موسسه سلمان فارسی (محمدی)

۱- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ أَبِي مَسْرُوقٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ إِنَّا نُكَلِّمُ اَلنَّاسَ فَنَحْتَجُّ عَلَيْهِمْ بِقَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «أَطِيعُوا اَللّٰهَ وَ أَطِيعُوا اَلرَّسُولَ وَ أُولِي اَلْأَمْرِ مِنْكُمْ» فَيَقُولُونَ نَزَلَتْ فِي أُمَرَاءِ اَلسَّرَايَا فَنَحْتَجُّ عَلَيْهِمْ بِقَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إِنَّمٰا وَلِيُّكُمُ اَللّٰهُ وَ رَسُولُهُ » إِلَى آخِرِ اَلْآيَةِ فَيَقُولُونَ نَزَلَتْ فِي اَلْمُؤْمِنِينَ وَ نَحْتَجُّ عَلَيْهِمْ بِقَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ اَلْمَوَدَّةَ فِي اَلْقُرْبىٰ » فَيَقُولُونَ نَزَلَتْ فِي قُرْبَى اَلْمُسْلِمِينَ قَالَ فَلَمْ أَدَعْ شَيْئاً مِمَّا حَضَرَنِي ذِكْرُهُ مِنْ هَذِهِ وَ شِبْهِهِ إِلاَّ ذَكَرْتُهُ فَقَالَ لِي إِذَا كَانَ ذَلِكَ فَادْعُهُمْ إِلَى اَلْمُبَاهَلَةِ قُلْتُ وَ كَيْفَ أَصْنَعُ قَالَ أَصْلِحْ نَفْسَكَ ثَلاَثاً وَ أَظُنُّهُ قَالَ وَ صُمْ وَ اِغْتَسِلْ وَ اُبْرُزْ أَنْتَ وَ هُوَ إِلَى اَلْجَبَّانِ فَشَبِّكْ أَصَابِعَكَ مِنْ يَدِكَ اَلْيُمْنَى فِي أَصَابِعِهِ ثُمَّ أَنْصِفْهُ وَ اِبْدَأْ بِنَفْسِكَ وَ قُلِ اَللَّهُمَّ رَبَّ اَلسَّمَاوَاتِ اَلسَّبْعِ وَ رَبَّ اَلْأَرَضِينَ اَلسَّبْعِ عَالِمَ اَلْغَيْبِ وَ اَلشَّهَادَةِ اَلرَّحْمَنَ اَلرَّحِيمَ إِنْ كَانَ أَبُو مَسْرُوقٍ جَحَدَ حَقّاً وَ اِدَّعَى بَاطِلاً فَأَنْزِلْ عَلَيْهِ حُسْبَاناً مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ عَذَاباً أَلِيماً ثُمَّ رُدَّ اَلدَّعْوَةَ عَلَيْهِ فَقُلْ وَ إِنْ كَانَ فُلاَنٌ جَحَدَ حَقّاً وَ اِدَّعَى بَاطِلاً فَأَنْزِلْ عَلَيْهِ حُسْبَاناً مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ عَذَاباً أَلِيماً ثُمَّ قَالَ لِي فَإِنَّكَ لاَ تَلْبَثُ أَنْ تَرَى ذَلِكَ فِيهِ فَوَ اَللَّهِ مَا وَجَدْتُ خَلْقاً يُجِيبُنِي إِلَيْهِ .

اصول کافی / ترجمه آیت اللهی
۱-ابى مسروق گويد:به امام صادق عليه السّلام گفتم:راستى ما با مردم ديگر(دربارۀ مذهب)گفت‌وگو مى‌كنيم و از قول خداى عزّ و جلّ‌ در برابر آنها دليل مى‌آوريم:«فرمان بريد از خدا و فرمان بريد از رسول خدا و صاحب الأمر خودتان(نساء/۶۲)»در پاسخ گويند:اين آيه دربارۀ فرماندهان قشون‌هاى گشتى نازل شده است و ما براى آنها از قول خداوند دليل آوريم:«همانا سرپرست شما خدا و رسول اوست تا آخر آيه»(و آن كسانى كه گرويدند آنها را كه نماز را برپا دارند و زكوة را بپردازند و در ركوعند(مائده/۷۸)»در پاسخ گويند:دربارۀ همۀ مؤمنان نازل شده است و دليل آوريم در برابر آنها به قول خداى عزّ و جلّ‌:«بگو اى پيامبر:من از شما مزدى نخواهم جز دوستى با ذى القربى(خويشان)(شورى/۳۲)».
در پاسخ گويند:دربارۀ خويشان اسلامى نازل شده است و از آنچه در خاطر داشتم راجع به اين موضوع و مانند آن چيزى نماند كه ياد كردم، امام عليه السّلام فرمود:هرگاه اينطور باشد،آنها را به مباهله(حكميّت خداوند) دعوت كن،گفتم:چه كار كنم‌؟فرمود:سه روز خود را اصلاح كن و به گمانم كه فرمود:روزه بدار و غسل كن و با مدّعى خود به ميدان بيرون شهر برو و انگشتان دست راست خود را در انگشتانش بينداز و به او حق بده و به خود آغاز سخن كن و بگو:«بار خدايا!اى پروردگار هفت آسمان و هفت زمين!داناى نهان و عيان!بخشاينده و مهربان!اگر ابو مسروق حق را انكار كرده و مدّعى باطل است،بر او عذابى دردناك از آسمان فرود آور.»سپس فرمود:پس از آن درنگ نكنى كه اثرش را در او به چشم خود ببينى،راوى گويد:به خدا آفريده‌اى نيافتم كه پاسخ مثبت به اين پيشنهاد من بدهد.

