Telegram Group & Telegram Channel
چرا باید کتاب سرانجام انسان طراز نوین را خواند؟

✍️ محمد طاهری/ مدیر انتشارات دنیای‌اقتصاد

مراحل چاپ و صحافی کتاب «سرانجام انسان طراز نوین» نوشته سوتلانا الکسیویچ، نویسنده برجسته بلاروسی، با ترجمه مهشید معیری و موسی غنی‌نژاد به پایان رسیده و به‌زودی در بازار نشر در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

اصل این کتاب به زبان روسی نوشته شده، اما مترجمان آن را از نسخه فرانسوی به فارسی ترجمه کرده‌اند. عنوان نسخه فرانسوی «پایان انسان سرخ» است و این عنوان الهام‌بخش مترجمان برای انتخاب «سرانجام انسان طراز نوین» برای ترجمه فارسی بوده است. اما چرا این عنوان؟

مترجم فرانسوی احتمالا به این نتیجه رسیده بود که کتاب سوتلانا الکسیویچ روایتی مستند از آثار سیاست، ایدئولوژی و قدرت در اتحاد جماهیر شوروی است و زندگی انسان‌هایی را روایت می‌کند که قربانی این نظام شده‌اند.
در ادبیات سیاسی چپ در کشور ما که «حزب توده ایران» نقش اصلی و تعیین‌کننده‌ای داشت، انسان‌های کمونیست را «انسان طراز نوین» می‌نامیدند که هدف نهایی نهضت کمونیستی در جهان به شمار می‌رفت. با این ملاحظات، به نظر می‌رسد انتخاب عنوان «سرانجام انسان طراز نوین» برای خوانندگان فارسی‌زبان، گویا و معنی‌دار باشد.


از خانم سوتلانا الکسیویچ، برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۵، چند کتاب به زبان فارسی ترجمه شده، اما یکی از مهم‌ترین آثار او همین کتابی است که انتشارات دنیای اقتصاد روانه بازار کرده است.

نویسنده کتاب اهل بلاروس است که در جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید. این کشور که توسط ارتش آلمان نازی اشغال شد، شمار زیادی از شهروندان و بخش‌های زیادی از زیرساخت‌هایش را از دست داد. سوتلانا الکسیویچ که پدر و مادری معلم داشت، صحنه‌های دردناکی از این جنگ به خاطر سپرد.
این مسیر دردناک حتی پس از تحصیل در رشته روزنامه‌نگاری و کار برای روزنامه‌های محلی ادامه پیدا کرد اما محدودیت‌ و سانسور شدید در نظام کمونیستی، او را به سمت گونه جدیدی از طرح مسأله هدایت کرد: «با مردم عادی به گفت‌وگو پرداخت، قفل قلبشان را گشود، صدایشان را ضبط کرد و دردهایشان را نوشت. این روش در طول سال‌ها به امضای آثارش تبدیل شد. روایتی چندصدایی که به تک‌صداهای جامعه اجازه می‌دهد در حقیقتی جمعی هماهنگ شوند.»
رهبران سیاسی و طرفداران کمونیسم در شوروی، برای رسیدن به آرمان خود از هیچ کاری از زندان و شکنجه گرفته تا فرستادن «مخالفان» به اردوگاه‌های کار اجباری و اعدام روی‌گردان نبودند و الکسیویچ به صورت مستقیم سراغ قربانیان این دیکتاتوری سرخ رفت.

به همین دلیل است که آثار او از انگیزه روزنامه‌نگاری برای گزارش واقعیت‌ها فراتر می‌رود و دنیایی را خلق می‌کند که خودش عنوان «داستان صداها» را به آن داده است. تعهدی که الکسیویچ به افراد و جوامع به حاشیه رانده‌شده و قربانیان ایدئولوژی دارد، ستودنی است و بیش از هر مبحث دیگری در آثارش به چشم می‌خورد.
کتاب‌های الکسیویچ نه رمان هستند و نه گزارش صرف؛ بلکه «ادبیات مستند» به معنای واقعی کلمه‌اند. خواندن آن‌ها هم حس خواندن یک داستان دارد و هم اعتبار یک سند تاریخی. او تاریخ را از زبان آدم‌های عادی روایت می‌کند؛ زنانی که جنگیده‌اند، کودکانی که شاهد ویرانی بوده‌اند، یا خانواده‌هایی که قربانی فجایع شده‌اند. این روایت‌ها در کتاب‌های رسمی یافت نمی‌شوند.

