group-telegram.com/IRANINtellectuals/56809
Last Update:
نیروی انسانی در حال فروپاشی
کمال اسعدی
با توجه به شرایط بحرانی اقتصاد ایران و مشکلات حوزه معیشتی و سلامت که بر نیروی انسانی در حال اشتغال تحمیل شده است، میزان حقوق و دستمزدها توان تأمین نیازهای زندگی شرافتمندانه را ندارد. طبق گزارش‌های وزارت کار، حقوق و دستمزدهای اعلام‌شده از سبد معیشت و مسکن عقب مانده‌اند و افراد حاضر به کار با این میزان حقوق نیستند. به‌طور مثال، سبد معیشت خانوار در سال ۱۴۰۲ به بیش از ۱۳ میلیون تومان رسید، در حالی که متوسط حقوق کارگران در همان سال حدود ۶ میلیون تومان بوده است. این تفاوت نشان‌دهنده فاصله عمیق میان حقوق و هزینه‌های زندگی است.
در همین حال، کارفرمایان با توجه به افزایش هزینه‌های تولید، ارائه خدمات و فروش محصولات، قادر به افزایش حقوق و مزایای کارکنان خود نیستند. در واقع، در این نقطه، کارفرما و کارمند به "نقطه عدم صرف" می‌رسند. اگر این وضعیت ادامه یابد، تبعات اقتصادی، سیاسی و اجتماعی گسترده‌ای در پی خواهد داشت:
۱- فروپاشی نیروی انسانی در موسسات اقتصادی: بسیاری از افراد از موسسات و سازمان‌ها برای یافتن درآمد بهتر از بنگاه های اقتصادی خارج می‌شوند. این روند موجب کوچک‌تر شدن موسسات تجاری متوسط روبه بالا و محو شدن موسسات کوچک‌تر است.
۲-مهاجرت نیروی متخصص و کارا: نیروی کار متخصص ایران که با هزینه و سرمایه‌گذاری در محیط اقتصادی ایران آموزش دیده است، به راحتی جذب کشورهای دیگر می‌شود. طبق آمار در سال ۱۴۰۱ بیش از ۲۰۰ هزار نفر از متخصصان ایرانی به کشورهای مختلف مهاجرت کردند. این روند موجب می‌شود که بسیاری از سازمان‌ها و موسسات اقتصادی در ایران نتوانند خدمات و محصولات با کیفیت ارائه دهند.
۳-کاهش کیک اقتصادی ایران: در این شرایط مهاجرت سرمایه را شاهد خواهیم بود با مهاجرت کارفرمایان وسرمایه‌گذاران، کیک اقتصادی ایران که در اثر تحریم‌ها و تورم چندین‌ساله کوچک شده است ، کوچک‌تر خواهد شد. این امر منجر به بیکاری بیشتر، آسیب‌های اجتماعی فراوان و هزینه‌های سنگینی در زمینه امنیت کشور خواهد بود. طبق گزارش بانک مرکزی ایران، رشد اقتصادی ایران در سال ۱۴۰۲ تنها ۱.۳ درصد بوده است که نسبت به سال‌های گذشته رشد بسیار پایینی است.
همچنین، طبق داده‌های مرکز آمار ایران، در سال ۱۴۰۲ حدود ۴ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده که این رقم بر اثر مهاجرت سرمایه‌گذاران و کارفرمایان ایران افزایش یافته است.
۴-کاهش ارتباط آموزشی و انتقال تجربه: با مهاجرت و خارج شدن از موسسات درپی در آمد بیشتر توسط نیروی انسانی متخصص، انتقال تجربه و انباشت سرمایه فکری در اکوسیستم اقتصادی ایران کاهش می‌یابد. این موضوع تأثیر منفی بر کیفیت خدمات و تولیدات خواهد داشت. یکی از این نمود ها این مسئله حدود ۲۵٪ از فارغ‌التحصیلان دانشگاهی ایران در سال‌های اخیر پس از تحصیل در داخل کشور، ترجیح داده‌اند به خارج از کشور مهاجرت کنند و همچنین در چند سال اخیر مهاجرت به متخصصان حرفه های تجربی نیز رسیده است کسب کار خود را در جای دیگر پهن می کنند.
۵-افزایش هزینه‌های سرمایه‌گذاری در نیروی کار غیرمتخصص: کارفرمایان مجبور به سرمایه‌گذاری بیشتر در آموزش نیروی کار غیرمتخصص خواهند شد. طبق نظرسنجی‌ها، حدود ۴۵٪ از کارفرمایان ایرانی از کمبود مهارت‌های ضروری در نیروی کار خود شکایت دارند که موجب افزایش هزینه‌های آموزشی و کاهش بهره‌وری در بنگاه‌ها می‌شود.
۶-اعتراضات و اعتصابات: اگر شرایط معیشتی، دستمزدها و تورم تغییر نکند، شاهد نارضایتی‌های گسترده‌ای در بخش‌های مختلف اقتصادی خواهیم بود. طبق گزارش‌ها، در سال ۱۴۰۲ بیش از ۳۰۰ اعتصاب و اعتراض کارگری در ایران ثبت شده است که بیشتر به مشکلات معیشتی و حقوقی کارگران مربوط می‌شود.....
متن کامل:
https://cutt.ly/Srudper1
#فرهیختگان راهی به رهایی
BY فرهیختگان
Share with your friend now:
group-telegram.com/IRANINtellectuals/56809