عبدالله محمد

به این قناعت تام دارم که هر انسانی به شکل کور به نمونهٔ تمدنی غرب باور داشته باشد در پایان کارش به پذیرش دولت صهیونیستی منجر خواهد شد.

- عبدالوهاب المسیری

در نمونهٔ پاکسازی غربی، داشتن فناوری بالا به شکل ضمنی این حق را به طرف پیشرفته‌تر می‌دهد که طرف کمتر توسعه یافته را حذف فیزیکی یا معنوی کند. حتی کشتار اگر با اسلحهٔ پیشرفته یا روش‌های پیچیده انجام شود ممکن است به جای تقبیح و محکوم سازی، با شگفت‌زدگی و چه بسا تحسین دیگران روبرو شود. من بارها دیده‌ام که کسانی پس از سقوط دقیق یک موشک هواپرتاب بر روی ساختمانی در غزه یا بیروت به جای فکر کردن به تعداد کشته‌های چنین موشکی، از «دقت» آن تعجب کرده‌اند. این را شاید بتوان به «علم‌گرایی» مرتبط دانست. علم‌گرایی و ستایش محض توسعه به پذیرش محض صاحبان فناوری منجر می‌شود. می‌گویند: تروریسم جنگ ضعفاست. ترور حتی اگر تلفات کمتری داشته باشد کارش زشت است چون «بربریت» است. بربریت در دنیای جدید بیش از آنکه به «وحشی‌گری» مربوط باشد، به عقب‌ماندگی از نظر فنی مرتبط است.

این سخن عبدالوهاب المسیری یک معنای دیگر هم شاید داشته باشد: پذیرش برتری و تسلیم شدن در برابر آن. در برابر طرف قوی نباید مقاومت کرد. برای همین خیلی‌ها وقتی عدد ترسناک بالای چهل هزار کشته (غالبا غیر نظامی و تعداد بسیاری کودک) را می‌شنوند همهٔ نکوهش خود را متوجه طرف ضعیف‌تر می‌کنند. قوی در هر صورت نباید نکوهش شود. شاید هم از کلیدواژه‌هایی که توسط رسانه‌های عبری ترویج شده مانند «سپر انسانی» استفاده کنند، اما این‌ها صرفا توجیه است.

هنگامی که حرکت استعمار شروع شد، اسپانیایی‌ها و پرتغالی‌ها تلاش بسیاری را برای مسیحی کردن اقوام دیگر به کار می‌بردند. جالب آن است که برعکس مسلمانان، گرویدن دیگران به دین آنها باعث نمی‌شد از حقوقی مساوی با آنان برخوردار شوند، بلکه اتفاقا برعکس، بر آنان منت نهاده و تحت عنوان «انکومندرو» کار اجباری و خراج بیشتری را بر آنان تحمیل می‌کردند. آن دوران اصل بر مسیحی کردن به همراه استثمار بود، اما اکنون تلاش مهاجمان غربی برای سکولارسازی این مردم آن هم بر اساس الگوی خودشان است. مثلا بسیاری اوقات آنان برای تحقیر دشمنان خود به وضعیت زنان و حقوق آنان طبق تعریف خودشان استناد می‌کنند. وقتی کسی کل این ایده را پذیرفت کم کم با ایدهٔ «اسرائیل» هم صلح خواهد کرد. اسرائیل هم بخشی از غرب است و این «یهودی» بودن نباید باعث حواس پرتی شود. اسرائیل را یهودیان شرقی تشکیل ندادند هرچند بعدا به آن پیوستند. این مستعمره را یهودیان شرق اروپا با پول و حمایت یهودیان و پروتستان‌های غرب شکل دادند. اسرائیل بخشی از غرب است که در شرق کاشته شده است و بیشتر مردمش سکولار و مایل به چپ فرهنگی هستند و اگر احزاب راستگرا در سال‌های اخیر دست بالاتر را داشته‌اند و احزاب ریشه‌دارتری مانند حزب کارگر به عقب رانده شده‌اند به دلیل شرایط جنگی و عوامل دیگر است.

www.group-telegram.com/ye/akseMahtab.com

Telegram

عبدالله محمد

عبدالله شیخ آبادی | نظاره‌گر زمان و جهان

اخبار و شخصی‌نویسی:
@abdollah1400

یوتیوب:
youtube.com/@abdollah1400

اینستاگرام:
instagram.com/aksemahtab

اولین پست کانال:
https://www.group-telegram.com/ye/akseMahtab.com/3

www.group-telegram.com/ye/akseMahtab.com/1616

2.86K viewsedited  Oct 24, 2024 at 10:19

به این قناعت تام دارم که هر انسانی به شکل کور به نمونهٔ تمدنی غرب باور داشته باشد در پایان کارش به پذیرش دولت صهیونیستی منجر خواهد شد.