با این حال کتاب «سرانجام انسان طراز نوین»، به‌رغم اینکه روایت‌های آن کاملاً مستند و واقعی است، اثری تاریخی به معنای متعارف کلمه نیست؛ بلکه بیشتر اثری ادبی و هنری به شمار می‌رود. تنها با خواندن کتاب می‌توان متوجه شد که نویسنده چه کار مهمی انجام داده و تا چه اندازه شهامت اخلاقی به خرج داده تا روایت‌های موافق و مخالف با برخی رویدادها و آرمان‌ها را بدون پیش‌داوری و با زبانی جذاب و هنرمندانه بازتاب دهد.

سوتلانا در این کتاب، دایره تمرکزش را بر دوران پس از فروپاشی دیکتاتوری سرخ هم معطوف می‌کند و به سراغ جامعه‌ای سردرگم و ناامید می‌رود که از بنیان‌های ایدئولوژیک جدا شده و اکنون نمی‌داند به کدام سو باید برود. این کتاب در مورد هزینه‌های انسانی تغییرات سریع اجتماعی است و به مخاطبی که با گذارهای سیاسی و اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند، هشدار می‌دهد.
پیام کتاب او در نهایت این است: سیاست، ایدئولوژی و قدرت، می‌توانند ملت‌ها را به خاک سیاه بنشانند و حتی حق یک زندگی معمولی را از آنها بگیرند.




#تجارت_فردا
@tejaratefarda
👍91



group-telegram.com/eco_philo_book/1206
Create:
Last Update:

چرا باید کتاب سرانجام انسان طراز نوین را خواند؟

✍️ محمد طاهری/ مدیر انتشارات دنیای‌اقتصاد

مراحل چاپ و صحافی کتاب «سرانجام انسان طراز نوین» نوشته سوتلانا الکسیویچ، نویسنده برجسته بلاروسی، با ترجمه مهشید معیری و موسی غنی‌نژاد به پایان رسیده و به‌زودی در بازار نشر در دسترس علاقه‌مندان قرار می‌گیرد.

اصل این کتاب به زبان روسی نوشته شده، اما مترجمان آن را از نسخه فرانسوی به فارسی ترجمه کرده‌اند. عنوان نسخه فرانسوی «پایان انسان سرخ» است و این عنوان الهام‌بخش مترجمان برای انتخاب «سرانجام انسان طراز نوین» برای ترجمه فارسی بوده است. اما چرا این عنوان؟

مترجم فرانسوی احتمالا به این نتیجه رسیده بود که کتاب سوتلانا الکسیویچ روایتی مستند از آثار سیاست، ایدئولوژی و قدرت در اتحاد جماهیر شوروی است و زندگی انسان‌هایی را روایت می‌کند که قربانی این نظام شده‌اند.
در ادبیات سیاسی چپ در کشور ما که «حزب توده ایران» نقش اصلی و تعیین‌کننده‌ای داشت، انسان‌های کمونیست را «انسان طراز نوین» می‌نامیدند که هدف نهایی نهضت کمونیستی در جهان به شمار می‌رفت. با این ملاحظات، به نظر می‌رسد انتخاب عنوان «سرانجام انسان طراز نوین» برای خوانندگان فارسی‌زبان، گویا و معنی‌دار باشد.


از خانم سوتلانا الکسیویچ، برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۲۰۱۵، چند کتاب به زبان فارسی ترجمه شده، اما یکی از مهم‌ترین آثار او همین کتابی است که انتشارات دنیای اقتصاد روانه بازار کرده است.

نویسنده کتاب اهل بلاروس است که در جنگ جهانی دوم به شدت آسیب دید. این کشور که توسط ارتش آلمان نازی اشغال شد، شمار زیادی از شهروندان و بخش‌های زیادی از زیرساخت‌هایش را از دست داد. سوتلانا الکسیویچ که پدر و مادری معلم داشت، صحنه‌های دردناکی از این جنگ به خاطر سپرد.
این مسیر دردناک حتی پس از تحصیل در رشته روزنامه‌نگاری و کار برای روزنامه‌های محلی ادامه پیدا کرد اما محدودیت‌ و سانسور شدید در نظام کمونیستی، او را به سمت گونه جدیدی از طرح مسأله هدایت کرد: «با مردم عادی به گفت‌وگو پرداخت، قفل قلبشان را گشود، صدایشان را ضبط کرد و دردهایشان را نوشت. این روش در طول سال‌ها به امضای آثارش تبدیل شد. روایتی چندصدایی که به تک‌صداهای جامعه اجازه می‌دهد در حقیقتی جمعی هماهنگ شوند.»
رهبران سیاسی و طرفداران کمونیسم در شوروی، برای رسیدن به آرمان خود از هیچ کاری از زندان و شکنجه گرفته تا فرستادن «مخالفان» به اردوگاه‌های کار اجباری و اعدام روی‌گردان نبودند و الکسیویچ به صورت مستقیم سراغ قربانیان این دیکتاتوری سرخ رفت.

