فرهیختگان

انسان ایرانی و مساله نزاع در خاورمیانه
سهند ایرانمهر

آنها که تاریخ را نخوانده‌اند یا آن را از نیمه آن و یا حتی در حد حوادث دوران خود خوانده‌اند، به راه‌حل‌های مبتنی بر زور تکیه دارند یا با وقوع تهاجم،گروگانگیری، ترور و حذف یک فرد یا گروه، قضاوتی هیجان زده می‌کنند. آنها احتمالا نام عزالدین قسام، لیلا خالد، یاسر عرفات،خلیل الوزیر، جورج حبش، ابوعلی مصطفی،نایف حواتمه،شیخ احمد یاسین، صلاح خلف؛عبدالعزیز رنتیسی، فتحی شقاقی، رمضان عبدالله شلح،احمد جبرییل و سید عباس موسوی و نیز جنبش‌هایی چون سازمان های فتح(که از دل اردوگاه آوارگان پدید آمد)، جبهه خلق برای آزادی فلسطین، جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین، جهاد اسلامی، جبهه مبارزه مردمی فلسطین وجنبش آزادیبخش فلسطین را هم نشنیده‌اند و تاریخ برای آنان از 7 اکتبر و حماس و حزب الله آغاز و با ترور نصرالله و سنوار پایان یافته تلقی می‌شود آن هم به مدد پهپاد و بمب چندتنی که در تاکتیک موفق و هوشمندانه و در راهبرد ناکام خواهند بود.

افراد و جنبش‌هایی که نام بردم از اسلام‌گرا تا دموکرات و ملی وقوم‌گرا و کمونیست را در برگرفته است و همه‌شان یا به ترور یا به تضعیف از گردونه خارج شده‌اند و نیمی از این ماجراها هم پیش از آن بوده که انقلابی اسلامی در ایران اتفاق بیفتد جالب آنکه ترور و گروگانگیری از جبهه اسراییلی نیز قربانیان کمی نگرفته است اما هنوز بحران خاورمیانه و فلسطین پابرجاست.
ریشه این بحران در خوانشی یک سونگرانه از تاریخ و نادیده گرفتن هویت یک ملت، تحقیر و تبعیض سازمان یافته آنان و عدم اعتنا به مطالبات طرف ضعیف در راهکارهای ارایه شده است این کاستی نه در این بحران که در هر بحران و در هر نقطه‌ دیگری از جهان هم همین پیامدها را دارد.

نسبت ما ایرانیان خاورمیانه با این بحران بدون درنظر گرفتن منافع ملی و منطقه‌ای و البته امکانات، قابل تشخیص نیست اما این نیز خام‌اندیشی است که تصور شود می‌توان بدون در نظر داشتن منطق ژئوپلتیک، توازن قوا و معادله‌های سیاسی حاکم بر منطقه عمل و تصور کرد می‌توان دامان از آن برچید همچنانکه ساده اندیشی است که تصور شود راه‌حل‌های ناکام آزموده شده و مبتنی بر زور و خشونت این‌بار جواب می‌دهد و مساله با این پاسخ‌های دم دستی که صرفا به انباشت خشم به عنوان ذخیره سوخت بحران بعدی عمل کرده است، تمام می‌شود.

در این میان وضعیت انسان ایرانی و منطق ادراکی او از ماجرا از هر انسان دیگری در جهان پیچیده‌تر است زیرا او درحالی باید به برآوردی از نسبت خود با مساله فلسطین و اسراییل برسد که در خانه خود درگیر مسایل حل ناشده متعددی است که مانند یک تروما سایه سنگین خود را بر سایر برآوردهای دیگر او از منطقه و جهان انداخته است. اینجاست که جبر جغرافیایی، تجربه زیسته و در عین حال وجدان بشری برای انسان ایرانی که خود را مرحله به مرحله متاثر از تبعات خطرناک این بحران می‌بیند، دوگانه‌هایی ساخته که چالشی مهیب‌تر از نزاع دامنگیر خاورمیانه را در ذهن او شعله‌ور کرده است.



#فرهیختگان راهی به رهایی

Telegram

فرهیختگان

آسمانِ فکرِ آزاد رنگ و لباس نمی‌شناسد
از زمینِ سنت تا آسمانِ تجدد با اراده پرواز
فرهیختگی پایی در زمین و فکری آسمانی می‌خواهد


ارتباط با ادمین:
@IRANIntellectualsAdmin


امام علی(ع):
شجاع‌تر از خردمند، وجود ندارد...


