حقوق و حکمرانی آب

⚖💧 از زمین‌های شنی تا انبارهای جهانی؛ داستان موفقیت گندم استرالیا / چگونه خشک‌ترین قاره جهان به صادرکننده بزرگ غلات بدل شد

# علم،نوآوری،تجربه

🔹استرالیا، خشک‌ترین قاره مسکونی جهان، طی دهه‌های اخیر به یکی از نمونه‌های موفق انطباق کشاورزی با تغییرات اقلیمی بدل شده است. کاهش حدود ۲۰ درصدی بارش‌های فصل رشد در سه دهه گذشته، خاک‌های فقیر و شنی، و نوسانات شدید آب‌وهوایی از خشکسالی و آتش‌سوزی گرفته تا سیلاب، همگی شرایطی دشوار برای تولید غلات رقم زده‌اند. در نگاه نخست، چنین شرایطی باید منجر به بحران تولید می‌شد. اما تجربه استرالیا نشان می‌دهد که با نوآوری علمی و مدیریتی می‌توان تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد.

🔹از دهه ۱۹۸۰ تاکنون، تولید سالانه گندم استرالیا بیش از ۱۵ میلیون تن افزایش یافته است؛ رشدی معادل ۷ درصد تجارت جهانی گندم. عملکرد مزارع گندم غرب استرالیا – مهم‌ترین منطقه صادراتی کشور – طی همین دوره از حدود ۳.۳ کیلوگرم گندم برای هر میلی‌متر بارش به ۹.۳ کیلوگرم رسیده است. این جهش سبب شده صادرات گندم استرالیا به بیش از ۲۰ میلیون تن در سال برسد؛ محصولی که بخش عمده آن روانه آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه می‌شود.

🔹پژوهش‌های کاربردی و نظام تحقیقاتی منسجم استرالیا نقشی کلیدی در این تحول داشته است. در دهه ۱۹۸۰، دو پژوهشگر استرالیایی نشان دادند که در شرایط بهینه، کشاورزان می‌توانند چهار برابر بیشتر از عملکرد واقعی خود محصول بگیرند. همین کشف آغازگر تلاش برای بستن فاصله میان تولید بالقوه و واقعی شد.

🔹مهم‌ترین تغییر، گذار به کشاورزی بدون شخم بود. این روش با حذف شخم‌های سالانه و جایگزینی آن با علف‌کش‌ها، امکان ذخیره رطوبت و کاهش تبخیر را فراهم کرد. در ادامه، برای رفع مشکل فشردگی خاک، کشاورزان به استفاده از ماشین‌آلاتی مانند «ریپر» و «اسپیدر» روی آوردند که لایه‌های عمیق خاک را بازسازی کرده و ظرفیت نگهداشت آب و مواد مغذی را افزایش دادند. برخی کشاورزان گزارش داده‌اند که این مداخلات می‌تواند عملکرد گندم را تا ۵۰ درصد بالا ببرد.

🔹نوآوری‌ها فقط به خاک محدود نشد. ورود محصولاتی همچون کلزا و لوپین در تناوب کشت به کاهش بیماری‌ها و افزایش بهره‌وری کمک کرد. سطح زیر کشت کلزا از ۵۰ هزار هکتار در سال ۱۹۸۹ به ۳.۵ میلیون هکتار رسیده است. همچنین زمان کاشت به جلو افتاده است؛ کشاورزان اکنون از نیمه آوریل شروع به کشت می‌کنند تا گیاه در زمستان و بهار خنک رشد کند و پیش از گرمای شدید تابستان به بلوغ برسد.

🔹با وجود این دستاوردها، تهدیدها پابرجاست. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ حداکثر بازده بالقوه گندم در استرالیا به دلیل گرما و خشکی حدود ۲۷ درصد کاهش یافته است. استفاده بیشتر از علف‌کش‌ها و کودهای شیمیایی نیز نگرانی‌های زیست‌محیطی به‌همراه دارد. در عین حال، محدودیت‌های طبیعی باعث شده عملکرد گندم استرالیا همچنان پایین‌تر از کشورهایی مانند چین و بریتانیا باشد.

🔹با این همه، مدل تحقیق و توسعه استرالیا – متکی بر مشارکت کشاورزان، دولت و بخش خصوصی – و سطح پایین یارانه‌های مستقیم، الگویی متمایز ارائه می‌کند. بسیاری از کشورها از کانادا و آمریکا گرفته تا هند و بنگلادش اکنون به تجربه استرالیا چشم دوخته‌اند، چرا که شرایط خشک این کشور، تصویری از آینده بسیاری از مناطق جهان در عصر تغییرات اقلیمی است.

🔹استرالیا نشان داده است که بحران اقلیمی الزاماً به معنای سقوط تولید نیست. بلکه می‌تواند انگیزه‌ای برای نوآوری، بازنگری در روش‌های سنتی و بهره‌گیری از علم باشد. همان‌طور که یکی از کشاورزان استرالیایی گفته است: «چالش کشت بیشتر با باران کمتر نه‌تنها دشوار، بلکه هیجان‌انگیز و امیدبخش است.»