أَحْمَدُ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا فِي اَلْمُبَاهَلَةِ قَالَ: تُشَبِّكُ أَصَابِعَكَ فِي أَصَابِعِهِ ثُمَّ تَقُولُ اَللَّهُمَّ إِنْ كَانَ فُلاَنٌ جَحَدَ حَقّاً وَ أَقَرَّ بِبَاطِلٍ فَأَصِبْهُ بِحُسْبَانٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِكَ وَ تُلاَعِنُهُ سَبْعِينَ مَرَّةً .

۳-يكى از اصحاب ما دربارۀ مباهله گفته است:انگشتانت را در انگشتانش بينداز و بگو:«بار خدايا اگر فلانى حقى را انكار كرده است و به باطلى اعتراف كرده،او را به عذابى آسمانى يا به عذابى از پيش خودت گرفتار كن.»و تا هفتاد بار او را لعن و نفرين كنى.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي اَلْعَبَّاسِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : فِي اَلْمُبَاهَلَةِ قَالَ تُشَبِّكُ أَصَابِعَكَ فِي أَصَابِعِهِ ثُمَّ تَقُولُ اَللَّهُمَّ إِنْ كَانَ فُلاَنٌ جَحَدَ حَقّاً وَ أَقَرَّ بِبَاطِلٍ فَأَصِبْهُ بِحُسْبَانٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِكَ وَ تُلاَعِنُهُ سَبْعِينَ مَرَّةً.

👍4

www.group-telegram.com/us/salman_e_farsi.com/7613

523 viewsJul 12, 2023 at 20:36

۱- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ أَبِيهِ عَنِ اِبْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ أَبِي مَسْرُوقٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: قُلْتُ إِنَّا نُكَلِّمُ اَلنَّاسَ فَنَحْتَجُّ عَلَيْهِمْ بِقَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «أَطِيعُوا اَللّٰهَ وَ أَطِيعُوا اَلرَّسُولَ وَ أُولِي اَلْأَمْرِ مِنْكُمْ» فَيَقُولُونَ نَزَلَتْ فِي أُمَرَاءِ اَلسَّرَايَا فَنَحْتَجُّ عَلَيْهِمْ بِقَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «إِنَّمٰا وَلِيُّكُمُ اَللّٰهُ وَ رَسُولُهُ » إِلَى آخِرِ اَلْآيَةِ فَيَقُولُونَ نَزَلَتْ فِي اَلْمُؤْمِنِينَ وَ نَحْتَجُّ عَلَيْهِمْ بِقَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ اَلْمَوَدَّةَ فِي اَلْقُرْبىٰ » فَيَقُولُونَ نَزَلَتْ فِي قُرْبَى اَلْمُسْلِمِينَ قَالَ فَلَمْ أَدَعْ شَيْئاً مِمَّا حَضَرَنِي ذِكْرُهُ مِنْ هَذِهِ وَ شِبْهِهِ إِلاَّ ذَكَرْتُهُ فَقَالَ لِي إِذَا كَانَ ذَلِكَ فَادْعُهُمْ إِلَى اَلْمُبَاهَلَةِ قُلْتُ وَ كَيْفَ أَصْنَعُ قَالَ أَصْلِحْ نَفْسَكَ ثَلاَثاً وَ أَظُنُّهُ قَالَ وَ صُمْ وَ اِغْتَسِلْ وَ اُبْرُزْ أَنْتَ وَ هُوَ إِلَى اَلْجَبَّانِ فَشَبِّكْ أَصَابِعَكَ مِنْ يَدِكَ اَلْيُمْنَى فِي أَصَابِعِهِ ثُمَّ أَنْصِفْهُ وَ اِبْدَأْ بِنَفْسِكَ وَ قُلِ اَللَّهُمَّ رَبَّ اَلسَّمَاوَاتِ اَلسَّبْعِ وَ رَبَّ اَلْأَرَضِينَ اَلسَّبْعِ عَالِمَ اَلْغَيْبِ وَ اَلشَّهَادَةِ اَلرَّحْمَنَ اَلرَّحِيمَ إِنْ كَانَ أَبُو مَسْرُوقٍ جَحَدَ حَقّاً وَ اِدَّعَى بَاطِلاً فَأَنْزِلْ عَلَيْهِ حُسْبَاناً مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ عَذَاباً أَلِيماً ثُمَّ رُدَّ اَلدَّعْوَةَ عَلَيْهِ فَقُلْ وَ إِنْ كَانَ فُلاَنٌ جَحَدَ حَقّاً وَ اِدَّعَى بَاطِلاً فَأَنْزِلْ عَلَيْهِ حُسْبَاناً مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ عَذَاباً أَلِيماً ثُمَّ قَالَ لِي فَإِنَّكَ لاَ تَلْبَثُ أَنْ تَرَى ذَلِكَ فِيهِ فَوَ اَللَّهِ مَا وَجَدْتُ خَلْقاً يُجِيبُنِي إِلَيْهِ .