- عبدالوهاب المسیری

در نمونهٔ پاکسازی غربی، داشتن فناوری بالا به شکل ضمنی این حق را به طرف پیشرفته‌تر می‌دهد که طرف کمتر توسعه یافته را حذف فیزیکی یا معنوی کند. حتی کشتار اگر با اسلحهٔ پیشرفته یا روش‌های پیچیده انجام شود ممکن است به جای تقبیح و محکوم سازی، با شگفت‌زدگی و چه بسا تحسین دیگران روبرو شود. من بارها دیده‌ام که کسانی پس از سقوط دقیق یک موشک هواپرتاب بر روی ساختمانی در غزه یا بیروت به جای فکر کردن به تعداد کشته‌های چنین موشکی، از «دقت» آن تعجب کرده‌اند. این را شاید بتوان به «علم‌گرایی» مرتبط دانست. علم‌گرایی و ستایش محض توسعه به پذیرش محض صاحبان فناوری منجر می‌شود. می‌گویند: تروریسم جنگ ضعفاست. ترور حتی اگر تلفات کمتری داشته باشد کارش زشت است چون «بربریت» است. بربریت در دنیای جدید بیش از آنکه به «وحشی‌گری» مربوط باشد، به عقب‌ماندگی از نظر فنی مرتبط است.

این سخن عبدالوهاب المسیری یک معنای دیگر هم شاید داشته باشد: پذیرش برتری و تسلیم شدن در برابر آن. در برابر طرف قوی نباید مقاومت کرد. برای همین خیلی‌ها وقتی عدد ترسناک بالای چهل هزار کشته (غالبا غیر نظامی و تعداد بسیاری کودک) را می‌شنوند همهٔ نکوهش خود را متوجه طرف ضعیف‌تر می‌کنند. قوی در هر صورت نباید نکوهش شود. شاید هم از کلیدواژه‌هایی که توسط رسانه‌های عبری ترویج شده مانند «سپر انسانی» استفاده کنند، اما این‌ها صرفا توجیه است.

هنگامی که حرکت استعمار شروع شد، اسپانیایی‌ها و پرتغالی‌ها تلاش بسیاری را برای مسیحی کردن اقوام دیگر به کار می‌بردند. جالب آن است که برعکس مسلمانان، گرویدن دیگران به دین آنها باعث نمی‌شد از حقوقی مساوی با آنان برخوردار شوند، بلکه اتفاقا برعکس، بر آنان منت نهاده و تحت عنوان «انکومندرو» کار اجباری و خراج بیشتری را بر آنان تحمیل می‌کردند. آن دوران اصل بر مسیحی کردن به همراه استثمار بود، اما اکنون تلاش مهاجمان غربی برای سکولارسازی این مردم آن هم بر اساس الگوی خودشان است. مثلا بسیاری اوقات آنان برای تحقیر دشمنان خود به وضعیت زنان و حقوق آنان طبق تعریف خودشان استناد می‌کنند. وقتی کسی کل این ایده را پذیرفت کم کم با ایدهٔ «اسرائیل» هم صلح خواهد کرد. اسرائیل هم بخشی از غرب است و این «یهودی» بودن نباید باعث حواس پرتی شود. اسرائیل را یهودیان شرقی تشکیل ندادند هرچند بعدا به آن پیوستند. این مستعمره را یهودیان شرق اروپا با پول و حمایت یهودیان و پروتستان‌های غرب شکل دادند. اسرائیل بخشی از غرب است که در شرق کاشته شده است و بیشتر مردمش سکولار و مایل به چپ فرهنگی هستند و اگر احزاب راستگرا در سال‌های اخیر دست بالاتر را داشته‌اند و احزاب ریشه‌دارتری مانند حزب کارگر به عقب رانده شده‌اند به دلیل شرایط جنگی و عوامل دیگر است.

www.group-telegram.com/ye/akseMahtab.com

BY عبدالله محمد