🆔 www.group-telegram.com/us/watlawgovernance.com

www.group-telegram.com/us/watlawgovernance.com/6111

369 viewsAug 24 at 18:34

⚖💧 از زمین‌های شنی تا انبارهای جهانی؛ داستان موفقیت گندم استرالیا / چگونه خشک‌ترین قاره جهان به صادرکننده بزرگ غلات بدل شد

# علم،نوآوری،تجربه

🔹استرالیا، خشک‌ترین قاره مسکونی جهان، طی دهه‌های اخیر به یکی از نمونه‌های موفق انطباق کشاورزی با تغییرات اقلیمی بدل شده است. کاهش حدود ۲۰ درصدی بارش‌های فصل رشد در سه دهه گذشته، خاک‌های فقیر و شنی، و نوسانات شدید آب‌وهوایی از خشکسالی و آتش‌سوزی گرفته تا سیلاب، همگی شرایطی دشوار برای تولید غلات رقم زده‌اند. در نگاه نخست، چنین شرایطی باید منجر به بحران تولید می‌شد. اما تجربه استرالیا نشان می‌دهد که با نوآوری علمی و مدیریتی می‌توان تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد.

🔹از دهه ۱۹۸۰ تاکنون، تولید سالانه گندم استرالیا بیش از ۱۵ میلیون تن افزایش یافته است؛ رشدی معادل ۷ درصد تجارت جهانی گندم. عملکرد مزارع گندم غرب استرالیا – مهم‌ترین منطقه صادراتی کشور – طی همین دوره از حدود ۳.۳ کیلوگرم گندم برای هر میلی‌متر بارش به ۹.۳ کیلوگرم رسیده است. این جهش سبب شده صادرات گندم استرالیا به بیش از ۲۰ میلیون تن در سال برسد؛ محصولی که بخش عمده آن روانه آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه می‌شود.

🔹پژوهش‌های کاربردی و نظام تحقیقاتی منسجم استرالیا نقشی کلیدی در این تحول داشته است. در دهه ۱۹۸۰، دو پژوهشگر استرالیایی نشان دادند که در شرایط بهینه، کشاورزان می‌توانند چهار برابر بیشتر از عملکرد واقعی خود محصول بگیرند. همین کشف آغازگر تلاش برای بستن فاصله میان تولید بالقوه و واقعی شد.

🔹مهم‌ترین تغییر، گذار به کشاورزی بدون شخم بود. این روش با حذف شخم‌های سالانه و جایگزینی آن با علف‌کش‌ها، امکان ذخیره رطوبت و کاهش تبخیر را فراهم کرد. در ادامه، برای رفع مشکل فشردگی خاک، کشاورزان به استفاده از ماشین‌آلاتی مانند «ریپر» و «اسپیدر» روی آوردند که لایه‌های عمیق خاک را بازسازی کرده و ظرفیت نگهداشت آب و مواد مغذی را افزایش دادند. برخی کشاورزان گزارش داده‌اند که این مداخلات می‌تواند عملکرد گندم را تا ۵۰ درصد بالا ببرد.

🔹نوآوری‌ها فقط به خاک محدود نشد. ورود محصولاتی همچون کلزا و لوپین در تناوب کشت به کاهش بیماری‌ها و افزایش بهره‌وری کمک کرد. سطح زیر کشت کلزا از ۵۰ هزار هکتار در سال ۱۹۸۹ به ۳.۵ میلیون هکتار رسیده است. همچنین زمان کاشت به جلو افتاده است؛ کشاورزان اکنون از نیمه آوریل شروع به کشت می‌کنند تا گیاه در زمستان و بهار خنک رشد کند و پیش از گرمای شدید تابستان به بلوغ برسد.

🔹با وجود این دستاوردها، تهدیدها پابرجاست. پژوهش‌ها نشان می‌دهد که بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۵ حداکثر بازده بالقوه گندم در استرالیا به دلیل گرما و خشکی حدود ۲۷ درصد کاهش یافته است. استفاده بیشتر از علف‌کش‌ها و کودهای شیمیایی نیز نگرانی‌های زیست‌محیطی به‌همراه دارد. در عین حال، محدودیت‌های طبیعی باعث شده عملکرد گندم استرالیا همچنان پایین‌تر از کشورهایی مانند چین و بریتانیا باشد.

🔹با این همه، مدل تحقیق و توسعه استرالیا – متکی بر مشارکت کشاورزان، دولت و بخش خصوصی – و سطح پایین یارانه‌های مستقیم، الگویی متمایز ارائه می‌کند. بسیاری از کشورها از کانادا و آمریکا گرفته تا هند و بنگلادش اکنون به تجربه استرالیا چشم دوخته‌اند، چرا که شرایط خشک این کشور، تصویری از آینده بسیاری از مناطق جهان در عصر تغییرات اقلیمی است.

🔹استرالیا نشان داده است که بحران اقلیمی الزاماً به معنای سقوط تولید نیست. بلکه می‌تواند انگیزه‌ای برای نوآوری، بازنگری در روش‌های سنتی و بهره‌گیری از علم باشد. همان‌طور که یکی از کشاورزان استرالیایی گفته است: «چالش کشت بیشتر با باران کمتر نه‌تنها دشوار، بلکه هیجان‌انگیز و امیدبخش است.»

🆔 www.group-telegram.com/us/watlawgovernance.com

BY حقوق و حکمرانی آب