ و عملیاتی کنیم.

🔴 در نظر بگیرید لوله‌ آبی که می‌خواهد منتقل شود، ممکن است نیاز به قطع بخشی از جنگل‌های هیرکانی داشته باشد؛ ایجاد گسست اکولوژیک در البرز، رسیدن به سمنان یا تهران و نابودی زیست‌بوم‌های طبیعی از پیامد‌های آن است. این واقعاً اقدامی عبث و خطرناک است. علاوه بر این، واردکردن آب شیرین به برخی استان‌ها باعث می‌شود آن مناطق مهاجرپذیرتر شوند و فشار جمعیتی و بحران‌های بعدی ایجاد شود؛ بحران‌هایی که اکنون در اصفهان و یزد مشاهده می‌کنیم، خودساخته ماست.

حاج‌مرادی فعال محیط زیست در گفت‌وگو با «فرهیختگان»:
با وجود اینکه بخش آب و برق کشور ما تحت مدیریت یک وزارتخانه واحد قرار دارد، به نظر می‌رسد در طرح‌ریزی پروژه‌های آبی، به مصرف برق و انرژی توجه چندانی نمی‌شود. در حال حاضر نگاه غالب این است که مسئله را صرفاً از منظر تأمین آب و میزان منابع آبی بررسی کنیم، درحالی‌که مثلاً انتقال تنها یک مترمکعب آب از دریای خزر به شهر تهران، باتوجه‌به توپوگرافی دریای خزر تا تهران، نیازمند پمپاژ تا ارتفاع حدود سه‌هزار متر است. به بیان دیگر، برای هر مترمکعب آب انتقالی، میزان قابل‌توجهی انرژی برق لازم خواهد بود.

🔴 فرض کنیم با صرف هزینه‌ای حدود ۱۴۰ تا ۱۵۰ میلیون دلار، بتوانیم به هدف موردنظر برای انتقال آب از طریق خط لوله دست یابیم و آب را به حوزه مصرف تهران منتقل کنیم. کل مجموعه یکپارچه‌ای که ما به‌عنوان «منطقه یکپارچه مصرف آب تهران» می‌شناسیم (شامل مناطق آبیک تا ایوانکی) از یک مجموعه واحد منابع آب مصرف می‌کنند و در حال حاضر سالانه حدود چهارمیلیارد مترمکعب مصرف آب در بخش‌های کشاورزی و صنعتی دارد. حال با فرض محال تأمین برق موردنیاز این پروژه در شرایط ناترازی برق کشور و پمپاژ آب تا ارتفاع سه‌هزار متری از سطح دریای خزر تا تهران، حجم ۱۵۰ میلیون مترمکعب آب انتقالی از طریق یک خط لوله، در برابر چهارمیلیارد مترمکعب مصرف فعلی آب کشاورزی و صنعتی در تهران، عدد ناچیزی است. بنابراین چنین پروژه‌ای جز منافع مالی برای مجریان و تأمین‌کنندگان خطوط لوله، هیچ تأثیر معناداری در تعادل آبی کشور نخواهد داشت و در عمل به اتلاف منابع مالی منجر می‌شود. در حال حاضر در استان تهران، حدود ۱.۹ میلیارد مترمکعب آب (یعنی بیش از ۱۲ برابر آب انتقالی از یک خط لوله) در بخش کشاورزی مصرف می‌شود. بنابراین استان تهران با وجود این حجم از مصرف در بخش کشاورزی، هیچ‌گاه نیازی به اجرای پروژه‌های پرهزینه انتقال آب از دریای خزر نخواهد داشت.

متن کامل گزارش فاطمه قدیری، خبرنگار فرهیختگان را در سایت بخوانید.

🎖️ @FarhikhteganOnline

BY محمد درویش


Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260

Share with your friend now:
group-telegram.com/darvishnameh/14539

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

Groups are also not fully encrypted, end-to-end. This includes private groups. Private groups cannot be seen by other Telegram users, but Telegram itself can see the groups and all of the communications that you have in them. All of the same risks and warnings about channels can be applied to groups. The picture was mixed overseas. Hong Kong’s Hang Seng Index fell 1.6%, under pressure from U.S. regulatory scrutiny on New York-listed Chinese companies. Stocks were more buoyant in Europe, where Frankfurt’s DAX surged 1.4%. Pavel Durov, a billionaire who embraces an all-black wardrobe and is often compared to the character Neo from "the Matrix," funds Telegram through his personal wealth and debt financing. And despite being one of the world's most popular tech companies, Telegram reportedly has only about 30 employees who defer to Durov for most major decisions about the platform. Also in the latest update is the ability for users to create a unique @username from the Settings page, providing others with an easy way to contact them via Search or their t.me/username link without sharing their phone number. As such, the SC would like to remind investors to always exercise caution when evaluating investment opportunities, especially those promising unrealistically high returns with little or no risk. Investors should also never deposit money into someone’s personal bank account if instructed.
from tw


Telegram محمد درویش
FROM American