اصول کافی / ترجمه آیت اللهی
۱-ابى مسروق گويد:به امام صادق عليه السّلام گفتم:راستى ما با مردم ديگر(دربارۀ مذهب)گفت‌وگو مى‌كنيم و از قول خداى عزّ و جلّ‌ در برابر آنها دليل مى‌آوريم:«فرمان بريد از خدا و فرمان بريد از رسول خدا و صاحب الأمر خودتان(نساء/۶۲)»در پاسخ گويند:اين آيه دربارۀ فرماندهان قشون‌هاى گشتى نازل شده است و ما براى آنها از قول خداوند دليل آوريم:«همانا سرپرست شما خدا و رسول اوست تا آخر آيه»(و آن كسانى كه گرويدند آنها را كه نماز را برپا دارند و زكوة را بپردازند و در ركوعند(مائده/۷۸)»در پاسخ گويند:دربارۀ همۀ مؤمنان نازل شده است و دليل آوريم در برابر آنها به قول خداى عزّ و جلّ‌:«بگو اى پيامبر:من از شما مزدى نخواهم جز دوستى با ذى القربى(خويشان)(شورى/۳۲)».
در پاسخ گويند:دربارۀ خويشان اسلامى نازل شده است و از آنچه در خاطر داشتم راجع به اين موضوع و مانند آن چيزى نماند كه ياد كردم، امام عليه السّلام فرمود:هرگاه اينطور باشد،آنها را به مباهله(حكميّت خداوند) دعوت كن،گفتم:چه كار كنم‌؟فرمود:سه روز خود را اصلاح كن و به گمانم كه فرمود:روزه بدار و غسل كن و با مدّعى خود به ميدان بيرون شهر برو و انگشتان دست راست خود را در انگشتانش بينداز و به او حق بده و به خود آغاز سخن كن و بگو:«بار خدايا!اى پروردگار هفت آسمان و هفت زمين!داناى نهان و عيان!بخشاينده و مهربان!اگر ابو مسروق حق را انكار كرده و مدّعى باطل است،بر او عذابى دردناك از آسمان فرود آور.»سپس فرمود:پس از آن درنگ نكنى كه اثرش را در او به چشم خود ببينى،راوى گويد:به خدا آفريده‌اى نيافتم كه پاسخ مثبت به اين پيشنهاد من بدهد.

أَحْمَدُ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا فِي اَلْمُبَاهَلَةِ قَالَ: تُشَبِّكُ أَصَابِعَكَ فِي أَصَابِعِهِ ثُمَّ تَقُولُ اَللَّهُمَّ إِنْ كَانَ فُلاَنٌ جَحَدَ حَقّاً وَ أَقَرَّ بِبَاطِلٍ فَأَصِبْهُ بِحُسْبَانٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِكَ وَ تُلاَعِنُهُ سَبْعِينَ مَرَّةً .

۳-يكى از اصحاب ما دربارۀ مباهله گفته است:انگشتانت را در انگشتانش بينداز و بگو:«بار خدايا اگر فلانى حقى را انكار كرده است و به باطلى اعتراف كرده،او را به عذابى آسمانى يا به عذابى از پيش خودت گرفتار كن.»و تا هفتاد بار او را لعن و نفرين كنى.

مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ اِبْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِي اَلْعَبَّاسِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : فِي اَلْمُبَاهَلَةِ قَالَ تُشَبِّكُ أَصَابِعَكَ فِي أَصَابِعِهِ ثُمَّ تَقُولُ اَللَّهُمَّ إِنْ كَانَ فُلاَنٌ جَحَدَ حَقّاً وَ أَقَرَّ بِبَاطِلٍ فَأَصِبْهُ بِحُسْبَانٍ مِنَ اَلسَّمَاءِ أَوْ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِكَ وَ تُلاَعِنُهُ سَبْعِينَ مَرَّةً.

BY موسسه سلمان فارسی (محمدی)