تبادل نظر:
@iranintellectualsgroup

👍10👎5

www.group-telegram.com/ye/IRANINtellectuals.com/51800

2.18K viewsOct 19, 2024 at 15:40

انسان ایرانی و مساله نزاع در خاورمیانه
سهند ایرانمهر

آنها که تاریخ را نخوانده‌اند یا آن را از نیمه آن و یا حتی در حد حوادث دوران خود خوانده‌اند، به راه‌حل‌های مبتنی بر زور تکیه دارند یا با وقوع تهاجم،گروگانگیری، ترور و حذف یک فرد یا گروه، قضاوتی هیجان زده می‌کنند. آنها احتمالا نام عزالدین قسام، لیلا خالد، یاسر عرفات،خلیل الوزیر، جورج حبش، ابوعلی مصطفی،نایف حواتمه،شیخ احمد یاسین، صلاح خلف؛عبدالعزیز رنتیسی، فتحی شقاقی، رمضان عبدالله شلح،احمد جبرییل و سید عباس موسوی و نیز جنبش‌هایی چون سازمان های فتح(که از دل اردوگاه آوارگان پدید آمد)، جبهه خلق برای آزادی فلسطین، جبهه دموکراتیک برای آزادی فلسطین، جهاد اسلامی، جبهه مبارزه مردمی فلسطین وجنبش آزادیبخش فلسطین را هم نشنیده‌اند و تاریخ برای آنان از 7 اکتبر و حماس و حزب الله آغاز و با ترور نصرالله و سنوار پایان یافته تلقی می‌شود آن هم به مدد پهپاد و بمب چندتنی که در تاکتیک موفق و هوشمندانه و در راهبرد ناکام خواهند بود.

افراد و جنبش‌هایی که نام بردم از اسلام‌گرا تا دموکرات و ملی وقوم‌گرا و کمونیست را در برگرفته است و همه‌شان یا به ترور یا به تضعیف از گردونه خارج شده‌اند و نیمی از این ماجراها هم پیش از آن بوده که انقلابی اسلامی در ایران اتفاق بیفتد جالب آنکه ترور و گروگانگیری از جبهه اسراییلی نیز قربانیان کمی نگرفته است اما هنوز بحران خاورمیانه و فلسطین پابرجاست.
ریشه این بحران در خوانشی یک سونگرانه از تاریخ و نادیده گرفتن هویت یک ملت، تحقیر و تبعیض سازمان یافته آنان و عدم اعتنا به مطالبات طرف ضعیف در راهکارهای ارایه شده است این کاستی نه در این بحران که در هر بحران و در هر نقطه‌ دیگری از جهان هم همین پیامدها را دارد.

نسبت ما ایرانیان خاورمیانه با این بحران بدون درنظر گرفتن منافع ملی و منطقه‌ای و البته امکانات، قابل تشخیص نیست اما این نیز خام‌اندیشی است که تصور شود می‌توان بدون در نظر داشتن منطق ژئوپلتیک، توازن قوا و معادله‌های سیاسی حاکم بر منطقه عمل و تصور کرد می‌توان دامان از آن برچید همچنانکه ساده اندیشی است که تصور شود راه‌حل‌های ناکام آزموده شده و مبتنی بر زور و خشونت این‌بار جواب می‌دهد و مساله با این پاسخ‌های دم دستی که صرفا به انباشت خشم به عنوان ذخیره سوخت بحران بعدی عمل کرده است، تمام می‌شود.

در این میان وضعیت انسان ایرانی و منطق ادراکی او از ماجرا از هر انسان دیگری در جهان پیچیده‌تر است زیرا او درحالی باید به برآوردی از نسبت خود با مساله فلسطین و اسراییل برسد که در خانه خود درگیر مسایل حل ناشده متعددی است که مانند یک تروما سایه سنگین خود را بر سایر برآوردهای دیگر او از منطقه و جهان انداخته است. اینجاست که جبر جغرافیایی، تجربه زیسته و در عین حال وجدان بشری برای انسان ایرانی که خود را مرحله به مرحله متاثر از تبعات خطرناک این بحران می‌بیند، دوگانه‌هایی ساخته که چالشی مهیب‌تر از نزاع دامنگیر خاورمیانه را در ذهن او شعله‌ور کرده است.



#فرهیختگان راهی به رهایی

BY فرهیختگان