حسن معین - خودشناسی

⛳️حجاب، سنگر ایدئولوژی مذهبی

✍️شهلا شفیق، نویسنده و پژوهشگر


اهتزاز روسری سفید در دستهای ویدا موحد، ایستاده بی حجاب بر سکوئی در خیابان انقلاب. انگارنمایشی نمادین.

آهنگ موزون دستهای زن تصویر رقص را القا می کند بی آنکه زن برقصد. روسری دیگرروسری نیست. پرچمی سفید می نماید و هم بال پرنده. گوئی تجسم کلام اکتاویو پاز که "آزادی به بال ها می ماند".

عجب نیست پس که حرکت نمادین "دختر خیابان انقلاب" را زنانی دیگر، از همه نسل ها، باز می آفرینند. و عجب نیست که مردان نیز بدین میدان می آیند. برقراری حجاب، که با تلقی جسم زنانه همچون مکان گناه، آزادی زنان را به بند می کشد، مرد راهم موجودی فاقد خرد واختیار به حساب می آورد. ریاکاری را اخلاق رایج می کند و اخلاق را از سکه می اندازد.

حجاب نه سنگر عفاف زنان است و نه پرچم مبارزه با تهاجم فرهنگی، بل سنگر اسلامیستهاست که از مذهب ایدوئولوژی می سازند تا ملت را به امتی فروکاهند که رمه ای تحت امر ولی فقیه بیش نیست. در تضمین این نظم سلطه، تحکیم سلسله مراتب جنسیتی، که با جدا سازی زنان و مردان، قوانین نابرابر، و تباهی فرهنگی همراه است، نقش بنیادی دارد. تحمیل حجاب نماد چنین نظامی ست که در آن مهار سرکوبگرانه زنان در خدمت بی قدرت کردن همه شهروندان است. همچنانکه وارسی حجاب نیز ابزاری برای حضور نیروهای سرکوبگر در همه فضاهای عمومی است.

در این شرایط، اعتراض به اجبار حجاب، بیان فشرده حق خواهی درنظام جمهوری اسلامی است که به نام خدا، حقوق بدیهی انسانها را انکارمی کند، تبعیضها و خشونتها را تقدس می بخشد و به سرکوب مشروعیت می دهد. دراین حق خواهی خواست آزادی و خواست برابری جدائی پذیر نیست. از این روست که کارزار "دختران خیابان انقلاب"، در گونه گونی اش، مرزهای جنسیتی و قشربندی های اجتماعی را در می نوردد.

🌧🍇⛈

www.group-telegram.com/us/MHMohaqeqMoein.com/1915

496 viewsFeb 7, 2018 at 16:10

⛳️حجاب، سنگر ایدئولوژی مذهبی

✍️شهلا شفیق، نویسنده و پژوهشگر


اهتزاز روسری سفید در دستهای ویدا موحد، ایستاده بی حجاب بر سکوئی در خیابان انقلاب. انگارنمایشی نمادین.

آهنگ موزون دستهای زن تصویر رقص را القا می کند بی آنکه زن برقصد. روسری دیگرروسری نیست. پرچمی سفید می نماید و هم بال پرنده. گوئی تجسم کلام اکتاویو پاز که "آزادی به بال ها می ماند".

عجب نیست پس که حرکت نمادین "دختر خیابان انقلاب" را زنانی دیگر، از همه نسل ها، باز می آفرینند. و عجب نیست که مردان نیز بدین میدان می آیند. برقراری حجاب، که با تلقی جسم زنانه همچون مکان گناه، آزادی زنان را به بند می کشد، مرد راهم موجودی فاقد خرد واختیار به حساب می آورد. ریاکاری را اخلاق رایج می کند و اخلاق را از سکه می اندازد.

حجاب نه سنگر عفاف زنان است و نه پرچم مبارزه با تهاجم فرهنگی، بل سنگر اسلامیستهاست که از مذهب ایدوئولوژی می سازند تا ملت را به امتی فروکاهند که رمه ای تحت امر ولی فقیه بیش نیست. در تضمین این نظم سلطه، تحکیم سلسله مراتب جنسیتی، که با جدا سازی زنان و مردان، قوانین نابرابر، و تباهی فرهنگی همراه است، نقش بنیادی دارد. تحمیل حجاب نماد چنین نظامی ست که در آن مهار سرکوبگرانه زنان در خدمت بی قدرت کردن همه شهروندان است. همچنانکه وارسی حجاب نیز ابزاری برای حضور نیروهای سرکوبگر در همه فضاهای عمومی است.

در این شرایط، اعتراض به اجبار حجاب، بیان فشرده حق خواهی درنظام جمهوری اسلامی است که به نام خدا، حقوق بدیهی انسانها را انکارمی کند، تبعیضها و خشونتها را تقدس می بخشد و به سرکوب مشروعیت می دهد. دراین حق خواهی خواست آزادی و خواست برابری جدائی پذیر نیست. از این روست که کارزار "دختران خیابان انقلاب"، در گونه گونی اش، مرزهای جنسیتی و قشربندی های اجتماعی را در می نوردد.

🌧🍇⛈

BY حسن معین - خودشناسی