به همین دلیل است که آثار او از انگیزه روزنامه‌نگاری برای گزارش واقعیت‌ها فراتر می‌رود و دنیایی را خلق می‌کند که خودش عنوان «داستان صداها» را به آن داده است. تعهدی که الکسیویچ به افراد و جوامع به حاشیه رانده‌شده و قربانیان ایدئولوژی دارد، ستودنی است و بیش از هر مبحث دیگری در آثارش به چشم می‌خورد.
کتاب‌های الکسیویچ نه رمان هستند و نه گزارش صرف؛ بلکه «ادبیات مستند» به معنای واقعی کلمه‌اند. خواندن آن‌ها هم حس خواندن یک داستان دارد و هم اعتبار یک سند تاریخی. او تاریخ را از زبان آدم‌های عادی روایت می‌کند؛ زنانی که جنگیده‌اند، کودکانی که شاهد ویرانی بوده‌اند، یا خانواده‌هایی که قربانی فجایع شده‌اند. این روایت‌ها در کتاب‌های رسمی یافت نمی‌شوند.

با این حال کتاب «سرانجام انسان طراز نوین»، به‌رغم اینکه روایت‌های آن کاملاً مستند و واقعی است، اثری تاریخی به معنای متعارف کلمه نیست؛ بلکه بیشتر اثری ادبی و هنری به شمار می‌رود. تنها با خواندن کتاب می‌توان متوجه شد که نویسنده چه کار مهمی انجام داده و تا چه اندازه شهامت اخلاقی به خرج داده تا روایت‌های موافق و مخالف با برخی رویدادها و آرمان‌ها را بدون پیش‌داوری و با زبانی جذاب و هنرمندانه بازتاب دهد.

سوتلانا در این کتاب، دایره تمرکزش را بر دوران پس از فروپاشی دیکتاتوری سرخ هم معطوف می‌کند و به سراغ جامعه‌ای سردرگم و ناامید می‌رود که از بنیان‌های ایدئولوژیک جدا شده و اکنون نمی‌داند به کدام سو باید برود. این کتاب در مورد هزینه‌های انسانی تغییرات سریع اجتماعی است و به مخاطبی که با گذارهای سیاسی و اقتصادی دست‌وپنجه نرم می‌کند، هشدار می‌دهد.
پیام کتاب او در نهایت این است: سیاست، ایدئولوژی و قدرت، می‌توانند ملت‌ها را به خاک سیاه بنشانند و حتی حق یک زندگی معمولی را از آنها بگیرند.




#تجارت_فردا
@tejaratefarda

BY انتشارات دنیای اقتصاد


Warning: Undefined variable $i in /var/www/group-telegram/post.php on line 260

Share with your friend now:
group-telegram.com/eco_philo_book/1206

View MORE
Open in Telegram


Telegram | DID YOU KNOW?

Date: |

"This time we received the coordinates of enemy vehicles marked 'V' in Kyiv region," it added. Either way, Durov says that he withdrew his resignation but that he was ousted from his company anyway. Subsequently, control of the company was reportedly handed to oligarchs Alisher Usmanov and Igor Sechin, both allegedly close associates of Russian leader Vladimir Putin. WhatsApp, a rival messaging platform, introduced some measures to counter disinformation when Covid-19 was first sweeping the world. In February 2014, the Ukrainian people ousted pro-Russian president Viktor Yanukovych, prompting Russia to invade and annex the Crimean peninsula. By the start of April, Pavel Durov had given his notice, with TechCrunch saying at the time that the CEO had resisted pressure to suppress pages criticizing the Russian government. At this point, however, Durov had already been working on Telegram with his brother, and further planned a mobile-first social network with an explicit focus on anti-censorship. Later in April, he told TechCrunch that he had left Russia and had “no plans to go back,” saying that the nation was currently “incompatible with internet business at the moment.” He added later that he was looking for a country that matched his libertarian ideals to base his next startup.
from tw


Telegram انتشارات دنیای اقتصاد
FROM American