فارغ التحصیل نمیشوم و در مراسم فارغ التحصیلی هم شرکت نمیکنم؛چرا؟
راهنمای شرکت نکردن در مراسم فارغ التحصیلی.

صفر؛ وقتی اکسترن بودم.
دانشکده پزشکی برای همه‌مون به روش‌های مختلفی سختی داشته. ولی وقتی اکسترن بودم، هیچ‌وقت درک نمیکردم چرا بعضیا تو مراسم فارغ‌التحصیلی شرکت نمی‌کنن. به نظر می‌رسید یه جور حیف کردن این 7 سال تلاش باشه که بزرگ‌ترین لحظه‌ت رو از دست بدی.

یک؛ وقتی اینترن شدم.
احتمالا تعداد کمی آدم هستن که با مفهوم فارغ التحصیلی مخالف باشن،با اینکه بخوان یه روز رو جشن بگیرن که درسشون تموم شده، من یکی از همونام که با کل مفهومش مشکل دارم.من نه میخوام که درسم تموم شه و نه میخوام که ازش "فارغ" شم.
صرف این مفهوم که از این رشته فارغ التحصیل شدی، بنظرم درست نیست. وقتی که با هر بیمار جدید،بیشتر یاد میگیری و علم پزشکی هم هرگز متوقف نمیشه،دیگه این مفهوم فارغ التحصیلی هم چندان معنا نداره.بنظر شما، دانشجو بودن و فارغ التحصیلی باهم تضاد ندارن؟
فکر میکنم هدف از پزشکی یک دوره چندساله یادگیری و یک دوره چندساله پس دادن آموخته ها نباشه،حداقل پزشکهای خوبی که میشناسم، دیدگاهشون این نبوده!
-موجیم که آسودگی ما عدم ماست.

سه؛ فارغ التحصیلی مناسب همه نیست.
یه انتخاب "درست" وجود نداره، فقط یه انتخابی هست که اگر با اعتماد و دقت انجامش ندی،احتمالا پشیمونی زیادی برات داره.
اگر تصمیمت به نرفتنه،یه راه معنی‌دار دیگه برای جشن گرفتن پیدا کن،بنظرم این چیزی نیست که تا آخر عمرت ازش پشیمون بشی یا حسرتشو بخوری. اگه برای خونوادت مهمه، صادقانه بهشون بگو چرا نمی‌خوای بری و یه راه دیگه برای جشن گرفتن با هم پیدا کنین.

چهار؛ راه مخالف.
مراسم فارغ التحصیلی صرفا و منحصرا برای ما نیست، بنظرم یه روز خاص برای دوستان و خانواده و اطرافیانمون هم هست.میدونم که برای رسیدن به این روز و پایان دوره عمومی (و نه فارغ التحصیلی) چه سختی هایی رو تحمل کردیم و صرفا 4 ساعت از یک مراسم نمیتونه نشونه خوبی از مسیری که طی کردیم باشه،اما بنظرم این مراسم،تمام چیزیه که دوستان و خانواده مون [که خارج از بیمارستان ان ] میبینن به عنوان سمبلی از تمام روزهایی که سخت کار کردیم و شبایی که بخاطر بیمارامون نخوابیدیم و صرفا به خاطر اون بیمار بود، نه برای درآمدی که نداشتیم.برای خانواده،این لحظه ایه که تو یه پزشک میشی،چیزی که درصد کمی از جامعه میتونن بهش برسن.حتی خیلی از هم ورودی ها با این مراسم،واقعا فارغ التحصیل میشن و دیگه پزشک نمیمونن!

پنجم؛ پایانی.
در نهایت، هر چی که انتخاب کنی اشتباه نیست.
تو خیلی چیزها رو فدا کردی و باز هم فدا خواهی کرد، انتخاب تو هرچی که باشه،نحوه رسیدنت به اون جواب از تصمیمت مهم تره.اینکه تصمیم میگیری چیا رو انتخاب کنی و چیا رو فدا کنی و "چرا"یی اون مهم تر همه چیزه.

@extremistans