یادها

یادها

#ناسیونالیزم از ۱۳۰ نماینده مجلس شانزدهم تنها ۱۲ نفر ناسیونالیست بودند. اکثریت نمایندگان حامیان حفظ وضع موجود بودند. اما چه شد که همین مجلس یکپارچه به ملی کردن صنعت نفت و نخست وزیری مصدق رأی داد؟ این اکثریت در اتخاذ شیوه های ناسیونالیستی صمیمی نبودند و مترصد…

#ناسیونالیزم

اگر برنامه اصلاحات ارضی و کشاورزی مصدق با سرنگونی او نیز دنبال می شد، کشاورزی ایران و وضعیت روستاهای این کشور بسی بهبود یافته تر و ترقی کرده بود.
تجربه توزیع زمین بارها و بارها نشان داده است که صرف توزیع زمین میان دهقانان ناآشنا با شیوه های نوین کشاورزی، سودی را عاید آنها نخواهد کرد. چون نزول خواران زالوصفت جای مالک ده را میگیرند، دهقان را در چنگال ستم خویش گرفتار میسازند، در حالی که محسنات مالک را هم ندارند.
در ایران زندگی جماعت های روستایی کلاً به نظام پرهزینه آبیاری بستگی دارد. نظامی که نگاهداری آن نیز بسی مشکل است. و اگر بنا باشد توزیع زمین در ایران معنی و مفهوم و نتیجه ای داشته باشد، دهقان باید به قدر کافی از کشاورزی نوین آگاه باشد، در انتخاب بذر، بازاریابی محصول، نحوه دریافت وام کم بهره و مهم تر از همه ضرورت همکاری و همیاری با سایر روستاییان در زمینه حفظ و نگهداری نظام آبیاری را بداند. در ایران دهقانانی که چنین دانشی می داشتند، انگشت شمار بودند.
برنامه اصلاحات کشاورزی جبهه ملی از نظر ظاهر سازی به پای برنامه اصلاحات ارضی شاه نمیرسید ولی به مراتب بنیادی تر از آن بود. به موجب قانون اصلاحات کشاورزی، درصد سهم مالکانه را قانون تعیین میکرد و مالک موظف بود ۲۰ درصد این سهم را به روستا برگرداند، که نیمی از آن به دهقانان اختصاص می یافت و نیمی صرف عمران ده میشد. برنامه عمران شامل هدف بلند مدت آموزش دهقانان و آشنا کردنشان با بهترین شیوه های کشاورزی بود.
انجمن ده که به موجب قانون زیر کنترل مالک نبود و خود ده آنرا نظارت و کنترل می نمود، برنامه بهداشت و آبیاری را در سطح ده اجرا میکرد. دولت هم مشاوران ورزیده را برای عمران روستاها بسـیـج مـی نـمــود و آنان با انجمن های ده همکاری میکردند. اصل ٤ ترومن نیز سهم بزرگی در ارائه این برنامه ها و آموزش جوانان ایرانی داشت.

👍7👎2😢1

www.group-telegram.com/us/yaadha.com/12117

819 viewsJul 3 at 16:32

#ناسیونالیزم

اگر برنامه اصلاحات ارضی و کشاورزی مصدق با سرنگونی او نیز دنبال می شد، کشاورزی ایران و وضعیت روستاهای این کشور بسی بهبود یافته تر و ترقی کرده بود.
تجربه توزیع زمین بارها و بارها نشان داده است که صرف توزیع زمین میان دهقانان ناآشنا با شیوه های نوین کشاورزی، سودی را عاید آنها نخواهد کرد. چون نزول خواران زالوصفت جای مالک ده را میگیرند، دهقان را در چنگال ستم خویش گرفتار میسازند، در حالی که محسنات مالک را هم ندارند.
در ایران زندگی جماعت های روستایی کلاً به نظام پرهزینه آبیاری بستگی دارد. نظامی که نگاهداری آن نیز بسی مشکل است. و اگر بنا باشد توزیع زمین در ایران معنی و مفهوم و نتیجه ای داشته باشد، دهقان باید به قدر کافی از کشاورزی نوین آگاه باشد، در انتخاب بذر، بازاریابی محصول، نحوه دریافت وام کم بهره و مهم تر از همه ضرورت همکاری و همیاری با سایر روستاییان در زمینه حفظ و نگهداری نظام آبیاری را بداند. در ایران دهقانانی که چنین دانشی می داشتند، انگشت شمار بودند.
برنامه اصلاحات کشاورزی جبهه ملی از نظر ظاهر سازی به پای برنامه اصلاحات ارضی شاه نمیرسید ولی به مراتب بنیادی تر از آن بود. به موجب قانون اصلاحات کشاورزی، درصد سهم مالکانه را قانون تعیین میکرد و مالک موظف بود ۲۰ درصد این سهم را به روستا برگرداند، که نیمی از آن به دهقانان اختصاص می یافت و نیمی صرف عمران ده میشد. برنامه عمران شامل هدف بلند مدت آموزش دهقانان و آشنا کردنشان با بهترین شیوه های کشاورزی بود.
انجمن ده که به موجب قانون زیر کنترل مالک نبود و خود ده آنرا نظارت و کنترل می نمود، برنامه بهداشت و آبیاری را در سطح ده اجرا میکرد. دولت هم مشاوران ورزیده را برای عمران روستاها بسـیـج مـی نـمــود و آنان با انجمن های ده همکاری میکردند. اصل ٤ ترومن نیز سهم بزرگی در ارائه این برنامه ها و آموزش جوانان ایرانی داشت.

BY یادها